เกิดมาเพื่อรักเธอ (KANG / CD)

ลำดับตอนที่ #20 : อย่าทิ้งซีดีไปไหนนะพี่กั้ง (ซีดีขอโทษ)

อย่าทิ้งซีดีไปไหนนะพี่กั้ง (ซีดีขอโทษ)

1 เดือนผ่านไป  kang part

    ครับหนึ่งเดือนเต็มๆแล้วนับจากวันที่เต้บอกเลิกซีดี  ตั้งแต่นั้นน้องก็ซึมมาตลอด พูดน้อยลงวันหยุดก็หมกตัวอยู่แต่ในห้องนอน ไปเรียนน้องมุกก็บอกผมว่าเอาแต่เหม่อ ข้าวปลาก็ทานน้อยลงอย่างชัดเจนจนตอนนี้ร่างเล็กๆที่บางมากอยู่แล้วซูบลงไปอีก ผมพาไปเที่ยวบ่อยแต่ก็ไม่ทำให้น้องดีขึ้นเลยแม้แต่น้อย บางครั้งก็ร้องไห้ออกมาเสียเฉยๆเพียงเพราะบางสถานที่มันทำให้คิดถึง เต้ ผมยอมรับผมห่วงน้องมาก  แต่มันก็เจ็บมากเหมือนกัน แต่ผมจะทำไงได้ละผมพยายามทุกอย่างแล้ว ผมท้อ ผมเหนื่อย บางครั้งผมก็คิดจะตัดใจเหมือนกันแต่สุดท้ายผมก็ทำไม่ได้ แน่สิก็ผม “รัก”น้องไปแล้วนิ  ผมอยากถามน้องบ้างเหมือนกันว่าผมมีโอกาสบ้างไหม?  แต่ผมกลัวเหลือเกินสำหรับคำตอบที่อาจจะได้รับมา  ผมขออยู่ข้างน้องต่อไปละกัน แม้เป็นได้แค่เงาหรือแค่ฝุ่นที่อยู่รอบกายน้องก็ตาม ผมสัญญาผมจะรักน้อง ถึงแม้ต้องเป็นคนสุดท้ายที่น้องจะคิดถึง ผมสัญญา

*โรงเรียนเอกชนชื่อดัง XXX

   

MOOK //

สวัสดีฉันมุกเองค่ะ ตอนนี้อยู่ที่โรงเรียนค่ะ อย่าที่พี่กั้งบอกค่ะ ซีดีมันแย่มากแย่ขนาดเพื่อนสนิทอย่างเราสองคน(มุก/บิว) ยังไม่อยากจะเชื่อว่าวีดีจะเป็นแบบนี้ได้   จากร่าเริงก็กลายเป็นคนเศร้า จากเคยทำให้เพื่อนยิ้มแต่ตอนนี้เพื่อนกลับต้องช่วยกันทำให้ซีดียิ้ม  ฉันพยายามปลอบมนตลอดรวมทั้งบกให้มันมองพี่กั้งบ้าง บิวก็ไม่ต่างจากฉันเราช่วยกันจนถึงตอนนี้วันนี้เราคุยกันแล้วว่าจะทำให้ซีดีเห็นค่าในตัวเองและพี่กั้งให้  ไม่ไหวแล้วไม่ยอมให้มันเป็นแบบนี้ต่อไปแล้ว

**ที่ม้าหินอ่อนที่นั่งกันประจำตอนพักเที่ยงเราสามคนนั่งด้วยกันเหมือนทุกวันแต่วันนี้ฉันกับบิวทำหน้าจริงจังกว่าทุกครั้งเพระอย่างที่บอกไปวันนี้จะต้องทำให้ซีดีรู้ใจตัวเองซักที

ซีดีฉันมีอะไรจะคุยด้วยฉันไม่ไหวแล้วที่ต้องเห็นแกเป็นแบบนี้  บิวเป็นคนเกลิ่น

อะไรของแก  ซีดีตอบหน้าตาย

ซีดี ถามจริงๆนะตอบฉันตรงๆด้วย มุกถามจริงจัง

อืม  // ซีดี

แกลืมพี่เต้หรือยัง แกรักพี่กั้งบ้างหรือเปล่า // มุก

ซีดีนิ่งไปพักหนึ่งก่อนที่จะถอดหายใจอย่างหนักแล้วตอบคำถามที่เพื่อนถามเมื่อครู่โดยมีสายตาคาดหวังจากเพื่อนๆทั้งสอง

คือ...ถามว่าลืมพี่เต้หรือยังฉันตอบเลยว่าตอนนี้ดีขึ้นมาแล้วแล้วที่ถามว่า....รัก พี่กั้งหรือเปล่า คะ..คือ ฉันไม่รู้จริงๆแต่ฉันมีความสุขมากที่ได้อยู่กับพี่กั้ง ไม่เคยเลยที่ต้องเสียน้ำตาเพราะพี่เค้า

มุกกับบิวเริ่มยิ้มเพราะอย่างน้อยซีดีก็รู้สึกดีกับพี่กั้ง

ซีดี แล้วเมื่อไหร่แกจะรู้ใจตัวเอง คิดดูดีๆนะแกยิ้ม หัวเราะ มีความสุขได้เพราะใคร ใครคอยดูแลแกเวลาไม่สบาย ใครคอยใส่ใจเอาใจใส่โดยที่ไม่คิดถึงตัวเองสักครั้ง ใครที่คอยเช็ดน้ำ คอยปลอบโยนเวลาเสียใจ  ถ้าแกรู้ว่าเพราะใครแกควรมั่นใจที่จะให้ใจเค้าไปนะซีดี  หรือแกจะรอให้เสียเค้าไปก่อน// มุก

ซีดีนั่งฟังแล้วคิดตามสิ่งที่เพื่อนสาวกำลังพูด

แล้วใครที่ทำให้แกรู้สึก โดดเดี่ยว อ้างว้าง เหงา ไม่มีความสุข รู้สึกเหมือนไม่ปลอดภัยในยามที่ไม่มีเค้า รู้สึกอยากดูแลเวลาไม่สบาย อยากอยู่ใกล้ๆตลอดเวลา ไม่อยากให้ใครใกล้เค้า   ไม่อยากทำให้เค้าเสียใจ คิดดีนะซีดีว่าคนคนนั้นเป็นใคร // บิว

ผมเงียบอยู่นานคิดตามสิ่งที่เพื่อนคนสนิททั้งสองพูด ภาพเก่าๆเริ่มไหลวนกลับเข้ามาในหัวทั้งตอนที่เค้าไม่สบายมีเพียงพี่กั้งที่อยู่ข้างๆแต่กลับไร้ซึ่งเงาของคนที่ผมเสียน้ำตาให้  เวลาที่ผมร้องไห้มีเพียงมือหนาของผู้ชายที่ผมเรียกเค้าเพียงว่าพี่ชาย ในยามที่ผมเสียใจไม่สบายใจมีเพียงคำพูดให้กำลังใจจากปากคนที่คอยบอกว่ารักผมแต่ผมกลับไม่สนใจ ผมอยากบอกพี่กั้งเหลือเกินว่าผม “ขอโทษ” ผมรู้แล้วคนที่ผมรักมาตลอดคือใคร//

น้ำตาเอ่อคลอ จมูกที่เริ่มแดงของซีดี ทำให้เพื่อนสาวโอบเค้าไว้แน่น แรงสั่นเพิ่มขึ้นเรื่อยๆเนื่องจากคนในอ้อมกอดของเพื่อนสาวกำลังร้องไห้อย่างหนัก

ฉันระ..รู้แล้ว ว่า ฮึก คนที่ฉัน ระ..รัก คือใคร ฮึก  แรงสั่นเพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ  ฉันรัก “พี่กั้ง”

เพื่อนสาวทั้งสองคนยิ้มอย่างโล่งอก   แกคิดถูกแล้วซีดีแกรู้ไหมพี่กั้งเค้าทำทุกอย่างเพื่อแกโดยตลอดเค้าเป็นห่วงแกมากรู้ไหมเค้าโทรหาฉันทุกวันเพราะแค่ถามว่าแกกินข้าวไหม ยิ้มบ้างหรือเปล่า   มุกพูดไปน้ำตาซึมไปด้วยเพราะทั้งดีใจกับเพื่อนและพี่ชายที่แม้จะไม่สนิทก็ตาม ไม่ต่างจากบิวที่ร้องไห้ออกไปแล้วทั้งสามกอดกันกลม

แกบอกพี่กั้งนะซีดี ฉันว่าพี่กั้งรอคำว่า “รัก” จากแกนานแล้วนะ  บิว

ซีดียิ้มให้ทั้งน้ำตา  ฉันจะบอกพี่กั้ง ฉันรักพี่กั้ง ทั้งสามยิ้มให้กันอย่างมีความสุข  ซีดีเองก็ยิ้มเช่นกัน

ครืด ครืด ....   เสียงมือถือของซีดีดังขึ้นแน่นอนเป็นเบอร์ของพี่กั้งที่โชว์อยู่ มือบางไม่รอช้ารับมันอย่างตั้งใจและรอยยิ้ม

ครับ  พี่กั้ง เสียงใสหวานกรอกลงไปตามสาย ด้วยรอยยิ้ม

เอ่อ นิเบอร์ญาติของคุณวรกร หรือเปล่าครับ  (เสียงใครกัน)

ครับ คุณเป็นใครซีดีทำหน้างงว่าใครรับคุยอยู่กับเค้ากันแน่

ผมเป็นเจ้าหน้าที่ตำรวจ นะครับคือว่าคุณวรกรประสบอุบัติเหตุตอนนี้กำลังนำตัวส่งไปที่โรงพยาบาล ... คุณสะดวกไปที่นั่นได้เลยครับ  //ตำรวจ

น้ำตาที่แห้งเหือดไปไม่นานบัดนี้ไหลเปรอะเปื้อนแก้มเนียนอีกครั้งหลังจากได้รับข่าวร้าย  เมื่อครู่ เพื่อนสาวต่างสงสัยที่เห็นเพื่อนที่เพิ่งดีขึ้นร้องไห้อีกแล้ว มือบางที่เคยถือเครื่องมือสื่อสารอยู่กลับอ่อนแรงและปล่อยมันลงกระแทกพื้นอย่างแรง

แก แก อะไรร้องไห้ทำไม บอกสิซีดี มุกที่เขย่าแขนเล็กและถามไปด้วย

น้ำตาไหลมาไม่ขาดสาย  แก พี่กั้งประสบอุบัติเหตุ ฮึก กำลังส่งตัวไป ระ โรงพยาบาล ฮึก

เพื่อนสาวสองคนต่างช็อกกับสิ่งที่ได้ยินและกอดเพื่อชายตัวบางไว้แน่น     ไปโรงพยาบาลกัน  มุกเป็นคนเอ่ยและออกจากโรงเรียนไปพร้อมกันสามคนทันที บิวเรียกแท็กซี่ทันทีที่ออกมาหน้าโรงเรียนส่วนมุกก็ไลน์บอกเพื่อนว่าลาเรียนให้ด้วย มือบางสั่นเทาไปหมดจนเพื่อนที่นั่งขนาบข้างบนแท็กซี่ต้องช่วยกุมมือไว้แน่น    ซีดีพี่กั้งต้องปลอดภัยสิเชื่อฉันนะซีดี มุกปลอบซีดีตลอดทางเช่นเดียวกับน้ำที่ไหลอาบแก้มใสตลอดเวลาเช่นกัน 

พี่กั้งเป็นแบบนี้ ฮึก เพราะฉันแน่เลย ฮึก ร่างบางเอาแต่โทษตัวเอง

ซีดีแกอย่าโทษตัวเองสิ มันไม่ใช่ความผิดแกนะซีดีมันเป็นอุบัติเหตุ มุกที่พูดขึ้นติดตะคอกนิดๆเพื่อเรียกสติให้ซีดี ซีดีหยุดพูดแล้วนั่งร้องไห้ตัวสั่น จนกระทั่งตอนนี้ถึงโรงพยาบาลตามที่ตำรวจบอกแล้ว ทันทีที่ขาเรียวก้าวลงจากรถแท็กซี่ก็เป็นเวลาพอดีกับรถพยาบาลที่มีร่างของวรกรอยู่จอดเช่นกันทันทีที่เห็นว่าเป้ใครที่นอนอยู่บนเตียงเข็นขาเรียวโผเข้าหาสุดแรงเกิดพร้อมกับน้ำตาที่หลั่งอยู่เรื่อยๆ มือบางเข้ากุมมือหนาที่ตอนนี้เต็มไปด้วยเลือดไว้แน่นไม่ให้รถเข็นเคลื่อนไปไหน  ใบหน้าที่เคยมีรอยยิ้มสดใสบัดนี้ซีดราวกระดาษเลือดเต็มไปหมด ดวงตาที่จะยิ้มให้อีกคนเสมอบัดนี้มันหนักราวมีหินทับอยู่ วรกร มองเห็นร่างบางที่เค้ารักสุดหัวใจเพียงรางๆเพราะตอนนี้เค้าเหมือนจะหลับ  เค้าเหนื่อยเหนื่อยมาก

พี่กั้ง ฮึก อย่าเป็นอะไรนะครับ ฮึก พี่กั้งรู้ไหม ฮึกวันนี้ซีดีมีอะไรจะบอกพี่กั้งด้วย ฮึก   ร่างหนายิ้มให้อย่างที่เคยแต่กลับดูเหนื่อยเหลือเกิน   พี่กั้งฟังซีดีนะ ฮึก  ร่างบางพยายามคุมเสียงไม่ให้สั่นแต่มันชั่งยากเหลือเกิน  ร่างหนาพยักหน้าช้าๆแม้ดวงตาใกล้ปิดเต็มที  พี่กั้ง ฮึก จำแหวนทะ .. ที่พี่กั้งให้ซีดีได้ไหม ฮึก   ร่างหนายิ้มรับ  ตอนนี้ซีพร้อมจะใส่มันแล้วนะ พี่กั้ง สะ.ใส่ให้ ซีนะ ฮึก  น้ำตาไหลจากเปลือกตาที่ปิดสนิทของคนที่นอนบนเตียงเข็นพร้อมทั้งมือที่ซีดีกุมไว้บันนี้มันร่วงตามแรงโน้มถ่วงไปแล้ว พี่ก้างงงงง  เสียงที่ร้องออกมาด้วยความเจ็บปวดราวขาดใจกับน้ำตาที่ไหลไม่หยุด พี่กั้งตื่นสิ ฮึก  มาใส่แหวนให้ซีก่อน ฮึก ไหนบอกจะอยู่ข้างๆไง ฮึก มือบางเขย่าร่างที่ไร้ซึ่งสติ  พี่กั้งซีรักพี่กั้งนะ ฮึก พี่กั้ง ตื่นสิ เสียงปลุกราวขาดใจดังลั่นโรงพยาบาล  ขาเล็กวิ่งตามเตียงเข็นที่เข็นด้วยความเร็วเสียงเรียกยังดังไม่หยุด  พี่กั้ง ตื่นสิ ฮึก

ญาติรอข้างนอกนะค่ะ เสียงที่ดังขึ้นหน้าห้องฉุกเฉินราวกับเสียงฟ้าผ่าร่างบางทรุดลงหน้าห้องทันทีที่ประตูปิดลง ความรู้สึกราวกับจะขาดอากาศหายใจ มันเหมือนจะขาดใจให้ได้เลยจริงๆ  เพื่อนสาวสองคนที่มาด้วยร้องไห้ออกมาอย่างนึกสงสรเพื่อนที่ร้องไห้ปานจะขาดใจ สองสาวนั่งลงกอดร่างบางไว้แน่น ซีดีร้องไห้ปานจะขาดใจจริงแรงสั่นแรงสะอื้นมันแรงเหลือเกิน

มุก บิว ฉันเจ็บ ฮึก ฮือ ไหนพี่กั้งบอกจะอยู่ข้างๆไง  ฮึกทำไม เรียกไม่ตื่น ฮึก  ฉันจะตายแล้วนะ ฮึก ร่างบางหยุดร้องไห้ไม่ได้เลยจริงๆเพื่อนสาวสองคนพยุงร่างที่ไร้ซึ่งเรี่ยวแรงให้ไปนั่งที่เก้าอี้รอหน้าห้อง ร่างบางยังคงร้องไห้อู่อย่างนั้นตอนนี้ดวงตาแดงก่ำ บวมอย่างชัดเจน พี่กั้งต้องกลับมาหาซีดีนะครับ พี่กั้ง ฮึก พี่กั้ง ฮือ

2 ชั่วโมง ผ่านไป

เวลาผ่านไปนานเหลือเกินสำหรับดวงใจดวงน้อยที่เฝ้าถวิลหาเจ้าของของมันอย่างโหยหา  ตอนนี้หมอยังไม่ออกมาเลยร่างบางเองก็ร้องไห้ไม่หยุดแต่เพียงไร้เสียงสะอื้นเท่านั้น  

แกร่ก!!!! ราวเสียงสวรรค์ดังขึ้นในใจเมื่อเสียงประตูที่ปิดสนิทราวกับปิดตายมานานเปิดออก ทั้งสามวิ่งกรูไปหน้าห้องทันที

พี่เก่งครับพี่กั้งเป็นไงบ้างครับ ซีดีถามออกไปทันทีพร้อมเขย่าร่างหมอไปมา

ใจเย็นๆนะซีดดี   คือตอนนี้กั้งยังไม่พ้นขีดอันตรายนะครับ ต้องรอดูอาการก่อนเราจะย้ายคนไข้ไปห้องพักพิเศษ หลังจากนี้อีกหนึ่งชั่วโมง

ร่างบาง ยิ้มได้บ้างแล้วแม้จะยังไม่รู้ว่าวันต่อไปจะเป็นยังไง  

เอ่อ ซีดีเป็นอะไรไหมครับหน้าซีดๆนะ หมอทักขึ้นเมื่อเห็นใบหน้าของร่างบางที่ตอนนี้ซีดมากจริงๆ

เปล่าครับ ขอบคุณนะครับพี่เก่งที่ช่วยพี่กั้ง  ร่างบางยิ้มให้หมอเก่งก่อนที่ร่างจะเซเล็กน้อยดีที่หมอเก่งรับร่างทัน ก่อนที่สติที่เหลืออยู่ของร่างบางจะดับวูบทันที 

.

.

.

.

17.30 น.

ห้อง305

นายวรกร ศิริสรณ์

นายกันต์ธีร์  ปิติธัญ

แพทย์เจ้าของไข้ นายวาโย อัศวรุ่งเรือง

เปลือกตาบางกระพริบถี่เพื่อปรับสายตาก่อนที่จะพยายามยันตัวนั่งแต่ยังไม่ทันได้ลุกเสียงสาวห้าวที่เค้าจำได้ว่าเป็นเสียงมุกก็ดังขึ้น อย่าพึ่งลุก นอนไปเลยร้องไห้จนเป็นลมเลยรู้ไหมนอนก่อนเลย ร่างบางทิ้งตัวลงนอนต่อทันทีเพราะรู้สึกเหมือนโลกหมุน

พี่กั้งละพี่กั้งอยู่ไหน ทันทีที่ตื่นเต็มตาคนแรกที่เค้านึกถึงคงไม่พ้น วรกร

อยู่ข้างๆแกไงซีดีพี่เค้านอนอยู่ข้างๆแกนั่นแหละ   ร่างบางหันไปทางด้านพบเตียงอีกเตียงที่คนคนหนึ่งที่เป็นดั่งดวงใจของเค้านอนอยู่ มีสายอะไรก็ไม่รู้เต็มไปหมดถุงเลือด เครื่องช่วยหายใจ แล้วก็อะไรอีกก็ไม่รู้ เพียงแค่นั้นน้ำตาที่แห้งไปแล้วก็พานไหลอีกครั้งอย่างห้ามไม่ได้ 

ซีดีแกพักผ่อนบ้างนะ ถ้าพี่กั้งรู้ว่าแกร้องไห้แบบนี้พี่เค้าคงไม่สบายใจแน่เลย หยุดร้องได้แล้วนะ  เมื่อได้ยินดังนั้นร่างบางเช็ดน้ำตาออกทันทีพร้อมสูดลมหายใจเข้าลึกๆ ก่อนจะพยายามยิ้มออกมา

ดีมาก  เออ ! ซีดีพี่ ตั้มที่เป็นญาติกับพี่กั้งเค้าโทรมาเบอร์ฉันรับแล้วบอกไปแล้วว่าเกิดอะไรขึ้นพี่เค้าจะบอกทางบ้านพี่กั้งแล้ว พี่ฮั่นฉันก็โทรบอกให้แล้วพรุ่งนี้คงมาถึง

อืม คุยกับเพื่อนแต่ตากลับมองไปที่ร่างอีกร่างที่อยู่ไม่ไกล แต่สัมผัสไม่ได้เพราะเค้าเองก็เพลียจนไม่มีแรงจะลุกแล้ว

มุก บิว พวกแกกลับเถอะฉันอยู่ได้พรุ่งนี้ค่อยมาใหม่ก็ได้   สองสาวมองหน้ากันไปมาก่อนจะถามกลับไปว่าแกอยู่ได้แน่นะ

ซีดียิ้มสร้างความมั่นใจให้สองสาว หนึ่งที

OK ถ้าอย่างนั้นพวกกลับนะ

เออมุก บิว ยังไงวานโทรหาพี่ฮั่นให้แวะเอาของใช้ส่วนตัวมาให้ด้วยนะ สองสาวพยักหน้าก่อนจะเดินออกจากห้องไป หลังจาที่เพื่อออกไปแล้วร่างบางก็กลับไปอีกครั้ง ราวๆ1ชั่วโมง  ร่างบางตื่นมาในเวลา 19.35น. ก่อนจะพบว่าตอนนี้มือของเค้าไม่มีสายน้ำเกลืออยู่แล้ว และเป็นพี่เก่งที่นั่งอยู่ที่โซฟาข้างเตียง

ตื่นแล้วหรอซีดี  // เก่ง

ครับ ซีดียิ้มให้

เป็นไงเวียนหัวอยู่ไหม  // เก่ง

ซีดีส่ายหน้าเบาๆ

ดีแล้ว  แล้วหิวไหมที่เราเป็นลมหน้าจะมาจากเพลียที่ร้องไห้แล้วก็ไม่ทานอะไรเลย  // เก่ง

ครับ  พี่กั้งเป็นไงบ้างครับ // ซีดี

ห่วงตัวเองด้วยนะซีดี ถ้าเกิดกั้งตื่นขึ้นมาแล้วซีดีเป็นอะไรไปกั้งจะไม่รู้สึกผิดแย่เลยหรอ ดูแลตัวเองดีๆเพื่อกั้งนพซีดี // เก่ง

ครับพี่เก่ง ผมจะไม่ทำให้พี่กั้งเสียใจอีกแล้วครับ ซีดียิ้ม

ดีแล้ว ยังไงเตียงนี่เราก็ใช่นอนไปเลยนะพี่จะไม่เอาออกไปเพราะสงสัยต้องนอนที่นี้เฝ้ากั้ง แล้วก็พี่ซีดีของมาให้ทานด้วยยังไงก็ทานด้วยนะพี่จะไปเข้าเวร // เก่ง

ครับพี่เก่ง   เก่งเดินออกจากห้องไปแล้วร่างบางเดินไปหยิบนมที่เก่งซื้อมาให้ดื่มเพียงอย่างเดียวแล้วไปนั่งที่เก้าอี้ข้างเตียงคนไข้มือบางกุมมือหนาแน่น ใบหน้าที่ยังคงซีดเซียวทำเอาใจดวงน้อยๆกระตุกวูบ 

พี่กั้งครับรีบตื่นมาหาซีดีนะครับ มาใส่แหวนให้ซีดีนะครับ น้ำตาไหลอีกครั้งหลังจากกั้นนานเหลือเกิน มาใส่แหวนที่พี่ให้ซีก่อนนะครับ  ซีดีจะรอพี่กั้งนะครับ  มาใส่แหวนให้ซีดีนะครับ ฮึก ตื่นมาฟังคำว่ารักของซีดีก่อนนะครับ มาอยู่ข้างๆซีดีอย่างที่เคยพูดนะครับ  ร่างบางกุมมือหาแน่นและนั่งเฝ้าอย่างไม่คลาดสายตาและไม่แม้แต่จะเดินไปไหน

วันนี้ผมได้รู้แล้วครับว่า ผมรักพี่กั้งมากแค่ไหนแค่ผมเห็นพี่กั้งเจ็บผมรู้สึกเหมือนจะตายให้ได้เลย  ผมรู้แล้วว่าใจผมเป็นของใคร ผมรู้แล้วว่าคนที่ผมต้องการและรักมากๆคือพี่กั้ง  ผมจะไม่ยอมเสียพี่กั้งไปเด็ดขาด   “ผมรกพี่กั้ง”

         “  รู้ค่าเมื่อวันที่มันเกือบสายไป   “



มาอัพแล้วนะค่ะ  จุฟๆๆๆๆ