ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    เผลอรักได้ไงไอ้คู่กัด ตัวดี! (KCD_KangCd)

    ลำดับตอนที่ #3 : เผลอรัก_คู่กัด.....2

    • อัปเดตล่าสุด 27 ก.ย. 57


    เผลอรัก_คู่กัด.....2
     

    part Kang

          สวัสดีครับผมกั้ง วรกรณ์  ศิริสรณ์ครับ ตอนนี้ผมนั่งทำงานที่ห้องสมุดของมหาลัยครับ ผมเรียนอักษรศาสตร์ภาษาญี่ปุ่นนะครับ ก็ถือว่าไม่ได้ยากเกินความสามารถครับเพราะก่อนจะมาอยู่ที่ไทยผมเคยได้ไปเรียนที่ ญี่ปุ่นตอน ป.1-ป.5 ครับ ก็เลยชอบและเรียนนะครับ  ชีวิตผมวันๆก็มีแต่เรียนกับเรียนแล้วอีกอย่างตอนนี้ผมอยู่ที่ไทยคนเดียวครับเพราะ พ่อ แม่ พี่สาว อยู่ที่ญี่ปุ่นนะครับนานๆทีจะได้เจอกัน พูดแล้วก็อดคิดถึงไม่ได้เลย เฮ้อ.... 
         
       
    ออ แล้วอีกอย่างตอนนี้ผมเปิด cafe เล็กๆกับไอ้เต้แก้เบื่ออะครับ คือไอเต้มันเป็นเพื่อนสนิทของผมเองแหละครับพึ่งมารู้จักกันตอนเรียนปี 1 ครับตอนนี้ก็สามปีแล้วที่รุ้จักกันมาผมเลยสนิทกับมันเอามากๆ เพราะผมเป็นคนเพื่อนน้อยอะครับก้วันๆผมเอาแต่อ่านหนังสือ นั่งเฉยๆทั้งวันเลยไม่ค่อยมีคนกล้ามาทักผมเพราะคิดว่าผมคงเป็นไอ้พวกเด็กเนิร์ดอะครับ


    กั้ง มึง  เสียงดังมาแต่ใกลเลยครับแน่นอนไม่ใช่ใครที่ไหนไอ้เต้ครับ มันมานั่งแหมะที่เก้าอี้ตรงข้ามกับผม

    นิเต้ มึงมีมารยาทบ้างไหมเนี่ยห้องสมุดเค้าห้ามเสียงดังไม่รู้รึไง / กั้ง

    กั้ง มึงเคยเห้นกูมีมารยาทด้วยหรอว่ะ คำนี้กูสะกดไม่เป็นว่ะ / เต้

    กวน teen นะมึง / กั้ง

    ฮ่า  เออ  กูมีอะไรจะบอกมึงว่ะ  เต้ทำหน้าซีเรียสทันที

    อะไร ทำไมต้องซีเรียสด้วยว่ะ / กั้ง

    คือมึงรู้ใช่ไหมว่าใครเป็นรูมเมทกูตอนนี้ / เต้

    เออ ก็อาเมนไง ทำไมว่ะ/ กั้ง

    แล้วมึงว่าถ้ามีอีกคนมาอยู่ในห้องกูอีกจะมีที่ให้นอนไหมว่ะ / เต้

    ก็ไม่ม่ดิ มีแค่สองห้องนอนอะ มึงถามทำไมเนี่ย / กั้ง

    แล้วมึงยังจำ ซีดี ลูกพี่ลูกน้องกูได้ไหม /เต้ 
    กั้งคิดสักพักก่อนจะพยักหน้าหงึกๆ

    เออพอดีว่าพ่อกับป้าน้องมันต้องไปอเมริกา ปีกว่าเลยเอาน้องมาฝากกูแต่ห้องกูมันเต็มแล้วกูเลยอยากให้มึงช่วยกูหน่อย  (กั้งยังคงมองหน้าเพื่อนนิ่งๆ) โดยที่ให้ซีดีไปเป็นรูมเมทมึงเพราะมึงอยู่คนเดียว

    กูไม่ยอมเว้ย เรื่องอะไรต้องให้เด็กแรดคนนั้นมาอยู่กับกูเป็นปีๆด้วยวะ / กั้ง

    นะ นะ ช่วยกูหน่วยนะ ไอ้เมนมันไม่ยอมว่ะ แล้วกูก็บอกอาหนุ่มไปแล้วว่ามึงจะให้ซีดีอยู่ด้วย / เต้

    แต่ถ้ากูไม่ยอมก็จบ กั้งพูดอย่างหน้าตาเฉย

    ครืด ครืดดดด  เสียงสมาร์ทโฟนของ วรกร ดังขึ้นทำให้เค้าต้องหยุดการสนทนากับเพื่อนของเค้าชั่วขณะ


    สวัสดีครับแม่ /กั้ง

    กั้งเป็นไงบ้างลูก / แม่กุ้ง

    สบายดีครับ แล้วแม่ละครับ / กั้ง

    สบายดีลูก พ่อ กับพี่ปลาด้วย / แม่กุ้ง

    แม่มีอะไรรึเปล่าครับ / กั้ง

    กั้งยังจำ อาหนุ่มได้ไหมลูก / แม่กุ้ง

    ครับจำได้ / กั้ง

    คือเค้าขอให้แม่บอกลูกให้เอาน้อง ซีดีมาอยู่ด้วยตอนที่เค้าไปต่างประเทศนะลูก / แม่กุ้ง

    แม่ครับ แม่ก็รู้ว่าเวลาผมสองคนอยู่ด้วยกันอะ บ้านต้องแตกทุกที ผมอยู่กับไอ้เด็กนั่นไม่ได้หรอกครับ / กั้ง

    แต่แม่รับปากไปแล้วยังไงกั้งก็ต้องอยู่กับน้อง ไม่รู้แหละกั้งอยู่กับน้องนะลูก ขอบใจมากนะ / แม่กุ้ง

    แต่ แม่ แม่ครับแม่  ไม่ทันแล้วครับแม่วางสายตั้งแต่ขอบใจมากแล้วครับ

    ขอบคุณมากนะกั้งกูไปละ เต้ที่ฟังจากการคุยโทรศัพท์กับแม่ก็พอจะจับใจความได้ว่าแม่กุ้งคงจะบอกเรื่องซีดีแล้ว

    กูไปนะกั้ง  พูดจบเต้ก็วิ่งหน้ายิ้มแป้นไปเฉยเลย



    โอ๊ย !!  ผมอยากจะเอาหัวโขกเสา เอาเท้าเตะหิน เอามือจุ้มน้ำร้อน เอาค้อนทุบหัว โอ๊ยจะบ้าตายผมต้องมาอยู่กับไอ้เด็กแรดนั่นนะหรอ ผมว่ามันต้องข่มขืนผมแน่ๆเลยยโอ๊ย ผมไม่ชอบเลยจริงๆ  อยากจะชักตรงนี้เลยจริงๆ


    อยากรู้ละสิว่าทำไมผมถึงได้เกลียดมันนักหนาก็มันคอยเอาแต่ขัดผมไปซะทุกอย่างแล้วพอมันขัดผมแม่ก็ตามใจมันตลอด

    ไอ้พี่กั้งน้ำกร่อย ไปกินเค้กกัน / ซีดี

    ไม่เอาฉํนจะไปซื้อหนังสือ / กั้ง

    ป้ากุ้งครับไปกินเค้กก่อนนะครับ น้าา /ซีดี มันอ้อนแม่ผมประจำตอนที่บ้านเราอยู่ตืดกันแล้วก็ออกไปไหนด้วยกันบ่อยๆ

    โอเคลูก กั้งไปกินเค้กนะลูก / แม่กุ้ง

    ทำไงได้ละผมก็ต้องไปนั่งหน้าเบื่อโลกอยู่ในร้านเค้าเป็นชั้วโมงๆ 
    เวลาที่มันอ้อนอะไรทุกคนยอมมันไปหมดแล้วมาบอกกับผมว่ากั้งเป้นพี่ต้องยอมน้องนะ ผมอยากตายแล้วต้องมาอยู่ด้วยกันอีกผมว่ามีพังครับ  รอทำศพได้เลยครับผมว่า ..........................................................


    และเหตุการณ์นี้ทำให้กั้งหัวเสียและเลิกทำงานแล้วกลับคอนโดทันที














    มาแล้้วตอนที่สอง พอจะรู้แล้วนะค่ะว่าทำไมไม่ถูกกัน แล้วคอยดูความวุ้นวายต่อไปเรื่อยๆนะค่ะ รับรองวุ้นและยุ่งกว่าที่คิดแน่นอน อิอิ   ฝากด้วยน้าาาา

    ปล.เรื่องนี้ กั้งซี ไม่ ซีกั้งนะคร้าฟฟฟฟ 555555
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×