ลำดับตอนที่ #6
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : ทำไม....?
ทำไม..?
CD part
เช้าตรู่ของอีกวัน แสงแดดอ่อนๆสาดส่องเข้ามาในห้องร่างบางที่ดูเหมือนตอนนี้เค้ากำลังจะตื่นร่างบางลืมตาขึ้นช้าๆเพราะวันนี้เป้นวันหยุดเค้าสามารถทำอะไรที่อืดอาดยืดยาดได้ ถึงแม้เต้จะนัดไว้ก็เถอะเพราะเหลือเวาลาอีกสองชั่วโมงกว่าจะถึงเวลานัด
ร่างบางค่อยดันตัวจากเตียงกว่างและขยี้ตา (น่ารักไหมไม่รู้คิดเอาเอง)
และจัดเตียงให้อยู่ในสภาพที่เรียบร้อยจึงไปอาบน้ำ
.
.
.
.
.
.
เวลาผ่านไปประมาณ 40 นาที ร่างบางเดินออกมาจากห้องน้ำพร้อมผ้าเช็ดตัวผืนเดียวที่คาดอยู่บนตัว (แผงอกขาวเวอร์)
.
.
หลังจากที่แต่งตัวเรียบร้อยร่างบางลงมานั่งโซฟาแล้วเปิดทีวีดูแก่เบื่อ แต่จริงๆแล้วร่างบางไม่ใช่แค่มานั่งแก่เบื่อแต่เค้านั่งรอ ผู้ชายที่ชื่อกั้งที่ทุกๆวันร่างหนาจะมานั่งเล่น ทานข้าวและอยู่เป็นเพื่อนแต่วันนนี้พี่กั้งไปไหนเป็นอะไรทำไมไม่มา ร่างบาหลับตาลงช้าๆเพื่อหยุดความไม่เข้าใจมากมายที่เข้ามาใจหัว ก่อนที่จะถอนหายใจออกมายาวๆ
Kang part
ทุกอย่างที่เกิดขึ้นเมื่อคืนที่ผ่านมามันยังคงทำให้ผมชาไปทั้งตัว บางครั้งผมยังคิดว่าผมฝันไปด้วยยซ้ำ ผมไม่เคยคิดว่าเค้าสองคนจะรู้จักกัน และเคยคบกันมาก่อนผมเจ็บไปทั้งใจทำอะไรไม่ถูก ผมไม่อยากแม้แต่ขยับตัวจากเตียงและหมอนที่เปลื้อนคราบน้ำตาที่เต็มไปด้วยความเจ็บปวด เพราะหนึ่งคนคือคนที่ผมรักและอีกหนึ่งคือเพื่อนรักที่สุด
และสุดท้ายน้ำตาก็ไหลรินลงบนหน้าเนียนของร่างบางช้าๆ
ทำไม ทำไม ทำไมพี่ต้องรักนายด้วย ซีดี ทำไม ฮึก....
ร่างหนาร้องออกมาทั้งน้ำตาและปล่อยให้น้ำใสๆไหลอยู่อย่างนั้นเรื่อๆและเรื่อยๆ
เพราะเพียงแต่คิดว่ามันคงทำให้ความเจ็บหายไปบ้าง
CD part
ตืด ตืด
เสียงสั่นจากมือถือของร่างบางดังขึ้นทำให้เค้าตื่นจากการหลับไปโดยที่ไม่รู้ตัว มือเรียวหยิบมืถือที่อยู่ไม่ใกลมารับในทันทีโดยที่ไม่ได้ดูว่าใครโทรมา
(* = พี่เต้ )
ฮัลโลครับ
*ซีดีพี่ถึงหน้าบ้านเราแล้วนะครับเสร็จหรือยัง
หลังจากที่รู้ว่าคนที่โทรมาคือ เต้ แฟนหนุ่มของเ้ารอยยิ้มก็ผุดขึ้นบนหน้าทันที
ครับงั้นเดี๋ยว ซีดีออกไปหานะครับขอปิดบ้านแปปนึง
*ครับ
หลังจากจบประดยคนั้น ซีดี ก็รีบวางมือถือแล้วรีบเช็กความเรียบร้อยของบ้านก่อนจะล็อคมันและเดินออกไปหา เต้ที่ยืนรออยู่หน้าบ้าน
พี่เต้รอนานไหมครับ ? เสียงของร่างบางที่เอ่ยถามแฟนหนุ่มด้วยความสดใส
*นานแค่ไหนก็รอได้ครับผม
ซีดีถึงกับเขิน
*พี่ว่าเราไปหาอะไรทานกันเถอะพี่หิวแล้ว
ครับ
ทันทีที่ซีดีตอบเต้ก็เดินอ้อมไปเปิดรถให้ซีดีนั่งทันที
ซีดียิ้มให้แฟนหนุ่มก่อนก้าวขึ้นรถไป
ทุกๆการกระทำของสองคนที่ดูมีความสุขเกิดขึ้นหน้าบ้านของซีดี แต่มีอีกหนึ่งสายตาที่เฝ้ามองด้วยความเจ็บปวดที่ไม่สามารถบอกใครได้เลย
ความรู้สึกที่เกิดขึ้นภายในใจของร่างหนาตอนนี้เหมือนเค้าโดนเหยียบที่หัวใจมันทั้งเจ็บทั้งทรมาน แต่ร่างบางก็ทำได้แค่มองรถที่ค่อยๆเคลื่อนออกไปช้าๆ
ณ ร้านอาหาร
*ซีดีวันนี้พี่เลี้ยงเรานะ
พี่เต้ไม่บอกผมก็ให้พี่เต้เลี้ยงอยู่แล้วแหละครับ ซีดีพูดติดตลก
ทั้งคู่เดินเข้าไปในร้านอาหารสุดหรูในห้างดังกลางเมือง
*ซีดีนั่งนี่ครับ เต้พูดและพรางดึงเกาอี้ออกเล็กน้อยเพื่อให้ร่างบางเข้าไปนั่งได้สบายๆ
ขอบคุณครับ
*ซีดีสั่งเลยสิครับ
อ่า..ได้ครับ ซีดีสั่งอาหารสองถึงสามอย่างให้พนักงานรับออเดอร์ส่วนอีกประมาณร้อยแปด พันเมนู (เวอร์ไปลูก ) เต้จึงเป็นคนสั่ง
พนักงานรับออเดอร์แล้วทวนเมนูก่อนจะเดินหายไป
*ซีดีเรียนเป็นไงบ้างครับ
ตอนนี้ขึ้นม.4เลยเรียนหนักหน่อยครับ
*ดูแลสุขภาพด้วยนะซีดีพี่เป็นห่วง
และสองคนก็คุยกันเรื่อยเปื่อย
ผ่านไปประมาณ15นาทีอาหารที่สั่งก็ถูกจัดวางลงบนโต๊ะอย่างเรียบร้อย
*ทานเลยครับซีดี
ครับ
.
.
.
.
หลังจากที่ทานข้าวเสร็จ พี่เต้จัดการเรื่องค่าอาหาร แล้วออกจากร้าน
ร่างบางตัดสินใจปรึกษาเรื่องที่ตัวเองคิดไม่ตกตั่งแต่เมื่อคืน
เอ่อพี่เต้ครับ
*ว่าไงครับซีดี
พี่สนิทกับพี่กั้งแค่ไหนอะครับ
*ก็สนิทมากนะครับทำไมหรอ
คือตั่งแต่เมื่อคืนพี่กั้งไม่ยอมคุยกับผมเลยเหมือนพี่เค้าพยายามหลบหน้าผมอยู่ผมไม่สบายใจอะครับ
*งั้นเดี๋ยวพี่จะถามมันให้นะครับไม่ต้องกังวลนะครับ
ครับ
*แล้วซีดีอยากไปเที่ยวไหนหรือเปล่าครับ
เอ่อพี่เต้วันนี้ผมขอโทานะครับผมไม่อยากไปไหนจริงๆไว้พี่กั้งกลับมาเป็นเหมือนเดิมแล้วค่อยไปเที่ยวด้วยกันนะครับ
*งั้นก็ได้ครับ
ขอบคุณนะครับที่เข้าใจผม
*ครับเดี๋ยวพี่จะเคลียร์กั้งให้เร็วที่สุดจะได้ไปเที่ยวด้วยกันนะครับ
ครับ
หลังจากนั้นพี่เต้ก็พาผมไปส่งที่บ้านและขอตัวกลับเลยเพราะบอกว่าเพื่อนโทรตามด่วนผมเดินเข้าแต่ก็ไม่วายที่จะแอบมองบ้านข้างๆที่มันเงียบเกินไปแล้วแต่ผมจะทำไงได้ละครับในเมื่อพี่กั้งยังไม่พร้อมจะคุย เฮ้อ ร่างบางถอนหายใจและเดินเข้าบ้านันที
kang part
ตืด ตืด
เสียงสั่นของมือถือดังขึ้นกั้งตัดสินใจรับสายเพื่อนรักของเค้า แต่มันยากเหลือเกินที่จะทำตัวให้เป็นปกติ
*กั้งมึงทำไรว่ะ
เปล่า
*มึงเป็นอะไรหรือเปล่า
ทำไมว่ะ
*ก็ซีดีเค้ามาบอกกูว่ามึงพยายามหลบหน้าเค้าไม่ยอมคุยน้องมันไม่สบายใจเลยให้กูถามมึงเนี่ย
เปล่ากูไม่ได้เป็นอะไรแค่เหนื่อยๆ
*แล้วทำไมไม่บอกน้องเค้าดีๆว่ะปล่อยให้น้อมันเครียดทำไมมึงรู้ไหมน้องเค้าไม่อยากไปเที่ยวเพราะถึงจะไปก็คงไม่สบายใจที่มึงเป็นแบบนี้
ฝากบอกซีดีด้วยว่าขอโทษ
*เออแต่มึงด้องเคลียร์กับน้องนะมึง
เออ แต่กูไม่รู้นะว่าตอนไหน
กั้งไม่รอให้เพื่อนต่อเค้าตัดสายทันที แล้วถอนหายใจออกยาวๆอย่างเหนื่อยๆ
พี่ขอโทษนะซีดี พี่ยังไม่พร้อมจริงๆ............................
Writer
กลับมาต่อแล้วนะค่ะ ช่วงนี้เปิดเทอมแลเวอาจจะมาอัพอาทิตย์ละตอนหรือไม่ก็สองอาทิตย์ต่อ 1 ตอน
ติชมได้นะค่ะ ไรท์จะนำไปปรับปรุง
ขอบคุณที่เข้ามาแวะเวียนค่ะ
#KCDFC คุนพระ!!!!! ไรท์รักสองนางนี้มากค่ะ
CD part
เช้าตรู่ของอีกวัน แสงแดดอ่อนๆสาดส่องเข้ามาในห้องร่างบางที่ดูเหมือนตอนนี้เค้ากำลังจะตื่นร่างบางลืมตาขึ้นช้าๆเพราะวันนี้เป้นวันหยุดเค้าสามารถทำอะไรที่อืดอาดยืดยาดได้ ถึงแม้เต้จะนัดไว้ก็เถอะเพราะเหลือเวาลาอีกสองชั่วโมงกว่าจะถึงเวลานัด
ร่างบางค่อยดันตัวจากเตียงกว่างและขยี้ตา (น่ารักไหมไม่รู้คิดเอาเอง)
และจัดเตียงให้อยู่ในสภาพที่เรียบร้อยจึงไปอาบน้ำ
.
.
.
.
.
.
เวลาผ่านไปประมาณ 40 นาที ร่างบางเดินออกมาจากห้องน้ำพร้อมผ้าเช็ดตัวผืนเดียวที่คาดอยู่บนตัว (แผงอกขาวเวอร์)
.
.
หลังจากที่แต่งตัวเรียบร้อยร่างบางลงมานั่งโซฟาแล้วเปิดทีวีดูแก่เบื่อ แต่จริงๆแล้วร่างบางไม่ใช่แค่มานั่งแก่เบื่อแต่เค้านั่งรอ ผู้ชายที่ชื่อกั้งที่ทุกๆวันร่างหนาจะมานั่งเล่น ทานข้าวและอยู่เป็นเพื่อนแต่วันนนี้พี่กั้งไปไหนเป็นอะไรทำไมไม่มา ร่างบาหลับตาลงช้าๆเพื่อหยุดความไม่เข้าใจมากมายที่เข้ามาใจหัว ก่อนที่จะถอนหายใจออกมายาวๆ
Kang part
ทุกอย่างที่เกิดขึ้นเมื่อคืนที่ผ่านมามันยังคงทำให้ผมชาไปทั้งตัว บางครั้งผมยังคิดว่าผมฝันไปด้วยยซ้ำ ผมไม่เคยคิดว่าเค้าสองคนจะรู้จักกัน และเคยคบกันมาก่อนผมเจ็บไปทั้งใจทำอะไรไม่ถูก ผมไม่อยากแม้แต่ขยับตัวจากเตียงและหมอนที่เปลื้อนคราบน้ำตาที่เต็มไปด้วยความเจ็บปวด เพราะหนึ่งคนคือคนที่ผมรักและอีกหนึ่งคือเพื่อนรักที่สุด
และสุดท้ายน้ำตาก็ไหลรินลงบนหน้าเนียนของร่างบางช้าๆ
ทำไม ทำไม ทำไมพี่ต้องรักนายด้วย ซีดี ทำไม ฮึก....
ร่างหนาร้องออกมาทั้งน้ำตาและปล่อยให้น้ำใสๆไหลอยู่อย่างนั้นเรื่อๆและเรื่อยๆ
เพราะเพียงแต่คิดว่ามันคงทำให้ความเจ็บหายไปบ้าง
CD part
ตืด ตืด
เสียงสั่นจากมือถือของร่างบางดังขึ้นทำให้เค้าตื่นจากการหลับไปโดยที่ไม่รู้ตัว มือเรียวหยิบมืถือที่อยู่ไม่ใกลมารับในทันทีโดยที่ไม่ได้ดูว่าใครโทรมา
(* = พี่เต้ )
ฮัลโลครับ
*ซีดีพี่ถึงหน้าบ้านเราแล้วนะครับเสร็จหรือยัง
หลังจากที่รู้ว่าคนที่โทรมาคือ เต้ แฟนหนุ่มของเ้ารอยยิ้มก็ผุดขึ้นบนหน้าทันที
ครับงั้นเดี๋ยว ซีดีออกไปหานะครับขอปิดบ้านแปปนึง
*ครับ
หลังจากจบประดยคนั้น ซีดี ก็รีบวางมือถือแล้วรีบเช็กความเรียบร้อยของบ้านก่อนจะล็อคมันและเดินออกไปหา เต้ที่ยืนรออยู่หน้าบ้าน
พี่เต้รอนานไหมครับ ? เสียงของร่างบางที่เอ่ยถามแฟนหนุ่มด้วยความสดใส
*นานแค่ไหนก็รอได้ครับผม
ซีดีถึงกับเขิน
*พี่ว่าเราไปหาอะไรทานกันเถอะพี่หิวแล้ว
ครับ
ทันทีที่ซีดีตอบเต้ก็เดินอ้อมไปเปิดรถให้ซีดีนั่งทันที
ซีดียิ้มให้แฟนหนุ่มก่อนก้าวขึ้นรถไป
ทุกๆการกระทำของสองคนที่ดูมีความสุขเกิดขึ้นหน้าบ้านของซีดี แต่มีอีกหนึ่งสายตาที่เฝ้ามองด้วยความเจ็บปวดที่ไม่สามารถบอกใครได้เลย
ความรู้สึกที่เกิดขึ้นภายในใจของร่างหนาตอนนี้เหมือนเค้าโดนเหยียบที่หัวใจมันทั้งเจ็บทั้งทรมาน แต่ร่างบางก็ทำได้แค่มองรถที่ค่อยๆเคลื่อนออกไปช้าๆ
ณ ร้านอาหาร
*ซีดีวันนี้พี่เลี้ยงเรานะ
พี่เต้ไม่บอกผมก็ให้พี่เต้เลี้ยงอยู่แล้วแหละครับ ซีดีพูดติดตลก
ทั้งคู่เดินเข้าไปในร้านอาหารสุดหรูในห้างดังกลางเมือง
*ซีดีนั่งนี่ครับ เต้พูดและพรางดึงเกาอี้ออกเล็กน้อยเพื่อให้ร่างบางเข้าไปนั่งได้สบายๆ
ขอบคุณครับ
*ซีดีสั่งเลยสิครับ
อ่า..ได้ครับ ซีดีสั่งอาหารสองถึงสามอย่างให้พนักงานรับออเดอร์ส่วนอีกประมาณร้อยแปด พันเมนู (เวอร์ไปลูก ) เต้จึงเป็นคนสั่ง
พนักงานรับออเดอร์แล้วทวนเมนูก่อนจะเดินหายไป
*ซีดีเรียนเป็นไงบ้างครับ
ตอนนี้ขึ้นม.4เลยเรียนหนักหน่อยครับ
*ดูแลสุขภาพด้วยนะซีดีพี่เป็นห่วง
และสองคนก็คุยกันเรื่อยเปื่อย
ผ่านไปประมาณ15นาทีอาหารที่สั่งก็ถูกจัดวางลงบนโต๊ะอย่างเรียบร้อย
*ทานเลยครับซีดี
ครับ
.
.
.
.
หลังจากที่ทานข้าวเสร็จ พี่เต้จัดการเรื่องค่าอาหาร แล้วออกจากร้าน
ร่างบางตัดสินใจปรึกษาเรื่องที่ตัวเองคิดไม่ตกตั่งแต่เมื่อคืน
เอ่อพี่เต้ครับ
*ว่าไงครับซีดี
พี่สนิทกับพี่กั้งแค่ไหนอะครับ
*ก็สนิทมากนะครับทำไมหรอ
คือตั่งแต่เมื่อคืนพี่กั้งไม่ยอมคุยกับผมเลยเหมือนพี่เค้าพยายามหลบหน้าผมอยู่ผมไม่สบายใจอะครับ
*งั้นเดี๋ยวพี่จะถามมันให้นะครับไม่ต้องกังวลนะครับ
ครับ
*แล้วซีดีอยากไปเที่ยวไหนหรือเปล่าครับ
เอ่อพี่เต้วันนี้ผมขอโทานะครับผมไม่อยากไปไหนจริงๆไว้พี่กั้งกลับมาเป็นเหมือนเดิมแล้วค่อยไปเที่ยวด้วยกันนะครับ
*งั้นก็ได้ครับ
ขอบคุณนะครับที่เข้าใจผม
*ครับเดี๋ยวพี่จะเคลียร์กั้งให้เร็วที่สุดจะได้ไปเที่ยวด้วยกันนะครับ
ครับ
หลังจากนั้นพี่เต้ก็พาผมไปส่งที่บ้านและขอตัวกลับเลยเพราะบอกว่าเพื่อนโทรตามด่วนผมเดินเข้าแต่ก็ไม่วายที่จะแอบมองบ้านข้างๆที่มันเงียบเกินไปแล้วแต่ผมจะทำไงได้ละครับในเมื่อพี่กั้งยังไม่พร้อมจะคุย เฮ้อ ร่างบางถอนหายใจและเดินเข้าบ้านันที
kang part
ตืด ตืด
เสียงสั่นของมือถือดังขึ้นกั้งตัดสินใจรับสายเพื่อนรักของเค้า แต่มันยากเหลือเกินที่จะทำตัวให้เป็นปกติ
*กั้งมึงทำไรว่ะ
เปล่า
*มึงเป็นอะไรหรือเปล่า
ทำไมว่ะ
*ก็ซีดีเค้ามาบอกกูว่ามึงพยายามหลบหน้าเค้าไม่ยอมคุยน้องมันไม่สบายใจเลยให้กูถามมึงเนี่ย
เปล่ากูไม่ได้เป็นอะไรแค่เหนื่อยๆ
*แล้วทำไมไม่บอกน้องเค้าดีๆว่ะปล่อยให้น้อมันเครียดทำไมมึงรู้ไหมน้องเค้าไม่อยากไปเที่ยวเพราะถึงจะไปก็คงไม่สบายใจที่มึงเป็นแบบนี้
ฝากบอกซีดีด้วยว่าขอโทษ
*เออแต่มึงด้องเคลียร์กับน้องนะมึง
เออ แต่กูไม่รู้นะว่าตอนไหน
กั้งไม่รอให้เพื่อนต่อเค้าตัดสายทันที แล้วถอนหายใจออกยาวๆอย่างเหนื่อยๆ
พี่ขอโทษนะซีดี พี่ยังไม่พร้อมจริงๆ............................
Writer
กลับมาต่อแล้วนะค่ะ ช่วงนี้เปิดเทอมแลเวอาจจะมาอัพอาทิตย์ละตอนหรือไม่ก็สองอาทิตย์ต่อ 1 ตอน
ติชมได้นะค่ะ ไรท์จะนำไปปรับปรุง
ขอบคุณที่เข้ามาแวะเวียนค่ะ
#KCDFC คุนพระ!!!!! ไรท์รักสองนางนี้มากค่ะ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น