รักที่แสนทรมานกับคนใจร้ายT.V.X.Q

ลำดับตอนที่ #1 : เรื่องในอดีต

ทั้งโลกนี้จะมีใครรักผมจริงหรือเปล่าเนี่ยร่างบางนั่งคิดไปคิดมาจนมีเสียงหนึ่งดังขึ้นทำให้ตื่นจากภวัง
"แจแจจ้ามาหาพี่หน่อยสิ"ร่างที่ไม่ได้สูงกว่าร่างนี้มากเท่าไรเรียกน้องชายของตน
"คร้าบบพี่จูนซู"ร่างเล็กขานรับอย่างสุภาพ
ร่างเล็กทั้ง2ร่างเดินออกมาข้างนอก
"มีอารายกันหรอคร้าบพี่"รางบางของแจจุงถามด้วยความไรเรียงสา
"คือ..แจจุงน้องก้อโตแล้วนะน้องควรจะ...."จูนซูเงียบไปพักใหญ่
"หืม"ร่างเล็กกถามด้วยความงง
"น้องต้องไปช่วยพี่ทำงานที่บริษัทนะ"จูนซูตอบอย่างเรียงได้
"หา!!!พี่จูนซูจาให้แจจุงไปทำงาน"แจงร้องด้วยความตกใจ
"อืมใช่เลยน้องโตแล้วน้า"จูนซูตอบแบบพยายามแล้ว
"ก้อได้คร้าบแจจะยอมนะแต่พี่จูนซูคร้าบถ้าแจจุงเปิดเรียวเมื่อไรแจจุงจะหยุดทำงานทันทีน้าคร้าบ"
"อืม...ก้อได้น้องรัก"จูนซูตอบ
แล้วแจจุงก้อเดินขึ้นไปบนห้องอย่างรวดเร็ว
พี่รู้นะแจว่านายอยากร้องไห้มากแค่ไหนแต่ก้อเพราะเขาสินะนายถึงเป็นแบบนี้พี่ขอโทดนะแจจุง
เมื่อ10ปีก่อน
"พี่ชายคร้าบแจจุงอย่างไปข้างนอกคร้าบ"เด็กชายมองหน้าพี่ชายอย่างน่ารัก
"ไม่ได้แจจุงนายไม่สบายน้าจะไปเล่นได้ยังไง"คนที่มีอายุมากกว่าตอบ
"ก้อแจอยากไปอ่าคร้าบเพื่อนๆของแจจุงยังไล่นได้เลยทำไมแจจุงเล่นไม่ได้ล่ะคร้าบ"เด็กน้อยทำเหมือนจะร้องไห้ออกมา
"ก้อแจจุงนายเหมือนคนอื่นเขามั้ยล่ะนายมันไอ้เด็กบ้าก้อเพราะนาย เพราะนายคนเดียวเลยทำให้ฉันเปงแบบนี้ฉันไม่มีเพื่อนต้องมานั่งเฝ้านายนายรู้บ้างมั้ยนายทำอย่างกะนายอยุ่คนเดียวในโลกฉันก้ออยากมีเพื่อนเหมือนกันนะแจจุง!!"จูนซูตะโกนลั่นใส่หน้าผู้เป็นน้องด้วยอารมณ์เหลืออด
"พี่จูนซูแจจุงขอโทดคร้าบแจไม่รู้ว่าพี่จูนซูร้องไห้มาตลอดแจจุงขอโทด"ผู้เป็นน้องร้องไห้เพราะรู้ว่าตัวเองเป็นคนทำให้พี่ชายของเขาเป็นแบบนี้
"แจจุงถ้านายสงสารฉันนายก้อไปตาลเลยไปฉันจะได้ไม่ต้องมาดูแลนายอีก"จูนซูตะหวาด
"พี่จูนซูเกลียดแจจุงมากเลยหรอคร้าบไม่รักแจจุงแล้วหรอคร้าบ"แจจุงร้องไห้มากกว่าเดิม
"ใช่ฉันเกลียดนายเกลียดที่นายมาทำแบบนี้กับชีวิตของฉันฉันเกลียดนาย"จูนซูร้องไห้ไปด้วยเพราะเห็นน้องชายของเขาร้องไห้จึงร้องออกมาด้วย
"แจจุงจะทำให้พี่จูนซูมีความสุขคร้าบเชื่อแจจุงน้าแจจุงขอโทดคร้าบ"แจจุงกอดพี่ชายของตัวเองแน่นมาก
"......"มีแต่ความเงียบที่ตอบกับมา
"พี่จูนซูต้องการให้แจจุงทำอย่างไงแจจุงทำได้หมดได้โปรดนะคร้าบขอให้พี่จูนซูมีความสุขก้อพอ"ร่างเล็กพูอแล้วร้องไห้ไปด้วย
"ไปตายซะ"จูนซูพูดด้วยเสียงเย็นชา
"ถ้าพี่อยากให้แจจุงทำอย่างนั้นแจจุงก้อจะทำคร้าบ"ร่างเล็กพูดด้วยความเต็มใจทั้งๆที่กลัว กลัวมากด้วย กลัวจูนซูตอนนี้มากจนอยากจะไปให้ไกลๆที่สุด
.......................................................................................
"พี่จูนซูตื่นๆๆๆๆเดียวนี้นะ"ร่างบางพูด
"อืม...รู้แย้ววว..."จูนซูตอบแบบเหมือนวิญญญาญเพิ่งเข้าร่างอย่างไงอย่างงั้นเลย
"พี่รู้แต่พี่จูนซูไม่ตื่นอ่าแจจุงงอยแล้วน้า"ร่างบางทำแก้มพองลมน้อยๆน่ารัก
"คร้าบๆๆแจจุงพี่มาเป็นพี่ชายแทนพี่เลยมะ"จูนซูพูดประชดอย่างเห็นได้ชัดเลย
"ไปอาบน้ำเดียวนี้เลยไปๆๆๆๆๆ"แจจุงทดไม่ได้กะจูนซูเลยลากเข้าห้องน้ำสะเลย
.......เช้าที่สดใสวันแรกของการทำงานของแจจุง............
"แจจุงนายจำได้นะว่านายต้องเรียบร้อยมากๆเลยน้าต่อหน้าท่านประทานอ่า"จูนซูย้ำน้องชายของตนจดจำได้ขึ้นใจ
"พีพูดมากี่รอบแล้วเนี่ยแจจุงกะอ้วกมาเป็นตัวหนังสือแล้ว"แจจุงพูดอย่างอารมณ์ไม่ค่อยดี
.......ห้องท่านประท่าน..........
"ท่านประท่านค่ะ มีแขกมาพบค่ะ"เลขาพูดขึ้น
"เชิญเข้ามาได้"เสียงเข็มๆพูดขึ้น.......

............................................................................................

เดียวมาต่อน้าค่ะๆๆๆๆๆๆๆคอมเม้นนนนนนด้วยกำลังมันนนนนเลยคร้า
อ๊ากกกกกกกขอบอกเลย
หมียุนโหดมากกกกเลยอ่าคร้าอิอิ
ติดตามชมด้วยน้าคร้าๆๆๆๆทุกท่านนน
อิอิช่วยนู๋ด้วยน้าๆๆๆคร้าขอบคุนนนคร้าๆๆ
อิอิบะบายยยยๆๆๆ