เกิดมาเพื่อรักเธอ (KANG / CD)

ลำดับตอนที่ #15 : เก็บมันไว้นะครับ 100 %

เปลี่ยนชื่อตอนและเนื้อหาเล็กน้อยเน้อ

เก็บมันไว้นะครับคนดี

ณ ร้านอาหารทะเลริมชายหาดบางแสน

ตอนนี้เป็นเวลาหกโมงกว่าๆแล้วตอนนี้มีเด็กนั่งหลับอยู่ข้างๆผมนี้แหละครับหลับไปตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้ครับคงจะเพลีย

ซีดีครับ ตื่นได้แล้วนะครับถึงแล้วนะ กั้งสะกิดร่างบางจนตอนนี้ซีดีสะลึมสะลือตื่น 

ถึงแล้วหรอครับ ซีดีปรือตาช้าๆก่อนจะบิดขี้เกียจเล็กๆ

ครับถึงแล้ว กั้งพูดพลางลงจากรถแล้วเดินไปเปิดประตูรถให้ร่างบาง

ขอบคุณครับพี่กั้ง ซีดีลุกจากเบาะรถแล้วยืนแต่ยังไม่ทันได้ยืนดีเค้าก็รู้สึกหน้ามืดแล้วเซเหมือนจะล้ม แต่ยังมีแขนแกร่งของอีกคนดอยโอบอุ้มร่างเค้าไว้ 

ซีดีเป็นอะไรหรือเปล่า กั้งมีสีหน้าที่ตกใจอยู่ไม่น้อย

ซีหน้ามืดครับพี่กั้งสงสัยคงจะหิวครับ /ซีดี

งั้นพี่ว่าเราไปหาอะไรทานเถอะเดี๋ยวซีจะปวดท้องหรือไม่สบายไปอีก กั้งพูดพร้อมกับพยุงร่างบางเดินไปร้านอาหารเล็กๆแห่งหนึ่งแต่เป็นอาหารทะเลล้วนๆ

ซีดีอยากทานอะไรสั่งเลยนะครับ  / กั้ง

แต่ซี ขอไม่สั่งเมนูกุ้งนะครับซีแพ้ ครับ ซีดีพูดแต่ยังก้มหน้าเพราะรู้สึกว่าตัวเองเรื่องมายังไงไม่รู้

ได้ครับ พี่ไม่ได้ว่านะครับซีสั่งเลยนะครับเดี๋ยวพี่จะทานที่ซีสั่งแหละครับ

ซีดียิ้มออกเพราะรู้ว่าพี่กั้งของเค้าไม่ได้รู้สึกรำคาญแต่อย่างใด

ซีดีสั่งอาการไม่มากนักและรอไม่นานอาหารก็ถูกวางที่โต๊ะที่เค้าสองคนนั่งอยู่

ทั้งคู่ทานไปคุยเล่นไปแต่ดูเหมือนว่าซีดีจะทานจนเลอะที่มุมปากจนต้องมีมือหนาของกั้งที่เคลื่อนมาเช็ดคราบอาหารที่ติดเลอะอยู่ ซีดีกล่าวขอบคุณอย่างเขินๆหัวใจดวงน้อยๆเต้นระรัว อย่างไม่ทราบสาเหตุ 

นิเราเป็นไรเนี่ย กันต์ธีร์   ไม่นานหนักทั้งคู่ก็รู้สึกอิ่มอย่างเห็นชัดจากการที่ทั้งคู่นั่งนิ่งๆไม่แตะอาหารแล้วก็มองหน้ากันปมาก่อนจะระเบิดเสียงหัวเราะออกมาพร้อมกัน

ซี อิ่มมากเลยพี่กั้ง 55555

พี่ก็อิ่มสุดๆเลยไม่เคยกินอะไรเยอะแบบนี้มาก่อนเลย555555

ทั้งคู่ยิ้มอย่างมีความสุขไม่รู้เพราะอะไรที่ทำให้ร่างบางมีความสุขได้ขนาดนี้ขนาดเวลาได้อยู่กับพี่เต้ที่ขึ้นชื่อว่าคนรักยังไม่สามารถยิ้มอย่างเต็มใจได้ขนาดนี้เลย เพราะอะไรกันนะ ร่างบางได้แต่คิดในใจ

งั้นพี่จะจ่ายเงินเลยนะครับแล้วเดี๋ยวไปเดินริมหาดซักพักค่อยกลับ  ร่างบางยิ้มให้ก่อนจะจิบน้ำนิดหน่อย

ทั้งหมดเท่าไหร่ครับ  กั้งเอ่ยถามพนักงาสาว

ทั้ง 853 บาทค่ะ    มือหนาหยิบธนบัตรสีซีดๆ1ฉบับแล้วยื่นให้พนักงานสาว

รอสัดครู่นะค่ะ   พนักงานกล่าวก่อนจะเดินเข้าไปที่เคาว์เตอร์   แล้วเดนกลับออกมาพร้อมเงินทอน

ซีดี ไปเดินริมหาดกันครับ    กั้งเอ่ยชวนร่างบางด้วยใบหน้าเปื้อนยิ้ม

ไปครับพี่กั้ง ซีไม่ได้เดินริมหาดนานแล้ว ตื่นเต้นมากครับ

ซีดีตอบออกไปอย่างน่ารักก่อนจะลุกจากเก้าอี้แล้วเดินออกไปหน้าร้านพร้อมๆกัน

ซีดี ถอดรองเท้าเดินกันนะครับ กั้งกระตุกมือเล็กเบาๆเพื่อบอกว่านั่งตรงนี้แล้วถอดรองเท้าก่อน   ร่างบางเข้าอย่างง่ายดายก่อนจะนั่งข้างๆกันแล้วถอดรองเท้านักเรียนที่ตัวเองใส่มา

ไปครับซีดีน้อย  กั้งเอ่ยเมื่อเห็นว่าร่างบางที่เค้าแสนรักถอดรองเท้าเรียบร้อย ทั้งคู่เดินเคียงไหล่กันไปเรื่อยๆที่มือถือรองเท้าคนละคู่แต่ยังเหลืออีกข้างที่สัมผัสกันไปมา แต่มันก็แค่หลังมือที่เสียดสีกันเท่านั้น  ร่างบางยิ้มอย่างสุใจที่สุด ลมเย็นๆพัดกระทบใบหน้าอยู่เรื่อยๆทำให้เย็นสบาย 

ซีดี พี่จับมือได้ไหม    เป็นคำถามที่กั้งกั้นใจถามออกมาอย่างบากลำบากแต่มันก็ถามไปแล้วอะไรจะเกิดก็ให้เกิดแล้วกัน

ร่างบางทำหน้านิ่งแล้วชำเรืองดูกั้งครู่เดียวก่อนจะมองไปในทิศทางเดิมแล้วทำหน้านิ่ง  ทำเอาหัวใจร่างหนาบีบตัวแล้วรู้สึกจุกอย่างบอกไม่ถูก ก่อนที่อาการทุกอย่างจะหายไปเพราะมือบางที่สอดเข้ามาในมือหนาของเค้าอย่างเงียบๆ มือน้อยบีบมือหนาเบาๆเพื่อเป็นการบอกว่าอนุญาต  ร่างหนายิ้มจนแก้มแทบแตก เค้ามีความสุขที่สุดมือบางที่เล็กกว่าเค้ากลับทำให้หัวที่เคยเหี่ยวเฉาพองโตขึ้นอีกครั้งจนน้ำตาแทบไหลออกมา  “ขอบคุณนะครับ  ซีดี”   เป็นคำที่กั้งเอ่ยออกมาจากหัวใจ  ซีดียิ้มออกมาเช่นกันแต่ไม่มองมาที่กั้งกลับบีบมือหนาอีกครั้งเบาๆ   

ซีดี รู้ไหมว่าพี่มีความสุขแค่ไหน   ตอนนี่พี่อยากจะหยุดเวลา หยุดโลกหยุดทุกอย่างให้เราอยู่ด้วยกันแบบนี้  เพราะพี่ก็ไม่รู้ว่าพี่จะมีความสุขแบบนี้อีกไหม  พี่มีอะไรจะบอกซีดีมานานแล้วแต่พี่ก็ไม่กล้าเลยสักครั้ง  มือหนากุมมือบางแน่นขึ้นเล็กน้อยเพราะกลัวมือบางที่อยู่ในมือเค้าจะหายไป

ซีดีใจสั่นแปลกๆ เหมทอนสิ่งที่เค้ากลัวกำลังจะเกิดขึ้น

พี่เคยคิดนะว่าพี่จะทำยังไงถ้าเกิดคนที่พี่รักมากๆเค้ามีคนของเค้าอยู่แล้ว   พี่ทำมาไม่รู้กี่วิธี  ทั้งพยายามลืมด้วยการหายไปจากชีวิตเค้า แต่สุดท้ายคนที่เจ็บและเสียใจที่สุดก็คือตัวพี่เอง ทั้งพยายามอยู่ห่างเค้า พยายามไม่คิดถึงหน้าเค้าเวลาเหนื่อย พี่พยายามทุกอย่างเพื่อที่จะทำให้ตัวเองไม่เป็นคนเห็นแก่ตัว   พี่เลยคิดว่าพี่จะไม่ทำอะไรอีกแล้วขอแค่เห็นคนที่รักมีความสุขแม้ใจจะเจ็บแค่ไหนก็ตาม   ร่างบางฟังเงียบๆและเดินไปเรื่อยๆกับร่างหนา

แรกๆพี่ไม่แน่ใจด้วยซ้ำว่าที่พี่เป็นอยู่เรียกว่ารักหรือเปล่า แต่พอพี่เห็นเค้าเจ็บ เค้าเสียใจพี่กลับเจ็บแทนและอยากจะเป็นแทนเสียเอง แต่สุดท้ายสิ่งที่พี่ทำได้คือการคอยปลอบและอยู่ข้างๆเท่านั้น

กั้งหันหน้ามาทางใบหน้าใสแล้วทิ้งรอเท้าในมือลงเพื่อดึงมืออีกข้างของร่างบางร่างบางก็ปล่อยรองเท้าลงเช่นกัน

“ ซีดี รู้ไหมว่า คนๆนั้นเค้าเป็นใคร   ร่างบางเงียบแต่จ้องเข้าไปในดวงตาที่คลอไปด้วยน้ำตาบางๆ คนที่พี่ รัก และอยากดูแลตลอดเวลาเค้าอยู่ตรงหน้าพี่นี่ไง  เค้าคือ ซีดี นะครับ พี่ไม่รู้ว่าทำไมต้องพูดเหมือนกันแต่ถ้าพี่ไม่พูดพี่ก็ไมรู้ว่าจะได้พูดไหม ถ้าสิ่งที่พี่พูดไปตอนนี้และวันนี้มันทำให้ ซีดี ไม่สบายใจหรือหนักใจพี่ขอโทษนะครับ  พี่ไม่รู้จริงๆว่าจะมีโอกาสแบบนี้อีกไหม  แต่วันนี้พี่อยากให้ซีดีรู้ว่า  “คนที่ยืนอยู่ตรงหนาพี่ตอนนี้คือคนที่ ผู้ชายอย่างพี่ยอมแลกแม้ชีวิตเพื่อเค้า  พี่ รัก ซีดีนะครับ”  น้ำตาที่เค้าเก็บมานานล่วงหล่นเปรอะแก้มขาว ของร่างหนา  ร่างบางตรงหน้าได้แต่อึ่ง เพราะไม่คิดว่าพี่กั้งของเค้าจะร้องไห้ออกมา แล้วสิ่งที่คาใจคือทำไมพี่กั้งพูดเหมือนกำลังจะไปไหนทำไมต้องย้ำว่าอาจไม่ได้พูดอีก ร่างบางเห็นน้ำตาของคนที่เค้าไม่เคยเห็นสักครั้ง  ร่างบางกอดร่างหนาแน่นเพื่อเป็นการปลอบโยนร่างหนา กั้งเองก็สะอื้นดังออกมาอย่างห้ามไม่ได้พร้อมกับร่างที่สันน้อยๆ

พี่กั้งครับ ซี ขอบคุณนะที่รัก และคอยห่วงใยซีดีมาตลอด ขอบคุณมากๆขอบคุณจริงๆนะครับ   ถึงตอนนี้ซีดีจะตอบไม่ได้ว่าซีรักพี่หรือเปล่าแต่พี่กั้งอย่าไปจากซีดีนะครับ ซีดีอาจจะดูเห็นแก่ตัว แต่ซีดีคงไม่มีความสุขถ้าไม่ทีพี่กั้งอยู่ข้างๆนะครับ

กั้งผละออกจากร่างบางแล้วยิ้มให้ทั้งที่คราบน้ำตายังเปรอะแก้ม

ซีดี เก็บสิ่งนี้ไว้ได้ไหม   กั้งหยิบมันออกมาจากกระเป๋ากางเกง มันเป็นแหวนที่เค้ารักมากที่สุด เพราะเค้าสั่งทำพิเศษเพื่อเด็กคนนี้ ในแหวนสลักตัว K แล้วอีกวงสลักตัว CD           พี่อยากให้ซีดีเก็บไว้นะครับเมื่อไหร่ที่ซีพร้อมจะรัก หรือรักพี่ซีดีใส่มันนะครับ พี่ไม่ขอให้ซีดีใส่มันตอนนี้แต่ขอแค่อย่าทิ้งมัน ถึงจะไม่รักพี่เลยก็ขออย่างลืมมัน ขอให้เก็บมันไว้นะครับ ไม่ว่าจะรักพี่หรือไม่ ขออย่างเดียวซีดีอย่าทิ้งมันนะครับ   กั้งพูดพร้อมมอบแหวนให้ร่างบางก่อนจะปล่อยมือออกจากมือบางแม้ในใจจะไม่อยากปล่อยก็ตาม

พี่กั้งเข้าใน ซีดี นะครับ ร่างบางพูดขึ้นหลังจากที่ร่างหนาหันหลังให้เค้าเหมือนไม่อยากให้เห็นน้ำตาของตน

ร่างหนาปล่อยน้ำตาให้ไหลช้าๆอยู่อย่างนั้นเรื่อยๆโดยไม่คิดจะเช็ดมัน   ถามว่าโล่งไหมร่างหนาตอบเลยว่าโล่งมาก  แต่ก็อดคิดไม่ได้ว่าหลังจากนี้ไปความสัมพันธ์ ของเค้ากับซีดีจะยังเหมือนเดิมหรือเปล่า  น้องจะยังคุยกับเค้าเหมือนทุกวันไหม   กั้งหลับตาช้าๆเพื่อบังคับให้น้ำตาหยุดไหลเสียที 

พลันหลับตาลง ก็มีสัมผัสอุ่นๆแสนบางเบาเกลี่ยรอยน้ำตาออกจากแก้มใส  ความอบอุ่นจากมือน้อยๆทำให้ วรกรมีความสุขถึงแม้ในใจอาจจะร้องไห้อยู่ตาม มือบางเกลี่ยรอยน้ำตาออกจากแก้มอย่างแผ่วเบา 

พี่กั้งอย่าร้องไห้นะครับซีดีไม่ชอบเลย ไม่ชอบเลยจริงๆ  ซีดีไม่อยากเห็นพี่กั้งร้องไห้นะครับ พี่กั้งต้องคอยดูแลซีดี สิไม่ใช่ให้ซี ดูแลแบบนี้กลับมายิ้มเหมือนเดิมนะครับ  มือบางดึงแก้มนุ่มของ วรกร เบาๆเพื่ออยากเห็นพี่กั้งของเค้ายิ้มออกมาเสียที 

ไม่นานใบหน้าที่เคยเปื้อนไปด้วยคราบน้ำตาก็เผยยิ้มน้อยๆออกมาให้ร่างบางได้เห็นมันอีกครั้ง   รอยยิ้มน้อยๆเผยออกมาบาใบหน้าเล็กเช่นกัน   พี่กั้งรู้ไหมพี่กั้งยิ้มแล้วดูดีมากๆเลยนะครับ พี่กั้งยิ้มเยอะๆนะครับ ซีขอนะครับ

ครับ    ร่างหนายิ้มให้พร้อมเช็ดน้ำตาตัวเองออก พี่จะไม่พูดถึงเรื่องวันนี้อีกนะครับ   พี่นินิสัยไม่ดีเลยนะครับร้องไห้ให้ ซีดีเห็นได้ไงก็ไม่รู้   พี่ขอโทษนะครับคนดี

ซีดี  ยิ้มน้อยๆ   ขอบคุณนะครับที่ดูแลซีดีแผ่นนี้มาโดยตลอดนะครับ

กั้งยิ้มตอบกลับอย่างเบิกบาน   กลับกันนะครับดึกแล้วกว่าจะถึงบ้านอีก เดี๋ยวไม่สบายด้วย 

ครับพี่กั้ง  ทั้งคู่สวมรองเท้าเหมือนเดิมก่อนเดินไปที่รถเพื่อกลับบ้าน

ตอนนี้เป็นเวลา 20 . 35 น. แล้วแต่ทั้งคู้พึ่งเดินถึงรถเพราะมัวแต่เดินดูนู้น นี่ นั่น เรื่อยๆจนลืมเวลา   กั้งเห็นร่างบางหาวหวอดๆ ตอนเดินมาที่รถ นึกขำในใจเพราะถึงแม้ร่างบางจะง่วงแค่ไหนก็ไม่บ่นออกมาแม้แต่น้อย

เดี่ยวขึ้นรถ ซีดี นอนเลยนะครับพี่ว่าเราหน้าจะง่วงมากเลยนะ

ซีดี ยิ้มอายๆ

กั้งเปิดประตูรถให้ร่างบางเข้าไปนั่งก่อนที่ตัวเองจะเดินอ้อมไปหลังรถแล้วหยิบบางอย่างออกมาด้วยก่อนจะมานั่งที่ที่นั่งคนขับเหมือนขามา  

พี่กั้งทำอะไรครับ ช้าจังเลย  ซีดีถามทั้งๆๆที่ตาแทบจะปิดแล้ว

พี่ไปหยิบของมานะครับ   พี่สัญญากับคนคนหนึ่งว่าถ้าเค้าหายป่วยจะมีของขวัญพี่เลยไปหยิบมาให้เค้า  กั้งพูดยิ้มๆ  ซีดีเองก็เหมือนจะแปลกใจเลยดูเหมือนตื่นๆ

นี่ ครับซีดี ของขวัญตามสัญญา พี่เลือกตั้งนานกวาจะตกลงเอาอันนี้มาไม่รู้ว่าเราจะชอบในหรือเปล่า

ซีดี รับมา แล้วมองรอบกล่องก่อนจะเปิดมันออกช้าๆ   ทันทีที่เห็นของในกล่องทำเอาซีดีอึ้งรับประทานไปหลายวินาที 

ไม่ชอบหรอ ซีดี ไม่ชอบก็ไม่เป็นไรนะครับคืนพี่มาก็ได้นะครับ  กั้งพูดเสียงเนือยๆ

ปะ  เปล่าครับ ซีชอบมากต่างหาก คู่นี้ซีอยากได้นานแล้วแต่ก็ไม่มีเวลาไปซื้อ มัวแต่ป่วยอยู่นะครับ  ร่างบางยิ้มอย่างมีความสุขแล้วขอบคุณผู้พี่ซ้ำไปซ้ำมาอยู่อย่างนั้นเล่นเอาคนพี่ยิ้มไม่หุบ

พี่ดีใจนะครับที่ซีดีชอบพี่กลุ้มอยู่ตั้งนาน 5555  กลับกันนะครับ ซีหลับได้เลยนะครับถึงเดี๋ยวพี่ปลุกเราเอง    ร่างบางพยักหน้างึกๆ ก่อนจะลูบๆคลำๆรองเท้าคู่โปรดคู่ใหม่ที่พี่กั้งของเค้าซื้อให้ 

ไม่รู้ว่าหลังจากนี้จะเป็นยังไง อะไรจะเกิดขึ้น สิ่งที่เกิดขึ้นจะดีหรือร้ายสักแค่ไหน ใจของเค้าจะเจ็บสักเพียงไร  แต่เค้าจะบอกตัวเองเสมอว่า   เค้ารักเด็กคนนี้ ที่ชื่อ ซีดี ตลอดไปและจะอยู่ข้างไม่ห้างเสมอไป จากนี้   ร่างหาได้แต่คิดและขับรถต่อไปเรื่อยๆอย่างเงียบเพราะเด็กน้อยหลับไปแล้ว  แต่ยังกอดกล่องรองเท้าแน่ไม่ปล่อย

ความสุขแบบนี้จะอยู่กับ วรกร ได้นานแค่ไหนกัน  เพราะไม่นานคนที่ขึ้นชื่อว่าเป็นคนรักของ ซีดีกำลังจะกลับมา

 
*กลับมาแล้วนะค่ะ ขอโทาที่หายไปนานๆๆๆๆๆๆๆๆ   อย่าทิ้งเค้าน้าาาา