ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    GUMIHO [TK]

    ลำดับตอนที่ #17 : ตอนที่ 17 100%

    • อัปเดตล่าสุด 23 มี.ค. 56








    Gumiho : TK

     

     

    PART…17

     

    “ได้อยู่แล้ว...จะให้จูบอีกกี่ครั้งก็ได้...ถ้าเป็นนาย...คุน..”

    พูดจบก็แนบริมฝีปากหยักได้รูปเข้าไปประกบกับริมฝีปากอิ่มของอีกฝ่าย

    พร้อมกับกดจูบลงไปอย่างนุ่มนวลและอ่อนหวาน....

    จนลืมเรื่องไก่ทอดกันไปเสียสนิท....แต่ไม่เป็นไรหรอก...

    ....เอาไว้คราวหน้าแล้วกัน.....

    .....ในเมื่อตอนนี้....มีของอร่อยกว่าไก่ทอดให้กินแล้วนี่นา...

    ....เนอะ...นิคคุน

     

    ………………………………………………………










    วันนี้เป็นวันแรกของการเปิดเทอม...

    แต่แทคยอนก็ยังไม่วางใจให้นิคคุนอยู่บ้านคนเดียวเพียงลำพัง

    แถมเจ้าตัวยังรั้นดื้อแพ่งออดอ้อนขอตามเขาไปที่มหาลัยด้วยอีก...

    ร่างสูงถึงกับถอนหายใจเฮือกพลางก้มลงดูตารางเรียนของวันนี้อย่างเซ็งๆ...

    ก่อนเหลือบตามองดูเจ้าตัวยุ่งที่วิ่งพล่านไปทั่วบ้านอย่างมีความสุข....

     

     

     

    “นิคคุน..ถ้าจะไปด้วยก็ไปอาบน้ำแปลงฟันแล้วเปลี่ยนชุดซะ..”

     

     

     

    แทคยอนพูดอย่างเนือยๆมือคร้ามหยิบสมุดปากกายัดๆใส่กระเป๋าเป้ใบโปรด...

    ส่วนคนที่วิ่งเล่นอยู่นั้นเมื่อได้ยินคำอนุญาตก็รีบพุ่งปรี๊ดเข้ามากอดร่างสูงอย่างดีอก

    ดีใจยกใหญ่เมื่อในที่สุดร่างสูงก็ยอมให้เขาตามไปด้วยได้...

     

     

     

    “แทคๆ...อาบน้ำแปรงฟันคืออะไร...”

     

     

     

    ร่างบางที่โอบรอบคอแกร่งส่งยิ้มใสๆมองตาแป๋วๆถามออกมาอย่างสงสัย

    กับสิ่งที่แทคยอนเพิ่งบอกไปเมื่อครู่...

     

    .....ตายล่ะหว่า....ลืมไปเลย....

    .....นี่เขาลืมสอนเรื่องพื้นฐานแบบนี้ไปได้ยังไงกันเนี่ย....

    ย่าห์....ว่าแต่ไอ้แปรงฟันนี่ก็พอจะเข้าใจอ่ะนะ....

    ....แต่อาบน้ำนี่สิ...นิคคุนจะไม่รู้จักเลยหรือไงกัน...

     

     

     

    “เอ่อ...น่ะ..นายไม่รู้จักวิธีอาบน้ำหรอ..”

     

     

     

    แทคยอนถามเสียงสั่นก่อนเบือนหน้าหนีเมื่อร่างบางที่กอดเขาอยู่นั้น

    กำลังทำตาโตเอียงคอมองอย่างไม่เข้าใจพร้อมกับพูดว่า..

     

     

     

    “ก็ฉันไม่จำเป็นต้องอาบน้ำนี่...เพราะตัวฉันสามารถผลัดสิ่งสกปรกออกจากตัวเองได้อยู่แล้ว...แต่นั่นมันก็ก่อนหน้าที่ฉันจะมอบลูกแก้ววิญญาณให้กับนายน่ะ..”

     

     

     

    คำตอบที่ได้รับทำให้ร่างสูงพยักหน้าหงึกหงักอย่างเข้าใจ.....

    .....งั้นก็ไม่แปลกหรอก...ถ้านิคคุนจะไม่รู้จักวิธีการอาบน้ำแปรงฟันแบบมนุษย์...

     

     

     

    “โอเค..งั้นฉันจะสอนวิธีให้นายเอง..”

     

     

     

    พูดจบก็จูงมืออีกฝ่ายเดินเข้าห้องน้ำมาพรางหยิบแปรงสีฟันที่มีสำรองไว้มาให้ร่างบางถือเอาไว้ก่อนบีบยาสีฟันลงไปให้...นิคคุนมองการกระทำนั้นอย่างสนใจก่อนใช้จมูกดมกลิ่นยาสีฟันแล้วยิ้มร่า...

     

     

     

    “แทคๆ..นี่อะไรอ่ะ..กลิ่นหอมจัง..”

     

     

     

    พูดจบก็ใช้ลิ้นเลียยาสีฟันนั้นไปทีนึงก่อนทำตาโตอย่างชอบใจในรสชาติ....

    แทคยอนเมื่อเห็นแบบนั้นก็หน้าเหวอทันที

    ก่อนรีบคว้ามือของอีกฝ่ายที่กำลังตั้งท่าจะกินยาสีฟันเข้าไปจริงๆอีกรอบ...

     

     

     

    “ย่าห์...นิคคุน...มันไม่ใช่ของกินนะ....” แทคยอนขมวดคิ้วใส่คนตรงหน้าที่ยิ้มกว้างอย่างตื่นเต้น...

     

     

     

    “แต่มันอร่อยนะแทค..คิๆๆๆ..”

     

     

     

    นั่นแหละคือคำตอบที่ทำให้ร่างสูงถึงกับอยากเอาหัวโหม่งกำแพงตาย

    ให้รู้แล้วรู้รอดไป...ย่าห์....

    ...แล้ววันนี้จะแปรงฟันอาบน้ำกันเสร็จมั้ยเนี่ย....เมื่อร่างบางที่วิ่งวุ่น...

    ...หลบหลีกหนีมือเขาไปทั่ว..แถมยังคว้าโน่นหยิบนี่เห็นอะไรก็เป็นอันเข้าปากไปหมด...

    ซ้ำยังมาทำหน้าทะเล้นบอกอีกว่า

    “..อร่อย..”...ซะงั้น...

    โอ้ยยยยย....กรรมของอ๊ค..!!!!!...

     

     

    หลังจากชุลมุนวุ่นวายอยู่กับการอาบน้ำแปลงฟันเสียพักใหญ่

    จนแทคยอนตอนนี้นั้นหัวเหอฟู่ฟ่องไปหมด....ไหนจะเหงื่อที่แตกพลั่กๆนี่อีกล่ะ...

    เขาเลยต้องมาเสียเวลาเปลี่ยนเสื้อผ้าใหม่อีกรอบ....

    ส่วนนิคคุนที่แต่งตัวน่ารักในชุดที่เขาเตรียมไว้ให้เรียบร้อยแล้วนั้น

    ก็ยืนยิ้มร่ารอเขาอยู่หน้าบ้านพลางกวักมือเรียกหยิกๆ

    เพื่อเร่งให้ออกมาจากบ้านไวๆ...

     

    ...เหอะใช่ซี๊ๆๆๆๆ....ป่วนชาวบ้านเขาเสร็จก็หน้าระรื่นเลยนี่...ชิส์...

    แทคยอนมองร่างบางที่ส่งยิ้มมาให้อย่างหมั่นไส้ก่อนจะรีบล็อคประตูบ้าน

    แล้วเดินหน้าบึ้งจ้ำพรวดๆผ่านร่างบางไปทันที....

    นิคคุนที่เห็นแบบนั้นก็ทำหน้างงหน่อยๆ

    แต่ก็รีบวิ่งตามร่างสูงไปพลางเกาะแขนหนาทำหน้าอ้อนอย่างอยากจะเอาใจ...

    แทคยอนถอนหายใจก่อนคลี่ยิ้มบางๆส่ายหัวน้อยๆให้กับตัวเอง....

     

    ...ย่าห์.....สุดท้ายจนแล้วจนรอด...เขาก็แพ้ความน่ารักของคนคนนี้อีกจนได้....

    นิคคุนเมื่อเห็นแทคยอนยิ้มได้แล้วนั้นก็กระโดดจุ๊บแก้มไปทีหนึ่งอย่างชอบใจ

    ส่วนคนที่ถูกขโมยจูบก็ได้แต่ส่ายหน้าบางๆยิ้มขำๆกับความน่ารักใสซื่อ

    ของคนข้างก่อนจะรั้งแขนของอีกฝ่ายให้เข้ามาใกล้ๆแล้วพูดว่า..

     

     

     

    “ถ้าจะง้อ...คราวหน้าขอตรงนี้นะ...”

     

     

     

    พูดจบก็โน้มหน้าลงไปกดจูบเบาๆที่ปากอิ่มทันทีทำเอาอีกฝ่ายที่ยังไม่ทันตั้งตัว

    ถึงกับเบิกตากว้างอย่างตกใจ....ก่อนจะเปลี่ยนมาเป็นจูบตอบอีกฝ่ายไปเช่นกัน...

    หลังจากที่แทคยอนถอนจูบออกมาแล้วนั้น

    จู่ๆร่างบางตรงหน้าก็นิ่งเงียบไปแถมยังเอาแต่ก้มหน้างุดไม่พูดไม่จา...

    ผิดวิสัยปกติของคนที่มักจะเอาแต่กระโดดโลดเต้น...วิ่งว่อนไปทั่ว..

    ....แม้จะถูกสั่งห้ามก็ตาม.....

    ....แปลกๆแหะ...

     

    แทคยอนแตะไหล่บางนั้นเบาๆอย่างรู้สึกกังวลก่อนใช้มือช้อนคางมนของอีกฝ่ายขึ้นแล้วถึงกับตาเหลือกเลือดกำเดาไหลแหมะๆทันที.....

    เมื่อใบหน้าสวยหวานตอนนี้นั้นมันกำลังขึ้นสีแดงจัดนัยน์ตากลมโตที่ดูหยาดเยิ้มมีประกายไหวระริก...ปากอิ่มสีสวยสั่นน้อยๆพลางหอบหายใจถี่.....

    ....ย่าห์....ยะ...ยะ...ยั่วกันชัดๆ...แบบนี้อ่ะ...

    ......โอ้ยยยย....ทำไงดีว่ะเนี่ยยยยยยย....

    แทคยอนที่จิตหลุดไปกับภาพความเย้ายวนของอีกฝ่ายนั้น

    ไม่ได้รู้สึกตัวเลยสักนิดว่าเลือดกำเดาที่ไหลปี๊ดๆๆ..ยังกะก๊อกแตก

    กำลังทำให้อีกฝ่ายถึงกับจะร้องไห้เมื่อใช้มือบางของตัวเอง

    อุดห้ามเลือดยังไงมันก็ไม่หยุดไหลสักที.....

     

     

     

    “แทค....แทค..ฮึก...เลือดไม่หยุดอ่ะ....ฮือๆๆๆๆ....แงๆๆๆๆ..”

     

     

     

    เท่านั้นแหละฟ้าใสๆแดดเปรี้ยงๆก็มีฝนตกลงมาซะห่าใหญ่เลยทีเดียว

    แทคยอนหลังจากที่เหม่อๆอยู่ก็ถึงกับตาหลีตาเหลือก...

    ลากร่างบางให้วิ่งหาที่หลบฝนกันเสียให้วุ่น...

    จนในที่สุดนัยน์ตาคมๆก็เหลือบไปเห็นตู้โทรศัพท์ซึ่งอยู่ไม่ไกลมากนักเลยดึงมือ

    อีกคนให้ข้าไปหลบในนั้นก่อนจะถอนหายใจอย่างโล่งอก

    เมื่อเห็นว่าเขาทั้งสองยังไม่เปียกมากสักเท่าไหร่....

     

    แทคยอนรีบหยิบผ้าขนหนูในกระเป๋าขึ้นมาพลางซับผมที่ชื้นไปด้วยน้ำฝน

    ให้คนตรงหน้าอย่างเบามือ...นัยน์ตากลมโตจ้องมองเขาด้วยหยาดน้ำตา

    เพราะความตกใจพร้อมกับสะอื้นน้อยๆอย่างดูน่าสงสาร...

     

    ....แทคยอนใช้ผ้าค่อยๆซับหน้าสวยหวานที่เปื้อนน้ำตาให้อย่างอ่อนโยน

    พลางคลี่ยิ้มบางๆ.....แม้จะมีคราบเลือดติดตามใบหน้าคมเข้มอยู่ก็ตาม...

    นิคคุนที่เห็นแบบนั้นก็เบ้ปากตั้งท่าจะร้องไห้อีกรอบ

    ทำเอาร่างสูงผงะออกน้อยๆแบบทำอะไรไม่ถูกกันเลยทีเดียว....

    ก่อนจะรีบละล่ำละลักถามออกไป....

     

     

     

    “ย่าห์..ๆๆๆ...นายเป็นอะไร....ร้องไห้ทำไมนิคคุน..”

     

     

     

    ร่างบางที่สะอื้นฮักๆช้อนตากลมโตขึ้นมองหน้าร่างสูงก่อนพูดขึ้นมาว่า....

     

     

     

    “ฉันกลัว...นายเลือดออกเยอะมากเลย...ห้ามยังไงมันก็ไม่ยอมหยุดอ่ะ...

    ฉันตกใจ....กลัวว่านายจะเป็นอะไรไป.....จู่ๆน้ำตามันก็ไหลออกมา...

    แทคยอนนายจะไม่ตายใช่มั้ย....นายเลือดออกเยอะมากเลย..”

     

     

     

    คนที่เลือดออกมากเลยได้ยินแบบนั้นเข้าก็แทบอยากจะทึ้งหัวตัวเอง

    แล้วดำดินหายไปเสียจริงๆ...

    ...นี่เขาหื่นจัดถึงขั้นเลือดกำเดาไหลโชกเลยหรือเนี่ย...

    แถมยังทำให้คนน่ารักตกใจกลัวที่เห็นเขาเลือดออกจนถึงกับต้องร้องไห้

    พลอยให้ฟ้าฝนตกหนักทั้งที่แดดออกเปรี้ยงๆขนาดนี้.....

    ...ขอโทษนะครับ....ที่ผมเป็นสาเหตุทำให้รถติด...

    ตลาดวาย..ขายของไม่ได้กัน...แง่งงงง....อ๊คจะบ้า.....

     

     

    “อ่าห์....นิคคุน....เอ่อคือ.....ฉันไม่เป็นไร...แค่อากาศร้อนเลือดมันเลยไหลตามปกติเท่านั้นล่ะ..ไม่ต้องกลัวนะ...ตกลงมั้ย???

     

     

    แทคยอนยิ้มแห้งๆให้ร่างบางที่กำลังขมวดคิ้วจ้องเขาอย่างงงๆระคนสงสัย....

     

     

    “ถ้าร้อนแล้วเลือดจะออกทางจมูกหรอ..”

     

     

    แทคยอนพยักหน้ารับแล้วยกยิ้มกว้างจนตีนกาขึ้นทำให้อีกฝ่ายต้องกระพริบตา

    ปริบๆทำท่าครุ่นคิดก่อนจะค่อยๆยิ้มออกมาน้อยๆ.....

     

     

    “ฉันเข้าใจแล้ว...ถ้าร้อนมากๆมนุษย์จะมีเลือดออกทางจมูก...ไม่อันตราย..”

     

     

    ร่างบางกระโดดด๊องแด๊งเบาๆพลางตมมือแปะๆยิ้มร่า

    เพราะหมดความกังวลใจแล้ว....

    เลยทำให้ฝนตอนนี้ค่อยๆซาลงจนเกือบจะหยุดตกแล้ว

     

    แทคยอนยิ้มแหยๆให้ร่างบางที่กำลังทำตาโตมองฝ้าที่กระจกก่อนใช้มือจิ้มๆ

    จนเกิดรอยนิ้วขึ้น....ใบหน้าน่ารักนั้นฉายแววแปลกใจหน่อยๆ....

    ก่อนฉีกยิ้มกว้างแล้วใช้มือวาดไปรอบๆอย่างรู้สึกสนุก

    แทคยอนมองคนน่ารักนั้นอย่างเอ็นดู...

    พลางทอดถอนหายใจออกมาเบาๆอย่างรู้สึกผิดหน่อยๆที่ดันไปสอนอะไรผิดๆ....

    แต่จะให้บอกว่า....มันไหลออกมาประจานความหื่นของฉันเองล่ะคุน...

    ให้ตายเขาก็ไม่กล้าบอกหรอกนะ......ย่าห์....อะกิกู....

     

    นิคคุนที่หมดความสนใจจะเล่นแล้วนั้น...หันกลับมาแย่งผ้าในมือของอีกฝ่าย

    ก่อนยกขึ้นมาเช็ดคราบเลือดบนใบหน้าคมเข้มให้ด้วยรอยยิ้มน่ารักประจำตัว....

    แทคยอนยิ้มตอบร่างบาง....ที่กำลังตั้งอกตั้งใจเช็ดเลือดให้เขาอย่างนุ่มนวล..

     

    ...นัยน์ตาคมทอดมองการกระทำของอีกฝ่ายอย่างอ่อนโยน...

    ....นี่นายจะน่ารักไปไหนนะนิคคุน....

    เท่าที่มีอยู่ฉันก็ไม่รู้จะเอาหัวใจที่ไหนมาให้นายแล้วเนี่ย...

     

     

     

    “คุน..ฉันว่าเรามาเป็นแฟนกันแบบจริงจังเถอะ..”

     

     

     

    .........................................................

     

     

    TBC.

     

    เย้ย....มาแบบยาวเฟื้อยแถมยังหวานซ้ำซ้อนเอาให้ตายกันไปข้างเลย....เหอๆๆๆ....

    ก่อนอื่น....อยากขอบคุณคุณหนูนามากเลยค่ะ....ไรท์เองซึ้งใจมากเลย....

    แบบ...เฮ้ยยยย..มีคนรู้ด้วยเว้ยยยย....ว่ากว่าเราจะเขียนจะกลั่นออกมาได้นั้น

    มันใช้เวลาค่อนข้างมาก....กระซิกๆๆๆ....นี่มานั่งข้างๆไรท์ตอนพิมพ์ใช่มั้ยค่ะ...555++++....

    ขอบคุณที่ตามอ่านและเม้นท์กันนะค่ะ.....

    แบบนี้สิค่อยมีแรงต่อตอนต่อไปหน่อย..คิๆๆๆ

    ส่วนใครที่เพิ่งเคยเข้ามาอ่านขอแจ้งให้ทราบว่า....

    ไรท์เป็นคนแต่งสดพิมพ์เสร็จอัพเลยอย่าแปลกใจ

    ถ้าคุณจะเห็นคำผิดหรือข้อความตกหล่นเยอะ..555+++

     

     

    อย่าลืมมาโหวตและคอมเม้นท์ให้กันบ้างนะค่ะ...

     

     

     

     

     

    ขออภัยหากมีคำผิดและข้อความที่ตกหล่น...

     

     

     

    BYE.

     

    Khunkaechin.

     


    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน
    นิยายแฟร์ 2024

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×