[ฟิค Y วง 1D]One Direction Translate Fic

ลำดับตอนที่ #16 : [Niam]Just Love

[One Direction fanfic][Niam]Just love

One Direction Fanfiction by niallispretty.tumblr.com

Translate by KhawnLoL~*  

Pairing : Liam Payne x Niall Horan 

Rating PG

_____________________________

ไนออลแสร้งสาละวนอยู่กับการเก็บกระเป๋า  รอจนนักเรียนคนสุดท้ายเดินจากไป ในตอนนี้ทั่วคลาสเรียนอันว่างเปล่ามีเพียงเขา  และคุณเพนน์  อาจารย์ประจำวิชาเท่านั้นที่หลงเหลือ

อาจารย์คนนี้เพิ่งเข้ามาใหม่  ยังหนุ่มแน่น  นิสัยดี  มีมุกตลกเรียกเสียงฮาระหว่างการสอน  และสิ่งที่นักเรียนสาวพากันกรี๊ดกร๊าดคือหน้าตาอันหล่อเหลาปานดารานักร้องของอาจารย์หนุ่ม

เรียกได้ว่าเขาคืออาจารย์ในอุดมคติของนักเรียน 

ไนออลไม่ได้อยากจะให้มันฟังดูราวกับเขาเป็นพวกหยิ่งยโสหรอกนะ  แต่เขาอดจะดีใจไม่ได้ เมื่อนึกถึงความจริงที่เขาได้ทำในสิ่งที่สาวๆทั้งคลาสปรารถนาจากคนตรงหน้า  บางทีอาจจะมากกว่าเสียด้วยซ้ำ...

"ไนออล เธอมีคำถามอะไร ที่อยากจะถามครูรึเปล่า?"

ชายหนุ่มเอ่ยขึ้น ขณะที่มือยังคงจัดเอกสารให้เป็นระเบียบ   ก่อนจะใส่มันลงในกระเป๋าหนังสีเข้ม และเลื่อนไปยังฟากหนึ่งของโต๊ะไม้

ร่างสูงยืนขึ้นเต็มตัว  สบตากับนักเรียนตัวน้อยเจ้าปัญหา

คนผมบลอนด์อมยิ้มเมื่อจับได้ว่าเลียมแอบมองไปยังทางเดินว่างเปล่า  ผ่านทางประตูที่ถูกแง้มไว้

ไม่มีคน  ก็ทางสะดวกน่ะสิ.... 

เลียมยังคงรักษาสีหน้าเรียบเฉยขณะที่สาวเท้าไปทางประตูเร็วๆ  ก่อนจะปิดมันลงพร้อมกับกดล็อกตามปกติ

ชายหนุ่มพาร่างของตนมาหยุดลงบริเวณหลังโต๊ะไม้สีน้ำตาลเช่นเดิม  คนตัวเล็กเหยียดยิ้มกว้างขึ้นพลางขยับเข้าใกล้ชายร่างสูง และประสานนัยน์ตาอย่างหยอกล้อ

มือขาวเนียนคลายเนคไทค์ของตนเองอย่างเชื่องช้า  เท้าแขนลงกับเนื้อไม้เย็นเฉียบโดยไม่ละสายตาจากอาจารย์หนุ่มสุดฮอต

ความไร้เดียงสาถูกแสดงผ่านดวงตาสีน้ำทะเล  คิ้วเรียวขมวดบางๆ  สีหน้าอินโนเซนต์ อ่อนต่อโลกของไนออลสะท้อนในแววตาของเลียม  ร่างบางยิ้มกว้างกว่าเดิม ด้วยรู้ดีว่าคนตรงหน้าไม่เคย ต้านทานใบหน้าอ่อนเยาว์ของเขาได้แม้แต่ครั้งเดียว

"อืม... ผมไม่รู้หรอกนะว่าอยากจะถามอะไร... "

ไนออลเริ่มบทสนทนาด้วยเสียงบางเบาค่อนไปทางกระซิบ  กดนิ้วเรียวลงบนริมฝีปากของตนเอง ก่อนที่ปากอิ่มจะเผยอรับนิ้วเล็กๆเข้าไป และเพิ่มจำนวนอย่างช้าๆ

คนตัวเล็กถอนนิ้วออกจากเรียวปากของตนเอง เขาโน้มกายไปข้างหน้า ฝ่ามือขาวเนียนแนบกับพื้นไม้

เด็กหนุ่มยกท่อนขาพาดลงบนโต๊ะ สัมผัสได้ถึงความเย็นเฉียบของวัสดุเบื้องล่าง แต่ไนออลรู้ดีว่าอีกไม่ช้า 

เขาจะได้รับความอบอุ่น... จนร้อนแน่นอน

ร่างบางขัยบคลานเข้าใกล้เลียมราวกับแมวเหมียวขี้อ้อน  ก่อนจะหยุดลงและแกะกระดุมเสื้อนักเรียนออก 2 เม็ด

"แต่ผมคิดว่าอาจารย์ต้องการบางอย่างจากผมมากกว่านะ"

ไม่ทันที่เขาจะได้ตั้งตัวก็ถูกอาจารย์หนุ่มกระชากแขนจนเซไปซบแผ่นอกแกร่งเสียแล้ว  ชายหนุ่มกดริมฝีปากลงมาอย่างรวดเร็ว พร้อมกับลิ้นอุ่นที่แทรกเข้าตักตวงความหวานจากร่างบาง

ไนออลเผลอกำชายเสื้อของเลียมจนแน่น รู้สึกราวกับจะตกจากโต๊ะ

"อ่า ยากจังแฮะ"

เด็กหนุ่มเป็นฝ่ายผละออกมาก่อน ถึงจะชอบจูบหวานๆจากชายหนุ่มตรงหน้ามากแค่ไหนก็เถอะ แต่เขายังไม่อยากตกจากโต๊ะให้สะโพกเคลื่อนก่อน Make Love นะ

"ไม่เอาน่า" ร่างสูงหัวเราะเบาๆพลางสั้นศีรษะ  เขาช้อนแขนอุ้มร่างเล็กๆขึ้นอย่างรวดเร็วและวางลงบริเวณขอบโต๊ะ ไนออลแกว่งท่อนขาไปมาด้วยความแปลกใจระคนขวยเขิน  

เลียมเคลื่อนกายเข้าแทรกระหว่างท่อนขาทั้งสองข้างของคนผมบลอนด์  ในขณะที่ไนออลเริ่มจัดการกับเข็มขัดหนังสีดำสนิทที่เกาะเกี่ยวหลวมๆอยู่รอบเอวของตนเอง  หากแต่เลียมกลับรวบมือทั้งสองข้างของนักเรียนจอมยั่วได้ด้วยมือขวาเพียงข้างเดียว

"อะไร?"

ไนออลเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงสับสนนิดๆ  หวังว่าคงไม่หลอกให้เขาอารมณ์ค้างเล่นๆหรอกนะ

"ฉันอยากจะทำเองมากกว่านะ"

ชายหนุ่มอายุมากกว่าอธิบายด้วยน้ำเสียงหยอกเย้า  มือหนาเริ่มซุกซนกับเสื้อผ้าที่ปกปิดร่างกายคนตรงหน้า

ชุดนักเรียนมักกระตุ้นอารมณ์เขาได้เป็นอย่างดีเสมอ.... 

ถึงแม้ว่าพวกเขาจะมีอะไรกันมาแล้วหลายต่อหลายครั้ง  แต่ไนออลก็อดเขินอายไม่ได้ยามเลียมเปลื้องเสื้อผ้าเขาอย่างเชื่องช้าราวกับจงใจกลั่นแกล้ง

"ไม่เป็นไร, เลียม ผมทำ...."

"อาจารย์เพนน์"

ร่างสูงเอ่ยขึ้นเร็วๆ เงยหน้าขึ้นสบตาเมื่อกระดุมเม็ดสุดท้ายหลุดออกจากรัง  เสื้อเชิ้ตตัวบางถูกดันให้เลื่อนลงตามท่อนแขนเล็กๆ  แผ่นอกเรียบเนียนปรากฏสู่สายตา  ร่องรอยคิสมาร์คจากเมื่อคืนหลงเหลืออยู่ประปราย

"ฉันชอบให้เรียกแบบนั้นนะ...  โดยเฉพาะเวลาที่ฉันอยู่ในตัวเธอ  "

ไนออลครางต่ำในลำคอ สกิลความอายพุ่งพรวดจนแทบจะทะลุลิมิตเมื่อได้ยินสิ่งที่อาจารย์หนุ่มเอ่ย

"ให้ตายสิ ผมยอมทุกอย่างเลย, ยังไงก็ได้"

เด็กหนุ่มสบถเบาๆ โน้มกายลงขบกัดริมฝีปากเลียมแรงๆ  แอบหวังว่าจะเรียกเลือดจากคนตรงหน้าเป็นการลงโทษเรื่องคำพูดน่าอาย  แต่จนแล้วจนรอดกลับทำได้แค่กระตุ้นอารมณ์ของชายหนุ่มให้พุ่งขึ้นสูง  ซึ่งจะทำให้ไนออลเหนื่อย(และสะโพกคราก)มากกว่าเก่า

"ยังไงก็ได้ขอแค่อาจารย์เข้ามาในตัวผมก็พอ"

ดวงอาทิตย์คล้อยลงต่ำ  ลำแสงสีส้มสาดส่องทั่วห้องเรียนทำให้เกิดเงาสีหม่นรูปร่างบิดเบี้ยวสะท้อนทั่วฝาผนัง

โต๊ะเรียนและเก้าอี้ยามกระทบแสงแดดแลดูเงียบเหงา  ขัดกับคนทั้งสองซึ่งขยับกายเป็นจังหวะสอดประสาน

เสียงครางหวานๆของเด็กหนุ่มดังก้อง ตอกย้ำถึงสายสัมพันธ์อันผิดแผก  สายสัมพันธ์ต้องห้าม...

มันคือความลุ่มหลงอันสิ้นหวัง

หรือเพียงแค่รักอันบริสุทธิ์? 

_____________________

เติมน้ำตาลกับ Niam Drabble ดองน้านนาน

การบ้านก็เย๊อะเยอะ เซ็งจิต = =''

ความจริงกะจะแปลให้เสร็จตั้งแต่เมื่วาน  แต่หมดอารมณ์เมื่อเห็นข่าวพลุ้ยๆอินเลิฟกับสาวบ้านไร่ ณ ไอร์แลนด์

เฟลเล็กน้อยถึงปานกลาง หรืออาจจะมากที่สุดก็มิอาจทราบได้(มันเริ่มมั่วละ)  เป็นเหตุให้แปลเสร็จวันนี้

ต้องขออภัยในความล่าช้า  *โค้งงามๆ*

อีกนิด 

ขอถามหน่อยว่าเรื่องต่อไปอยากกอ่านคู่ไหนกับบ้างคะ Niam, Nouis, Narry, Ziall ??

คือเราคิดไม่ออกว่าจะแปลคู่ไหนต่ออ่ะนะ เบลอจัด

รักคนอ่านเน้อ :') xx