เกิดมาเพื่อรักเธอ (KANG / CD)

ลำดับตอนที่ #21 : ขอบคุณสวรรค์

ขอบคุณสวรรค์

CD part

    สามวันเต็มแล้วครับที่ผมนั่งเฝ้าพี่กั้งไม่ไปไหน พี่ฮั่นให้ผมกลับไปพักที่บ้านผมก็ไม่ยอมจนพี่ฮั่นยอมแพ้และตอนนี้กลับไปแล้วเพราะต้องกลับไปดูงานด่วนที่พี่แกง(แฟนพี่ฮั่น)โทรมาบอกเมื่อครู่นี้ด้วย  พี่ตั้มก็พึ่งมาเมื่อวาน พี่ตั้มบอกว่าครอบครัวพี่กั้งจะมาถึงวันนี้ช่วงบ่ายๆ ผมยังไม่รู้เลยว่าผมต้องทำตัวยังไงครอบครัวพี่กั้งจะยอมรับผมหรือเปล่าผมทำให้พี่กั้งเจ็บก็หลายครั้ง  ตอนนี้ผมกลัวทุกอย่าง กลัวเหลือเกิน  ผมเฝ้าเรียกพี่กั้งทุกวัน แต่ก็ไม่มีแม้วี่แววที่พี่กั้งจะตื่นขึ้นมาสักทีผมร้องไห้ทุกครั้งที่เห็นใบหน้าซีดเผือดของพี่กั้งผมแทบหยุดร้องไห้ไม่ได้เลย  ผมทรมานเหลือเกินที่เห็นพี่กั้งต้องนอนเจ็บแบบนี้  ผมเสียใจผมรู้สึกเหมือนจะตายทุกครั้งที่พี่เก่งเดินเข้ามาดูอาการแล้วบอกว่าไม่ทราบว่าจะตื่นเมื่อไหร่  ผมกลัวไปหมด ถ้าพี่กั้งไม่ตื่นขึ้นมา ถ้าพี่กั้งจากผมไปผมจะอยู่ยังไงผมจะหายใจบนโลกนี้ด้วยตัวเองได้หรือเปล่า ผมจะยิ้มได้ไหมผมจะมีความสุขได้ยังไงหากผมต้องเสียพี่กั้งไปจริงๆ  หากผมแลกชีวิตตัวเองกับการที่พี่กั้งได้ตื่นมาผมยอมทำอย่างไม่ต้องคิด ผมยอมทำทุกอย่างเพื่อขอแค่พี่กั้งตื่น  ตื่นขึ้นมาฟังคำที่พี่กั้งอยากฟังจากปากผมมาโดยตลอดผมอยากให้พี่กั้งตื่นมาฟังว่าผมรักพี่กั้งมากแค่ไหนผมพร้อมยอมแลกชีวิตเพื่อพี่กั้งผมยอมทุกอย่างแล้วจริงๆ ผมยอมแล้วจริงๆผมทรมานเหลือเกิน  ได้โปรดสวรรค์คืนพี่กั้งให้ผมเถอะ คืนเค้าให้ผมเถอะได้โปรด     น้ำตาหยดใสไหลอาบแก้มบางเช่นนี้ทุกวันแม้อยากหยุดมันเพียงใดก็ยากที่จะทำ ร่างบางไม่เคยห้ามน้ำตาได้เลยจริงๆ  ร่างบางร้องไห้ปานจะขาดใจทุกวันข้างกายชายผู้เป็นที่รักซึ่งนอนหลับไร้สติ ไม่มีเลยสักวินาทีเดียวที่มือบางจะปล่อยจากมือหนาที่เค้าอบอุ่นทุกครั้งที่สัมผัส  

ร่างบางไม่รู้เลยว่าตัวเองหลับไปตั้งแต่เมื่อไหร่แต่ตอนนี้เป็นเวลาบ่ายโมงแล้ว 

ไม่นานครอบครัวพี่กั้งคงมาถึงสินะ   ร่างบางได้แต่คิดกังวลว่าครอบครัว วรกร จะยอมรับเค้าหรือเปล่าแต่ถึงยังไงเค้าก็จะเอาความจริงใจและใจที่รักพี่กั้งจริงๆเข้าสู้    ร่างบางยิ้มให้ร่างหนาที่นอนหลับอยู่อย่างให้กำลังใจตัวเอง

แอด......

 เสียงประตูดังขึ้น  หัวใจดวงน้อยเต้นแรงเพราะรู้ว่าบุคคลที่เข้าเป็นใคร  แน่นอนเป็นครอบครัว วรกร มือบางปล่อยจากมือหนาก่อนยกมือไหว้ผู้มาใหม่ก่อนที่ร่างบางจะเคลื่อนกายออกมาห่างจากเตียงคนไข้เล็กน้อยเพื่อให้ครอบครัวพี่กั้งเข้าไปดูร่างหนาใกล้ๆ  

ผู้หญิงวัยกลางคนใบหน้าสวยและดูใจดีน้ำตาไหลทันทีที่เห็นหน้า วรกร ผมเดาว่าหน้าจะเป็นคุณป้า กุ้ง คุณแม่พี่กั้งและผู้หญิงอีกคนผมว่าคงเป็นพี่ปลา พี่สาวพี่กั้งแน่นอน และอีกคนคงเป็นลุงปู คุณพ่อพี่กั้ง ทั้งสามยืนล้อมเตียงโดย ป้ากุ้งกับพี่ปลายืนฝั่งที่ผมยืนอยู่และลุงปูอยู่ฝั่งตรงข้าม  แค่เห็นน้ำตาของทุกคนที่ไหลอยู่เรื่อยๆน้ำตาของผมก็ไหลออกมาเช่นกัน ผมรู้สึกผิดเหลือเกินไม่รู้ทำไมผมทำให้ครอบครัวพี่กั้งเสียน้ำตาหรือเปล่า 

โถ  กั้ง หนูเป็นยังไงบ้างลูกตื่นขึ้นมาสิลูก  ฮึก  เสียงผู้เป็นแม่ดังขึ้นพร้อมแรงสะอื้น   ปลา ลูกสาวอีกคนกอดปลอบผู้เป็นแม่ที่เริ่มสั่นอย่างเห็นได้ชัด

แกรก เสียงประตูดังขึ้นอีกรอบดึงความสนใจจากทุกคนให้มองไปยังผู้มาใหม่  

เก่งเดินเข้าและตรงไปหาผู้เป็นน้าทันที พร้อมกอดเบาๆ

เก่ง กั้งเป็นยังไงบ้างลูก ผู้เป็นแม่ถามออกไปทั้งน้ำตา

น้ากุ้งครับตอนนี้กั้ง ปลอดภัยแล้วครับเพียงแต่ตอนนี้ยังไม่ฝื้นครับ  น้ากุ้งไม่ต้องห่วงนะครับ

คำพูดของพี่เก่งทำให้ทุกคนใจชื้นขึ้นมารวมถึงร่างบางที่ยืนอยู่ใกล้ๆด้วยทุกคนเริ่มยิ้มและคุยกันเว้นแต่ร่างบางที่เงียบโดยตลอด  ตอนนี้หายใจ  เค้ายังทำยากเลยมันประหม่าไปหมดไม่รู้ทำไมพี่เก่งออกไปแล้วเหลือแค่เค้ากับครอบครัวของ วรกร ร่างบางที่ตอนนี้เห็นได้ชัดว่าเกร็งขึ้น

ซีดี หรือเปล่าลูก น้ำเสียงใจดีเอ่ยขึ้นทำให้เด็กน้อยเงยหน้าขึ้นจากการนั่งมองรองเท้าเสียที 

คะ  ครับ ร่างบางแทบไม่อยากเชื่อหูตัวเองว่าคนที่เรียกเค้าเมื่อคือ ผู้เป็นแม่ ของ วรกร   ร่างสาววัยกลางคนนั่งลงข้างๆซีดีที่โซฟา   หนูคือซีดีใช่ไหมลูก  

ครับ ผมซีดี ครับ      ซีดีตอบออกมาอย่างกล้าๆกลัวๆ

ไม่ต้องกลัวนะลูกมือนุ่มกุมมือบางของซีดีเอาไว้เพื่อเพิ่มความมั่นใจว่าเธอไม่ว่าอะไร   กั้งเล่าเรื่องของซีดีให้แม่ฟังบ่อยมากเลยนะ ไม่คิดว่าตัวจริงจะน่ารักขนาดนี้  แล้วซีดีเป็นยังไงบ้างลูกดีขึ้นหรือยัง

คำถามที่ออกมาไม่ต้องอธิบายซ้ำก็รู้ได้ว่าแม่กุ้งถามถึงอะไร แน่นอนเรื่องพี่เต้

ครับซีดี ดีขึ้นมากแล้ว ต้องขอบคุณพี่กั้งที่ดูแลซีดี ตลอด พี่กั้งอยู่กับ ซีดี ตลอด ซีดีเองที่เอาแต่จมกับอดีตแล้วไม่สนใจพี่กั้ง    น้ำตาที่พยายามกดมันไว้ตอนนี้ยากเหลือเกินที่จะยื้อไม่ให้ไหล   ซีดี ผิดเองครับ ฮึก สุดท้ายเสียงสะอื้นก็ดังขึ้นอย่างชัดเจน ร่างบางสั่นเทาขึ้นเรื่อยๆจนแม่กุ้งต้องตระกองกอดเพื่อปลอบโยน เพื่อไม่ให้เด็กน้อยร้องไห้หนักไปกว่านี้   มือนุ่มที่ลูบกลุ่มผมนุ่มเบาๆเพื่อปลอบโยน  ร่างบางที่สั่นจากการร้องไห้ 

รู้ไหมลูก  กั้งเค้าเล่าเรื่องหนูให้แม่ฟังทุกวัน  ไม่มีวันไหนเลยที่กั้งจะไม่พูดถึงหนูให้แม่ได้ยิน ไม่เลยสักครั้งจริงๆ  เค้าบอกว่าเครียดที่หนูไม่ยิ้มเหมือนเดิม  เค้าเสียใจที่ทำให้หนูยิ้มไม่ได้  แม่ว่ากั้งรักหนูมาก  ... แม่กุ้งเว้นจังหวะหายใจออกก่อนจะผละออกจากร่างบาง และถามออกไป  “แล้วหนู รัก กั้งเค้าบ้างไหมลูก”

ฮึก  ครับซีดี รัก พี่กั้ง ซีดีรู้ใจตัวเองช้า ฮึก กว่าจะรู้  ไม่รู้ว่าทำให้คนที่ตัวเองรัก ฮึก เสียใจไปกี่ครั้งแล้ว ฮึก ซีดีอยากเจ็บแทนพี่กั้งเหลือเกิน ฮึก ถ้าเป็นไปได้ ซีดีขอแลก ด้วยชีวิต ก็ได้ถ้ามันทำให้ ฮึก พี่กั้งตื่น  ฮึก   ตอนนี้ซีดียอมทุกอย่างแล้วเพียงแค่พี่กั้ง ฮึก ตื่นมาฟัง คำว่า รัก จากซีดี ฮึก   แม่กุ้งกอดร่างน้อยที่สั่นราวลูกนกไว้อีกครั้งอย่างแนบแน่น

ไม่ร้องแล้วนะลูก  กั้งรู้คงไม่ชอบแน่เลยที่หนูร้องไห้เพราะเค้า  มือนุ่มของแม่กุ้งเกลี่ยรอยน้ำตาออกจากหน้าเนียน

ซี ขอโทษที่ทำให้พี่กั้งเจ็บใจ ไม่รู้กี่ครั้งนะครับ

พี่ปลา และพ่อปูที่เห็นร่างบางร้องไห้ไม่ยอมหยุดเดินเข้ามาหาพี่ปลากอดปลอบอีกคนส่วนพ่อปู

ซีดี พ่อไม่โกรธหนูนะครับ อย่าร้องไห้เลยนะ กั้งรักใครพวกเรารักด้วย ไม่ต้องกลัวนะ  มือหนาของพ่อปูลูบที่กลุ่มผมทำให้ร่างบางรู้สึกอบอุ่นเหลือเกิน  น้ำตาที่คิดว่าตอนแรกจะหยุดมันแต่กลับไหลออกมาอีกแต่ไม่ใช่น้ำตาแห่งความเสียใจแต่มันเป็นน้ำตาของความสุขอย่างน้อย ใจดวงน้อยๆของซีดีก็ไม่ต้องกังวลเรื่องครอบครัว 

ซีดี ไม่ร้องแล้วนะ น้องชายพี่   พี่ปลาเอ่ย   ร่างบางหยุดร้องไห้ในที่สุดเพราะกำลังใจจากทุกคน เค้ารู้สึกอบอุ่นเหลือเกินอบอุ่นจริงๆขอบคุณสวรรค์ที่ทำให้ผมเจอกับพี่กั้งและครอบครัวที่แสนอบอุ่นแบบนี้ ขอบคุณจริงๆ

                              


    ความโง่ของผมทำให้พี่กั้งเจ็บปวด ต่อจากนี้ผมจะไม่ทำให้พี่กั้งเสียใจอีก ผมขอสัญญาด้วยหัวใจ