ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    GUMIHO [TK]

    ลำดับตอนที่ #12 : ตอนที่ 12 100%

    • อัปเดตล่าสุด 17 มี.ค. 56










    Gumiho : TK

     

     

    PART…12

     

     

    ดาบสั้นในมือนั้นสั่นไหวขึ้นอย่างรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ..

    เมื่อร่างสูงลงบันไดมาถึงชั้นล่าง..

    ...นายอยู่แถวนี้...ใกล้ๆนี่สินะ...

    พลางรีบสาวเท้าไปทันที.....

    นิคคุนที่นั่งอยู่จับกลิ่นอะไรบางอย่างได้...ก่อนผุดลุกขึ้นมาอย่างตกใจ...

    “กลิ่น...นี่มัน..”..

    คิ้วเรียวขมวดมุ่นเป็นปม...

    ใบหน้าหวานฉายแววเครียดขมึงขึ้นมาทันที.

    เขาควรจะทำยังไงดี...

     

    …………………………………………………………………………………

     

     

     

    นิคคุนมองเข้ามาในตัวตึกด้วยอาการกระวนกระวาย...

    ....เขาควรจะทำยังไงดี....

    ร่างบางที่เดินวนไปวนมาอย่างคิดไม่ตกนั้น...เริ่มทำหน้ายุ่งกลุ้มใจหนักมากยิ่งขึ้น

    เมื่อคำสั่งของแทคยอนที่บอกเขาเอาไว้ก่อนเข้าไปข้างในนั้น...

    มันยังคงดังก้องกลับไปกลับมาในหัวเขาอยู่เลย...

     

     

     

    “ทำไงดี...ถ้ายังยืนอยู่ตรงนี้มีหวังไม่ทันการณ์แน่...อยากจะไปแต่ก็ไปไม่ได้

    เพราะหากแทคยอนกลับมา...แล้วไม่เจอเรานั่งรออยู่ตรงนี้ล่ะก็มีหวัง

    คงโดนเขาโกรธไปอีกรอบแหง๋ๆ..”

     

     

     

    ร่างบางถอนหายใจออกมาอย่างหนักอก..

    พร้อมกับจดจ้องรถตรงหน้าที่จอดมาได้สักระยะนั้น

    ก่อนจะยกยิ้มขึ้นมาบางๆอย่างนึกอะไรออก..

     

     

     

    “ถ้าเรารีบไปรีบกลับก่อนที่แทคยอนจะออกมาล่ะ..”

     

     

     

    ..คิดได้แบบนั้นก็ยิ้มกริ่มออกมาอย่างเป็นปลื้มกับความอัจฉริยะของตนเอง

    ก่อนรถมอเตอร์ไซด์คันที่เขานั่งจ้องมาเกือบ 20 นาทีนั้น

    จะขับผ่านเลยไปต่อหน้าต่อตา...

     

     

     

    “เฮ้ย...จะไปไหนอ่ะ...รอด้วย....ไก่....ไก่....รอด้วย....”

     

     

     

    ร่างบางที่เห็นรถไก่ทอดขับผ่านไปอย่างนั้นก็รีบวิ่งตามไปแทบจะทันที...

    ซึ่งก็เป็นช่วงเวลาเดียวกันกับที่ชานซองกึ่งเดินกึ่งวิ่งออกมาจากตัวตึก

    พลันสายตาคมก็มองเห็นด้านหลังของใครบ้างคน...

    ซึ่งดูคุ้นตามากกำลังวิ่งไล่ตามรถส่งไก่ทอดไปติดๆ....

     

    ร่างสูงเห็นแบบนั้นก็ไม่รอช้า

    ก่อนจะออกตัววิ่งตามเขาไปอย่างรวดเร็ว.....

     

     

     

    ................................

     

     

     

    มินจุนที่มองกระจกรถเห็นใครบางคนที่กำลังวิ่งตามมาก็รีบเบรครถทันที..

    ก่อนจอดแอบไว้ตรงข้างทางพร้อมกับถอดหมวกกันน็อคออก

    แล้วเลิกคิ้วมองคนที่กำลังวิ่งมาด้วยใบหน้าที่เปื้อนยิ้ม....

     

    ใบหน้าสวยหวานนัยน์ตากลมโตที่มองเขามานั้น

    ตรึงสายตาของมินจุนให้หยุดนิ่งอยู่กับที่อย่างตกตะลึง...

     

    ตั้งเขาแต่เกิดมาเพิ่งเคยเจอคนที่สวยแบบธรรมชาติรังสรรค์อย่างนี้เป็นครั้งแรก

    ความสวยที่สมบูรณ์แบบเหมือนกับคนๆนี้นั้น

    มันหากันไม่ได้ง่ายๆตามท้องถนนเลยนะเนี่ย...

     

    แต่แล้วทำไมคนๆนี้ถึงกำลังวิ่งตามรถของเขามาได้ล่ะ.....

     

     

    “สวัสดี...ฉันได้กลิ่นไก่จากตัวนาย...นายอยู่ที่ไหนหรอ..”

     

     

    ร่างบางถามยิ้มๆพลางเอียงคอมองคนตรงหน้ามาอย่างน่ารัก....

    มินจุนที่เห็นแบบนั้นเข้าถึงกับจิตหลุด...

    ก่อนมือเรียวๆนั้นจะหยิบใบปลิวแนะนำร้านมาให้กับคนน่ารัก

    โดยที่เขาเองก็ไม่สามารถจะละสายตาไปจากดวงหน้าสวยหวาน

    ที่กำลังส่งยิ้มมาอย่างน่ารักนั้นได้เลย.....

     

     

    “นี่นายมีเลือดไหลออกทางจมูกน่ะ..”

     

     

    นิคคุนทำตาโตขึ้นอย่างตกใจพลางใช้นิ้วเรียวขาวจิ้มไปยังจมูกของมินจุนตรงจุด

    ที่มีเลือดกำเดาไหลออกมาเป็นสายก่อนจะยื่นนิ้วมือที่เปื้อนเลือดสีแดงสดนั้นให้เขาดู

    เพื่อจะยืนยันในสิ่งที่ตัวเขาเองกำลังพยายามบอกมินจุนอยู่ในขณะนี้....

     

    การกระทำนั้นมันน่ารักเสียจนมินจุนรีบเอามือปิดปากตัวเอง

    ก่อนที่เลือดเขาจะไหลโชกออกมาจนหมดตัวไปเสียก่อน....

     

     

    “นายไหวมั้ย....ทำไมเลือดมันออกมาเยอะจัง...แล้วฉันควรจะทำยังไงดี..”

     

     

    ร่างบางที่เห็นแบบนั้นก็เริ่มมีสีหน้ากังวลใจขึ้นมาอย่างปัจจุบันทันด่วน

    เมื่อยิ่งเห็นอีกฝ่ายมีเลือดไหลซึมออกมาจากมือที่อุดเอาไว้..

    พร้อมกับเริ่มหยดแหมะๆลงบนพื้นจนเป็นวงกว้างขึ้นเรื่อยๆ....

    ไม่สิเรียกว่าไหลลู่ลงพื้นเลยก็ได้ล่ะมั้ง.....

     

    ..มินจุนส่ายหน้าดิ๊ก...เพื่อบอกว่าไม่ต้องทำอะไรทั้งนั้นแหละ..

    ก่อนดึงสติตัวเองเข้าร่างแล้วรีบสตาร์ทรถบิดออกไปทันทีอย่างรวดเร็ว...

     

    นิคคุนมองตามร่างสูงนั้นไปอย่างไม่ค่อยเข้าใจกับสิ่งที่คนๆนั้นทำเลยสักนิด....

    ก่อนก้มลงมองใบปลิวที่มือแล้วคลี่ยิ้มกว้างพลางนึกในใจ..

     

    ....เขาจะขอร้องให้แทคยอนพาไปกินไก่ตามที่อยู่ในใบนี่ให้ได้......

     

    ร่างบางอมยิ้มพร้อมกับมองใบปลิวในมือขาวๆของตัวเองอย่างมีความสุข

    ก่อนจะกระโดดด๊องแด๊งกลับไปยังทิศทางเดิม....

     

     

    “อยากกินไก่ทอดหรอ..”

     

     

    นัยน์ตาเรียวกว้างที่จ้องมองร่างบางอยู่นั้นยกยิ้มขึ้นมาน้อยๆ

    อย่างแสดงให้เห็นถึงความเป็นมิตร....

    นิคคุนคลี่ยิ้มบางๆส่งกลับมาให้พลางพยักหน้ารับเป็นคำตอบ..

     

     

     

    “งั้นไปกับฉันมั้ย...พอดีฉันก็กะจะไปกินไก่ทอดร้านนั้นอยู่เหมือนกันเห็นว่าร้านนี้ไก่ทอดอร่อยมากเลยทีเดียว....ว่าแต่นายอยากไปมั้ยเดี๋ยวฉันเลี้ยงเอง..”

     

     

    ร่างบางทำท่าครุ่นคิดนิดนึงก่อนตอบไปว่า....

     

     

    “ไปได้จริงๆหรอ..???”...

     

     

    ร่างสูงแย้มยิ้มกว้างอย่างดีใจก่อนตอบ..

     

     

    “ได้แน่นอนอยู่แล้ว...ถ้านายอยากไป...”

     

     

    รอยยิ้มที่ผุดขึ้นมานั้นไม่ได้ทำให้ร่างบางเอ๊ะใจขึ้นเลยแม้แต่น้อย

    เพราะกำลังมัวหลงดีใจกับการจะได้ไปกินไก่

    ตามที่เขาได้บอกเอาไว้ก่อนหน้านี้..

     

    ............................................

     

    TBC.

     

     

    เอามาลงให้อย่างแบบต่อเนื่อง 

     

    พาร์ทนี้คงยาวขึ้นบ้างมั้ย..คิๆๆๆ



    และไรท์หวัง..ว่าทุกคนจะชอบเรื่องนี้กันนะค่ะ...

     

    เพราะฉะนั้นโหวตให้เต็มร้อยกันไวๆนะ...(ทำไมไม่เต็มสักทีอ่ะกระซิกๆๆๆ)

     

    เพื่อเป็นแรงใจให้กับไรท์เตอร์สมองมดคนนี้ด้วยนะค่ะ

     

     

    ไรท์ยังรอเสียงโหวตและคอมเม้นท์ทุกคนอยู่นะ...

     

     

     

     

     

    ขออภัยหากมีคำผิดและข้อความที่ตกหล่น...

     

     

     

    BYE.

     

    Khunkaechin.

     

     


    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน
    นิยายแฟร์ 2024

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×