คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : Intro
Sorrowful Love
---------------------------------------------
Intro
~ เหลือทิ้งไว้เพียงแต่ความหลัง กับชีวิตที่อ้างว้างเดียวดาย เคว้งคว้างและทุกข์ทน สับสนไร้จนจุดหมาย ไม่มีคน...ไม่มีใคร ~
เสียงเพลง เพลงเดียวกัน ส่งเสียงออกจากเครื่องเล่น 3 เครื่อง ในห้อง 3 ห้อง กับคน 3 คน
เสียงเพลงจากมุมห้องมุมหนึ่งสู่อีกมุมหนึ่งถึงผู้ฟังที่กำลังเหม่อมองออกไปนอกหน้าต่าง ต่างคน ต่างสถานที่ ต่างเหตุการณ์ แต่ความรู้สึกที่มีกลับไม่ต่างกัน
~ ไม่มีใคร ไม่เหลือใคร สิ่งที่คว้าไป มันกลับเลื่อนลอย ได้แต่รอคอย คนที่จากไป นั่งมองเงา มองอย่างเหงาใจ ก็ไม่รู้ว่า นานอีกเท่าไป กว่าสิ่งที่เสียไปจะกลับมา ~
เพียงเสียงเพลงกระทบเข้ากับโสตประสาทของผู้ที่ฟังอยู่ ความรู้สึกที่มี สิ่งที่เก็บไว้ในจิตใจ มันช่างตรงกับเนื้อเพลงอย่างบอกไม่ถูก ยิ่งฟังยิ่งเข้าใจความรู้สึกของตนเองในขณะนี้ ความรู้สึกทั้งหมดที่ถูกระบายผ่านทางเสียงเพลง
~ ความทรงจำ มันช่างปวดร้าว เมื่อมีความเหงา คอยทิ่มแทงหัวใจ หลงเหลือแค่น้ำตา ที่เหมือนไหลมาไม่ขาดสาย กับสิ่งที่ฝังใจ ไม่อาจลืม ~
ความรู้สึกที่ถูกเก็บไว้ภายใน ถูกกระบายออกมาผ่านน้ำใสที่ไหลออกจากดวงตาครั้งแล้วครั้งเล่า ทุกๆสิ่งผ่านไปอย่างเชื่องช้า พวกเขาแค่ไม่เคยคิดว่าการสูญเสียสิ่งสำคัญไปมันจะเจ็บปวดถึงเพียงนี้ ประโยคที่ว่า "คนหนึ่งคนจะอยู่ต่อไปไม่ได้ถ้าไม่มีอีกคนเคียงข้าง คุณไม่มีสิทธิ์รู้หรอกว่ามันเป็นอย่างไร จนกว่าจะได้พบกับมันเอง "
~ ไม่มีใคร ไม่เหลือใคร สิ่งที่คว้าไป มันกลับเลื่อนลอย ได้แต่รอคอย คนที่จากไป นั่งมองเงา มองอย่างเหงาใจ ก็ไม่รู้ว่า นานอีกเท่าไป กว่าสิ่งที่เสียไปจะกลับมา ~
สายลมที่พัดผ่านเข้ามา ท้องฟ้าด้านนอกที่ดูสดใส แสงแดดที่เริ่มสาดส่องสร้างความอบอุ่นให้กับห้องสี่เหลี่ยม แต่จิตใจคนในห้องกลับไม่เป็นเช่นนั้น มันช่างแตกต่างกันโดยสิ้นเชิง การอยู่อย่างเดียวดาย ไร้คนที่เคยเคียงข้างมันสร้างความเจ็บปวดได้ถึงเพียงนี้เชียวหรือ...
~ อาจเป็นเช่นนี้ไปตลอดกาล ~
.
.
.
ความคิดเห็น