[Occult คำสาป ชมรมอาถรรพ์]

ลำดับตอนที่ #7 : Ep.7 หญิงสาวกับสายฝน

 

"อีกแล้วหรอ!!o[]O"เฮียตกใจ
"อีกแล้วอะไรหรอเฮีย?"ผมถามเฮีย
"เปล่าๆ ยังไงก็... ดูแลตัวเองดีๆด้วยล่ะ"เฮียพูดจบก็เดินออกจากห้องผมไป

.

.

.

.

วันนี้วันศุกร์
ผมและทุกคนในชมรมเตรียมตัวกันอย่างดี
"เฮ้ยมึง...เตรียมของกันมาบ้างเปล่า?"แม็คถาม
"กูเอาพระมา นี่!!"ดรีมยื่นสร้อยพระที่แขวนไว้เต็มคอออกมาให้ดู-.-
"กูมีสายสิน"เอิร์ธบอก โห่ - - ขนาดเอิร์ธยัง...
"กูก็มีพระ"ผมบอก(ก็องค์เดิมนั่นแหละครับ 55)
"เคร่ๆ ดีกว่าไม่เตรียมตัวกันมาเลย"แม็คบอก
"แล้วมึงล่ะเอาอะไรมา?"ดรีมถาม
"นี่ไง"แม็คค่อยๆถอดเม็ดกระดุมที่เสื้อทีละเม็ดๆ
"เฮ้ยๆ! นั่นมึงจะทำอะไร!!"ดรีมร้องถาม
"ก็โชว์ของให้พวกมึงดูไง"แม็คตอบเมื่อกระดุมเม็ดสุดท้ายถูกปลดออก
"เฮ้ยยย กูไม่ดู ไม่เอา ไม่อยากเห็น !!!><"ดรีมใช้มือปิดตาโวยวายใหญ่
"อะไรของมึงเนี้ยก็แค่ตะกุด"แม็คโชว์ตะกุดที่พันอยู่รอบเอว
"อ่..เอ้อ! นั่นแหละ ไม่อยากดู!!=0="ดรีมตอบเสียงสูง เหอะๆ -*-

.

.

.

.

และแล้ว เวลาก็ล่วงเลยกันมาจนถึงตอนเย็น
พอเลิกเรียนปุ๊ป ผมและทุกคนมารวมตัวกันอยู่ที่ห้องชมรม
"เอาล่ะน้องๆ"เสียงพี่ประทานชมรมพูดขึ้น
(หลังๆมารู้ครับว่าเฮียแกชื่อเอ็ม)
"วันนี้หลังจากกินข้าวเสร็จ เป็นเวลา2ทุ่ม
พี่จะพาน้องๆไปท้าพิสูจติความกล้ากันที่ตึกวิทยาศาสตร์
ซึ่งเป็นธรรมเนียมที่ปฏิบัติมาทุกปีอยู่แล้ว

โดยมีเรื่องเล่าอยู่ว่า..
เมื่อ10กว่าปีที่แล้ว ก่อนวันวิทยาศาสตร์
ณ อาคารแห่งนี้เคยเกิดเหตุการณ์ไฟฟ้าลัดวงจร
ทำให้เกิดไฟไหม้ไปทั่วตัวอาคาร
และในช่วงที่ไฟไหม้นั้น ได้มีครูคนนึงกับเด็กนักเรียนโครงการพิเศษอยู่
ซึ่งวันนั้นพวกเขาเหล่านั้นได้อยู่นอนค้างคืนเพื่อจัดบอร์ดงานอยู่ในโรงเรียน
เพื่อทำโครงงานไปประกวดในวันวิทยาศาสตร์
กับภานโรงที่ช่วยทำความสะอาดในคืนนั้น
พวกเขาติดอยู่ในตึกอาคารแห่งนี้ จนถูกไฟครอบตาย
จนได้มีการบูรณะอาคารใหม่ และเชื่อกันว่า
วิญาณของพวกเขายังไม่ได้หนีจากไปไหน
พวกเขายังคงคอยวนเวียนอยู่ ใน ณ สถานที่แห่งนี้
เพราะได้มีนักเรียนหรือผู้คนที่ค้างคืนที่แห่งนี้พบเห็น
ดวงวิญาณของพวกเขาเหล่านั้นเดินไปเดินมา บ้างก็ว่าได้ยิน บ้าก็ว่าได้กลิ่น"
พอพี่เอ็มพูดจบ ก็มีเพียงความเงียบของทุกคนที่ตั้งใจฟัง ไม่มีเสียงคุยอะไรเลย
"แหม๋...ไอ่ห่าเอ็มแม่งแต่งเรื่องเก่งจริงว่ะ น้องๆเขาเชื่อกันหมดเลย"
พี่ฟร๊อง(พี่ที่ชมรม)กระซิบกับเพื่อนแต่ผมแอบได้ยิน(หูดีไง-w-)
"นี่เป็นความจริง..."เอิร์ธมากระซิบที่ข้างหูผม
"อย่ารู้กันแค่สองคนสิมีอะไรก็ให้พวกกูรู้ด้วยดิว้า"
แม็คกับดรีมพร้อมใจเดินเข้ามา(หรือโดนแม็คดันหลังมาวะนั่น'^~^)
"เขาว่ากันว่าอาคารนี้ถูกไฟครอบไปแค่2ชั้น กูไปสืบมาล๊ะ
ชั้นล่างสุดยังไม่ทันไหม้ก็มีฝนตกลงมาก่อน"เอิร์ธเล่า
"เออ ก็ดีแล้วนี่"แม็คพูดเข้ามาแทรก
"ก็คงจะดีหรอกถ้าเรื่องมันไม่ได้ซับซ้อนไปกว่านี้..."เอิร์ธบอก

-~-ไอ่นี่ก็เสียงนิ่งจนน่ากลัว ดูเชี้ยดรีมซิน่ะ
-0- ตัวสั่นจนฉี่จะราดอยู่ล๊ะ! เฮ้อ...

"ยังไงว๊ะ?"แม็คถาม
"ก็เรื่องมันเป็นอย่างนี้

.

.

.

.

ในคืนนั้นก่อนที่ไฟจะไหม้ ในระหว่างที่ทุกคนกำลังนอน
ก็มีเด็กผู้หญิงคนนึงตื่นขึ้นมา แล้วก็พบว่า...
เพื่อนสาวของเธอหายไปคนนึง! เธอจึงปลุกเพื่อนๆในห้อง
และไปปลุกเพื่อนชายที่นอนแยกกันอีกห้องข้างๆเพื่อออกตามหา
รวมถึงไปเคราะที่ห้องอาจารย์อีกแต่ก็ไม่มีคนมาเปิดประตูให้
พวกเขาเลยออกตามหากันเอง แต่ก็ไม่พบ เลยแยกกันหาทั่วโรงเรียน
จับกลุ่มกันไปเป็นคู่ๆ โดยที่คู่สุดท้ายคือเศษหนึ่งเป็นผู้หญิง
ในระหว่างที่ตามหาให้โทรศัพท์ประชุมหากันอยู่ตลอด
แล้วพวกเขาก็ได้ยินเสียงกรี๊ดของผู้หญิงที่เป็นตัวเศษ
กรีดเสียงร้องออกมาจากตึกวิท...
และพวกเขาก็วิ่งมากับก็พบว่าเด็กผู้หญิงที่สูญหายไปนั้น
กำลังใช้มีดคัดเตอร์ที่ใช้ทำรายงานกรีดคอครูที่คอยคุมโครงการนี้
แล้วจู่ๆหญิงสาวที่มือเปื้อนเลือดก็กรี๊ดขึ้นมาพร้อมกับวิ่งออกไปกระโดดลงที่หน้าต่าง
จนบานกระจกแตกออกเป็นเสี่ยงๆ...
เพื่อนๆพากันตกใจพร้อมร้องตะโกนเรียกชื่อหญิงสาว"แนน!!"
แต่ก็ไม่ทัน จึงวิ่งไปมุมดูกันที่ขอบหน้าต่างก็พบเห็นร่างของหญิงสาว
ที่นอนจมกองเลือดคอหักแขนเอียงไร้ความมีชีวิตกองอยู่ที่พื้น
เพื่อนๆต่างพากันช็อคกับสิ่งที่เกิดขึ้น
พอมองลงไปดูสภาพแนนอีกที กลับว่างเปล่า!
มีเพียงรอยเลือดเปื้อเลอะถนนนิดๆ ทุกคนต่างพากันตกใจกับสิ่งที่เห็น
ทันใดนั้นเองก็เผยเงาดำๆ
จากริมหน้าต่างด้านตรงข้ามกับตึกพวกเขา
เผยให้เห็นร่างหญิงสาวในชุดนอนสีขาวผมยาวยุ่งรกรุงรัง กำลังมองมาที่พวกเขา
แล้วจู่ๆเธอก็ยิ้มที่มุมปากพร้อมกับกรีดร้องดังลั่น
และโดดลงมายังชั้นล่างอีกครั้ง ที่เดิม!!
ทุกคนต่างมองลงไปดู ก็เห็นหญิงผู้นั้น เธอคนนั้นค่อยๆขยับทีละนิดๆ แล้วก็ค่อยๆยืนขึ้น
ทุกสายตาเบิกกว้างช็อคกับสิ่งตรงหน้า จนบางคนแทบเป็นบ้าเสียสติ
จู่ๆแนนก็กรีดร้องขึ้นมา เพื่อนพากันร้องลั่นด้วยความตกใจ
แล้วร่างของแนนก็ปีนกำแพงมาทางพวกเขาอย่างไม่น่าเชื่อ
เพื่อนๆพากันตกใจกลัวร้องกันเสียงลั่นโรงเรียน
พานโรงได้ยินเสียงโห่ร้องของเหล่านักเรียนจึงวิ่งขึ้นไปดู
แล้วจู่ๆหม้อแปลงไฟก็ระเบิดไฟไหม้ตึกรามไปหมด
แนนยังคงโห่ร้องด้วยความเจ็บปวด บ้างก็หัวเราะด้วยความบ้าคลั่ง
แล้วฝนก็ตกลงมาดับไฟที่ไหม้จนเกือบจะหมดทุกช้ั้น

นี่มันก็เป็นเรื่องเล่าอีกเรื่องนึกเหมือนกัน
ซึ่งความจริงแล้ว2เรื่องนี้มันคือเรื่องเดียวกัน
มีเพียงหลายต่อหลายปากเล่าต่อๆกันจนผิดเพี้ยนไปกว่าเดิม
บางคนเรียกเธอว่า...แนน บ้างก็เจ้าหญิงแห่งสานฝน บ้างก็เงาฝน ซึ่งไม่ว่าจะชื่อไหนๆ
ส่วนใหญ่ก็ต้องมีคำว่าฝน เป็นอะไรที่น่ากลัวมาก"เอิร์ธพูด

ทุกคนที่ฟังได้แต่เงียบ
เพราะอึ้งกับเรื่องเล่าที่เอิร์ธไปสืบมา...
"แล้วทำไมมันไม่เป็นข่าวใหญ่อะไรเลยว๊ะ"แม็คถาม
"ก็เพราะทางผู้ใหญ่เขาปิดข่าวเงียบน่ะสิ
เพราะกลัวว่าชื่อเสียงโรงเรียนจะเสียหายยังไงล่ะ"เอิร์ธตอบ
จู่ๆ ก็มีเสียงเด็กผู้หญิงคนนึง ดังขึ้นมา..?

"เหอะๆ รู้มากไม่ดีนะ"
"เธอเป็นใคร"เอิร์ธถาม
แต่เด็กผู้หญิงคนนั้นไม่ตอบพร้อมกับเดินออกไปจากห้องประชุม
"เดี๋ยวสิยัยนี่!"เอิร์ธเดินออกไปตามหา
"เฮ้ยน้อง!! จะไปไหนน่ะ!"พี่ที่ชมรมคนนึงเรียกเอิร์ธไว้
"ก็จะไปตามยัย..."เอิร์ธยังพูดไม่ทันจบ
ก็มีคนเปิดประตูก็เปิดเข้ามา
"มีอะไรกันหรอเสียงดังไปถึงหน้าห้อง?"พี่คนที่เฝ้าอยู่น่าห้องถาม
"ก็น้องคนนี้น่ะสิจะออกไปข้างนอก"พี่คนนึงพูดไว้
"ไม่ได้นะน้องเดี๋ยวจะเริ่มงานแล้วอยู่ในนี้แหละ"พี่คนที่เฝ้าหน้าห้องบอก
"ไม่ใช่นะพี่ ผมจะออกไปตามยัยผู้หญิงคนเมื่อกี้"เป็นครั้งที่สอง
ที่ผมเห็นเอิร์ธแสดงออกทางสีหน้าออกเพียงเพราะเด็กหญิงปริศนาคนนั้น
"คนไหนน้อง เมื่อกี้พี่เฝ้าอยู่หน้าห้องไม่มีใครเลยนะ"พี่เขาอธิบาย
"น่..น่ากลัว"ดรีมพูดพร้อมตัวสั่นพร้อมกับนํ้าตาที่เริ่มซึมออกมานิดๆ
ผมไม่ได้ว่าอะไรมันหรอกครับ เพราะเรื่องราวมันก็น่ากลัวจริงๆ
"ว่าแต่...มึงรู้เรื่องนี้ได้ยังไงวะ"ผมถามเอิร์ธ
เพราะว่า ถ้าทุกคนตายแล้วเอิร์ธมันจะรู้ได้ยังไง?
"ก็ในระหว่างที่เพื่อนๆของแนนวิ่งขึ้นไปบนอาคารน่ะ
ยังมีหนึ่งคนที่ไม่ได้ขึ้นไปเนื่องด้วยกลัวมากจนเสียสติวิ่งหนี
ออกไปจากโรงเรียน แล้วคนๆนั้นแหละที่เล่าเรื่องนี้ให้กูฟัง"เอิร์ธอธิบาย
"ใครวะ แล้วมึงรู้จักเขาคนนั้นด้..."ผมยังไม่ทันจบ


.

.

.

.

.


"จับคู่ได้เลยครับน้องๆ"
และแล้วเวลาที่ไม่อยากให้มาถึงก็ดันมาถึงจนได้...
(เอ้ะ เมื่อกี้จะถามอะไรมันนะ? เหมือนจู่ๆก็ลืมไปเลยยังไงยังงั้น)


"หึๆ เดี๋ยวพวกนายก็ได้รู้แน่ล่ะ"ภายใต้กองประชุมที่แลดูจะสนุกสนานวุ่นวาย
ด้านหลังสุดขอบประตูกับปรากฏเงาดำทมึนของเด็กสามตัวตัวบางนึงจ้องพวกเขาอยู่
"เอิร์ธ งั้นหรอ ...หมอนี่มีอะไรน่าสนใจแห้ะ"สิ้นสุดเสียงของเด็กสาว
เรือนร่างนั้นก็ค่อยๆหายลับไปพร้อมกับเงาของแสงจันทร์ที่เรื่องถูกเมฆหนาบดบัง
ก่อนจันทราจะเปลี่ยนสีเป็นสีส้มเข้มยังกับกลิ่นอายของมารร้ายเริ่มขยับเข้ามาครอบครุม
โรงเรียนแห่้งนี้เรื่อยๆ...


[ไรท์เตอร์พูดคุย] : เย้อัพล้ะ เหลืออีก1ตอนสินะเดือนนี้ ^^

ไรท์ขี้เกียจแต่งมากอะ - - สมองไม่ไป อารมณ์ยังไม่มา 5555