เมีย(ห้ามใจ)รัก

ลำดับตอนที่ #16 : ตอนที่ 3 ความเปลี่ยนแปลงของหัวใจ (04)

   ตอนที่ 3  ความเปลี่ยนแปลงของหัวใจ  

    “นี่ขนาดไม่ได้เมายังดูแลตัวเองไม่ได้เลยแล้วจะเอาแรงที่ไหนไปสู้ผู้ชายถ้าถูกลวนลาม”

      อธิษฐ์หนักใจกว่าเดิม จิณณาไม่ได้ระวังตัวเลยสักนิด โดยแรงเต้นของหัวใจถี่ยิบ ประท้วงความคิดถึงที่ถูกเก็บซ่อน พลางใช้สายตาดุๆ เพื่อสั่งการ

      “จ้าวจะระวังให้มากขึ้นป๋าไม่ต้องห่วงหรอกค่ะ”     
      เจ้าของร่างบอบบางบอกเสียงกระอ้อมกระแอ้ม เพราะไม่มั่นใจนักและจะพยายามผ่านทุกเหตุการณ์ไปให้ได้ แทบไม่อยากจะละสายตาจากเขาคนนี้เลย อยากได้สัมผัสถึงความอบอุ่นที่มันจางลงไปมาก ใจในทรวงด้านซ้ายเองเต้นไวบ่งบอกอาการ

      ด้านอธิษฐ์อยากจะคำรามในคำตอบนั้น ไม่ให้ห่วงหรือ ถ้ามันทำได้จะกระวนกระวายแบบนี้ไหมและวันนี้เพิ่งจะได้รู้ว่ายัยตัวเล็กก็ดื้อไม่น้อย ติดเชื้อมาจากบุตรชายของเขาหรืออย่างไร ซึ่งสมองสั่งให้ดึงตัวออกห่างแต่ร่างกายกลับไม่ทำตาม พลางวางหน้าตึงพร้อมส่งสายตาคาดคั้น

      “จ้าวไม่อยากทำให้นณหรือป๋าเดือดร้อนอีก” จิณณาอธิบายพร้อมรู้สึกละอายเป็นอย่างมาก ที่ผ่านมามักนำพาปัญหาต่างๆ มาให้ทั้งสอง

      ด้านชายหนุ่มนิ่งเงียบ ท่าทางเริ่มมีความเย็นชาวนกลับมา เพราะรู้แล้วว่าพูดไปยัยตัวเล็กก็คงไม่เปลี่ยนใจง่ายๆ พร้อมยอมคลายอ้อมแขน ก่อนขยับตัวถอยห่าง

      จิณณากัดเม้มปาก เธออยากจะยื่นมือไปดึงรั้งแขนของเขาไว้ แต่กลับทำได้แค่ส่งเสียงบอกในสิ่งที่อยากจะกล่าว

      “ป๋าคะ จ้าวอยากจะขอโทษที่...”  
      เธออยากจะขอโทษที่ทำให้ป๋าต้องเดือดร้อน รู้ดีว่าในค่ำคืนนั้นเขาลำบากใจ พานให้แววตาไหวระริก เจ็บปวดกับความรู้สึกที่ต้องซุกซ่อนไว้ในอก เวลานี้ยิ่งต้องกดฝังให้ลึกลงไปกว่าเดิม เพียงประโยคที่สวนกลับมาก็ทำให้ต้องหยุดในสิ่งที่จะกล่าว

      “หางานใหม่ทำซะและถ้าเดือดร้อนไปเอาเงินที่นณ ป๋าจะเตรียมไว้ให้” เขาตัดบทและจะไม่ฟังอะไรอีกแล้ว อย่างไรเสียจิณณาก็ไม่เหมาะกับการทำงานแบบนี้ เขาเองก็ไม่อยากกระวนกระวาย จะหลับตาลงนอนได้อย่างไรเมื่อยามค่ำคืนยัยตัวเล็กต้องเผชิญหน้ากับเสือสิงห์

      สองเท้าก้าวเดินหนีเพราะจะไม่ฟังคำอธิบาย เพียงแต่เมื่อห่างมาไม่ถึงห้านาทีกลับต้องสบถลั่น

      “โธ่เว้ย บ้าฉิบหาย”

      อธิษฐ์ยกมือขึ้นมาขยุ้มผมอย่างหงุดหงิด ไม่มีทางหายห่วงไปได้แน่นอน อยากจะกระชากตัวจิณณาแล้วพากลับบ้าน แต่รู้ไม่มีสิทธิ์ถึงขั้นนั้น จากนั้นเดินไวๆ ออกไปขึ้นรถ เพราะหัวใจเจียนระเบิด แค่อยู่ใกล้ แค่ได้ยินเสียงอาการรักก็รุมเร้าจนแทบหายใจไม่ออก

      เป็นแบบนี้ เขายิ่งจะต้องจัดการเรื่องการเปลี่ยนที่ฝึกงานของจิณณา เนื่องด้วยกลัวว่าตนจะกลายไปเป็นจงอางหวงไข่ คงไม่เป็นอันทำงานแน่ ยิ่งเกิดเหตุการณ์ในค่ำคืนนั้น ทุกอย่างก็ดำดิ่งลงเหว แทบจะไม่สามารถควบคุมความรู้สึกได้อีกเลย พลางสั่งให้ลูกน้องพากลับไปยังบ้าน

      เขาอยากจะสงบอารมณ์ อยากลืม อยากขจัดความคิดถึง แต่เมื่อเท้าเหยียบไปด้านในก็เจอกับคนที่เฝ้ารออยู่

      “ป๋าเจอจ้าวมาไหม” อนณรีบถลาตัวเข้ามาหาบิดา

      “เจอ”

      อธิษฐ์ตอบสั้นๆ พร้อมวางหน้าเรียบ

      “แค่นี้หรือป๋า...” อนณคล้ายกับผิดหวัง เมื่ออาการของบิดาเฉยชามากราวกับไม่รู้สึกใดๆ ทั้งสิ้น ในอึดใจเดียวก็ได้ยินประโยคที่ทำให้หัวใจร้อนราวถูกไฟสุม

      “หาผู้หญิงให้ฉัน...” อธิษฐ์หันไปบอกกับลูกน้องคนสนิท เขาต้องการลืม ต้องการดับทุกกลิ่นอายของจิณณา บางทีใครสักคนอาจจะทำให้เขาเลิกฟุ้งซ่าน

 ราคา 99 บาทอีก 6 วันเท่านั้น

เมีย(ห้ามใจ)รัก

-เกี้ยวเกล้า-

สัมพันธ์สวาทที่เกิดขึ้นในคืนนั้น มิอาจผูกรั้งเขาไว้กับเธอ 

แต่ยิ่งห่างออกไป ทั้งที่หัวใจอยู่ใกล้แค่คืบ

--------------------------------------------------------