NC

คำเตือนเนื้อหา

เรื่องนี้อาจมีเนื้อหาหรือการใช้ภาษา
ที่ไม่เหมาะสม เยาวชนที่มีอายุต่ำกว่า 18 ปี
ควรใช้วิจารณญานในการอ่าน
กดยอมรับเพื่อเข้าสู่เนื้อหา

อ่านเงื่อนไขเพิ่มเติม
ปิด
ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ภรรยาสำรอง reup

    ลำดับตอนที่ #12 : ตอนที่ 4 หุ่นยนต์มีหัวใจ (03)

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 50.06K
      14
      17 ม.ค. 66

    ตอนที่ 4 หุ่นยนต์มีหัวใจ



          พาณิภัคทำตามอย่างว่าง่าย คว้าขวดนมขึ้นมาดูดอีกหน สายตาเฝ้ามองบิดาอยู่ตลอด ก่อนจะฉีกยิ้มเมื่อมีมือใหญ่มาลูบศีรษะเบาๆ

          นัยน์ตาเย็นชาแอบเปิดเผยบางอย่างออกมา เป็นสิ่งที่พาขวัญไม่เคยมีโอกาสได้เห็นและจะไม่มีวันได้เห็นมัน ในเมื่อความโกรธยังเต็มอก ความเสียใจยังไม่เคยจางหาย ผลจากการกระทำอันเห็นแก่ตัวของเจ้าตัวทำให้หนึ่งชีวิตต้องดับสลาย   

          เจ้าของตากลมโตเอียงคอมองร่างสูงที่ค่อยๆ เดินจากไป และทันทีที่ประตูห้องทำงานปิดลง ใครอีกคนก็ขยับตัวลุกขึ้นมาด้วยความงุนงง หัวใจเต้นแรงกว่าทุกหน

          “คุณโมกข์”

          รอยยิ้มเกลื่อนกรอบหน้าของพาขวัญ เพราะอย่างน้อยชายหนุ่มก็แสดงออกกับลูกบ้าง

          จากนั้นพาขวัญก็กลับไปประจำตำแหน่งเพื่อสะสางงานให้เสร็จสิ้น ส่วนคนที่อยู่ภายในห้องก็นั่งมองเอกสารการสั่งซื้อเมล็ดกาแฟลอตใหม่ของโรสริน ถือได้ว่าอีกฝ่ายเป็นลูกค้ารายใหญ่และสำคัญ เวลานี้การแข่งขันทางการค้าสูงขึ้น และยังมีการเอารัดเอาเปรียบจากพ่อค้าคนกลาง โชคดีที่หญิงสาวให้ราคาที่พอรับได้

          เมื่อหน้าคร้ามคมละสายตาจากกระดาษไปมองนอกหน้าต่าง ก็พบเม็ดฝนโปรยปรายลงมาอย่างหนัก ตามมาด้วยการคำรามลั่นอีกสองสามครั้ง

          ทว่าความสนใจในความแปรปรวนของสภาพอากาศมีไม่มาก โมกข์เบนสายตามาจดจ้องรายละเอียดในเอกสารต่อ ขณะที่เข็มนาฬิกาค่อยๆ เดินหมุนวนไปเรื่อยๆ กระทั่งได้ยินเสียงเคาะประตูห้อง

          “เอ่อ...”  หญิงสาวโผล่หน้าเข้ามา ในอ้อมกอดอุ้มลูกสาวคนเล็กเอาไว้

          พาณิธิดายกมือขยี้ตาอย่างงัวเงีย หลังถูกผู้เป็นแม่ปลุกขึ้นมาเพราะถึงเวลาต้องกลับไปยังบ้านพัก เวลานี้ฟ้าฝนเริ่มซาลงไปบ้างแล้ว หากยังมัวแต่รีรอ พาขวัญกลัวว่าฝนจะเทหนักซ้ำสองลงมาอีก

          “คือขวัญอยากจะฝากหนูดาไว้กับคุณโมกข์สักครู่ค่ะ”

          ร่างกำยำนิ่งเงียบไม่ตอบใดๆ ราวถ้อยคำจากปากนุ่มไม่มีผลอะไรทั้งนั้น

          “ฝนยังตกอยู่ ขวัญกลัวลูกเปียกเลยจะอุ้มกลับไปทีละคน แถมร่มก็คันเล็กนิดเดียว” หญิงสาวอธิบายถึงเหตุผล เธอห่วงพาณิธิดาเป็นอย่างมาก ส่วนลูกสาวคนโตค่อนข้างเป็นเด็กแข็งแรงและร่าเริง

          คนได้ฟังเอาแต่จ้องมองสองแม่ลูก แล้วหนึ่งถ้อยคำก็หลุดพ้นจากปากอุ่นร้อน

          “ไม่...” คำปฏิเสธสั้นๆ ได้ใจความนั้นสร้างอาการวูบไหวในแววตาคู่หม่น

          พาขวัญไม่เอ่ยปากร้องขออีก หมุนตัวออกจากห้องทำงานมา เพราะรู้ว่าโมกข์นั้นเป็นคนเสมอต้นเสมอปลาย...เย็นชา แต่ก็เพราะเธอไง เขาถึงเป็นเช่นนี้

          “เรากลับบ้านกันนะคะ”      


    อีบุกวางจำหน่ายแล้วนะคะ

    -**ภรรยาสำรองเคยตีพิมพ์กับสำนักพิมพ์มาแล้วครั้งหนึ่งค่ะ นักอ่านที่เคยซื้อรูปเล่มหรือ EBOOK แล้วไม่ต้องซื้อใหม่นะคะ เนื้อหายังเหมือนเดิม มีการปรับแค่เล็กน้อย **    

    https://www.mebmarket.com/web/index.php?action=BookDetails&data=YToyOntzOjc6InVzZXJfaWQiO3M6NzoiMTI4ODczNyI7czo3OiJib29rX2lkIjtzOjY6IjIyMTE2NSI7fQ

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×