เกิดมาเพื่อรักเธอ (KANG / CD)

ลำดับตอนที่ #5 : ความเจ็บปวด.....

ความเจ็บปวด

CD Part

พี่กั้งกับพี่เต้ออกไปคุยกันได้ประมาณ10นาทีแล้ว ครับปล่อยให้ผมนั่งรอคนเดียว

เอ่อ..ซีดีครับ

ทำไมไม่ใช่เสียงพี่กั้งผมหันกลับไปมองทางต้นเสียงพี่เต้ครับแต่ทำไมมาคนเดียวพี่กั้งไปไหน

พี่เต้เดินเข้ามานั่งโต๊ะฝั่งตรงข้ามกับผม

ไม่เจอกันจะสามเดือนคิดถึงพี่ไหมซี : เต้

เอ่อ ผมได้แต่อึกอัก :ซีดี

พี่คิดถึงเรานะ. ผมบอกเลยครับว่าดีใจแต่มันดีใจแปลกๆ

อ่าครับพี่กั้งละครับ : ซีดี

เห็นมันบอกว่าไม่ค่อยสบายเลยขอกลับก่อน : เต้

แล้วพี่กั้งเป็นไรมากไหมครับ : ซีดี

แค่ปวดหัวไม่เป็นไรหรอก : เต้

ครับ ผมเป็นห่วงพี่กั้งจังครับเป็นไรมากรึเปล่า

ซีดีสั่งอาหารเถอะครับ : เต้

ครับ : ซีดี

หลังจากที่สั่งอาหารมาทานเสร็จพี่เต้ก็หยิบบัตรเครดิตเพื่อจ่ายค้าอาหารและนั่งรอซักพัก

พี่ไปส่งนะครับ : เต้

เอ่อครับ : ซีดี

ผมและพี่เต้เดินออกจากร้านดวยกัน

สบายดีไหมซีีดี : เต้

สบายดีครับแล้วพี่ละครับ : ซีดี

สบายดีครับรู้ไหมตั่งแต่เราเลิกกันพี่ยังรักเราเหมือนเดิมนะพี่ไม่เคยไม่คิดถึงเราเลย : เต้

ครับผมเองก้เหมือนกันไม่เคยลืมได้สักวัน ผมเดินมาที่รถที่พี่เต้เลือกจะจอดนอกร้านแทนที่จะไปที่ลานจอดรถบนตึก
เราเงียบกันไปพักหนึ่ง

เอ่อ..ซีดีระ เรากลับมาคบกันเหมือนเดิมได้ไหม : เต้

เอ่อ ผม : ซีดี

พี่รู้ว่ามันเป็นสิ่งที่ยากในการตัดสินใจ : เต้

จู่ๆน้ำตาผมมันก้ดันมารื่นเอาตอนนี้

ตลอดเวลาที่ผ่านมาผมรักพี่เสมอนะครับแต่สิ่งที่ผมกลัวคือกลัวว่าเราต้องกลับมาเสียใจเพราะเรื่องเดิมอีก : ซีดี

พี่สัญญานะครับว่าพี่จะไม่ให้มันเกิดขึ้นอีกเด็ดขาด : เต้


...........


ผมได้แต่เงียบเพราะไอ่น้ำตามันไหลชุ่มหน้าผมแล้ว

ตกลงกลับมาเป็นเหมือนเดิมนะครับ : เต้

ครับ : ซีดี

แล้วเราสองคนก้โผเข้ากอดกันแน่นด้วยความคิดถึงและบวกกับความรักที่ผมมีมันทำให้น้ำตาไม่ยอมหยุดไหล

ไม่ร้องแล้วนะครับคนดี ปะพี่ไปส่ง : เต้

ครับผมเช็ดน้ำตาแล้วก้าวขึ้นรถทันที


แต่พวกเค้าหารู้ไม่ว่าทุกๆการกระทำเมื่อครู่มันอยู่ในสายตาของชายคนหนึ่งที่ตอนนี้เหมือนตายทั้งเป็นกั้งนั่งมองทั้งคู่ทั้งน้ำตาอยู่ในรถที่เค้าจอดรออยู่ตั่งแต่เต้ขอให้กลับ หัวใจของก้ั้งเหมือนถูกเหยียบเจ็บจนยากที่จะบรรยายเป็นคำพูดเค้าขับรถตามออกไปทั้งน้ำตาของความเจ็บปวดเจ็บแทบทนไม่ไหว


@บ้าน...ซีดี

พี่กลับแล้วนะครับซีดี : เต้

ครับ : ซีดี

เราใช้เบอร์เดิมอยู่ใช่ไหม : เต้

ครับเหมือนเดิมทุกอย่างครับ : ซีดี

งั้นพี่กลับแล้วนะครับ ฝันดีนะครับ : เต้

ครับ. แล้วพี่เต้ก้เดินกลับที่รถและขับออกไปทันที
ส่วนผมก้เข้าบ้านเช่นกันเพราะมันก้ดึกแล้วแต่ผมก้ยังเป็นห่วงพี่กั้ง
ทำไมพี่กั้งยังไม่กลับผมพูดออกมาเมื่อมองผ่านกำแพงยังไม่เห็นรถ เป็นไรมากรึเปล่า

ผมหยิบไอโฟนขึ้นมาเพื่อกดเบอร์โทรคนที่ผมเป็นห่วงอยู่ตอนนี้
. . . . .

ทำไมไม่รับนะพี่กั้ง

ซีีดีเปลี่ยนจากการโทรเป็นไลน์แทน

CD GUNTEE: พี่กั้งอยู่ไหนครับไม่สบายทำไมไม่กลับบ้าน

ซีดีพรางเดินเข้าบ้านไป
หลังจากที่ข้อความของผมถูกอ่านผมก้นอให้อีกคนตอบกลับแต่ก้ไม่มีวี่แววเลยผมเลยไปอาบน้ำแล้วลงมานั่งดูทีวีข้างล่างเพื่อรอฟังเสียงประตูของข้างบ้านและแล้วเสียงประตูก้ถูกเปิดออก ผมรีบออกไปดู.

ครับพี่กั้งกลับมาแล้วผมรอให้พี่กั้งเก็บรถแล้วจึงวิ่งออกจากบ้านไปหา

พี่กั้งพี่กั้งครับ : ซีดี

ผมวิ่งมาหยุดตรงหน้าพี่กั้งก่อนที่พี่กั้งจะเดินเข้าบ้านไป

มีอะไรหรอ : กั้ง

ทำไมพี่กั้งดูเย็นชาแบบนี้อะ

เอ่อ พี่เต้บอกว่าพี่ไม่สบายเป็นอะไรมากไหมครับ : ซีดี

จะมาสนทำไม : กั้ง

ทำไมพี่กั้งพูดกับผมแบบนี้ครับ : ซีดี

พี่พูดไม่เพราะเหมือนพี่เต้ของซีหรอก : กั้ง

พูดจบพี่กั้งก็หันหลังจะเดินเข้าบ้าน
ทำไมพี่กั้งพูดกับผมแบบนี้ทำไมต้องเย็นชาใส่ผม. ผมพูดออกไปก่อนที่พี่กั้งจะเข้าบ้าน

นายไม่ต้องเข้าใจหรอกว่าพี่เป็นอะไร : กั้ง

ทำไมผมจะเข้าใจไม่ได้ : ซีดี

เพราะพี่ไม่อยากให้นายเข้าใจไง : กั้ง

พี่กั้งพูดด้วยความหงุดหงิดทั้งที่หันหลังให้ผมอยู่

นายกลับไปได้แล้วพี่ไม่มีอะไรจะคุยกับนาย : กั้ง

แล้วพี่กั้งก็เดินเข้าบ้าน แต่ถึงพี่กั้งจะเสียงดุแค่ไหนแต่ผมก็รู้สึกว่าพี่กั้งร้องไห้เพราะไหล่ที่ลู่ลงและสั่นอย่างเห็นได้ชัด
แต่ผมเองก็รู้สึกเจ็บกับคำพูดสุดท้ายของพี่กั้งไม่ใช่น้อย


หลังจากที่ผมกลับมาบ้านและทิ้งตัวลงนอนบนเตียงอย่างเหนี่อยออ่นแต่ก็ยังมีเรื่องที่มาวนเวียนในสมองตลอดเวลา


~แค่เธอยิ้มก้ทำให้ใจฉันละลายก้รู้ๆหมเธอI love your smile
เสียงเรียกเข้าผมเองครับ

พี่เต้โทรมาครับ

:ฮัลโลครับซีดี
ครับพี่เต้
:นอนรึยังครับ
กำลังจะนอนแล้วครับมีอะไรรึเปล่าครับ
:ก็พี่คิดถึงนิ
บ้าพี่เต้พึ่งจะเจอกัน
:ก็คิดถึงนิทำไงได้
ครับผมก็คิดถึงครับแต่ตอนนี้ผมง่วงมากเลยครับ
:โอเคงั้นฝันดีนะครับพรุ่งนี้พี่จะไปรับไปเที่ยวนะ
ครับผม

แล้วรอยยิ้มของผมก็เปรอะบนใบหน้าอย่างห้ามไม่ได้แต่ถึงแม้ผมจะมีรอยยิ้มแต่ผมก็อดที่จะเป็นห่วงพี่กั้งไม่ได้ผมไม่เข้าใจในการกระทำของพี่เค้าเลยจริงๆ

ตึดตึด เสียงไลน์เค้าหลังจากที่ผมพึ่งวางมือถือ

ผมหยิบมันขึ้นมาดู

Kang.Vorakorn ซีดีพี่ขอโทษที่พูดไม่ดีออกไปนะพี่ขอโทษกับทุกการกระทำแต่พี่ขอเวลาปรับตัวซักพักนะแล้วพี่จะกลับไปเป็นเหมือนเดิม

ผมอ่านข้อความนั้นจบผมแทบอยากวิ่งไปหาพี่กั้งแล้วคุยให้รู้เรื่อง

แต่ติดที่บ้านพี่กั้งปิดไฟทุกดวงแล้ว

ก็คงไม่มีประโยชน์ถ้าผมจะไปหาพี่เค้า

ร่างบางกลับมาที่เตียงปิดไฟแล้วทิ้งตัวลงนอนอย่างเหนื่อยล้าไม่นานร่างบางก็ผล่อยหลับไป




Writer/// กลับมาแล้วฮะ หายไปนานนนนนนนน มากกกกกก หวังว่าจะยังเข้ามาอ่านมาเม้นกันนะฮะ ยินดีกับคู่จิ้นป้ายแดงของบ้านเราด้วย KCDFC ติได้ไม่มีโกรธนะฮะ ดูไปเรื่อยๆนะฮะว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับีักสามเศร้าครั้งนี้ ฮุฮุ ดราม่านะค่ะบอกเลย