[ฟิค Y วง 1D]One Direction Translate Fic

ลำดับตอนที่ #7 : [Various Pairings]Mini Shot1

[One Direction fanfic][Various Pairings]Mini Shot1

One Direction Fanfiction by 1dslashoneshots.tumblr.com

Translate by KhawnLoL~* 

Pairing : Various Pairings

Rating : Pg

_____________________

- Niam -



หญิงสาวกระซิบกระซาบอะไรบางอย่างใกล้ใบหูขาวเนียนของไนออล  ก่อนจะหัวเราะเบาๆ

'ไม่ทราบว่าหล่อนจะกัดปากทำไม หิวนักเหรอ? สนใจเพ็ดดีกรีมั้ย??'

ถึงจะไม่มีอะไรที่น่าหนักใจเกิดขึ้น แต่แค่นั้นก็เพียงพอแล้วที่จะทำให้เลียม(ซึ่งปกติพี่แกจะสุขุม นุ่มลึก คุณชายมาเอง) เกิดอาการตาร้อน(ไม่)เบาๆ

ฟันขาวขบแน่นจนสันกรามนูนขึ้นอย่างเห็นได้ชัด

'ยัยเห็ดขึ้นราจะนั่งตรงนั้นอีกนานมั้ย? ไอ้หมูอ้วนก็เหมือนกัน

ผู้หญิงที่ดูเป็นผู้เป็นคนกว่านี้ตายหมดแล้วรึไง ถึงได้ยอมให้นังนี่เฟลิร์ตน่ะ'  

นี่ก็เป็นเวลากว่า 10 นาทีแล้ว

ที่แด๊ดดี้ไดเร็กฃชั่น(ทน)นั่งมองภาพบาดตาบาดใจของคนที่เขารักกำลังจีบยัยป้าหน้าแก่

'นมน่ะ เก็บหน่อยก็ได้ แทบจะทับหน้าไนออลอยู่แล้วนะ

เฮ้ ยังจะนั่งเฉยอีก ลุกขึ้นสิ ลุกสิไนออล!!!'

และแล้วช่วงเวลาที่เลวร้ายที่สุดในฃีวิตของเลียม เพนน์ก็ได้บังเกิดขึ้น...

เมื่อไนออลเริ่มเขียนเบอร์โทรของเขาลงบนกระดาษ

ฃายหนุ่มคิดว่า คืนนี้เขาคงต้องมอมเหล้าคนบ้างคน

แล้วบังคับให้ออกกำลังกายรอบดึกสักสองสามยก ;')

_________________

- Narry -

แก้มของไนออลร้อนฉ่าราวกับโดนไฟลนด้วบความอับอาย 

เมื่อแฮรี่ขบกัดใบหูนิ่ม

"นาย... สวยนะ"

ใบหน้าหวานก้มลงต่ำ

ก่อนฝ่ามือขาวจะถูกยกมาปัดป้องการกระทำของร่างสูง

"อย่าหนีสิ รู้มั้ยว่าเวลาเขินน่ะ นายน่ารักที่สุดเลย"

เสียงนุ่มทุ้มดังขึ้นเบาๆ 

หลอกล่อให้คนตัวเล็กละความสนใจจากมือที่กำลังเลื่อนลงต่ำ

"แฮรี่..."

"หืม ว่าไงครับคนสวย"

"หยุดเถอะน่า"

"ทำไมล่ะ ทุกส่วนของนายน่ะสมบูรณ์แบบ ไม่ต้องอายหรอก"

 

วงหน้าขาวซุกลงกับหมอนใบโต พลางสั่นศีรษะแรงๆ

นิ้วเรียวยาวของแฮรี่เลื่อนลงสัมผัสบั้นท้ายกลมนิ่ม

ก่อนจะลากผ่านร่องของกางเกงเนื้อบาง

"นาย... อะ..  ฉันรู้สึกแปลกๆ"

ไนออลครางเบาๆ เมื่อร่างกายถูกสัมผัสทั้งๆที่เสื้อผ้ายังอยู่ครบ

"แปลก แต่ก็ชอบใช่มั้ยล่ะ"

ร่างสูงเอ่ยขำๆ ก่อนจะยิ้มออกมาเมื่อคนผมบลอนด์ยอมพยักหน้าเบาๆ

_______________

- Narry / Larry -

ไนออลรู้สึกเหมือนกำลังจะหัวใจวายตาย

ดวงตากลมโตเบิกกว้าง

ริมฝีปากอ้าออกเหมือนจะพูดอะไรบางอย่าง

แต่จนแล้วจนรอดก็มีเพียงเสียงตะโกนอันเงียบงัน

แฟนเขา แฟนของเขา

นั่นมันแฟนของเขานะ!!!

แฟนที่คบเพิ่งกันได้แค่ 2 เดือนกำลังคร่อมกระแทกเพื่อนที่ไว้ใจมากที่สุด

เพื่อนเราเผาเรือนของแท้

เล่นจริง เจ็บจริง ไม่ใช้สลิง(เพราะไม่รู้จะใช้ทำไม ทั้งเรื่องมีแค่ฉากบนเตียงอย่างเดียว)

แต่ใช้ตัวแสดงแทน.... .. .

ตรงนั้นมันควรเป็นที่ของเขา ไม่ใช่ลูอิส!!

"แฮรี่!!! นายกล้านอกใจฉันได้ยังไง?? หา!!"

ดวงตาสองคู่หันมามองที่คนผมบลอนด์ทันที

รับรู้ได้ถึงบรรยากาศมาคุที่แผ่ออกมาจากร่างบางอ้อนแอ้น

"ซวยแล้วไง"

แล้วก็เป็นลูอิสที่เอ่ยคำพูดออกมาทำลายความเงียบอันน่าอึดอัด

แฮรี่ส่ายศีรษะเบาๆ

ก่อนจะถอนกายออกมา

"อ้าว... มาพอดีเลย สนใจ 3P มั้ยล่ะที่รัก???"

ตอนนี้คนที่ช็อคดูเหมือนจะไม่ได้มีแค่ไนออลคนเดียวซะแล้ว...

_________________

- Nouis -

"เขากินแครอทของฉัน เขาสวาปามแครอทสุดที่รักของฉันนะ!!!"

ไนออลพยายามจะกลั้นเสียงหัวเราะ

แต่ก็อดจะหลุดออกมาไม่ได้

"อะไร หา!?"

ดวงตาคมหรี่ลงแคบขณะถาม

"นายคิดว่ามันตลกเหรอ? นายคิดว่าฉัน เล่นมุก อยู่เหรอไง?!!!"

ร่างบางหัวเราะเบาๆ 

ศีรษะเล็กส่ายไปมา

"เปล่า... ฉันรู้ดีเลยล่ะ ว่าเวลาโดนขโมยของกินน่ะ มันรู้สึกยังไง"

ลูอิสยิ้มเจ้าเลห์ เคลื่อนกายมาใกล้คนผมบลอนด์

ก่อนจะโน้มกายลงมาคร่อมเพื่อปิดทางหนี

"ดีเลย เพราะฉันต้องการแครอทของฉันคืน"

เมื่อกล่าวจบ ริมฝีปากบางก็ถูกทาบทับทันที

ดูเหมือนว่าคงจะไม่ได้เอาแต่แครอทล่ะมั้ง

_________________

- Niam -

"นั่นมันเลียมนี่นา มาทำอะไรกับเซนในที่แบบนี้!! ตอบมาสิ!!"

บทสนทนาถูกเริ่มขึ้นที่หน้าโรงแรมแห่งหนึ่งโดยคนตัวเล็ก

เลียมและเซนพร้อมใจกันมองหน้าเด็กหนุ่มด้วยท่าทีหวาดๆ

"เอ่อ ไนออล ฉันขอโทษจริงๆ คือเมื่อคืนฉันเมามาก"

เขาเอ่ยพลางขยับกายเข้าใกล้ร่างของแฟนหนุ่มที่ยืนตัวสั่นเทิ้ม

นัยน์ตาหวานที่ปกติจะฉายแววขี้เล่นอยู่เสมอ ในตอนนี้กลับลุกวาวด้วยความโกรธขึ้ง

ถ้าเขาพูดอะไรไม่เข้าหูคงโดนฆ่าตายแน่ๆ

"หยุด!! หุบปากเดี๋ยวนี้ นายไม่ต้องพูดอะไรอีกต่อไปแล้วเลียม เพราะ ฉันจะเลิกกับนาย เดี๋ยวนี้!!"

"ที่รัก ได้โปรดเถอะ ฉันเมาจริงๆนะ มันเป็นอุบัติเหตุ"

คนตัวสูงอ้อนวอนด้วนเสียงสั่นๆ 

เขารู้ดีว่าไนออลมักจะเอาหูไปนาเอาตาไปไร่เสมอเวลาที่เขานอกใจ

แต่ครั้งนี้มันไม่ใช่

เซนคือเพื่อนสนิทของไนออล และของเขา

"ฉันระ..."

"ฉันบอกให้หุบปาก!! นายไม่ต้องพูด.. ไม่ต้องฝืนพูด คำนั้น หรอก

ฉันจะไม่ทนกับนายอีกแล้ว อ้อ ฉันมีอะไรจะบอกนาย..."

เลียมยืนนิ่ง หวังว่าจะได้รับคำพูดซึ้งเหมือนในละครหลังข่าว

เช่น ฉันจะรักเธอไปตลอด ฉันจะไม่ลืมเธอ อะไรประมาณนั้น

"ไปตายซะไอ้เลว!!" 

ดูเหมือนว่าเขาจะลืมอะไรบางอย่าง บางอย่างที่สำคัญซะด้วย

คือ บังเอิญว่านี่เป็นชีวิตจริง ไม่ใช่ละคร

_______________

- Niam -

เกิดอะไรขึ้นหลังจากทั้งที่คู่ทวิตแคม???

"ทำไมฉันตื่นสายขนาดนี้เนี่ย"

ไนออลครางในลำคอ พยายามยันกายขึ้นจากที่นอน

แต่ เอ... วันนี้ที่หมอนข้างมันอุ่นแปลกๆ

นัยน์ตาสวยกวาดมองข้า่งกาย

และพบว่าเขากำลังนอนกอดอยู่กับเลียม

เอ่อ แล้วไอ้ที่มันคาอยู่ในตัวเขาน่ะ 

ใช่ยาสวนรึเปล่า????

คนตัวสูงขยับกายเล็กน้อย

ถึงจะไม่ได้มากมายอะไร แต่นั่นก็ทำให้คนตัวเล็กรู้สึกเสียวแปลบไปทั่วร่างราวกับโดนไฟช็อต

"อืม... ฉันก็ไม่รู้หรอกนะว่าเมื่อคืนเราทำอะไรกันถึงได้ เพลีย ซะขนาดนี้" 

ลำแขนแกร่งเลื่อนไปเกาะกุมเอวของไนออล

ก่อนจะยกร่างของเด็กหนุ่มชาวไอริชวางลงบนตักเร็วๆ

"ฉันกล้าพนันได้เลยว่านายจะต้องเสียใจแน่ๆ ฮอแรน"

"หึ ฉันว่านายมากกว่ามั้ง คุณเพนน์"

ไนออลก้มลงกระซิบข้างใบหูของเลียม ก่อนจะขบกัดแรงๆ

เดี๋ยวจะกัดให้แดงทั้งตัวเลย คนเค้าจะได้รู้กันสักที ว่าเลียม เพนน์น่ะ เป็นของใคร!!!

_________________

#Translator Zone

เรื่องนี้ขอลัดคิวมาก่อน The Forbidden ค่ะ เอิ๊กๆ

เราอุตสาห์เตรียมตัวอย่างดี กะจะหิ้วโน๊ตบุ้คมาด้วย จะได้แปลต่อให้เสร็จ

ที่ไหนได้พอเหลืออีก 10 นาทีจะเดินทาง เราก็เพิ่งรู้ว่าไอ้กระเป๋าดำๆที่แม่หิ้วมันไม่ใช่โน๊ตบุ้ค!!!

พอถาม ท่านแม่ก็บอกว่า

"ไม่ใช่นักธุรกิจพันล้านสักหน่อย ถึงต้องพก"

เอ่อ ก็จริงค่ะ (-_-)(_ _)(-_-)

ดังนั้น The Forbidden จึงโดนพับเก็บชั่วคราว....

หมายเห็ด : เรื่องนี้แปลได้กากมาก รีบแปลเพราะใช้คอมพี่ TTOTT
หมายเห็ด2 : แก้บรรทัดให้อ่านง่ายขึ้นแล้วนะคะ