คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Bad Girl ♥ 01 . บอดี้การ์ด
CHAPTER 1 .บอดี้การ์ด
"ไอ้ผีจีนนนนนนนนนนน!!! อะ อ๊อออก อ้วกกกกกกกก "
"....."
"ไอ้ผีจีน!! ชั้นเรียกไม่ได้ยินรึไง ..อ้วกกกกกก! ชั้นไม่ไหวแล้วนะ มาเอาน้ำมาดิ๊"
"....."
"คุณฮันคยองคะ...ขอน้ำหน่อยค่ะ!!"
"ก็แค่นี้แหละ.." ว่าแล้วบอดี้การ์ดหนุ่มที่นั่งดูเจ้านายอ้วกไม่คิดชีวิตก็เดินออกไปเอาน้ำมาให้ พลางบ่นไปเรื่อยๆ
"ผู้หญิงสมัยนี้เนี่ยน๊า กินเหล้า เที่ยวกลางคืนได้ทุกวัน "
"ยิ่งพวกลูกสาวมาเฟียนี่ ..จะเห็นแก่ตัวไปไหนก็ไม่รู้ ไม่ไหวๆ ~ ชั้นหล่ะเบื่อจริงๆเลย ..ว่ามั๊ยยูริ" ฮันคยองพูดแล้วหันไปหาอีกคน
"ชั้นไม่มีเวลาเถียงนาย อ้วกกกกก อะ อ๊อกกก ..เร็วๆขอน้ำหน่อย" ได้ยินแบบนั้น ชายหนุ่มก็ยิ้มสะใจเล็กน้อย สมน้ำหน้าจริงๆปากดีนักต้องเจอแบบนี้
"อ่ะนี่" ฮันคยองยื่นน้ำให้ ยูริคว้ามาแล้วกระดกเข้าไปอย่างรวดเร็ว จนน้ำไหลลงมาเปียกคอเสื้อจนแนบไปกับเนื้อ
"ยั่วผมหรอครับคุณหนู"
"ใครยั่วนาย ..ไอ้บ้า ไอ้โรคจิต ไอ้หื่นกาม ไอ้หน้าด้าน ไอ้หน้า.." ยูริยังด่าไม่ทันจบ ฮันคยองก็พูดแทน
"ผีจีน"
"เออนั่นแหละ .." ยูริไม่สบอารมณ์เท่าไหร่ที่ฮันคยองดูไม่สะทกสะท้านเลย
"หายยังหล่ะ .." ฮันคยองเปลี่ยนเรื่อง เพราะเห็นคุณหนูหน้าซีดๆไป
"ดูหน้าชั้นซิ หน้าโง่จริงนะนาย คนอ้วกมาใหม่ๆจะให้ไปวิ่งไล่โจรแบบนายเลยรึไง ไอ้.." ยูริด่าลอยๆไม่มองหน้า พูดไม่ทัยจบ ฮันคยองก็แทรกขึ้นมาอีก
"ไอ้หน้าผีจีน .." ฮันคยองเอือมกับคำด่าของยูริ แม้ว่าเขาจะพูดคำนี้เองทุกครั้งที่ยูริจะด่า แต่ยูริก็ไม่สนใจ ด่าด้วยคำเดิมๆแบบนี้ทุกวันตั้งแต่วันแรกที่เขาเข้ามา
"เอางี้ ผมให้เวลาคุณสิบนาที เดี๋ยวผมจะพูดให้ฟังว่าวันนี้เราต้องไปไหนกัน ..โอเคมั๊ยครับคุณหนู"
"ไม่โอเค.." ยูริจิกตามอง
"แต่นี่คือคำสั่งของคุณท่าน ยังไงคุณก็ต้องทำ"
"แล้วจะถามชั้นทำไม ..ไอ้ผีจีน" ยูริสวนกลับไป ฮันคยองแทบหงายหลังแต่ยังควบคุมสติไว้ได้ เถียงต่อ
"แล้วคุณจะยอกย้อนให้เปลืองน้ำลายทำไมครับ"
"มีไร..ว่ามา" ยูริเห็นทีว่าจะจบยากเลยเข้าเรื่อง
"วันนี้มีเปิดงานที่ร้านชเวจิวเวอรี่ครับ"
"ชเวจิวเวอรี่!! ..นี่พวกมันจะชวนครอบครัวชั้นไปทำไมกัน พวกมันจ้องจะทำลายพ่อชั้นหนินา"
"ใช่ครับ ..ท่านก็รู้ แต่.."
"ไม่ให้เสียศักดิ์ศรี โอเค ชั้นเข้าใจ ..ต่อเลย"
"งานนี้เราไม่ได้เอาบอดี้การ์ดไปเยอะ เพราะบุคคลที่มีอิทธิพลในวงการไปค่อนข้างมาก คุณท่านไม่อยากให้เกิดเรื่อง"
"จริงๆ ไม่เอาบอดี้การ์ดไปเยอะๆก็ดีแล้วหนิ ชั้นไม่ชอบให้ใครเดินตามชั้นเยอะๆ อีกอย่างชั้นดูแลตัวเองได้"
"งั้นก็ดีครับ .."
"เอารถไปกี่คันหล่ะ"
"คันเดียว ..คันผมเอง"
"บอดี้การ์ดห้าคนก็ไม่พอนั่งแล้วไอ้บ้า"
"เอาไปทำไมตั้งห้าคน ..ไปแค่คนเดียวก็พอ
..เอาเหอะหน่า คุณพร้อมยังหล่ะ ไปเตรียมตัวได้แล้ว เดี๋ยวผมจะไปรอข้างล่าง" ฮันคยองพูดจบแล้วก็เดินออกจากห้องไป ทิ้งให้ยูริยืนสงสัยอยู่คนเดียว
"บอดี้การ์ดหน้าไหนของคุณพ่อนะ ที่จะเอาชีวิตชั้นไปฝากด้วย ..ไม่น่าไว้ใจจริงๆ"
{♥ } Bad Girl..ถึงจะร้ายแต่ยังไงก็รัก
ฮันคยองใส่ชุดสูทสีดำ ข้างในเป็นเสื้อเชิ้ตสีขาวครีม ดูหล่อเข้ม ไม่เหมือนกับชุดฟอร์มของบอรี้การ์ดทั่วไป ถ้าใครเห็นคงนึกว่าเป็นลูกเขยตระกูลแน่ๆ
"คุณ..เสร็จยังเนี่ย เดี๋ยวไปไม่ทันงานหรอก ยูริ!!!" ฮันคยองตะโกนเรียกหญิงสาว
"โอ๊ย ..เสร็จแล้วน่า ไอ้บ้านี่ตะโกนอยู่ได้" ยูริตะโกนตอบลงมา ฮันคยองส่ายหน้า คุณหนูคนนี้นี่ปากจัดเสียจริง
ไม่นานยูริก็เดินลงมาพร้อมกับชุดราตรียาวเกาะอกสีขาวครีม ผมยาวปล่อยไดร์ตรงดูสง่า บวกกับรองเท้าส้นสูงสีขาวที่ดูเข้ากันกันกับชุด เล่นเอาคนที่ยืนรออยู่ตะลึงไปเลย
"เรียกอยู่ได้ ปวดหู น่ารำคาญ ไอ้บ้า!!" ยูริเห็นคนตรงหน้ายืนตาค้างชักเขินเหมือนกันเลยด่าแก้เขินไป
"......." ฮันคยองไม่ได้พูดอะไร ได้แต่คิดในใจ 'ถ้ามารยาทสวยได้สักครึ่งนี้ก็ยังดีนะ'
"เฮ้ย!! นายฮัน" ..นี่ชั้นก็เขินเป็นนะเว้ย ยูริคิด
"......." ..นางฟ้า~
"ไอ้ผีจีน ผัวะ!" ยูริ(เขินจน)ทนไม่ไหว เลยเดินไปตบหน้าฮันคยอง จนเขาสะดุ้ง มีสติอีกครั้ง
"ไปกันเหอะ" ฮันคยองว่า แล้วยื่นแขนไปจะให้หญิงสาวควง แต่ยูริที่ยังเขินค้างอยู่(??)ตีแขนฮันคยองลงแล้วมองไปทั่วบ้าน
"ไหนหล่ะ ..ไอ้บอดี้การ์ดที่ชั้นต้องเอาชีวิตโสดของชั้นไปฝากไว้กับมันน่ะ ..อยู่ไหน ป่านนี้ยังไม่มาอีก" ยูริถาม
"หันหน้ามา" ฮันคยองบอก ยูริก็ทำตาม จ้องหน้าฮันคยองแล้วนึกขึ้นมาได้ ชี้หน้าเตรียมด่าอีกรอบ
"ไอ้ผีจีน ไอ้ฮันคยอง !! นายใช่มั๊ย??"
"ฉลาดแล้วนะ ..ที่นี้เราก็ไปกันได้แล้ว" ว่าแล้วฮันคยองก็ถือวิสาสะจับมือยูริแล้วลากไปที่รถทันที โดยที่อีกฝ่ายก็ดูเหมือนว่า ..จะไม่ขัดขืนเลยนะ
{♥ } Bad Girl..ถึงจะร้ายแต่ยังไงก็รัก
ที่ชเวกรุ๊ป ..
งานจิวเวอรี่ของชเวกรุ๊ป จัดขึ้นอย่างยิ่งใหญ่สมฐานะ ชเวกรุ๊ปเป็น บ.จำหน่ายเพชรชั้นยอดของเอเชีย เนื่องจากชเวซองวาน ประธานบริษัทแต่งงานกับ ชเวซีหยวน ลูกสาวเจ้าพ่อใหญ่ของเมืองจีน ทำให้ชเวกรุ๊ปมีอำนาจล้นฟ้าไม่ต่างกับพ่อของคิบอมและยูริเลย
"นี่นาย ชั้นว่าคนมันดูเยอะๆเนอะ" ยูริหวั่นๆเล็กน้อย ถึงเธอจะออกงานแทนพ่อบ่อยแต่นี่มันทั้งยิ่งใหญ่และแถมเป็นศัตรูกันด้วย
"มีผมอยู่ไม่ต้องกลัว ไม่มีใครทำอะไรคุณได้ ..จะมีก็แต่ผม ^_______^"
"เงียบไปเลยนาย" ยูริตีแขนเบาๆแล้วสั่งให้เดินต่อ
ผู้คนมากหน้าหลายตา แต่ยูริก็พอจะรู้จักเพราะส่วนใหญ่ก็อยู่ในวงการมาเฟียเหมือนพ่อของเธอทั้งนั้น ยูริและฮันคยองเดินมองไปรอบๆ จนไปชนกับคนๆนึงเข้า
"โอ๊ย~ นี่คุณเดินก็หัดมองทางบ้างนะ" ยูริที่เซไปเล็กน้อยเพราะแรงชนก็เลยด่าไม่ลืมหูลืมตา
"นี่คุณเดินชนเค๊าเองนะ" ฮันคยองกระซิบ แต่มีอย่างหรอที่คุณหนูยูริจะยอม เงยหน้าขึ้นมาด่าต่อ
"คิมยูริ!! เธอนี่เอง" เสียงของคนที่เพิ่งชนกับยูริเอ่ยทัก
"......"
"จำชั้นคนนี้ไม่ได้รึไงครับ"
".... แล้วนายเป็นใคร ชั้นรู้จักคนตั้งเยอะแยะ" ยูริตอบ (เพราะจำไม่ได้จริงๆ ถึงจะคุ้นๆอยู่ก็เถอะ)
"ผมขอโทษแทนคุณยูริด้วยแล้วกันครับ ..ไปกันเถอะ" ฮันคยองเห็นแววตาเจ้าเล่ห์ของอีกฝ่ายมองมาที่คุณหนูของเขา ท่าทางคิดไม่ค่อยดีเลยรีบตัดบทแล้วพายูริเดินหนีไป
"แหม ..แฟนเธอใจร้อนพอๆกับเธอเลยนะยูริ" แต่ผู้ชายคนนั้นก็ไม่ยอมปล่อย คว้าแขนยูริเอาไว้ ฮันคยองหันมามองตาขว้าง รีบกระชากมือของอีกคนออกทันที
"นายก็พูดๆมาซิ นายเป็นใคร ..ชั้นจะได้ไปซะที" ยูริรำคาญเลยถามไป
"แล้วเธอสองคนมางานของใครหล่ะ?? หึ?" เมื่อชายคนนั้นพูดจบ ยูริรู้ทันทีว่าผู้ชายคนนี้คือใคร (กว่าจะรู้)
"ชเว ...ชเวซีวอน!!! ไอ้บัดซบ เลิกยุ่งกับชั้น ปล่อย!!" ว่าแล้วเธอก็สะบัดหน้าหนีคว้าแขนฮันคยองไปทันที
"กรุณาให้เกียรติคุณยูริบ้างนะครับ ..อีกอย่างผมฮันคยอง เป็นบอดี้การ์ดของคุณยูริ ผมคงปล่อยคุณไว้ไม่ได้ถ้าเกิดเหตุการณ์แบบนี้ขึ้นอีก" แล้วฮันคยองก็ตามยูริไป ทิ้งให้ซีวอนยืนยิ้มเจ้าเล่ห์อยู่คนเดียว
"อย่างงี้แหละ ถึงจะเป็นคู่แข่งที่เหมาะสม ..ฮันคยอง"
{♥ } Bad Girl..ถึงจะร้ายแต่ยังไงก็รัก
yuri mode : (นางเอกออกโรง)
โห..ไอ้บ้านั่น มันกลับมาแล้วหรอ หึหึ ต่อจากนี้ชั้นคงต้องรับศึกหนักกับพวกมันแล้วซินะ แต่ชั้นก็คงต้องพึ่งไอ้ผีจีนนั่นแหละ เพราะแค่ชั้นกับบอดี้การ์ดกระจอกๆของคุณพ่อกับพี่คิบอมคงช่วยอะไรชั้นไม่ได้ อย่างน้อยนายนี่ก็เป็นลูกลุงฮาน น่าจะได้พ่อมาซักนิดนึงหน่า
"นี่คุณ..เป็นไรจ้องหน้าผมอยู่ได้" ซวยแล้ว ชั้นไปเผลอมองหน้ามันตอนไหน
"ใครมองนาย หลงตัวเอง" แถไปก่อนแล้วกัน >.<
"เออๆ ไม่มองก็ไม่มอง ผมไม่อยากทะเลาะกับคุณตอนนี้ แค่ไอ้เจ้าเล่ห์คนนั้นก็พอแล้ว คุณคงไม่อยากเจอไอ้ผีจีนอีกใช่มั๊ย" ใช่เลย!!!!นายคิดถูกต้องมากมาย ไอ้ผีจีน
"เออ" พอดีชั้นเป็นคนคิดยาว..ตอบสั้นน่ะ
"ไปหาไรกินกันก่อนมั๊ย" ฮันคยองชวนชั้น
"ก็ดี" ก็ดีมากตะหาก หิวโคดๆ ไม่ได้กินอะไรเลย อ้วกไปเมื่อกี้ให้ชั้นกินแต่น้ำ มีหน้ามาถามอีก
"ไป" ว่าแล้วนายนั่นก็ยื่นแขนมาจะให้ชั้นควง ..มีหรอ ชั้นจะไม่ควง (ก็มันหล่อนี่ชั้นไม่เถียงหรอกน่า.)
"ไอ้บ้า" ตีแขนมันไปก่อนซักรอบเล่นตัวนิดนึง แล้วก็ หมับ~ ควงเรียบร้อย ^^'
"โรคจิต" นายนั่นมันด่าต่อแล้วก็ส่ายหน้า โอ๊ยยย~ถ้าไม่เห็นเป็นงานใหญ่ แม่จะด่าให้กลับจีนไม่ทันเลย
มายก๊อดดดด..อาหารอลังการมาก พ่อแม่งยกมาทั้งทะเลเกาหลีรึไงเนี่ย โอ้ว~ปูอลาสก้า หมึกไข่แน่นๆ ไข่คาเวียร์ พระเจ้า!!
"บ้านไม่มีกินไง ตาโตเชียว" ผัวะ!! ตบปากมันไปซะทีเผื่อจะหุบปากได้
"ดูดิ๊ ..บ้านก็รวย เจออาหารแค่นี้ ทำตาโต" นายนั่นมันคงอยากเปิดศึกกลางงานกับชั้นจริงๆซินะ
"พูดมาก" ไม่รอช้า เดินตรงไปที่โซนปลาแซลม่อนทันที นายนั่นก็เดินตามมาด้วย แต่ก็นะ..คนมันเยอะ มีนายฮันคยองตามมาก็ดี ปลอดภัยดี
"เอาอันนี้ อันนี้ อันนี้ อันนั้น อันนั้น เอ่อ แล้วก็อันนี้ค่ะ" ชั้นยิ้มอย่างมีมิตรไมตรี ..^^ แซลม่อนของช้านนนน~
"ท่าทางอดอยากมานาน" เสียงพวกผีบ้าลอยมาข้างหลัง ก็พวกเพื่อนๆนายซีวอนทั้งนั้นแหละมั้ง มันน่าตบให้คว่ำ
"ขอโทษนะครับ พวกคุณกรุณาให้เกียรติกันด้วย ถ้าไม่อยากเดือดร้อน" แปะๆ ปรบมือให้กับความกล้าหาญของนายฮันคยองที่เข้ามา ด่า แทนชั้น
"พวกแกเป็นใคร ใหญ่มาจากไหนไม่ทราบ" ดูท่ามันคนนึงจะหาเรื่อง แต่ไม่ต้องห่วง ผีจีน ก็คือผี!!
"แล้วพวกมึงเป็นใครหล่ะครับ" นายฮันมันสวนไปคำพูดดูเจ็บๆนะ แต่น้ำเสียงนี่มีมารยาทสุดๆ
"พอๆ พอแล้วมึง" ไม่ทันจะมีเรื่อง ซีวอนก็เข้ามาขวางแล้วก็กระซิบอะไรเพื่อนมันก็ไม่รู้ แต่ดูท่าเพื่อนมันจะเกรงๆไป
"รู้ยังว่าพวกกุเป็นใคร" ไอ้ผีจีนถามพลางจัดเสื้อให้เข้าที่ (โคดเท่~) ส่วนเพื่อนนายซีวอนที่เอาเรื่องเมื่อกี้ก็ถอยไปแล้ว สงสัยมันคงรู้แล้วหล่ะมั้ง
"ขอโทษด้วยแล้วกันนะยูริ" นายซีวอนหันมาพูดกับชั้น ด้วยสายตาแบบว่า ..จะฆ่าชั้นให้ตายตรงนี้เลยหรอหะนาย แต่ไม่ทันไรไอ้ผีจีนก็มาขัด - -"
"แซลม่อนได้แล้วหนิ ..ไปกันเถอะ" แล้วมันก็ลากชั้นไป ไปไหนก็ไม่รู้
yuri mode : end
ด้านชเวกรุ๊ป
"พ่อครับ วันนี้พวกมันมากันแค่สองคนเอง มีบอดี้การ์ดมาแค่คนเดียว ผมว่านี่คือโอกาสดีของเราแล้วนะครับที่จะได้ตัวลูกสาวมันทั้งสองคน" ซีวอนบอกพ่อ
"อืม..พ่อก็ว่าดีนะ แต่เราจะไม่วางแผนอะไรหน่อยหรอลูก" ประธานชเวถามลูกชาย
"ผมว่าพวกเราล้อมมันเลยก็ได้นะครับ แค่สองคนเอง"
"นั่นซินะ ..วันนี้ประธานคิมไปอีกที่ ศัตรูหมายเลขหนึ่งซะด้วย ยกกันไปหมดบ้านเลยมั้งเนี่ย"
"ใช่ครับ ..เพราะสายเราบอกมาว่าทางนั้นอันตรายมาก หาโอกาสฆ่าทุกเมื่อเลยครับ"
"แล้วลูกชายคนโตมันหล่ะ"
"อ่อไอ้คิบอมน่ะหรอครับ ..ผมก็ไม่แน่ใจนัก แต่สายเรารายงานว่ามันไม่ได้ไปกับพ่อมัน"
"แล้วไอ้บอดี้การ์ดที่มากับลูกสาวมันหล่ะ" ประธานชเวถาม
"ดูท่าทางมันจะมากกว่าบอดี้การ์ดนะครับ"
"แน่หล่ะสิ ไม่งั้นไอ้ประธานคิมคงไม่ปล่อยลูกสาวที่เหลืออยู่มาในที่ที่น่าจะรู้ว่าอันตรายแค่ไหนกับพวกมัน แค่สองคนหรอก" ปธ.ชเวเอ่ย ทำให้ลูกชายฉุกคิดขึ้นมาได้
"ผมว่ามันต้องมีฝีมือพอสมควร ..เราคงต้องมีเหยื่อล่อ" ซีวอนพูดจบ
มาที่ด้านของฮันคยองกับยูริ
"หลงคารมมันแล้วไงหะ" ฮันคยองถาม
"จะบ้าหรอ.. เอ่อ ก็นิดหน่อย"
"มันเป็นศัตรูรู้ใช่มั๊ย"
"ใช่ !! รู้"
"อือ รู้ก็ดี ดูแลตัวเองด้วย" ฮันคยองบอกด้วยสายตาเป็นห่วง (*0*)
"อืม ..รู้แล้วน่า" อีกฝ่ายก็ได้แต่เขิน
"กลับกันเหอะ ..อย่าอยู่เลย ไม่ปลอดภัยหรอก" ฮันคยองจับมือยูริแล้วเปิดประตูรถให้
"เชิญครับ คุณหนู" ฮันคยองยิ้มหวานให้แล้วโค้งเล็กน้อย ยูริอดขำไม่ได้ ตั้งแต่ฮันคยองเข้ามาก็มีวันนี้แหละที่เล่นๆแบบนี้ ไม่ใช่เถียง
"ขอบคุณค่ะ" ยูริก็เล่นด้วย แต่ไม่ทันจะปิดประตู ก็เกิดเหตุไม่คาดฝันขึ้น
"จะรีบไปไหน ..คุณหนูยูริ นายฮันคยอง"
"นาย/นายซีวอน" ทั้งสองหันมา แต่ก็ต้องตกใจหนักเมื่อข้างๆมีลูกน้องคนนึงเดินมาพร้อมกับเอาปืนจ่อหัวเด็กผู้หญิงอีกคน
"คุณซูจอง!!!"
"คริสตัล!!!!!!!"
"พี่ยูริ ..ช่วยหนูด้วย หะ หือๆ TT พี่ยูริ พี่ขาช่วยหนูที"
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
{♥ } Bad Girl..ถึงจะร้ายแต่ยังไงก็รัก
T.TALK : โฮะๆ กว่าจะกลับมา .รอกันเหงือกบานเลยทีเดียว
สอบเสร็จเรียบร้อยแล้วรีบมาปั่นๆๆให้ก่อนเลย
เพราะอีกไม่กี่วันที่เรียนพิเศษก็เปิดแล้ว T.T
แต่ก็จะมาอัพเรื่อยๆ เปิดมันทุกวัน ไม่ห้าทุ่มเราไม่นอน
** เรื่องนี้ก็ติดตามต่อไป น่าจะหนุกกว่าอีกเรื่อง มั้ง
คิดว่านะ ..แต่ตอนนี้เป็นตอนแรกเอง คงสั้นๆไปบ้าง
พระนางเค๊ายังไม่รักกันเลยนะตัว >.<
แต่งไปเรื่อยๆ เอาวอนมาเป็นตัวร้ายซะงั้น
เอาหน่า..ลูกสาวมาเฟียก็ต้องมีเรื่องตั้งแต่ต้นแบบนี้แหละ
อย่าเพิ่งเบื่อแล้วทิ้งกันไปซะหล่ะ
^_____^' ps ไรเตอร์อาจเปลี่ยนชื่อนะ จำชื่อเรื่องไว้แล้วกันจ้ะ
ความคิดเห็น