คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : Ep.7 เจ็บเป็นนะ
“เค้ก ขอบคุณว่ะ”
เค้กขอบคุณว่ะ...
เค้กขอบคุณว่ะ..
เค้กขอบคุณว่ะ
.
.
.
“เค้ก ขอบคุณว่ะ”กี้พูดกับผม
”ห๊ะ! เรื่องอะไรว้ะ?”ผมถามด้วยความสงสัย ขอบคุณเรื่องอะไรของมัน?
”ก็เรื่องที่มึงมาคุยเป็นเพื่อนกับกูไง”กี้เฉลยข้อสงสัย
”อ๋อ เออ ไม่เป็นไรเว้ยเพื่อนกัน”ผมตอบกลับ
”มึงรู้ป่ะ กูก็มีแต่มึงนี่แหละที่เข้ามาคุยกับกูมากที่สุด”กี้บอก
ห้ะ!!!=[]= อะไรกัน....
ขนาดคนที่ดูหน้าตาออกจะป๊อปที่สุดในห้องยังไม่มีเพื่อนเลยหรอ
=.= ไม่น่าล่ะกูถึงไม่มีเพื่อนเลย เหอะๆๆ =-=
“ไม่เป็นไรหรอกมึง เดี๋ยวนานๆไปก็มีเองแหละ”
ผมปลอบกี้เพื่อให้มมันสบายใจขึ้น หน้าตาอย่างมึงใครๆเขาก็อยากรู้จักน่าาา
.
.
.
ระหว่างทางที่จะเดินจากโรงอาหารกลับไปยังห้อง
”มิก!!”เสียงใครกำลังร้องเอ่ะอะโวยเรียกใครสักคนมาแต่ไกล
“มิกๆๆ!”มีผู้ชายร่างสูงกว่าผมนิดนึงกำลังวิ่งมาจุดที่ผมกับไอ่กี้ยืนอยู่
”อ่าวเฮ๊ย! ต้น!!!”กี้โบกมือให้สัญญาณ
ประมาณว่าเห็นแล้ว
ชายแปลกหน้าวิ่งออกมาจากสนามบาส
ตรงเข้ามาถึงตัวพวกผมกับกี้
”แฮ่... แฮ่.... แฮ่...ห่า!! ย้ายมานี่ก็ไม่บอกกู”ชายแปลกหน้ากล่าว
“เฮ้ยๆ ใจเย็นๆมึง วิ่งมาเหนื่อยๆ ค่อยพูด 555”กี้ตบไหล่หมอนั่นเบาๆ
”เออ พอดีกูโดนย้ายเข้ามา กระทันหันว่ะ 55
แต่กูก็เพิ่งรู้นะเนี้ย ว่ามึงก็เรียนที่นี่”กี้ตอบ
”เออดิสาสสสส -0- คนเค้ารู้กันหมดมีแต่มึงนี่แหละว่ะไม่รู้ 555”
ชายแปลกหน้าที่ผมเดาได้ว่าน่าจะชื่อต้นอะไรนี่แหละกล่าว
ทั้งสองคนทักทายกันยังกับเพื่อนที่สนิทสนมกันมานาน...
”เอ้อ! ต้น นี่เค้กเพื่อนใหม่กู ... เค้ก นี่ต้น เพื่อนเก่าเรา”กี้แนะนำเพื่อน
“หวัดดีเค้ก ยินดีที่ได้รู้จักนะ”ชายที่ชื่อต้นกล่าว
”อื้ม ยินดีที่ได้รู้จักต้น”ผมพยักหน้านิดๆเพื่อเป็นการแสดงว่ารู้แล้ว
“เค้กสนใจเล่นบาสป่าววว”ต้นลากเสียงยาว
เพื่อเป็นการแสดงคำถามออกกวนๆติดจริงจังนิดๆ
“เฮ้ย! ขนาดเตะบอลมันยังเตะไม่เป็นเลย
นับประสาอะไรกับเล่นบาสวะมึง 55”กี้ตอบแทนผม
=-= สรึด! ตอบได้กวนตีนมาก-0-
พร้อมกับเอาแขนมาพาดคอผม
”เฮ้ยจริงดิ!!O0O”ต้นทำท่าตกใจนิดๆ
พร้อมกับหันหน้ามาทางผม”
"เฮ้ยไม่แน่น่าาา เค้กอาจจะเล่นเป็นก็ได้^^ ลองดูๆ”
ต้นแก้ตัวให้ผม =w= พร้อมๆกับส่งยิ้มหวานมาทางผม
”อ่.. อ๋อ เรา เราเล่นไม่เป็นหรอก แห่ะๆ ;^-^ โทษทีนะ”
ผมตอบอย่างตะกุกตะกัก =///= เพราะอายครับ- -
เขาอุตส่าแก้ตัวให้ดันทำเขาเสียหน้าซะงั้น 555555
ก็คนมันเล่นไม่เป็นนี่นา =3='
“ฮ่าๆๆๆ กูบอกมึงแล้วต้น”กี้พูดพร้อมกับใช้มืออีกข้าตบบ่าต้น
”โห่.. เอาม๊ะ เราฝึกให้ จะได้สูงๆ”ต้นถามผม
- - เอิ่มมม =..= นี่กูเตี้ยมากเลยสินะ!!
(ความจริงผมไม่เตี้ยนะ พวกมันแหละสูงเกิน T^T)
“เอ่อ ไม่เป็นไรหรอก ขอใจนะต้น”ผมตอบกลับ =0=
พร้อมทำหน้าอย่างขอลาครับ เหอะๆๆ
”ฮ่าๆๆ เออแล้วกำลังจะไปไหนกันนิ่ สองคนนี้”ต้นถาม
”ก็กำลังจะขึ้นห้องว่ะ พอดีจะไปจัดห้องสอบ
วันนี้พวกกูเป็นเวณทำความสะอาด”กี้ตอบแทนผม
(เอ๊ะ =0= มีเวณทำความสะอาดตั้งแต่เมื่อไหร่กัน?)
”อ๋อ!! ขยันกันจังเลยนะพวกนี้ >< ฮ่าๆๆๆ
เออแล้วเมื่อเช้านี้สอบกันไปป๊ะว้าาา?"ต้นถาม
“แล้วเค้กล่ะ สอบได้เป่ลา”ต้นถาม
”อื้อ ก็.. พอได้แหละ”ผมตอบ
และในขณะที่ต้นกำลังจะถามต่อ
ตึ่ง.. ตึง... ตึ่ง.... ตึ๊ง..... เสียงสัญญาณออดดัง
เป็นเวลาบอกว่าเหลืออีกครึ่งชั่วโมงแก่การสอบ
”เออต้น เดี๋ยวพวกกูไปก่อนนะเว้ย”กี้บอก
”เออ แล้วเจอกัน”ต้นตอบ
.
.
.
แล้วกี้ก็ลาคอกผมขึ้นห้องอย่างเร็ว
(ไรท์เตอร์:ห้องเรียนนะ พวกเธอคิดอะไร- -)
(รีดเดอร์:อันตอนแรกก็ไม่ได้คิดอะไรนะแต่ไรท์พูดท่านั้นแหละ...คิดเบย-0-)
.
.
.
“เฮ๊ยมึง!!
เบาๆหน่อยสิ กูเจ็บนะ!”กี้เปลี่ยนจากลากคอผม
ไปเป็นลากมือผมแทนไปแล้วครับ =0=
“เฮ๊ยกี้!!!
กูบอกเบาๆ กูเจ็บ!!”ผมตะคอกใส่มันครับ
.
.
.
ขนาดนี้พวกเรากำลังจะขึ้นบรรไดอาคารเรียน
“โอ้ยกี้!!!”กี้มันบีบมือผมแรง
แรงมากจนแกะไม่ออกแล้วครับ T^T
ผมเจ็บ..
เจ็บจนนํ้าตาจะไหลออกมาอยู่แล้ว...
มันเร่งฝีเท้าเพิ่มความเร็วในการขึ้นบรรได
ซึ่งขามันยาวกว่าผม นั้นทำให้ผมล้มลงเพราะก้าวตามไม่ทัน T0T
”โอ้ย!!!”กี้หันมามองแล้วค่อยย่อตัวลง
พยุงตัวผมให้ลุกขึ้น”ก่.. กูขอโทษ เค้กเจ็บตรงไหนเปล่า”
กี้ถามผมแล้วครับ แต่ผมไม่ตอบ ผมโกรธ โกรธที่มันทำแบบนี้
“เค้ก...เราขอโทษนะ เจ็บตรงไหนมั๊ย มากี้ช่วย”กี้ค่อยๆพยุงตัวผมให้ลุกขึ้นช้าๆ...
”อย่ามายุ่ง!”ผมปัดมือมันออก
แล้วพยายามเดินนำหน้ามันแบบขากระแผกๆนี่แหละครับ T^T
เจ็บขาครับ แถมขาสั้นด้วย T[]T
ต่อให้เดินเร็วแค่ไหน
มันก็ตามผมมาทันอยู่ดี
”เค้ก กี้ขอโทษ”กี้ยังคงตามมาติดๆ
ผมเริ่งจังวะฝีก้าวของเท้าให้เร็วขึ้น
“เค้ก...
เค้ก..
เค้ก..”
กี้ยังคงเดินตามมาเรื่อยๆ
และสุดท้ายก็ถึงห้อง
.
.
.
ภายในห้องว่างเปล่า
ไม่มีใครอยู่ในห้องเลยครับ
”เค้ก!”เสียงใครบางคนกำลังตามผมมาทางนี้
ผมหงุดหงิดครับ...!!!
เจ็บข้อเท้ามาก
ไม่รู้จะข้อเท้าแพลงรึเปล่า
“เค้ก!”ผมรีบมานั่งที่โต๊ะครับ
”เค้ก!!”ตัวต้นเสียงเดินเข้ามาในห้อง
ไม่รู้ทำ ?
ไมมันต้องการอะไรกันแน่ ?
ทำไมอยู่เฉยๆก็มาอารมณ์เสียใส่ ?
เดี๋ยวดีเดี๋ยวร้าย!
มาพลานอะไรใส่ผมล่ะ!
ผมสับสน... !!
“เค้กกกกกก เราขอโทษนะ”กี้พูดพลางหยิบเก้าอี้เลื่อนมานั่งข้างผม
“กี้ขอโทษนะเค้ก”กี้ยื่นนิ้วก้อยออกมา
( โด่ ทำเป็นเด็กปัญญาอ่อนไปได้/ไรท์เตอร์:โหมึงนี่ไม่โรแมนติดเลยว่ะ)
“เราดีกันนะ”กี้ขยับนิ้วก้อยนิดๆ
”นะนะนะนะนะนะ”กี้ทำเสียงอ้อน
”ห่า!! ง้อยังกะกูเป็นผู้หญิง”ผมสวนกลับ
ด้วยความรำคาญ - -
จริงผมก็ไม่ได้โกรธอะไรมันนักหรอก
”อ้าว หายโกรธเราแล้วหรอ ^-^”กี้ทำท่าดีใจจะลุกขึ้น
“ยังเว้ย!!- -”ผมรีบสวนกลับ
”ง่ะ ไม่อ่ะคนหล่อมาง้อทั้งทีควรจะดีใจหน่อยดิว้าาน้องชาย”กี้ทำทีพูดติดตลก- -
พร้อมๆกับเอานิ้วมาจิ้มแก้มผม -0- เอิ่มมมม !!!! =..=
”เหอะๆ แล้วมึงแหละ!
เป็นเชี้ยไร ?
อยู่เฉยๆก็มาอารมณ์เสียใส่กูเนี่ย!!?”ผมถาม
กี้เงียบไม่พูดอะไร
“ดีกันนะ”พร้อมๆกับยื่นนิ้วก้อยมาให้
(ไรท์เตอร์:โด่ว์ไอ่กี้ แกคิดว่าเค้กเค้าจะหายง่ายๆหรอ)
“เออ ก็ด๊ะ!”ผมยื่นนิ้วก้อยไป...
(ไรท์เตอร์:ไอ่ห่านี่ก็ ใจง่าย!!!=[]=กรรม=..=)
”แต่!!”ผมชักมือกลับมาก่อน
”แต่อะไร?”กี้ทำท่าสงสัย
“มึงต้องตอบกูมาก่อนว่ามึงทำอย่างนั้นทำไม”ผมถามด้วยสีหน้าที่ดูจริงจัง
”ก่.. ก็.. กู...”กี้เว้นเสียงยาว *-*
”กู??”ผมทวนคำพูด 0-0
”กู....”- -กูอะไร?
”กู...”โว้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
กูอารายของมุงเนี้ย แสรสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสส !!>[]< !?
“ก่..กูไม่รู๊!!” =[]=
ห่าราก!!!=-=
เงิ๊ปเหอะ กูรอคำตอบตั้งนาน
จะตอบก็ไม่ตอบ
พอบทจะตอบนี่ก็แหม๋.... ><
“สัส บอกมา!”ผมยังคงไซร้ถามต่อ
“ก็.. กูไม่ชอบอ่ะ”กี้ตอบ
ห่ะ ห้ะ ไม่ชอบ...?
ไม่ชอบอะไรว้ะ ?
“ไม่ชอบเหี้ยไรของมึงว่ะ?” ผมถามต่อ -0-
“ก็ไม่ชอบให้มึงไปคุยกับคนอื่นอ่ะ”กี้ตอบแบบเก้ๆกังๆพร้อมๆกับเอามือเกาหัว
”คุยกับคนอื่น!?
=[]= ใคร -0- อะไรยังไง ?”ผมถาม
มันหลบสายตาผม =..=
แล้วนั่นจะหน้าแดงทำไมตัวร้อนหรอ?
“อะไรมึงวะ ถามอยู่ได้”กี้บ่นพร้อมหันหน้าไปทางอื่น
เห๋อออ ไรว้า กุผิดไรนิ่ ??
“เฮ๊ยมึงอย่าเนียน สัส”ผมด่ามัน
พร้อมๆกับขยับหน้าเข้าไปเพื่อฟังมันใกล้ๆ
“กู..ไม่รู้ว่ะ”เสียงมันเบามาก
เหงื่อนี่ไหลชุ่มกันเลยทีเดียว
ทั้งๆที่อากาศวันนี้หนาวมาก
“ห๊ะ อะไรนะ”ผมถามซ้ำเพราะกี้มันพูดเบามาก
”กูไม่ชอบให้มึงไปคุยคนคนอื่นนอกจ่..”ในขณะที่กี้กำลังพูดนั้น
กี้ก็หันหน้ามามองผมพอดี ซึ่งหน้าผมก็อย่ใกล้มันมาก
นั้นทำให้เรียวปากหรือปลายจมูก
หรืออะไรสักอย่างนี่แหละมาสัมผัสที่แก้มผมพอดี...
เปรียบดั่งโลกทั้งโลกหยุดเคลื่อนไหว =[]=
ผมไม่รู้จะทำยังไง ทำตัวไม่ถูก ได้แต่นิ่งค้างในสภาพนั้น
ตึ๊มม!!!
จู่ๆก็มีเสียงคนทุบโต๊ะ พร้อมกับพูดว่า“เฮ๊ยทำอะไรกันน่ะ!”
[ไรท์เตอร์] : จบไปอีกตอนล้ะ วันนี้โรงเรียนไรท์หยุดอ่ะ
ตื่นเช้ามาอัพแล้วจะนอนต่ออ่ะ ง่วงมากเหอะ =-=
อากาศหนาวได้ใจ น่านอนมาก ฮ่าๆๆๆๆ
ความคิดเห็น