ลำดับตอนที่ #4
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : ct_4 นักสืบจำเป็น
ตอนที่ 4 นักสืบจำเป็น
‘จะเริ่มต้นอะไร ยังไง จุดไหนดีน๊า’ ฐานุครุ่นคิดเกี่ยวกับงานใหม่ที่เจ้านายของเขาได้มอบหมาย สีหน้าเขาเคร่งเครียด เขาใช้มือลูบใบหน้าหลายต่อหลายครั้งเพื่อกระตุ้นสมอง และแล้วด้วยความอัฉริยะในตัวของเขาที่ซ่อนเล้นอยู่ในส่วนลึกในที่สุดเขาก็คิดออกมาว่าจะเริ่มต้นยังไงดี ริมฝีปากเขาคลี่คลายในออกแววตาดูมาไฟขึ้นมาทันที
‘โช๊ะเด๊ะ’ ฐานุอุทานพร้อมกับดีดนิ้วเสียงดังบนโต๊ะทำงานของตนเองก่อนที่จะเก็บกระเป๋าทำงานแระรีบเร่งออกจากบริษัทไป และไม่กี่วันต่อมาเขาก็ได้ข่าวความคืบหน้าของกรรณพจน์มารายงานเจ้านายวัยหนุ่มของตนเอง
ชายหนุ่ม หุ่นกำยำ ใบหน้าคมหวาน ผิวใสไร้สิวราวกับพระเอกหนังหลุดออกจากในหนังกอดอกรอบนโต๊ะทำงานในห้องที่มีป้ายติดหน้าประตูกระจกว่า MD
“เหมือนจะรู้ว่าเข้ามาทำไม” ฐานุเอ่ยคำแรกที่เปิดประตูห้องทำงานของนนเสนเข้ามา
“อือ...ได้ข่าวมาว่าไงบ้าง”
“จากการสืบหาข้อมูลของสถาปนิกที่ถูกขนานนามว่ามีฝีมือชั้นเทพในเรื่องการออกแบบสถาปัตยกรรม....”
“ขอแบบสรุปเลยได้ไหม” สีหน้าของนนเสนเอาจริงจนฐานุไม่กล้าจะเล่าแบบเล่น ๆ ต่อ ฐานุปรับโทนสีหน้าของตัวเองก่อนจะเอ่ยต่อว่า
“ตอนนี้เขาไม่ได้อยู่ในประเทศไทย” แววตานนทเสนเบิกกว้างขึ้นทันทีที่ฐานุพูดประโยคนั้นออกไปก่อนจะปรับโหมดกลับมาเป็นเหมือนเดิมเพราะเขาคิดว่า
“เขาไปต่างประเทศเหรอ ไปเที่ยว หรือไปทำงาน อีกนานไหมกว่าจะกลับมา”
“เขาไม่ได้ไปเที่ยวหรือว่าไปทำงานหรอก และก็ไม่รู้เหมือนกันว่าอีกนานแค่ไหนเขาถึงจะกลับมา” ประโยคของฐานุสร้างความสงสัยให้กับนนทเสนอีกครั้ง
“หมายความว่าไง”
“หมายความว่าตอนนี้คุณกรรณพจน์กลายเป็นบุคคลล้มละลายและก็เดินทางไปทำงานที่ต่างประเทศเพื่อหาเงินมาปลดหนี้ก้อนสุดท้ายที่มีมูลค่าสิบล้านบาท บ้าน ทรัพสินย์ ทุกอย่างถูกยึดและขายทอดตลาดหมด ครอบครัวแตกแยก ภรรยาและลูกชายคนเล็กเดินทางกลับไปอยู่ภูมิลำเนาที่ภูเก็ต ส่วนลูกสาวคนโตรู้สึกว่าจะทำงานเป็นเซลขายคอนโดฯให้กับ ND Condo ที่กำลังจะมีงานGrand openingในอีกสองสัปดาห์ข้างหน้า”
“อืมม์.....แหล่งข่าวนี้มาจากไหน” หลังจากฟังฐานุร่ายยาวนนเสนก็หลับมาเพื่อใช้สมาธิตรึกตรองว่าจะทำยังไงต่อไปโดยถามที่มาของแหล่งข่าวเพื่อความมั่นใจว่าสิ่งที่ได้ยินเป็นเรื่องจริงมีมูลมากแค่ไหน
“เริ่มต้นจากผลงานในโครงการสุดท้ายของเขา แล้วโครงการก็แนะนำให้ฉันไปถามความจากบริษัทที่ทำการยกเลิกสัญญากับเขาในช่วงที่เขาเกิดอุบัติเหตุ แล้วบริษัทนั้นก็บอกให้ไปติดต่อกับทนายพิพัฒน์ ทนายประจำตัว ข้อมูลทั้งหมดได้มาจากทนายส่วนตัวของคุณกรรณพจน์”
“โอเค”
“ฉันเจ๋งใช่ไหมล่ะ” ฐานุยิ้ม
“แล้วรู้ไหมตอนนี้เขาอยู่ประเทศไหน”
“เอ่อ... เรื่องนี้ทนายไม่ยอมบอกฉันเลย ฉันถามแล้วน๊า ถามแล้วถามอีกเขาก็ไม่พูด”
“เพราะ....”
“เห็นเขาบอกเป็นความต้องการของเจ้าตัวที่ไม่ต้องการให้ใครรู้ตอนนี้เขาอยู่ที่ไหน”
“เพราะ”
“เอ่อ...อันนี้ไม่รู้”
“เพราะเขาต้องใช้สมองและสมาธิในการทำงาน โครงการที่เขาทำอยู่ได้ข่าวว่าใหญ่พอตัว เป็นการสร้างคฤหาสน์ให้กับมหาเศรษฐีในประเทศบรูไน หลังจากได้รับอุบัติเหตุฝีมือเขาก็ย่ำแย่ลงเรื่อย ๆจนในที่สุดธุรกิจของเขาก็ตกต่ำและล้มละลายไป แต่งานยักษ์งานนี้รู้สึกว่าเพื่อนสนิทเขาจะเป็นคนเสนองานให้ด้วยความมั่นใจในพรสวรรค์ที่เขามี แน่นอนเพื่อความไว้วางใจที่เพื่อนให้มาและเพื่อได้กลับเข้ามาเป็น 1 ในเทพด้านการออกแบบอีกครั้ง เขาจะต้องทำงานนี้ออกมาให้ดีที่สุด นี่คงจะเป็นโอกาสครั้งใหญ่ที่เขาได้พิสูจน์ตัวเองอีกครั้ง เนี่ยแหละเหตุผลว่าทำไมเขาถึงไม่ยอมให้ใครรู้ว่าเขาอยู่ที่ไหนจะได้ไม่มีใครไปกวนสมาธิและจินตนาการของเขาไง”
“โห...นี่นายเองก็แอบไปสืบเรื่องนี้มาเหมือนกันเหรอเนี่ยยยย”
“แต่มีอีกหลายอย่างที่ผมต้องการรู้เกี่ยวกับตัวเขา ยังไงพี่ก็สืบต่อไปแล้วกัน มีอะไรใหม่คืบหน้าก็มาบอกด้วยแล้วกัน”
“คร๊าบบบบบบ เจ้านาย”
“อีกอย่างผมอยากได้บ้านหลังนั้น”
“หมายถึง”
“ใช่..บ้านของคุณกรรณพจน์ที่ตอนนี้ธนาคารกำลังประกาศขาย พี่จัดการให้ผมที” ว่าแล้วนนทเสนก็เซนต์เช็คไม่ระบุจำนวนให้กับฐานุไปจัดการต่อ
“นี่นายยังสนใจ.....”
“ใช่ ผมอยากจะพิสูจน์มือชั้นเทพด้วยตัวของผมเอง”
“โอเค เดี๋ยวฉันจัดการให้”
“ครับ” นนทเสนพยักหน้าแววตาบอกว่าไม่มีอะไรที่จะพูดอีก เป็นอันบอกว่าเชิญฐานุออกไปจากห้องทำงานของเขาได้แล้ว
“โอเค๊ ฉันออกไปทำงานต่อ” นนทเสนยิ้มส่ง
“เอ่อ...เดี๋ยวพี่ ลูกสาวเขาชื่ออะไรนะ”
“พลอย” ฐานุหันควับกลับมาทันทีที่นนทเสนเอ่ยถามขึ้นอีก
“พลอยเหรอ”
“ใช่ พลอยชมพู บางทีลูกสาวเขาอาจจะทำให้เราได้คุยกับพ่อเขาก็ได้นะ”
“อืมม์ นั่นสิ”
“นายยิ้มแบบนี้ หมายความว่า....นายนี่ร้ายไม่เบาเลยน๊า ไอ้เจ้านายของฉัน”
“ผมไม่ได้คิดอะไรซะหน่อย”
“อย่าใช้เสน่ห์นายเปิดทางสวรรค์แล้วกัน”
“หึ ไม่หรอกน๊า” ฐานุเหมือนจะเดาความคิดของนนทเสนออกไปทางใช้เสน่ห์ส่วนตัวไต่เต้าเอาตัวเข้าแรกเพื่องานแต่ใครจะรู้เล่าว่าแท้ที่จริงแล้วนนทเสนนั้นคิดอะไร ....
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น