เกิดมาเพื่อรักเธอ (KANG / CD)

ลำดับตอนที่ #18 : ข้างๆตลอดไป 100%

ข้างๆตลอดไป

16.45 น.

มุก บิว เพื่อนสาวของซีดีตอนนี้มาถึงหน้าบ้าน วรกร เรียบร้อยแล้วเธอสองคนเข้าไปในตัวบ้านและแน่นอนเธอเดินขึ้นไปบนห้องนอนเลยเพราะ วรกร ได้บอกไว้แล้วว่าขึ้นไปได้เลยเพาะซีดีอยู่ที่นั้น

ซีดี  เป็นไงบ้างดีขึ้นไหม  สิ่งที่มุกและบิวได้เห็นทันทีที่ก้าวเข้าห้อง คือเพื่อนสนิทของพวกเธอนั่งกอดเข่าร้องไห้อย่างหนักอยู่บนเตียง   สองสาวร่างบางวิ่งขึ้นไปนั่งบนเตียงขนาบข้างเพื่อนหนุ่มที่ร้องไห้อย่างหนัก  ซีดีกอดมุกและบิว แน่นพร้อมสะอื้นออกมาเสียงดังทำเอาเพื่อนสาวตกใจและกอดตอบกลับไปอย่างห่วงใย นานนับ10นาทีกว่าร่างบางจะเริ่มอาการดีขึ้น

ซีดี เล่าให้พวกเราฟังได้ไหมว่าเป็นอะไร ร้องไห้ทำไม มุกเอ่ยถามพร้อมกุมมืออย่างแผ่วเบา

บอกพวกเราได้นะซีดี  เราเป็นเพื่อนกันนะ บิว เองก็คอยให้กำลังใจอยู่ข้างๆเสมอ

ร่างบางสูดหายใจเข้าลึก  ก่อนจะเล่าทุกอย่างให้เพื่อนสาวฟังพร้อมน้ำตาที่ไหลออกาไม่หยุดจนเพื่อนสาวทั้งสองคนตองบอกให้หยุดเล่าเพราะทนเห็นเพื่อนของพวกเธอที่เคยสดใสแต่ตอนนี้กลับร้องไห้อย่างหนัก   น้ำตาของเพื่อรักทั้งสามคนไหลออกมาเป็นสายพร้อมๆกันเค้ากอด เพื่อให้กำลังใจกันและกันเหมือนที่เคยทำทุกครั้งที่มีใครมีปัญหา

หยุดร้องไห้นะซีดี เค้าไม่มีค่าสำหรับซีดีหรอกเชื่อสิ  / มุก

ลืมเค้าไปเถอะนะซีดี คนแบบนั้นนะ // บิว

ฉันเจ็บ  เจ็บมาก เจ็บที่สุดเลย ฮึก      เค้ายกฉันให้พี่กั้งคะ เค้าทำเหมือนฉันเป็นสิ่งของ ฮึก

พอ พอแล้วซีดีไม่ร้องแล้วนะ เพื่อนสาวที่น้ำไหลออกมาเพราะความสงสารจับใจร่างบางกอดเพื่อนสาวของเค้าแน่นราวหาที่พักพิง 

ไม่ร้องนะซีดี แกมีค่ามากกว่านั้นเลิกร้องไห้ ให้กับคนที่ไม่ได้รักเราได้แล้วนะรู้ไหม มุกพูด

ฉันพยายามแล้วแต่ ฉันทะ  ทำ ไม่ได้  ฮึก ร่างบางยังคงสะอื้นอยู่ตลอดเวลา

แกไม่ควรร้องไห้นะซีดี บิว เองก็พยายามสุดความสามารถที่จะทำให้เพื่อนหยุดร้อง

ซีดี  แกยังมีฉันมีบิว  แล้วที่สำคัญแกมีคนที่รักแกจริงอย่างพี่กั้งอยู่นะ อย่าร้องไห้สิ //มุก

 แกบอกว่าแกเจ็บ  แล้วแกได้คิดหรือเปล่าว่าคนที่รักแกมากเค้าจะเจ็บปวดแค่ไหนที่เห็นคนที่รักร้องไห้เพราะคนอื่น  พี่กั้งเค้ารักแกมากนะซีดี // บิว

ซีดี ฉันรู้ว่ามันทำใจลำบากแต่ขออย่างเดียวได้ไหมอย่าร้องไห้อีกได้ไหม  อย่าเสียน้ำตาเพราะคนคนนั้นได้ไหม  ยังไงพวกเราก็ไม่ทิ้งแกนะ  ฉันกับบิวจะทำให้แกยิ้มได้อีกครั้งขอเพียงอย่าร้องไห้อีกเลยได้โปรด  เสียงเพื่อนสาวอย่างมุกที่คอยปลอบและให้กำลังใจอยู่เสมอ

มือบางใช้หลังมือเช็ดคราบน้ำตาออกจากใบหน้า   ฉันจะไม่ร้องไห้เพราะคนคนนั้นอีกแล้วฉันจะคิดว่าฉันมีค่ามากกว่านั้น ฉันจะสดใสจะร่าเริงเหมือนเดิมให้ได้ ฉันจะไม่ทำให้คนที่เห็นค่าฉันต้องเสียใจ  สายตาของร่างบางแสดงออกมาถึงความมุ้งมั่นอย่างเต็มที่

เพื่อสาวยิ้มออกที่เพื่อนของเค้าเริ่มขึ้น

ซีดีแกรู้ไหมพี่กั้งเค้าเป็นห่วงแกมากแค่ไหนเค้าไม่อยากให้แกอยู่คนเดียวเค้าลงทุนโทรหาฉันให้มาอยู่เป็นเพื่อนแกเลยนะรู้ไหม  เค้าเป็นห่วงแกมากนะ  // มุก

ฉันรู้แต่ฉันขอเวลาได้ไหมแล้วฉันจะกลับมาเป็นคนเดิมให้เร็วที่สุด  // ซีดี

เพื่อนสาวทั้งสองเล่าสิ่งที่เค้าเห็นจากการกระทำของร่างหนาให้ร่างบางฟังและเรื่องอื่นๆที่พอจะทำให้ร่างบางลืมเรื่องเสียใจไปถึงมันจะช่วยได้ไม่มากแต่มันก็ทำให้รอยิ้มของร่างบางเผยออกมาให้เห็นอยู่บ้างบางครั้ง   ถึงมันจะแค่ยิ้มเล็กๆแต่มันก็ทำให้รู้ว่าร่างบางพยายามที่จะลืมคนคนนั้นมากแค่ไหน แค่นี้เพื่อสาวก็มีกำลังใจที่จะช่วยให้เพื่อนของเธอยิ้มอีกครั้งให้ได้ ถึงมนอาจจะยากก็เถอะ .

.

.

.

.

20.20 น.

ร่างหนาก้าวเข้ามาในบ้านด้วยความรีบเร่งเพราะเป็นห่วงคนที่อยู่บนห้องแต่เมื่อเห็นรองเท้านักเรียนผู้หญิงสิงคู่มันก็ทำให้เค้าเบาใจว่าร่างบางมีคนอยู่เป็นเพื่อน  ขายาวก้าวขึ้นบันไดไปที่ห้องนอนที่มีร่างบางอยู่และคงมีเพื่อนสาวอยู่ด้วยเช่นกัน มือหนาเปิดประตูเข้าไปเบาๆ พร้อมกับรอยยิ้มที่ปั้นขึ้นเมื่อไม่กี่วินาทีที่แล้ว   เป็นไงบ้างเด็กๆหิวกันไหมเสียงแสนอบอุ่นดังขึ้นทำให้ดวงตาทั้งสามคู่หันไปทางด้านประตูพร้อมๆกัน   

กลับมาแล้วหรอฮะพี่กั้ง  เป็นซีดีที่เอ่ยถามผู้พี่

ครับเป็นไงบ้างเรา  หิวไหมแล้ววันนี้ทานข้าวหรือเปล่า  เสียงทุ่มต่ำเอ่ยถามด้วยความเป็นห่วง

ซีดี  ไม่หิวนะครับ  เป็นคำตอบสั้นๆแต่มันกลับทำให้ร่างหนาเป็นห่วงเอามากๆ

ทำไมละครับ ไม่หิวก็ต้องทานรู้ไหมเดี๋ยวไม่สบายนะครับ

พี่กั้งค่ะ อาหารอยู่ข้างล่างไหมค่ะ เสียงบิวตัดบทขึ้นมา

ครับ   เป็นเสียงของ วรกร ที่ตอบ

หนูกับมุกจะลงไปจัดจานให้นะค่ะ แล้วพี่กั้งกับซีดีค่อยลงไปนะค่ะ // บิว

ขอบคุณนะครับ เสียงนุ่มของ วรกร เอ่ย แล้วสองสาวก็เดินลงไปข้างล่าง

ทำไมไม่ทานข้าวละครบทันทีที่สองสาวเดินหายลงไปข้างล่าง  ร่างหนาก็เข้ามานั่งที่เตียงใกล้ๆกับร่างบาง แล้วลูบผมนุ่มเบาด้วยความเอ็นดูและอ่อนโยน

ซีดีไม่หิวจริงๆครับพี่กั้ง  ซีดีตอบออกไป

ตาบวมไปหรือเปล่าครับ มือหนาที่ไร้เบาๆที่เปลือกตาเล็ก   ร้องไห้ใช่ไหม

ซีดียิ้มเจื่อนให้  ซีดีขอโทษนะครับที่ร้องไห้ แต่ซีดีขอเวลาสักพักนะครับ  มือหนารั้งร่างบางเข้ามาอยู่ในอ้อมกอด

ครับ  พี่จะอยู่ข้างๆซีดีนะครับ พี่จะรอแม้จะนานเท่าไหร่ถึงมันจะนานแค่ไหนพี่ก็จะรอ  พี่จะรอเป็น “คนสุดท้าย”ของซีดีนะครับ

ร่างหนาผละออกจากรางบางแล้วเกลี่ยคราบน้ำตาออกจากหนาเนียน ไม่ร้องแล้วนะครับ  เราจะยิ้มไปด้วยกันนะครับ

ร่างบางยิ้มน้อยๆให้ วรกร สองร่างเดินเคียงกันลงมาชั้นล่างเห็นอาหารที่ถูกจัดไว้เรียบร้อยพร้อมกับมีกระดาษแผ่นเล็กวางอยู่ 

“มุกกับบิวกลับนะค่ะพี่กั้ง  พ่อมารับแล้วอดทานข้าวเย็นด้วยเลย ฝากบอกซีดีด้วยนะค่ะสู้ๆ”

กั้งอ่านข้อความในกระดาษก่อนจะบอกว่ามันเขียนว่าอย่างไรเพราะซีดีทำหน้าสงสัยเหลือเกิน  ก่อนที่ทั้งคู่จะนั่งทานอาหารด้วยกัน

.

.

.

.

.

21.45 น.

พี่กั้งครับ  ซีดีนอนไม่หลับครับเสียงเล็กใสที่เอ่ยขึ้นภายใต้ความมืดมิดภายในห้องนอน

เป็นอะไรหรือเปล่าครับ รู้สึกไม่สบายหรือเปล่า  ร่างหนาถามด้วยความเป็นห่วง

เปล่าครับพี่กั้ง แต่ไม่รู้ทำไมนอนไม่หลับ ร่างบางเปลี่ยนท่านอนเป็นหันหลังให้ร่างหนาที่นอนอยู่ข้างๆ

เครียดอะไรหรือเปล่าครับ หืม  มือหนาพลิกให้ร่างบางหันหน้ามาทางตน ร่างบางหันตามแรงของร่างหนา แม้จะมองไม่ชัดว่าร่างบางตอนนี้เป็นยังไงแต่กั้งก็พอจะรู้ว่าคนตัวเล็กร้องไห้อยู่แน่ๆ   ร้องไห้หรอครับ  มือหนาลูบเบาๆที่ผมนุ่ม  ซีดีไม่ตอบแต่ปล่อยเสียงสะอื้นน้อยๆออกมาแทนคำตอบ มือหนารั้งคนตัวเล็กเข้ามาอยู่ในอ้อมกอดแล้วใบหน้าน้อยที่เประคราบน้ำตาลงกับอกแกร่งพอดี   ร้องไห้ออกมาเถอะนะครับถ้ามันทำให้ซีดีรู้สึกดีขึ้น อยู่กับพี่ไม่ต้องฝืนนะครับ ร้องออกมาได้เลยนะคนดี   ร่างบางสั่นหนักขึ้นเมื่ออ้อมกอดแน่นขึ้น  ขอบคุณนะครับพี่กั้ง ขะ ขอบคุณที่อยู่ข้างซีดีนะครับ ฮึก

พี่บอกแล้วไงว่าพี่จะไม่ไปไหน กอดที่กระชับแน่นขึ้นทำให้ร่างบางรู้สึกอบอุ่นมากยิ่งขึ้นจนในที่สุดร่างน้อยก็หยุดร้องไห้และทั้งคู่ก็จมสู่ห่วงนิทราพร้อมๆกันแต่ร่างหนายังงกอดร่างน้อยๆนั้นไว้แน่นเพราะกลัวว่าร่างบางจะหายไป

**พี่สัญญาว่าจะอยู่ข้างๆตลอดไปแม้ต้องเจ็บเจียนขาดใจก็ตาม

สั้นไปหน่อยนะตอนนี้แต่ไม่น่าถึง 5ตอนก็จะจบแล้วนะเตรียมตัวเช็ดน้ำตาได้เลย TT