คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : มุ่งสู่โลกใบใหม่
อวินเลียม็ไ้ัใหม่ โยเรือธเป็น Garf Zeppelin เรือ Prinz Eugen อยู่ราบ้าย เรือ Admiral Hipper อยู่ราบวา Bismarck อยู่้านหน้าและZ35ับz36อยู่้านหลัส่วนเรือU-81อยู่ใ้พวเา
"ท่านะทาศูนย์บัาาริ่อมาว่าให้นำ
Bismarck ลับไปนะรับ "
พลวิทยุที่เป็นผู้ผมหาม้าสีน้ำาลาสีเียวใส่แวนาไ้พูพร้อมหันไปมอวินเลียมที่นั่อยู่บนเ้าอี้ผู้าร
"ั้นบอลับไปว่าเราะรีบลับให้เร็วที่สุ"
วินเลียมไ้บอับพลวิทยุไป
"ะท่าน"
และพลวิทยุ็ไ้ิ่อลับศูนย์บัาารทันที
"เรียบร้อยแล้วะท่าน"
พลวิทยุพูพร้อมหันลับมามอวินเลียมอีรั้
"อบใมามิเล"
วินเลียมไ้อุพลวิทยุที่ื่อมิเล่อนะลุออาเ้าอี้และเินออไป้านอัวเรือเพื่อ
สูอาาศโยที่เเอร์เินามเา
.
.
.
.
.
"ไฮล์!"ระหว่าเาเินสูอาาศ็ไ้มีทหารเรือทำ
วามเารพ
"า"
มุลเลอร์พูพร้อมยมือรับและทหารนนั้น็ทำ
าน่อทันที
"ันละอบทะเลริๆ ถ้าไม่มีสราม็ีนะสิ"
วินเลียมพูพร้อมเินไปรอบเรือบรรทุเรื่อบิน
อเา
"ทำไมท่านถึพูอย่านั้ยละรับ"
เเอร์พูถามะเินามเาอยู่
"เพราะมัน...ทำให้ันเสียนที่ันรัไปยัไละ"
วินเลียมพูพร้อมหยิบรูปภาพเาับผู้หินนึมาู
"ผมอโทษที่ถามรับท่าน"
เเอร์พูพร้อมวามรู้สึผิที่ถามไปโยไม่รู้
"ไม่เป็นไรมัน็แ่อีที่แสนเ็บปวแ่นั้นเอ"
วินเลียมพูปรอใัวเอ่อนะเิรูปลับไปที่ระเป๋าเสื้ออเา
"นายมีนรัไหมเเอร์"
วินเลียมไ้ถามเเอร์้วยวามสสัยและหันลับไปมอ
"ไม่มีรับท่าน ผมยัไม่มี"
เเอร์พูและเินามวินเลียมไปเรื่อยๆที่เินไปรอบเรือ
"อย่าั้นเหรอ เอาละลับันไ้แล้ว"
"รับท่าน"
วินเลียมพูพร้อมเินลับไปที่หอบัับารและ
เเอร์็อบและเินลับไปที่หอบัับาร
ึม!
ู่็ไ้มีเสียฟ้าร้อัึ้นมาและมีลมพัอย่ารุนแรอย่าน่าประหลาใและฝน็ลมาอย่ารวเร็ว
"บ้าริ รีบเาไปันเร็วเเอร์"
วินเลียมพูพร้อมวิ่ไปที่หอบัับารอย่ารวเร็วเ่นเียวับเเอร์
"บ้าริเสื้อลุมเปียไปหมเลย"
วินเลียมพูพร้อมพร้อมถอเสื้อลุมอเาออ
และวาไว้ที่เ้าอี้ผู้าร
"มิเลทำไมทาศูนย์บัาารไม่บอพวเราว่าะมีพายุมาทาเราหะ"
วินเลียมพูออมา้วยวามหุหิและถามมิเลไป
"ิัน็ไม่ทราบเหมือนันรับ มันอาเป็นอผิพลาอศูนย์บัาาร็ไ้ะ!?"
มิเลพูออมา้วยวามสั่นๆ้วยวามลัวเธอลัวพายุั้แ่เ็เพราะมันทำให้พ่อแม่เธอนั้น.....
"ะลัวไปทำไมหะอยู่้วยันมาั้นานแล้วนะมิเล"
วินเลียมพูพร้อมเินไปบไหล่มิเลและพูว่า
"แ่็อบใที่บอ"
วินเลียมพูพร้อมลับไปนั่ที่เ้าอี้อเา
"พายุหนัมาแ่ มิเล"
วินเลียมถามผู้หิที่ผมสีทอปล่อยผมยาวถึไหล่าสีเียวเป็นนรวสภาพอาาศอเรือเาและเป็นพี่สาวอมิเล้วย
"สภาพแย่มาเลยะ แ่ไม่แย่พอะมเรือทุลำไ้นะะ"
มิเลพูพร้อมหันหน้าไปบอวินเลียม
"ั้นเหรออบใมา....่วยไปูน้ออเธอหน่อยสิูเหมือนะลัวแล้วนะ"
วินเลียมพูพร้อมมอไปที่มิเลที่ำลัอัวเอและัวสั่น้วยวามลัวและร้อให้แบบไม่มีเสีย
"มิเล! ใเย็นๆพี่มาแล้วไม่เป็นไรๆ"
มิเลพูพร้อมเ้าไปหามิเลและอน้อพร้อมลูบหัวเบาๆและปลอใ
"เอาละปล่อยให้พวเธอพัน่าะีสำหรับพวเธอ"
วินเลียมพูออมาและปล่อยให้พวเธอ
"แอมันิ่อไปที่เรือU-81ว่าให้เรียเรือU-Boatที่เหลือลับเ้ามารวมอลับเราไ้แล้วนี่ือำสั่"
วินเลียมไ้พูบอโยที่แอมันไ้เาไปในำแหน่แทนมิเล
.
.
.
.
.
.
"ท่านรับะนี้เรือU-Boat ทั้หม 7 ลำไ้ร่วมัวันรบแล้วรับท่าน"
แอมันพูพร้อมหันหน้าไปหาวินเลียมที่ำลันั่อยู่ึ่มันผ่านมา 3 ั่วโมแล้วพายุยัไม่สบลเลย
"ีมา หึๆ เป็นอย่านี้ทุทีเลยนะพวเธอเนี่ย"
วินเลียมพูพร้อมหัวเราะเบาๆและมอมิเลับ
มิเลนั่อันอยู่ที่พื้นและหลับที่หอบัับารอีแล้ว
"ให้ผมปลุไหมรับไหมรับท่าน"
เเอร์พูถามึ้นมา
"ไม่้อปล่อยพวเธอไว้อย่านี้แหละ"
วินเลียมพูพร้อมยมือเสมอหัวเป็นารห้ามและเอาลและนัู่พายุ่อ
.
.
.
.
.
ผ่านมา 4 ั่วโมอนี้พายุไ้สบลไปแล้วอนี้อเรือ U-Boatอเาไ้ึ้นมาเหนือน้ำเพื่อะเิมอาาศัน
"เห้ย! อาเธอร์เป็นไบาหะ!?"
วินเลียมไ้ะโนเรียผู้ารเรือU-81ที่เป็นเรือธอีลำอเาและูเหมือนะเป็นเพื่อนัน้วย
"็เหมือนเิมนะวินเลียม!"
อาร์เธอร์ไ้ะโนับไปะอยู่บนเรือบรรทุเรื่อบิน
อเรือU-Boatออาร์เธอร์มีเรือ U-522 U-110
U-101 U-47 U-81(เรืออเา) U-557 U-556 ทั้หมมีอยู่ 7 ลำ
"เห้ย! วินเลียมทำน้ำทะเลมันแปลๆวะ"
อาร์เธอร์พูพร้อมมอน้ำทะเลที่ใสแปลใสสะนเห็นปลาเลย
"ปะ...ปลาอะไรัวให่ัเลย!?"
ทหารนนึที่ปลาอยู่บนเรือบรรทุเรื่อบินและเพื่อนอเา็่า่วยันึึ้นมาและพอึึ้นมาไ้มัน็ัวให่พอๆับรึ่ัวนเลย
"นี่มันแปลมาเลย"
วินเลียมพูพร้อมเินมาูปลาัวนั้นที่ทหารอเาับมาไ้และหันไปมอน้ำทะเลและสิ่ที่หน้าประหลสใ็เิึ้น
่าาาา! ุม!
ไ้มีนาเือที่ระโเล่นน้ำันประมาำนวนพวเธอทำให้ผมทหาร่าออมาูันเพราะมีนวิ่ไปบอันทั่วเรือเลย
"นะ...นายเห็นนั้นไหมวินเลียม!?นะ...นาเือมีอยู่ริเหรอเนี่ย!?"
อาร์เธอร์พูพร้อมูนาเือที่ระโโลเ้นอยู่บนผิวน้ำันและมีนาเือบาน โบมืออย่าเป็นมิรให้ับพวเา้วยและเมื่อเป็นอย่านั้นพวผู้ายบนเรือทุลำ็โหร้อออมาอย่าบ้าลั่เพราะวามามอพวเธอส่วนพวผู้หิ็ื่นมในวามามอพวเธอ
"....................."
วินเลียมไม่พูอะไรและไ้หันมาลับมาและานั้น็ะโนออไปว่า
"ทหารทุนฟัันให้ี!!!!"
และเมื่อวินเลียมะโนออไปทหารอเา็เียบยเว้นเรืออื่นๆ
"แอมันไปเอาเรื่อระายเสียมาันมีเรื่อะประาศให้ทุเรือทราบ"
"รับท่าน"
านั้นแอมัน็ไ้วิ่ไปเอาเรื่อระายเสียมาอย่ารวเร็วและัารทำให้ใ้ไ้และยื่นไม์ให้วินเลียม
(ันมีเรื่อะประาศ......สิ่ที่เราเห็นนั้นือนาเือริและน้ำทะเล็ไม่น่าะใ่ในแอแลนิอพวเราเพราะมันใสสะนเห็นปลาเลย....และะยัปลาที่พลทหารนั้นไ้อี....ันว่าพวเราถูสิ่ลี้ลับส่มาโลใบใหม่แน่เลย)
วินเลียมประาศออไปและมันัพอะให้เรือทุลำไ้ยินและเมือพวทหารไ้ยิน็ใเล็น้อยเพราะิไว้แล้วว่านาเือไม่มีริแ่พวเาับไ้เห็นันริๆ
(และันิว่าพวเรานั้น้อหาิอยู่ที่นี่ไปลอแน่...พวนายิว่าพวเราะรอันไหม)
"รอรับ!/ะ!"
วินเลียมพูออไปอย่านั้น็ทำให้พวทหารอบรับับมาอย่าเ้มแ็
(เอาละท่าพวนายิอย่านั้น็ี....เิูนาเือที่สวยานันนพอใผมไม่รบวนพวุแล้ว)
วินเลียมพูพร้อมยื่นไมลับืนให้แอมันและเา็หันลับไปูนาเือที่ำลัเล่นสนุันและำลัร้อเพลให้พวเาฟัันอย่ามีวามสุ
(ร้อเพลเยๆแ่ไม่ไ้สิเพราะพวเธอินพืและิว่าพวพระเอเป็นมิร)
..........................................
.................
ฝารูปมาเอา
รูปนี้ผมทำเอไม่้อหา
เม้น้วยเฟ้ย????????
ความคิดเห็น