คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : บางอย่างที่หายไป
บ้านระูลหลิวที่านเมือ
วูบบบบบบบบบบบ
“เฮ้อออออออ ในแหวนมิิอาาศีมาเลยเสี่ยวหม วันนี้ันอสำรวโอสถที่เยปรุไว้่อนนะ เพราะร่าายันอนนีู้ย่ำแย่มาเลย หน้าา็ทรุโทรมเพราะประโมเรื่อสำอาหนาเอะแทบะทุวัน ร่าาย็แห้เหี่ยว ผิวพรรแห้ร้านทั้ัว อยาะแ่น้ำพุสวรร์ให้สาแ่ใ”
ในแหวนมิิอเทพโอสถฟาินนั้น มีโอสถที่เธอปรุเอาไว้สารพันิ ทั้ยัมีน้ำพุสวรร์อยู่1บ่อ ที่เทพโอสถฟาินเอาไว้ื่มิน และเอามาเทใส่อ่านาให่เพื่อนอนแ่ัว เป็นารรัษาผิวพรรให้สวยาม เ่ึ และอ่อนเยาว์อยู่ลอเวลา
“ามสบายเถอะินิน เสี่ยวหมอไปนอนพัสัหน่อยนะ ออไป้านอทีไรอ่อนเพลียทุที”
“อืมไปนอนเถอะ เพราะอาาศ้านอแ่าาอาาศในมิินี้มา ไม่แปลหรอที่เสี่ยวหมะอ่อนเพลีย ถ้าไม่ำเป็น็ไม่้อออไปบ่อยๆหรอนะ” ฟาินล่าวับเ้านฟู้วยวามเป็นห่ว”
“รับินิน”
านั้น 3 วันในมิิ ภาพเิมๆที่เสี่ยวหม พบเห็น็ือ ฟาินนอนแ่น้ำพุสวรร์ที่เธอัมาใส่อ่านาให่ไว้อย่าสบายอสบายใ มือ็หยิบหนัสือเี่ยวับธุริึ้นมาอ่าน ใบหน้า็พอสมุนไพรสีเียวๆไว้อย่าน่าลัว!!!!
3 เือนผ่านไป ฤหาสน์ระูลหลิว
ีฮันมีท่าทีเหม่อลอยะยืนรอรับานาหลิวเทียน เพราะในใอายหนุ่มเวลานี้ อยาเอ่ยถามปู่หลิวออไปว่า หลิวฟาินไปอยู่ที่ไหน 3 เือนแล้วที่ไม่ไ้พบหน้าหิสาวเลย แ่เาไ้แ่อทนเอาไว้ เพราะรู้ัวีว่าัวเอพูอะไรับหลานสาวอท่านไปบ้า
เวลา 3 เือนที่ผ่านมานี้ ีฮันพยายามทำวามรู้ัับหลันลี่ิน แ่ลับพบว่าหลันลี่ินไม่ใ่นที่เาอยาะสานสัมพันธ์้วยอี่อไป หิสาวมัะอออ้อนให้พาไปเลี้ย้าวที่ร้านอาหารหรูราาแพ และอให้เาื้อ้าวอที่ราาสูๆให้ ทั้ที่ทราบีว่าัวเาเอไม่ไ้มาาระูลที่ร่ำรวยแ่อย่าใ!!!
ทุวันนี้ีฮันไม่ไ้ิ่อับหลันลี่ินอีเลย เพราะายหนุ่มรู้สึไม่มีวามสุทุรั้ที่พบหน้าหลันลี่ิน แ่นที่เานึถึอยู่ลอเวลา 3 เือนมานี้ ลับเป็นใบหน้าแสนสวยอหิสาวที่ร้ายานหนึ่ นที่เาเยว่าล่าวเธอออไปอย่าหนัในวันนั้น
“ุหายไปอยู่ที่ไหน หลิวฟาิน” ีฮันพึมพำเบาๆับัวเอ ในใอนนี้เหมือนมีบาสิ่บาอย่าในีวิาหายไป
………………………………………………………………………………………………………..
บริษัท เฟยหลเรียลเอสเท บริษัทอสัหาริมทรัพย์อันับ1อเมือT
ประธานบริษัทหนุ่มใบหน้าหล่อเหลา เรือนายสูให่ำยำ นั่หน้านิ่ท่าทาเร่เรีย ้าๆายเา มีผู้่วยนสนิทยืนรอรับมอบหมายานอย่าใล้ิ
“ไ้่าวเธอรึยั 3เือนมานี้ฟาินไปอยู่ที่ไหน” เฟยหลเอ่ยถาม ลู่ผู้่วยนสนิท
สาเหุที่เฟยหลหน้าาเร่เรียในเวลานี้็เพราะ ผู้หิที่เาเยพบเอเธอำลัเินร้อไห้อยู่้าถนน นหน้าามอมแมมแทบูไม่ไ้ แ่เฟยหลลับสนใเธอ นให้นามสืบทราบว่าเธอื่อ หลิวฟาิน ทายาทนเียวอระูลหลิว แ่เธอนนี้ไ้หายัวไปอย่าไร้ร่อรอยมา 3 เือนแล้ว สืบหาเท่าไหร่็ไม่พบัว
“ไ้เบาะแสแล้วรับนาย” ลู่ เอ่ยอบเ้านายอย่าโล่อ ถ้าวันนี้เาไม่มี่าวีให้เ้านาย มีหวัเาโนเล่นานแน่ๆ
“ว่ามา” เฟยหล ยับัวเพื่อฟั่าวหิสาวนที่เาสนใอย่าั้อั้ใ
“นัสืบที่ผมให้อยิามนายท่านหลิวเทียนแ้่าวมาว่า นายท่านหลิวเทียน มัะเินทาไปบ้านพัหลัหนึ่ย่านานเมือทุๆสุสัปาห์รับ และะลับออมาอีรั้ในอนเ้าวันันทร์ โยที่เาะับรถไปเอนเียวลอไม่มีผู้ิาม”
“หืม แสว่าไปหานสำัอีวิ ที่อาศัยอยู่ในสถานที่ที่เป็นวามลับอย่านั้นหรือ” เฟยหลวิเราะห์ามำบอเล่าอลู่ ผู้่วยนสนิท
“ใ่รับนาย แ่นัสืบเ้าไปในบ้านหลันั้นไม่ไ้ เพราะมีลไัับุมผู้บุรุรับ”
“อืมสั่นอเราถอยออมา เี๋ยวฟาินอันใ”
“แ่แ่ เอ่อนายอบุหนูหลิวหรือรับ” ลู่แทบะสำลัน้ำลาย ที่นายอเาเรียานุหนูหลิวแบบนั้น
“ใ่ ไม่ั้นะสืบหาหรือ ัน้อรอฟาินออมาาบ้านหลันั้นเสีย่อน แล้วะหาทาเ้าหาเธอเอ ถ้าเาไม่ผิ หลิวฟาินนนี้อย่าไร็้อออมา่วยานที่บริษัทอปู่เธออย่าแน่นอน”
“รับนาย”
ที่เฟยหลวิเราะห์นั้นถู้อเลย เพราะหลิวฟาินะออมา่วยานที่บริษัทอปู่เธออย่าแน่นอน อนนี้หิสาวแ่ำลัฟื้นฟูร่าายัวเอ ให้สวยสามไร้ที่ิ และศึษาารทำธุริไป้วย ึ่ารอ่านหนัสืออฟาินนั้นผ่านไปอย่ารวเร็วในแ่ละเล่ม เพราะเธอสามารถำเนื้อหาทั้หมไ้อย่า่ายาย เนื่อาินโอสถทิพย์เสริมวามำเ้าไปนั่นเอ
ภายในแหวนมิิ
ฟาิน ถอเสื้อผ้าออาร่าายทั้หม แล้วยืนส่อระบานให่ ทีุ่ปู่สั่ทำมาให้ามำออเธอ ร่าามหมุน้ายหมุนวา เอียไปเอียมา เพื่อรวสอบวามสมบูร์แบบอเรือนร่าในภพมนุษย์นี้
ในภพที่เป็นเทพโอสถนั้นเรือนายอฟาินสมบูร์แบบมาที่สุ อเป็นอ เอวเป็นเอว ้นเป็น้น ะนั้นพอฟาินไ้รับวามทรำในภพเทพมาาเสี่ยวหม หิสาวึยันูแลัวเออย่าหนัในมิิ และอนนี้็เห็นผลีมาๆเลยทีเียว
“อืม อแบบนี้สิถึะี ลมให่ ุนูนสีสวย ไม่ใ่เหี่ยวแห้แบบอนแร” ฟาินเอ่ยับัวเอเบาๆ
“หน้าาผิวพรร็สใส ูอมมพูสุภาพีมา ไม่เสียแรที่ทั้ินโอสถเสริมวามาม และทั้ื่ม อาบและแ่น้ำพุสวรร์” เสียหวานๆยัยืนื่นมัวเอไปเรื่อยๆนพอใ่อยไปสวมใส่เสื้อผ้า
1 ปีผ่านไปอโลภายนอ……………………………
ฤหาสน์ระูลหลิว
รถยนร์ันเล็ที่นในฤหาสน์ไม่ไ้พบเห็นมานาน1ปีแล้ว ับเ้ามาอในลานอรถอฤหาสน์ระูลหลิว เรือนร่าสูโปรบอบบาแ่อวบอิ่มในบาุที่สวยาม เินลมาารถและเินเ้าไป้าในฤหาสน์
“ุปู่อยู่ไหม” เสียหวานๆถามอย่าสบ ไม่มีอาารเรี้ยวราอย่าวันวาน
“อยู่ในห้อทำานับุีฮัน่ะ” สาวใ้รีบล่าวรายาน ทั้ยัรีบพูื่อที่เ้านายสาวอบฟัอี้วยเพื่อประบเอาใ
“อืม ันะึ้นไปพัที่ห้อสัหน่อย ิถึเียนอน ถ้าุปู่ออมาแล้วไปแ้ัน้วยนะ”
“ไ้่ะุหนู”
ความคิดเห็น