คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : 1
บุษบามินรา
อนที่1
“หึ หึ ไม่วระราบบัมทูล พระายา พระรานัาทั้สอพระอ์”
เสียเหี้ยมอบุรุษผู้หนึ่ัึ้น เมื่อ้อมอไปยัลุ่มนเบื้อหน้าอย่าเย้ยหยัน สรีที่มีใบหน้าสวยาม ผิวพรรผุผ่อ ำลัอบุรายและบุรสาวไว้้าาย เนื้อัวอเาเหล่านั้นำลัสั่นลัว รอบๆบริเวห้อมีศพอสรีนอนายลาเลื่อน ส่วนภายนอ็มีศพอทหารและศพอศัรูออยู่มามาย เสียาร่อสู้้านนอยัไม่หยุนิ่
“ระหม่อม้ออทูลเิเส็ไปยัปรโลแล้วละพะยะ่ะ”
ล่าวบ บุรุษใเหี้ยม็ยาบึ้นเพื่อทำารสัหาร ใบหน้าอเายยิ้มร้าย เาวัาบลไป แ่่อนที่าบะไ้สัหารลุ่มนรหน้า ับพลัน ใบหน้านั้น็บิเบี้ยว เา้มมอออน ็พบาบยาวที่แททะลุหัวใอน เาหันหน้าไปมอ วาเบิโพล
“อ์ อ์ายสาม ท่าน ท่านแม่ทัพอาเนย์”
อ์ายสามหรือท่านแม่ทัพอาเนย์ ัพระแสาบลับ แล้ววััศีรษะอทหารใโที่ิะสัหารพระายาและพระโอรส พระธิา อนทันที
“สะ เส็พี่/เส็พ่อ/เ็พ่อ” อ์ายสามถลาเ้าไปอพระายา พระโอรส และพระธิา ้วยวามรัใร่
“น้อหิ เรา้อรีบหนีแล้ว”
“เพะ เส็พี่”
ในะที่ทุนำลัะหนีนั้น ร่าอหิราที่บาเ็บหนั ็เอ่ยเสียเรียลุ่มนนั้นไว้่อน
“พระ พระายา” วาสีเทา้อมอไปยัพระายาที่นเลี้ยมาั้แ่เล็แ่น้อย ้วยวามรัและห่วใย
เมื่อรั้ที่ทหารโหบุเ้ามาเพื่อสัหารหน่อเนื้อเื้อพระวศ์ หิราผู้นี้แท้ริือพระนมอพระายาในอ์ายสาม เธอไ้เ้าไปัวา แลีวิอนเอับบุลอันเป็นที่เารพรัยิ่ีวิ
“พระนม!!!” พระายารีบถลาเ้าไปหาพระนม
“พระนม ไปับเรา” พระายาเอ่ย พร้อมับพยายามที่ะประอหิราึ้นมา
แ่หิราส่ายหน้าปิเสธ พร้อมับยัห่อผ้าไปที่พระหัถ์อพระายา
“อย่า อย่าทรห่วหม่อมัน หนีไปเพ่ะ” หิราพูไ้ไม่ี่ำ ็สำลัเลือออมา
พระายาทอพระเนรเห็นันั้นน้ำพระเนร็ยิ่ไหลริน
“ใน ในนี้ มี มีป้าย บรรพน หม่อม หม่อมัน ับ ะ โน” หิราพูไป็ยิ่หอบหายใแร แ่เธอ็พยายามพูให้บ
“ไป ไป มรรา ธา ธานี” เมื่อพูบ หิรา็สิ้นลมหายใ
“พระนม! พระนม!!!” พระายาร้อเรียหิรา ้วยวามเศร้าโศเสียพระทัย
“น้อหิ เรา้อไปแล้ว” อ์ายสาม รัสับพระายาอน อย่าเร่รีบ
เมื่อไ้ยินรับสั่าพระสวามี พระายาึยื่นพระหัถ์าวนวลไปปิยัวาอหิรา
เสีย่อสู้้านอยัไม่สบ สัรู่็มีทหารรู่ันเ้ามา แ่ทหารเหล่านั้น ล้วนเป็นทหารแห่่ายอาเนย์ หรือ็ือทหารภายใ้สััอแม่ทัพอาเนย์หรือ็ืออ์ายสามนั่นเอ
“ทูลใ้ฝ่าพระบาท พวระหม่อมะสัพวมันไว้ที่นี่ ทรรีบไปเถิพระพุทธเ้า้า”
อ์ายสามทอพระเนร เหล่าทหารล้าอพระอ์ พระเนรอพระอ์แ่ำ พระหัถ์ับพระแสาบไว้แน่น ่อนะรัสับเหล่าทหาร
“อบใพวเ้ามา ้าะำวามภัีนี้ไว้ไม่เสื่อมลาย”
เหล่าทหารเมื่อไ้ยิน ่านัุ่เ่าล ยมือไหว้เหนือศีรษะน อ์ายสามทอพระเนรใบหน้าอทหารทุน
่อนะหันพระปฤษา์ แล้วพาพระายา พระโอรสและ พระธิา เ้าไปยัห้อทรพระอัษร
เมื่อเ้าไปในห้อทรพระอัษร อ์ายสามใ้พระหัถ์สอเ้าไปใน่อ่อหนึ่ แล้วหยิบอใน่อนั้นใส่ในห่อผ้า ่อนะย่าพระบาทไปยัผนัอี้าน อ์ายสามใ้พระหัถ์ทุบผนัไปสีุ่ ับพลันผนั็เปิออ
อ์ายสาม หันพระพัร์ไปยัพระายาแล้วรัสว่า
“รีบไปันเถอะน้อหิ” พระายารีบับูพระโอรส ในะที่อ์ายสามว้าพระธิามาอุ้มไว้้วยพระหัถ์้าหนึ่ ่อนส่ห่อผ้าให้พระายาถือไว้ แล้วเอื้อมพระหัถ์ไปหยิบพระแสาบ แล้วพาันเ้าไปยัห้อลับแห่นั้น
เมื่อทั้หมเ้าไปยัห้อลับ ผนัห้อ็ลับืนสู่สภาพปิ
แ่เสีย่อสู้้านนอยััึ้ออยู่
////
แฮๆๆ สวบ สาบ
เสียหอบหายใ ผสมผสานับเสียารเหยียบย่ำไปบนพื้นอลุ่มน ัไปลอทา
อ์ายสาม พาพระายา พระโอรส และพระธิา ออมาาห้อลับ ทั้หมหลบหนีเ้าไปในป่า รอนแรมันมาทั้ืน
ะนี้ทุพระอ์มีอาารอ่อนล้าันเป็นอย่ามา
เสียม้า และเสียทหารที่ไล่ามมา้าหลั ระันิเ้ามา
“หยุ!”
เสียวาลั่น ทรอำนา ทำให้อ์ายสามและทุพระอ์้อหยุะั
อ์ายสาม ทอพระเนรมอบุรุษที่อยู่บนหลัม้า เบื้อหลัอบุรุษผู้นั้นมีทหารอีสิบนาย ทุนมีอาวุธรบมือ
“อย่าทริ้นรนไปเลยพระพุทธเ้า้า”
“หึ บอย่าเ้ามีสิทธิ์อะไรมาพูับ้า” อ์ายสามรัสอย่าเียแ้น
“้าไม่ิเลยว่า แม่ทัพบูรพาเ่นเ้า ะโั่วไ้เพียนี้”
แม่ทัพบูรพา หรือ็ือบุรุษที่อยู่บนหลัม้าผู้นี้ เหลือบมอไปยั สมเ็เ้าฟ้า มหารวัล วัลลภ นพร รพิทัษ์ ปัษาอาเนย์ เทพพระนรราุมาร หรือพระนามที่เรียานทั่วไป อ์ายสาม และยัทรพระอิสริยยศ เป็นแม่ทัพอาเนย์ พระอ์เป็นพระราโอรสพระอ์เียวอพระพุทธเ้าหลว พระเ้าเหนือหัว ที่ประสูิาพระราเทวี
“รัสไป็เท่านั้น บสิ้นันเท่านี้”
แม่ทัพบูรพา พูเพียแ่นั้น็วัาบเ้าใส่ทันที
รี๊!!!!
////
นิยายเรื่อนี้ เป็นเพียินนาารอผู้แ่เท่านั้น
สถานที่ เหุาร์ ไม่เี่ยว้อับวามเป็นริ
เนื้อหาในนิยาย อามีวามเินริ หรือ ไม่มีวามเป็นริ
นั่นเพราะนี่ือโลอนิยาย
ผู้แ่อให้ผู้อ่าน อ่านเพื่อวามบันเทิ
และออบุผู้อ่านทุท่าน
ความคิดเห็น