ลำดับตอนที่ #14
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #14 : รองเท้าสตั๊ดมหัศจรรย์ 2/3
“เป็นไง พี่บอกแล้ว ว่าเข้าทุกลูก คราวนี้เชื่อพี่หรือยัง นี่ขนาดเอาบอลลงไม่ดีนะเนี่ย แต่ยังยิงเข้า”อัศวินบอกมาด้วยน้ำเสียงเรื่อยๆ
“พี่มันจะเข้าทุกลูกเลยเหรอครับ”
“ครับเข้าทุกลูก ถ้าดุมีจังหวะยิงนะ รับรองเข้าทุกลูก”
ตอนนี้ดุเริ่มมั่นใจแล้ว ตลอดเวลาที่เหลืออยู่ของครึ่งแรก เขาพยายามเรียกบอลจากเพื่อน แต่พอดุได้บอลเขาก็ไม่มีจังหวะยิงประตูเลย เพราะกองหลังของทีมสิงห์สนามซ้อมเริ่มประกบเขาอย่างใกล้ชิดตลอดเวลา ทำให้เขาไม่มีจังหวะยิงประตูเลย
“พี่อัศวิน จะหมดครึ่งแรกแล้ว ผมยังไม่มีจังหวะยิงเลย”ดุบ่นออกมา
“ใจเย็นๆ ตอนนี้กองหลังเริ่มรู้แล้วว่าปล่อยดุไว้ไม่ได้”
“แล้วผมจะทำไงดีครับพี่ อยากยิงอีกสักประตูหนึ่งน่ะ”
“อืม..เอางี้ลงไปล้วงบอลต่ำเลย ได้บอลมา แล้วพยายามลากขึ้นมาเลยวงกลมกลางสนามเข้ามาในแดนของทีมสิงห์สนามซ้อมแล้วยิงเลย”
“เฮ้ย
พี่มันไกลนะนั่นระยะเกือบสี่สิบเมตรนะครับพี่ มันจะเข้าเหรอ”ดุร้องออกมาด้วยความไม่แน่ใจ
“เอาน่า รับรองเข้าชัวส์”เสียงอัศวินตอบมาด้วยความมั่นใจ
“เอางั้นเหรอพี่”
“เออ..น่า เชื่อพี่สิไป! โน้น ก้องตัดบอลได้แล้ว ดุวิ่งลงไปเอาบอลเลย”อัศวินแนะมา
ดุวิ่งลงไปเรียกบอลจากเพื่อนทันที ก้องจ่ายเรียดมาให้ดุ เขาเงยหน้ามองนิดหนึ่ง ด้านซ้ายของเขามีช็อตประคองอยู่ ด้านขวามีก้อง ดุทำท่าเหมือนจะส่งให้ช็อตเพื่อหลอกผู้เล่นฝ่ายตรงข้ามให้เสียจังหวะ พอฝ่ายตรงข้ามเสียหลัก เขาเปลี่ยนสปีดทันที เพื่อกระชากบอลไปข้างหน้า หลบผู้เล่นคนหนึ่งไปได้ ตอนนี้บอลเข้ามาสู่ในแดนของฝ่ายสิงห์สนามซ้อมแล้ว
“ดุ ได้ระยะแล้วยิงเลย” เสียงอัศวินเตือนมา
ระยะประมาณ สี่สิบเมตรถือว่ายังไกลมาก แต่เขาก็ตัดสินใจยิงทันทีด้วยเท้าขวา ทันทีที่เท้าของดุสัมผัสกับบอล ลูกฟุตบอลวิ่งเข้าหาประตูด้วยความแรงแถมบอลยังติดใซด์ก้อยด้วยทำให้ผู้รักษาประตูรับยากอีก ประกอบกับความเร็วของบอลไม่ตกลงเลยทำให้ลูกนี้พุ่งเข้าเสียบสามเหลี่ยมมุมบนซ้ายไปอย่างสวยงาม
เสียงเฮ้..ของทางฝั่งทีมวทบดังลั่นเลย ส่วนกองเชียร์ของฝั่งทีมทีมสิงห์สนามซ้อมต่างก็อ้าปากค้างกันเป็นแถว หลายคนเริ่มที่จะถามว่ากองหน้าของทีม วทบคือใคร ตอนนี้ดุเริ่มที่จะตกเป็นเป้าสายตาของคนรอบๆสนามแล้ว
“เฮ้ย..ใครวะกองหน้าที่ยิงไกลเมื่อกี้นี้ยิงโคตรไกลเลย”เสียงคนที่ยืนดูอยู่ข้างๆสนามถามเพื่อนที่ยืนอยู่ข้างๆ
“กูก็ไม่รู้เหมือนกันว่ะ แต่เท่าที่กูยืนดูอยู่นี่เขายิงไปแล้วสามลูกแต่ละลูกสวยๆทั้งนั้นเลย”
“ตัวสโมรสรเปล่าวะ”
“ไม่รู้เหมือนกันว่ะ แต่กูไม่เคยเห็นหน้าเลย”
ในสนาม
ช็อตกับก้องวิ่งเข้ามาหาดุพูดยิ้มๆ ว่า “เฮ้ยวันนี้ฟลุ๊คบ่อยจังนะ นี่ลูกที่สามแล้วนะมึง” เสียงช็อตแซวมา
“กูก็ยิงไปตามจังหวะนั่นแหละเห็นมันใกล้หมดเวลาแล้ว ก็เลยเสี่ยงยิงไป ดันฟลุ๊คเข้าเฉยเลยไปกรรมการเป่านกหวีดหมดเวลาแล้ว ไปพักกันกูเหนื่อยจะแย่อยู่แล้ว” ดุตอบแบบเลี่ยงๆและเปลี่ยนเรื่องทันที
“แหม..ยิงสวยทุกลูกเลยนะมึง ไปกินไรมาวะคมจังวันนี้”เกรียงแซวมา
“ใช่ๆ วันนี้คมมากสงสัยผีเข้ามันมั้ง”เกมส์ผสมโรงด้วย
ระหว่างที่พักดื่มน้ำกันอยู่พร้อมกับเสียงเอะอะโวยวายนั้น อัศวินก็สื่อสารทางจิตกับดุว่า
“เป็นไงมั้ง เห็นหรือยังว่ารองเท้าคู่นี้เป็นรองเท้ามหัศจรรย์”
“จริงพี่ แต่มันจะดีเหรอพี่ มันจะเวอร์ไปเปล่ายิงเป็นเข้าแบบนี้”
“ดีแล้วครับ เราจะได้เป็นจุดเด่นให้พวกที่อยู่ในวงการฟุตบอลเขาเห็น ทำให้เราไปถึงเป้าหมายที่ตั้งไว้ได้ง่ายขึ้น”
“เอางั้นเหรอพี่”ดุย้อนถามมาสั้นๆ
“เชื่อพี่เถอะ ถ้าดุยังโชว์ฟอร์มอยู่แบบนี้ อีกเดี๋ยวก็จะมีคนมาชวนดุให้ไปเล่นทีมสโมสรแน่นอน”
ดุนิ่งคิดไปนิดหนึ่ง แล้วก็ถามอัศวินต่อว่า “แล้วครึ่งหลังจะเอาไงดีครับพี่”
“เล่นเหมือนเดิมครับ แต่ยิงอีกลูกแล้วลองเปลี่ยนให้เพื่อนลงไปเล่นแทนมั่ง”อัศวินตอบมา
“อ้าวทำไมเหรอครับพี่”ดุย้อนถามด้วยความสงสัย
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น