คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : Chapter1 หมดอารมณ์เลย = =
‘ช่วยผมด้วย ให้ผมได้อยู่กับคนที่ผมรัก คิบอม!!’
"ดงแฮ!!"
พรึ่บ!! ร่างสูงตะโกนชื่อออกมาอย่างตกใจ แล้วลุกขึ้นนั่ง เม็ดเหงื่อพุดอยู่เต็มใบหน้าและลำตัวของเขา
เฮ้อ...ฝันร้ายหรอกเหรอเนี่ย
----ฮา ยัง ดือ เร ซือ รึล อี บึน คือ เด ทอค ซี โด รึล อี บึน นา เอ โม ซืบ-----(ริงโทน)
“สวัสดีครับ”
“ห๊า จะรีบไปเดียวนี้แหละครับ”
ทันทีที่พูดจบเขาก็รีบกระโจนออกจากเตียงนอน จุดมุ่งหมายคือ โรงพยาบาล
ณ โรงพยาบาล
ปึ้ง!!! “ปะ.... เป็นไงบ้างครับ ”
ร่างสูงเปิดประตูออกอย่างแรง พร้อมถามออกไปอย่างรวดเร็ว
“ชู่วๆๆ เบาๆสิ เพิ่งจะออกจากห้องฉุกเฉิน หลับอยู่บนเตียงนั้นไง”
ฮีชอลที่นั่งอยุ่บนโซฟาปลายเตียง ตอบพร้อมชี้ไปยังร่างบนเตียง
คิบอมหันไปตามที่ฮีชอลชี้ ร่างบางดูซูบผอมนอนหลับสนิทอยู่บนเตียง
“ถ้างั้นฉันฝากด้วยแล้วกันนะ เล่นเอาซะเนี่ยเลย ไอตัวเล็กเนี่ย ปะ ฮีชอล”
ซีวอนฝากดงแฮไว้กับคิบอม แล้วยื่นมือไปทางฮีชอล
“อะ...อือ ฝากด้วยหล่ะ ฮีชอลพยักหน้ารับซีวอนแล้วฝากดงแฮกับคิบอมด้วยเช่นกัน”
“ครับ”
แล้วทั้งคู่ (ฮีชอล+ชีวอน) ก็เดินจับมือกันออกไปจากห้อง
“เฮ้อ.... เป็นไรไปอีกเนี่ย เมื่อวานยังดีๆอยู่เลยนี่ ดงแฮ”
เขายังจำได้ว่าเมื่อวานเขายังไปหาดงแฮที่บ้านอยู่เลย
......เมื่อวาน....
ที่บ้านดงแฮ
“คิบอม เราอยากเลี้ยงลูกหมาอ่า” ทั้งคู่นั่งอยู่บนเก้าอี้ชิงช้า ดงแฮนิ่งพิงไหล่ของคิบอมอยู่
“หือ...? ได้ยังไงหล่ะ เดี๋ยวก็ไม่สบายขึ้นมาอีกหรอก”
“อ่ะT^T ก็เราไม่มีเพื่อนนี่หน่า ยิ่งช่วงนี้นายก็ยุ่ง ไม่ค่อยจะมาหาด้วย”
“อ้าว ก็ต้องเรียนนี่”
“ก็รู้ แต่เค้าเหงาเข้าใจไหม เหงาอ่า...เหงาๆๆๆ” ดงแฮร้องงอแง
“อ่าๆ เอาอย่างงี้ เลี้ยงปลาแล้วกัน ดีไหม มันไม่มีขนด้วย ไม่ทำให้อาการกำเริบแน่นอน”
“อื้อ อย่างน้อยก็เหงาน้อยลง งั้นพรุ่งนี้ไปซื้อกันนะคิบอม นะๆ” ดงแฮร้องขอแล้วเขย่าแขนคิบอมด้วย
“อื้อ สัญญา” คิบอมยื่นนิ้วก้อยไปให้ดงแฮ
“ห้ามผิดสัญญานะ” ดงแฮยื่นนิ้วก้อยไปเกี่ยวก้อยกับคิบอม
“อ๊ะเดี๋ยวก่อน ถึงจะมีปลาแล้ว ก็อย่าลืมมาหาด้วยนะ”
“ว่างเมื่อไรผมก็มาหาทุกครั้งแหละ”
“อื้อ...อย่าลืมคำพูดตัวเองหล่ะ ฮ้าว...”
“อ้าวง่วงซะแล้วเหรอ อ่ะนอนซะ” คิบอมดันหัวดงแฮมาพิงที่ไหล่ของเขา”
“ห้ามมม ผิดสัญญานะ คิบอมมมม...Z Z Z” แล้วเสียงของดงแฮก็เริ่มเบาลงแล้วเงียบหายไป
“ครับปลาน้อยของผม” คิบอมตอบกลับเบาๆเพราะกลัวว่าปลาน้อยในอ้อมแขนของเขาจะตื่นซะก่อน
--------กลับมาที่โรงพยาบาล----------
“ผมไม่ได้เป็นคนผิดสัญญานะ รีบหายเร็วๆรู้ไหม เราจะได้ไปซื้อปลาน้อยมาเลี้ยงด้วยกันไง”
เขาพูดกับดงแฮเบาๆ ลูบหัวดงแฮไปเรื่อยๆ
หลังจากนั่งอยู่ซักพัก....
คิบอมนั้งจ้องหน้าดงแฮ ความรู้สึกแปลกเข้ามาในหัวของเขา
เหมือนร่างกายเขาขยับได้เอง
เขาค่อยๆขยับหน้า
เข้าไปใกล้ดงแฮเรื่อยๆๆ
เรื่อยๆ
จนปากของทั้งคู่ห่างกันไม่ถึงคืบ
...........
.......
...
----ฮา ยัง ดือ เร ซือ รึล อี บึน คือ เด ทอค ซี โด รึล อี บึน นา เอ โม ซืบ-----(ริงโทน)
อ๊ะ!! คิบอมสะดุ้งแล้วชักหน้าออกทันที
‘ไอโทรศัพท์บ้า’ ความคิดของทั้งคู่ (ที่จริงดงแฮตื่นตั้งแต่ช่วงที่ฮีชอลกับชีวอนออกไปแล้ว แต่ยังคงแกล้งหลับอยู่)
คิบอมมองชื่อที่หน้าจอโทรศัพท์ แล้วกดรับอย่างเสียไม่ได้
“มีไรว่ะ" คิบอมกรอกเสียงลงโทรศัพท์แบบอารมณ์เสียสุดๆ
“โหย อารมณ์เสียมาจากไหนเนี่ย กูอุตส่าห์คิดถึงมึง โทรมาจะชวนไปกินข้าวเฟร้ย”
“ไม่ว่าง”
“น่ากลัวจริงไอนี่ กูโทรมาขัดจังหวะ จะระรึด ของมึงรึไง”
“ไอหื่น จะระรึดอะไรของมึง คิดได้แต่เรื่องแบบนี้รึไง เดียวกูโทรไปนัดอีกที แค่นี้แหละ”
คิบอมวางสายลงทันที และทิ้งตัวลงบนโซฟาอย่างเซงๆ
‘หมดอารมณ์เลย เชี่ย คยู’
+-*-+*-+*-+*-+*-+*-+*-+*-+*-+*-+*-+*-+*-+*-+*-+*-+*-+*-+*-+*-+*-+
อัพแล้วน๊าค๊า เหมือนเดิมน๊าดิชมกันได้เลย
เรื่องชื่อวงด้วยนะคะ ช่วยคนเขียนหน่อย ^^:
รักคนอ่านมาก...แต่รักคนเม้นมากกว่า
ความคิดเห็น