ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [Occult คำสาป ชมรมอาถรรพ์]

    ลำดับตอนที่ #2 : Ep.2 คำท้าทาย

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 61
      0
      16 ธ.ค. 56











     

               เข้าค่ายลูกเสือ...ที่โรงเรียนนี่นะ!
    ไหนว่ะจะเปลี่ยนสถานที่แล้วไง ทำไมยัง..

    นี่ปีที่แล้วยังไม่เข็ดกันอีกหรอ

    ปัดโท่เอ้ย!!

    เปลี่ยนผู้อำนวยการโรงเรียนใหม่แล้ว
    แต่ยังไม่เปลี่ยนสถานที่อีก

    จะงกไปไหนเนี้ย!

    คอยดูนะ..ถ้าเกิดอะไรขึ้นกับน้องผมขึ้นมา

    ผมจะไม่ให้อภัยโรงเรียนนี้จริงๆด้วย!!!



    .



    .



    .



    .



    เช้าวันนี้ผมไม่ได้ไปส่งครีมหรอกครับ
    เพราะมันบอกเพื่อนจะมารับ



    เมื่อคืนผมก็นอนไม่หลับเหมือนกัน
    ได้แต่แอบส่องดูน้องผมเดินจากบ้านไป

    ที่ขอบหน้าต่าง ผมแอบเปิดม่ายส่องรูเล็กๆ

    หวังว่าแกคงจะทำตามที่พี่บอกนะครีม

    เฮ้อ...
    จะปล่อยน้องผมไปในที่แบบนั้นได้ยังไงล่ะ

    วันนี้เป็นวันพระสินะ

    ก็ยังดีที่คณะครูเลือกกันถูก

    เข้าค่ายสามวันสองคืน
    ขอให้โชคดีนะครีม!

    แกต้องผ่านมันมาให้ได้
    ขอแค่มันกับเพื่อนๆไม่ไปทำอะไรพิเรนๆก็พอแล้ว


     


     

    .



    .



    .


     

    .



    .





           ตื๊ดดดดดดด!!!
    เสียงโทรศัพท์ดังเตือนว่ามีสายโทรเข้ามา


    ผมเปิดระบบสั่นไว้
    เพื่อไม่ให้รบกวนเวลานอน
    ของคนห้องข้างๆ



    ตอนนี้เป็นเวลา 6:30
    ครูนัดนักเรียน 8:00
    คงไปเช็คชื่นทันแน่ๆล่ะ


    “ฮัลโหล”ผมรีบรับสาย
    ด้วยความตื่นเต้น


    คงเพราะเมื่อคืน
    เหมือนผมจะนอนไม่หลับ


    หลับสักพักก็ตื่นมาใหม่
    หลายต่อหลายครั้ง



    ไม่รู้สิ
    อธิบายไม่ถูกเหมือนกัน


    มันรู้สึก...
    ตื่นเต้น
    และกังวล


    ที่พี่เขาพูดนั้นมันจะจริง
    หรือแค่แกล้งเรานะ ?



    “เออ เดี๋ยวสักพัก(พวก)กูออกไปรับนะ
    ไปอาบน้ำเตรียมตัวได้แล้วมึง
    รู้หรอกน่าา ว่านอนไม่หลับ”
    ดรีมโทรมาปลุกผม



    “เออๆ ทำเป็นรู้ดีนะมึง ฮ่าๆ”
    ผมคุยกับดรีมสักนิดนึง

    ก่อนจะวางสาย
    ไปเตรียมตัวอาบนํ้า

    แต่งชุดลูกเสือให้ครบเรียบร้อย

    และแล้วผมก็อาบนํ้าเสร็จ

    เดินออกมารอรถหน้าบ้าน
    จนดรีมมาถึง...


    เฮียเค้กแกจะตื่นรึยังนะ?

    ผมเหลือบไปมองยังริมหน้าต่างห้องเฮีย


    เห็นผ้าม่านมันขยับนิดๆ
    เอ๊ะ...อะไรวะ?


    ค่.. คงไม่ใช่
    คงไม่เหมือนที่ผมฝันนะ


    มันเหมือนรางสังหรณ์ยังไงไม่รู้สิ
    ด้วยจิตรวิญญาณของพี่น้อง

    ผมขอให้มันเป็นแค่ฝันไม่ใช่ความจริง

    เพราะอารมณ์พี่แกในฝันแล้ว


    เหมือนจะเป็นห่วงในตัวผมมาก
    แลดูจะซึมๆด้วยซํ้า


    และอาการของเฮียแกพักนี้
    ก็เหมือนกัน น่าเป็นห่วงแฮ๊ะ


    เหมือนมีอะไรบางอย่าที่กำลังฉุดรังผมไว้
    ไม่ให้ผมก้าวออกไปจากที่ที่มีพี่อยู่



    เฮ้อ...
    ทำไมนะ


    ผมรู้สึกเหมือน...
    อยากเจอหน้าเฮียแกอีกสักครั้ง
    ก่อนไปจังเลย



    และแล้ว..
    รถก็เคลื่อนตัวออกจากบ้านผมไป


    จนกระทั่ง
    ตอนนี้..ถึงโรงเรียนแล้ว


    โดยมีพ่อของดรีมมาส่ง
    ดรีมมันมีพ่อมาส่งทุกครั้งครับ
    (ยังกับลูกคุณหนูแน่ะ -.-)


    ตอนนี้ผมและเพื่อนๆ

    ก็ลงจากรถคุณพ่อดรีมกันครบแก๊งส์แล้วล่ะครับ


    โดยมี... ผม ดรีม แม็ค และเอิร์ธครับ


     

    พวกเราพากันไปเช็คชื่อ
    ที่หน้าโรงเรียนกันแต่เช้า


    ผมมองเข้าไป
    ในลานกว้างสนามบอลโรงเรียน


    เหมือนจะมีการทำพิธีอะไรสักอย่าง

    คงเพราะวันนี้วันพระล่ะมั้ง ?


    แต่ผมก็ไม่ค่อยได้สนใจอะไร
    และแบกของอันหนักอึ้งไปเข้าแถว =0='



    เวลาผ่านไป
    คนเริ่มทยอยมาเรื่อยๆ
    จนจะครบครับ


    ตอนนี้เป็นเวลา 8:10

    คุณครูเริ่มให้พวกเราออกเดินทางไกล
    พวกผมได้ลัดเลอะไปตามป่าเขาลำเนาไพร -*-


    โดยแยกหมู่แยกกองกัน
    แต่สุดท้ายต้องมารวมกันให้ได้ที่จุดนัดหมาย
    เพื่อรับลายเซ็นต์ตราประทับว่ากลุ่มเราผ่าน



    โดยแต่ละเส้นทาง
    จะมีคุณครูคอยยืนอยู่เป็นจุดๆ
    เป็นตำแหน่งที่ให้นักเรียนต้องเดินไป
    เพื่อล่าเอาเลาเซ็นต์ให้ครบทุกช่อง

    (เหมือนเกมส์ล่าลายเซ็นต์ยังไงยังงั้น -0-')
    จะได้ผ่านกิจกรรมนี้...


    เฮ้อ..


    เหนื่อย...


    หนัก....


    แต่ละคนดูเหมือนจะแบกของกันมา
    เยอะมากเลยทีเดียว -0-


    อย่างเช่นป๊อป..
    เพื่อนในห้องผม


    ยัยนี่เล่นเดินลากกระเป๋าเดินทาง
    ยังกับจะขึ้นเครื่องบินไปปารีสเลยทีเดียว
    เอ๊ยไม่ได้...ต้องลากมาแอฟฟิกาใต้มากกว่า


    ก็ดูเส้นทางนี่สิ
    ตอนแรกๆที่ถนนคอนกรีต
    เอ้อ..มันก็ดีอยู่หรอก -0-


    แต่ดูตอนนี้นี่สิ
    เดินมาทางขลุขละเพื่อไปล่าลายเซ็นต์


    ต้องลัดเลาะไปตามทุ่งนา
    ที่มีพื้นดินไม่สมดุลกัน


    มีหลุมเยอะแยะ
    ถึงกับมันต้องแบกกระเป๋ายกขึ้นมา


    ผมอยู่คนะกลุ่มกับเขา
    เลยไม่เป็นตัวถ่วงมากนัก


    แต่ก็อยู่หมู่เดียวกันคือห้องเจ็ดหมู่เจ็ด
    ถึงไม่รอยัยนี่ก็...
    ต้องรอกลุ่มอื่นที่ ยังมากันไม่ถึงอยู่ดีแหละครับ


    ดีนะทียัยนี่
    ไม่ใช่ผู้หญิง
    ที่เปราะบางร่างเล็ก


    ออกจะตัวใหญ่อ้วนอยู่พอดู
    (ซึ่งตอนมอหึ่งเจ้าหล่อนก็ไม่ค่อยจะอ้วนเล๊ย!- -)




    ถึงกับขั้นต้องมีคนไปถือช่วยกันบ้างครับ
    เพื่อให้ได้กลับที่พักไวๆก่อนจะตกตอนเย็น


    เพราะถ้าห้องหรือหมู่ของเรามาครบกันเร็ว
    ก็จะได้รีบผ่านกิจกรรมไปถึงโรงเรียนก่อนได้ครับ



    ทางเดินข้อนข้างซับซ้อนครับ
    ครุกดินครุกโครน เสื้อเปื้อนก็ต้องทนครับ =-=


     

    บางทีเดินผ่านทุ่งนาบางทีก็เจอวัวเจอควาย
    ใครใส่เสื้อกันหนาวสีแดง -.- (ที่เอาไว้กันแดด)
    แดดร้อนตายห่า !! =[]=


    ก็ต้องรีบถอดครับ
    มิเช่นนั้นจะเป็นเหมือนบางกลุ่ม...


    "อร๊ายยยยยย!!!! ช่วยด้วย! อย่าเข้าม๊า!>0<"
    พวกผมหันไปมองแล้ว
    แทบอดขำกันไม่ได้สักคนครับ 55


    ก็แหม๋....
    บางกอง?
    บางหมู่?
    บางกลุ่ม?


    โอ้ย!
    แยกไม่ออกครับ =-=


    แต่ที่แน่ๆคือมันคือความวุ่นวายสุดฮา
    ที่ถ้ามีใครอัดคลิปไว้จะเป็นความทรงจำ
    ที่เลอค่าเป็นอย่างมากครับ


    ก็แหม๋...
    มันทั้งสนุกทั้งฮาจริงๆที่ครับ


    พวกผู้ชายบางกลุ่ม(กลุ่มที่ว่านี่คือเพื่อนกลุ่ม)
    พากันไล่ต้อนฝูงหัวควายกันใหญ่เลยครับ


    ส่วนพวกผู้หญิง หรือผู้ชาย หรือกลุ่มอื่นๆ
    ก็พากันวิ่งหนีตกใจควายแและวัวกันใหญ่


    ซํ้าวัวควายบางตัวยังไม่รู้อิโหน่อิเหน่
    เห็นตัวอื่นวิ่งก็วิ่งตาม คงคิดว่าจะต้อนไล่นักเรียน


    แต่แท้จริงแล้วมันกลับวิ่งหนีฝูงนักเรียนเกรียน
    ที่พากันรวมกลุ่มวิ่งไล่พวกมันต่างหาก =0=


    โอ้ยเห็นแล้วฮา
    ขนาดพวกทีไม่ได้ใส่เสื้อสีแดงยังโดน
    5 5 5 5 บางคนอาจจะคิดว่างั้นจะถอดทำไม


    เหอะๆ ท่าใส่ไปเถอะครับ
    ใส่ไปเลย ......
    สุดท้ายก็โดนควายไล่ -0-'


    โอ่ยยยย สุดๆจะบรรยายได้ครับ
    ขอบอกเลยว่าใครที่แบกของมาหนังๆนี่สุดฮา


    คงลำบากมากครับถึงกลับทิ้งของกระจัดกระจาย
    ก้าวขาออกยาวๆแล้ววิ่งหนีตาย


    เหยียบข้าวในนาเขาที่สูงเทียบเอว
    (ทำไมไม่ไม่พากันเกี่ยวออกไปวะ =[]=?)
    ยังดีหน่อยที่ต้นมันแห้งตายไปหมดแล้วเนื่องจากผ่านฤดูเกี่ยวข้าวมันมาแล้ว -..-'


    ส่วนกลุ่มผมน่ะหรือ -*-
    ยืนกันอยู่เฉยๆนี่แหละครับ


    เพราะถ้ายิ่งวิ่งมันยิ่งไล่
    ยิ่งหนีมันยิ่งตาม


    ตอนนี้กรรมก็ตามสนองพวกที่ไล่วัวไล่ควาย
    เป็นที่เรียบร้อยแล้วล่ะครับ =..='


    ก็เล่นต้อนวัวควายไปทางตันนี่
    เมื่อสิ่งมีชีวิตที่หนีจนจนตรอก


    ต่อให้อ่อนแอไร้ทางสู้แค่ไหน
    มันก็สู้ไม่เกี่ยงชีวิตกันทั้งนั้นแหละครับ - -


    "เห้อะๆ สมนํ้าหน้า!!"
    เสียงคนที่วิ่งกลับมาเก็บข้าวของ
    จากที่วิ่งหนีตายเมื่อกี้ด่าทอคนที่ทำให้เขา
    ต้องตกอยู่ในสภาพเช่นนี้ -*-


    .



    .



    .



    .




    .




    และแล้วก็ถึงเวลาเที่ยงวัน


    "แหม๋...ครู
    นี่กะจะให้พวกเรา
    พักกันอยู่กลางป่าจริงๆน่ะหรอ?"
    เสียงเอะอะโวยวายจากนักเรียนเริ่มบ่น


    แต่ก็ไร้ซึ่งคำตอบจากคณะครูคนใด -*-
    ทุกคนต่างพากันหาที่นั่งพักทานเข้าที่ห่อมา


    ผมก็กินไข่ต้ม...
    บางคนก็ซื้อปิ้งไก้ปิ้งหมูหน้าโรงเรียนเมื่อเช้ามา
    (เออคิดกันง๊ายง่ายเนาะ =0=)


    ผมแอบเหลือบมองไปเห็นห้องสอง
    กลุ่มของไอ่โอ๊ตครับ -*-
    (ลืมกันยัง?)คู่แฝดไอ่เอิร์ธไง


    โอ๊ตมันห่อข้าวอะไรมาวะ?
    คือแบบ กลุ่มมันทำไม มุมกันจังงง -0-'


    "เฮ้ยเอิร์ธ ไอ่โอ๊ตมันห่อข้าวอะไรมาวะ?"
    แม็คถามเอิร์ธ แต่ก็ไร้คำตอบจากเอิร์ธ


    มันเลยเดินไปหากลุ่มไอ่โอ๊ต
    (คือเพื่อนโอ๊ตมึงรู้จักหรอนั่น?)


    "เฮ้ยๆ รอกูด้วยเว้ยแม็ค!"ดรีมวิ่งตามไป
    -*- เฮ๋ยยยย อารายว้านั่น -0-


    สรุปมันห่ออะไรมาวะทำไมมีแต่คนสนใจ - -
    โอ๊ะ คนดังก็งี้แหละโด่ววววว =..=


    สักพักเอิร์ธมันก็ค้นหาอาหารของมันเจอ
    และหยิบออกมา *-*


    !!!! ว้าววววววววววว
    ของที่มันห่อมาคือ....


    คือ......


    คือ....


    คือ...


    คือ..


    !!!><



    0w0!!!?


    ข้าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาว!?
    "เย๊ย!!"นี่มึง


    เชี้ยยยย!!!! o[]O


    "นี่มึงจะแดรกไอ่นี่จริงๆหรอวะ?"
    ผมถามไอ่เอิร์ธมัน


    "อืม"เสียงตอบคำถามสุดฮิตที่พบบ่อยในปากมัน
    ถูกพ่นออกมาในลำคอจนพวกผมชินกันแล้วครับ


    "ม่..มึงอย่าบอกนะว่า???"
    ผมชี้นิ้วใส่อาหารเที่ยงของมัน
    แล้วเปลี่ยนตำแหน่งไปชี้ที่
    กล่องอาหารของไอโอ๊ตที่กลุ่มมันอยู่ไกลออกไป


    "..."ไร้เสียงตอบ
    มีเพียงการพยักคิ้วกวนๆของเอิร์ธ
    และรอยยิ้มสะใจที่มุมปากของมัน


    โห...

    อึก.. อึก.. เสียงกลืนนํ้าลายผม
    ยังคงก้องอยู่ในหัว =w='
    มึงติดเชื้อเพี้ยนมาจากมันแล้วใช่ไหมไอ่แว่น

    "มาแล้วววววววววววว!!!^w^"
    เสียงแม็คดังมาแต่ไกล


    "ได้กินอาหารคนดังด้วย นี่ๆมากินอวด คิคิ"
    ดรีมทำท่าอวดอ้างข้าวเนียวที่เกาะติดกับสิ่งนั้น
    มาอวดอ้างท่าทางน่าหมั่นไส้


    "นี่ๆ จะกินให้ดูแล้วนร๊าาาาา"
    "อ๊ามมมมมม"
    ต่างคำต่างกวนตีน -*-


    ทั้งแม็คทั้งดรีมพากันแลกอาหารในมือ
    ป้อนเข้าปากกันแหละกันยังกะคนเป็นแฟนกัน

    -..- เอะ ขนลุกเพื่อนตัวเอง =....='

    "อั้ม..."เข้าไปแล้ว !! o[]O
    เข้าปากไปแล้ว T[]T'

    .

    .

    .



    "แหวะ/แอะ"ต่างคนต่างพลักกันออกห่าง
    รีบวิ่งออกไปอ้วก -..-' เป็นไงล่ะมึง
    กวนตีนกูดีนัก 555


    "เหี้ย!!!
    มันเอาอะไรมาให้พวกกูแดกเนี้ย"ดรีมบ่น


    "ฮ่าๆๆ อันนี้ป๊ะ?"
    ผมตบมือแสดงความสะใจกับเอิร์ธที่กำลังขำ
    ก่อนจะล้วงมือเข้าไปหยิบซองในกระเป๋ามันออกมา


    แท่น แทน แท๊นนนน!!!!>w<
    เจ้านั่นๆที่ว่าก็คือ....เนย -*-


    "ห๊ะ/เฮ้ย/เนย"สองคนนั้นพูดพร้อมกัน
    ฮ่าๆๆๆๆ ก็เออดีวะ ^[]^


    "เออใช่ ฮ่าๆๆ"ผมเฉลย


    "เชี้ยยยย คนบ้าอะไรแดรกข้าวกับเนย"
    ดรีมพูดพร้อมหยิบซองในมือผม
    ไปอ่านอีกครั้งให้แน่ใจ -..-


    "บ้าหรอมึง มันแดรกกับขนมปังเว้ย!
    นี่ไง"ผมหยิบห่อขนมปังในมือเอิร์ธโชว์ให้พวกมันดู


    "อ้าว ไหนมันบอกพวกกูว่าเป็นไข่ตุ๋นไงเลยดูเละๆ"
    แม็คพูดขึ้น (โห -.- ไอ่นี่ก็เชื่อคนง่ายเนาะ)


    "ไข่ตุ๋นบ้านมึงเนื้อละเอียดขนาดนี้เลยหรอฟาย"
    ผมด่ามันไปทีนึงครับ =-= ข้อหากวนตีนเมื่อกี้


    "แล้วนี่อย่าบอกนะว่า...
    มึงจะกินแต่เนยขนมปัง?"แม็คถามเอิร์ธ


    "นี่ไง"เอิร์ธหยิบแยมสตอเบอรี่
    สับปะรด และ บลูเบอรี่ ออกมาวางเรียงกัน

    (ทุกคนอาจจะสงสัยสินะครับว่า...
    ในกลุ่มพวกผมแต่ละคนนี่ก็นิสัยต่างกัน
    แล้วทำไมถึงอยู่กลุ่มเดียวกันได้
    โดยเฉพาะเอิร์ธ???)

    "เอ๊า! แล้งงี้ไม่หิวนํ้าแย่หรอ มึงจะอิ่มหรอวะ
    นี่มันไม่ใช่อาหารเช้านะเว้ย"ดรีมถามเพื่อน
    (ด้วยความอ่อนโยนของดรีมนี่แหละ)


    "นี่ไง"โหดูมันห่อนํ้ามาขวดไซย์บิ๊กมากครับแหม๋
    -*- เออเว้ย พี่น้องเชื้อไม่ทิ้งแถว =0=
    ผมหันไปมองกลุ่มไอ่โอ๊ตก็มีขวดนํ้าใหญ่ๆเช่นกัน
    TT แปลกสัสๆ


    "กินกับแยมมึงอิ่มแน่นะ"แม็คยังคงถาม
    (เห็นเกรียนๆไฮเปอร์อย่างนี้...
    กลุ่มพวกผมก็อ่อนโยนนะครับแหม๋)


    "ก็ไม่เป็นไรนี่ไง"เอิร์ธหยิบปิ้งไก่ของแม็ค
    รูดไม้ออกแล้วเอามาเป็นไส้ประกบกินกับขนมปัง


    "เฮ้ย!!!"พวกผมพากันร้องอุทานออกมาพร้อมกัน


    "แปลก..."แม็คนำ


    "เดี๋ยวก็ท้องเสียหรอก"ดรีมตาม


    "เริ่มหนักแล้วนะมึง"ผมปิด


    "แปลกตรงไหน - -
    ก็ปกติเนื้อพวกนี้มันก็กินกับขนมปังได้อยู่แล้ว
    เพียงแต่ต้องใส่ผักหรือซอสของตกแต่งเพิ่มเท่านั้น
    ตามหลักการแล้วขนมปังก็ทำมาจากข้าวนี่นา"
    เอิร์ธพูด


    "แปลกตรงความคิดมึงนี่แหละ -*-"
    ผมพูดก่อนจะเริ่มทานข้าวกันต่อ


    จะว่าไปมันก็พูดถูกนะ
    แต่คิดแบบนั้นก็ยังไม่เคยทำเหมือนกัน
    พอลองทำกินเอาเเข้าจริงมันก็อร่อยกินได้
    แค่ขาดเครื่องปรุงของประดับตกแต่ง
    อย่างที่มันว่านั่นแหละ.....


    โอ๊ตเอิร์ธ..
    กูต้องมองพวกมึงใหม่ซะแล้ว 55


    เวลาผ่านไปประมาณหนึ่งชั่วโมงกว่าๆครับ

    บ้างก็เริ่มกางเต้นท์กันแล้ว


    บ้างก็ก่อไฟ
    ทำอาหารกัน


    ส่วนผมพอก็กินข้าวกล่องเสร็จก็นอนเล่น

    บางคนถึงกับกระโดดน้ำไปอาบกันเลยทีเดียว - -


    เอิ่ม - - ถอดเสื้อนะ
    อายผู้หญิงเขาไหมว๊ะน่ะพวกนาย '=[]=


    คุณครูบางคนก็เอารถยนต์มาจอดไว้(นี่ป่านะ?)
    แล้วเปิดเพลงกันมันส์เชียว(เดี๋ยวก็หมอลำ
    เดี๋ยวก็ร็อค เดี๋ยวก็แด๊นซ์ สติง ป๊อป แจ๊ส
    โอ้ยมาหมดทุกแนวครับ -*-)บ้างก็นอนกัน



    และมีข่าวลือกันในกลุ่มนักเรียนครับ
    ว่าจะได้เข้าค่ายกันที่นี่(ในป่า =[]=')


    และสังเกตดูจากที่กางเต้นท์กันแล้ว

    ก่อไฟ ทำอาหาร นอน เปิดเพลง
    ถ้าทำกันซะขนาดนี้ก็นะ
    คงจะใช่แหละ(แทบจะย้ายบ้านมาอยู่กันได้แล้วมั้ง)


     

    แหม๋...ดีนะ
    งานนี้เราไม่ได้เชื่อเฮีย


    ไม่งั้นล่ะก็
    - -
    โอ้ยยยยย............
    อดอยากตายห่าเลยล่ะ ฮ่าๆๆ ^[]^



    แต่ถึงจะหนักไปหน่อย
    แต่ก็ถือว่าคุ้มละกันนะ



    อูยยยยยส์!!!>.<
    พูดไปพูดมาแล้วชักปวดฉี่แล้วดิ(พวก)ผม


    เอ๊ย ปล่อยที่ไหนๆ
    ทั้งปวดฉี่และปวดท้อง T.T

    เป็นเพราะของกินของไอ่เอิร์ธทำพิษกูแน่เลย
    "ในพุ่งไม้ปะเรา"ดรีมชวน
    "เออๆ กูไปด้วย"แม็คตาม


    "แล้วมึงล่ะเอิร์ธ ไม่ปวดบ้างหรอวะ?"ผมถาม
    "หึ"เอิร์ธพูดแค่นั้นในำคอแล้วก็ยักไหล่ -0-


    "กูชินแล้ว"มันตอบแค่นั้นแล้วก็นอนเลย
    เฮ้ยยยยย เชี้ยยยยยยย แล้วพวกกูยังไม่ชินนี่
    เอาให้กินทำม๊ายยยยย T[]T


    โอ้ยยย ทำไงดีท้องน่ะไม่ค่อยปวด
    แค่เจ็บๆ แต่ฉีนี่สิจะราดแล้วเนี้ย


    คนก็เยอะ กระจัดกระจายออกเต็มไปหมด
    ที่ไหนโล่งๆไม่มีคนบ้าง?


    เหอะๆ ไม่มีเลยเฟ้ย T[]T
    อดทนเข้าไว้ๆ


    จนเวลาผ่านไปสักพัก
    ครูก็ประกาศบอกว่าเราจะพากันเดินต่อ


    เพร้งงงงงงงงงงงงง!!!!!!
    อะไรแตกหรอ? ไม่มีหรอกครับ =0=
    แค่อยากให้รับรู้ความรู้สึกช็อคก็เท่านั้นเอง -*-


    หนักเรียนหลายต่อหลายคน
    ที่เตรียมตัวตั้งแคมป์นอนกันหมดแล้ว
    ถึงกับช็อคซินิม่ากันเลยทีเดียว -w-'


    ดีนะกลุ่มพวกผมยยังไม่ได้ทำอะไร
    (นั่นเพราะขี้เกียหรอกจครับ-..-')


     

    “เฮ้ยได้ไงอ่ะ !!
    เตรียมตัวตั้งถิ่งฐานจะปักหลักกันซะขนาดนี้แล้ว
    สรุปเข้าค่ายพักแรมที่ไหนกันแน่เนี้ย?”
    ผมได้ยินเพื่อนหลายๆคนบ่นกันครับ



    "พี่กูบอกเข้าค่ายพักแรมที่โรงเรียนนะ"
    ปอนด์ เพื่อนร่วมห้องผมคนนึงเดินมากระซิบ
    ที่ข้างหูผม(-,- ทำไมต้องข้างหูด้วยฟ๊ะ?)


    "เอาล่ะๆ ลูกเสือเนตรนารีทุกคนช่วยกัน
    เก็บขยะบริเวณรอบๆนี้ด้วยนะครับ เพราะว่า
    ก่อนเราจะมามันไม่มีเศษขยะอะไรเลย
    ทุกๆที่ย่อมมีสิ่งศักดิ์สิทธิ์คอยดูแล ปกปักรักษา
    ที่นี่ก็เช่นกัน เพราะฉนั้นเก็บขยะไปทิ้งที่รถด้วย
    เดี๋ยวจะมีรถมารับขยะไปนะครับ เก็บอย่าให้เหลือ"
    ครูบอกให้พวกเราเดินเก็บขยะ
    บริเวณอ้อมๆสถานที่นี้


    แล้วจากนั้นพวกเราก็เดินทางกันต่อ
    อีกหลายชัวร์โมง จนกระทั้ง...


    ตกห้าโมงเย็นก็วนกลับมาที่โรงเรียน -0-'

    เฮ้ยอะไรว้า =[]= สรุปก็คิดผิดมาตลอดเลยอ่ะดิ



    ณ โรงเรียนที่ลานสนามบอล
    หลังจากที่เดินเข้าโรงเรียนมา
    ก็ต้องมายืนเข้าแถวทำตามพิธีเปิดกอง


    พอเสร็จพิธี
    ครูก็ให้เวลานักเรียน10นาที
    เพื่อแยกย้ายกันไปกางเต้นท์กันสักพัก


    โดยจะเรียงกันไปตั้งแต่ 2/1 - 2/14
    โดยกางเต้นท์กันที่ขอบสนามอ้อมกันเป็นวงกลม


    แล้วก็ให้เวลาไปอาบนํ้า
    เปลี่ยนเสื้อผ้ากันไปอาบน้ำที่ห้องน้ำ

    เพื่อเปลี่ยนชุดเป็นชุดลำลองกัน


    โดยมีเงื่อนไขว่า
    ให้ใส่ผ้าผูกคอลูกเสือไว้


    เต้นข้อนข้างตั้งยากครับ

    หลายคนอาศัยอยู่กับคนที่เอามาครับ


    เนื่องด้วยมันหนักและมีหลายขนาด
    แต่ดีที่กลุ่มผมเอาเต้นท์ใหญ่มา



    เลยไม่ยุ่งยากครับ
    จนกระทั่งถึงเวลาต้องไปอาบน้ำ


    ห้องน้ำหญิงเป็นยังไงผมไม่รู้
    แต่ห้องน้ำชาย...ข้อนข้างจะล้นครับ
    คนเต็มเลย =0=



    เสื้อผ้าที่ผมเตรียมาเยอะๆ
    ก็ไม่ได้ใช้สินะ =-=



    โหยยย..


    เข้าใจเฮียผิดซะ
    แล้วคงต้องมองเฮียใหม่อีกทีนะ ฮ่าๆ



    พวกผมตัดสินใจไม่อาบน้ำครับ
    แต่ใช้การเช็ดตัวแทน


    อาศัยไปเปลี่ยนชุดในห้องเรียน
    ที่ไม่ได้ล็อกแล้วเปลี่ยนเสื้อผ้ากัน



    แล้วจึงไปล้างหน้า
    สระผม ล้างแขน ล้างขา ล้างเท้า


    ก็ประมาณแค่นี้ครับ
    โดยถือสบู่ แชมพูสระผม
    โฟมล้างหน้า แปรงสีฟัน

    เตรียมกันไปคนละอย่างๆแล้วใช้ด้วยกัน
    (ยกเว้นแปลงสีฟันนะครับแหม๋!-.-)



    "เฮ้ยมีโฟมล้างหน้าด้วยหรอ ขอใช้ด้วยดิ"
    กายครับ เพื่อนร่วมห้องผมอีกคนนึง
    มันเดินผ่านมาพอดีเลยขอใช้ด้วย


    "อื้ม เอาไปใช้ดิ"ผมยื่นโฟมล้างหน้า
    หลอดเล็กเล๊กกกกก!!!>0< แค่20บาทเอง
    ให้มันไปใช้


    ปร๊วดดดด!!!! o[]O เชี้ยยย!!!!!!
    ไอ่กายครับ ไอ่เชี้ยกายมันบีบออกไปใช้ตั้งเยอะ


    "เฮ้ย!! นั่นมัน0.8ส่วน4เลยนะเว้ย ที่มึงบีบน่ะ"
    ผมโวยครับ ก็แหม๋ ไปซื้อตั้งไกลบ้าน
    เปลืองค่านํ้ามันรถตั้งหลายตังค์
    แถมหลอดนึงถ้าผมใช้คนเดียวนี่ =[]=
    สามเดือนก็ยังเหลือครับ แต่นี่20บาท
    ไอ่เชี้ยกายมันล่อไป3อาทิตย์ของผมเลยนะ
    T0T โฮกกกก ชีวิตนี้หน้ามึงบานจานใหญ่มากรึไง
    ทำไมถึงได้ใช้เยอะถึงเพียงน้านนนนน"ผมสวดยาว


    "อ้าวหรอ 55 โทษทีกูรักสะอาด"กายขำ
    "สะอายหอยไรมึงล่ะ !!T0T
    โด่วววว เอามานี่ไม่ให้ใช้ล้ะ =3= แม่งใช้เปลือง"
    ผมด่ามันจบผมก็แย่งโฟมล้างหน้าผมคืนมา


    จากนั้นพวกผมก็พากัน
    กลับเข้าไปที่ไปเช้าเต้นท์กันเตรียมปูที่นอน


    หมอนที่ผมเอามา
    ไม่ถือว่าใหญ่ครับอยู่ในขนาดกลางๆ



    แต่ถึงกลางๆ
    พื้นที่ก็ยังคงไม่พอครับ
    -0-
    ผิดคาดแฮะ =A='


    ผ้าห่มที่ผมเอามา
    อยู่ในขนาดกลางๆไม่เล็กไม่บาง

    แต่ถึงขนาดเล็กแล้วก็ยังคงพื้นที่ไม่พอครับ


    อ๋อยห์
    -.-
    รู้งี้เชื่อเฮียทุกอย่างเลยดีกว่า


    พวกผมจึกพากันออกมาก่อกองไฟ
    แต่ยังไม่ทันได้เริ่มเพื่อจะทำอาหารกันเลย

    พวกคุณครูก็ประกาศว่ามีอาหารให้ทานเตรียมไว้แล้วที่โรงอาหาร !!=[]= นี่มันเชี้ยอะไรเนี้ย


    ปีนี้เฮียไม่ได้หลอกเราหรอ?
    เอ๊ะ
    ! รึว่าจะเป็นแผนซ้อนแผน??


    หน่อยยยย T3T
    แผนสูงนะเฮีย
    T^T ชิชะ!

     

    สักพักพวกเราก็ไปต่อแถวกินข้าวกัน
    เฮ้อ... เหนื่อยจัง วันนี้ -^-


    “เฮ้ยๆ พวกมึงวันนี้เรามาลองของกัป๊ะ?”
    เพื่อนร่วมห้องผมคนนึงเอ่ยขึ้นมาชวน



    “ลองของ...ลองของอะไรวะแบ๊งค์?”
    แม็คถามครับ



    “ก็ลองของในโรงเรียนย่ามค่ำคืนนี้ไง
    น่าตื่นเต้นดีนะมึง ล่าท้าผีไง”
    ตูมตามเพื่อนในห้องผมอีกคนนึง
    เอ่ยขึ้นมาเสริมอีก(มาตอนไหนวะะเนี้ย =[]=')


     

    “เอาไงดีวะ ไปไม่ไป?”แม็คถามพวกผมครับ
    เพราะว่าแม็คมันค่อนข้างจะสนิท
    กับพวกนั้นอยู่เหมือนกัน



    เห็นเล่นด้วยกันบ่อยๆ
    แถมมันก็ชอบซะด้วยสิ
    ไอ่เรื่องพวกนี้  -0-



    “ม่..ไม่รู้ดิ
    ลองถามเชี้ยเอิร์ธดู”
    ดรีมคงกลัวครับ
    เพราะมันเป็นคนกลัวผีมาก
    ขนาดความมืดมันยังกลัวเลย



    แล้วที่ให้ไปถามเอิร์ธ
    คงเพราะ เอิร์ธน่าจะเป็นคนที่จะต้องการเหตุผล
    ที่ฟังขึ้นมากกว่าที่จะไปทำเรื่องไร้สาระแบบนี้



    เหอะๆ แผนดีว่ะดรีม ฮ่าๆ
    เพราะยังไงๆไอเด็กเนิร์ตนี้
    ก็คงไม่ยอมทำเรื่องไร้สาระพวกนี้แน่



    “อืมเอาสิ”เอิร์ธตอบ
    เมื่อได้ยินดังนั้นแล้วดรีมถึงกับช็อคครับ

    นิ่งเลย =.........='


    “ล่..แล้วมึงล่ะวะครีม ไปเปล่า?”
    ดรีมรีบเปลี่ยนมาหาที่พึ่งสุดท้ายนั้นคือผม

    -.- เหอะๆ เอาไงดีล่ะทีนี้?


    แล้วอย่าไปทำอะไรแผลงๆพิเรนๆล่ะ....
    จู่ๆ คำพูดของเฮียก็ลอยเข้ามาในหัวผม


    ท่..ทำไงดีล่ะ!
    ทั้งหมดนี้เฮียก็ไม่ได้แกล้งเราเลยนี่
    แล้วถึงจะแกล้ง...เรื่องนี้มันจะเกี่ยวได้ไง



    บางทีเขาอาจจะอยากเตือนอะไรเราล่ะมั้ง
    ไม่รู้สิ ผมรู้สึกกังวลแปลกๆ...



    “เฮ้ยครีม!!
    แบ๊งค์มันตะโกนเรียกผมให้หลุดออกมาจากภวังค์



    “สรุปมึงจะไปป่าวว๊ะ”แบ๊งค์ถามผม
    “อ่..อ่อ ไม่รู้สิ ครูเขาไม่ให้ไปไม่ใช่หรอ
    เดี๋ยวก็ได้โดนสารวัตินักเรียนจับเอาหรอก”
    ผมพยายามหาข้ออ้างเพื่อหลีกเลี่ยง



    “มึงจะกลัวทำไมว๊ะ!?
    นี่ไงไอ่ตูมตามมันก็เป็นสารวัตินักเรียน
    เหมือนกันนั่นแหละ เดี๋ยวมันก็หาข้ออ้างให้ได้”
    แบ๊งค์กล่าว




    “เออใช่...
    อีกอย่างสารวัตินักเรียนคนอื่นๆ
    ก็ไปกันกับพวกเราไปกันตั้งเยอะ
    ถึงจะจับได้ก็มีข้อแก้ตัวเว้ย!



    ว่าแต่มึงเถอะ!
    อย่ามาหาข้ออ้างหน่อยเลย ป๊อดก็บอกมาเถอะ
    งานนี้ใครไม่ไปอ่ะ ตุ๊ดแล้ว ตุ๊ดแล้ว”
    ตูมตามพูกสวนขึ้นมา




    “เอาไงดีมึง”ดรีมถามผม
    ด้วยความหวังในตัวผมเป็นอย่างสูง...



    “เอ้อ! ตกลง กูไป”
    ด้วยความที่ผมไม่ชอบให้ใคร
    มาพูดเรื่องว่าผมและพี่ชายเป็นตุ๊ด
    กระเทย หรือว่าเกย์ อะไรพวกนี้



    เพราะด้วยชื่อและรูปร่างผิวพรรณอันขาวตี๋
    ที่ผมกับเฮียได้ม๊า ส่วนผิมออกจะขาวน้อยกว่านิดๆ
    เพราะได้ป๊ามามากกว่า แต่ก็ขาวกว่าคนทั่วๆ
    เพราะป๊าผมเป็นคนขาว ส่วนม๊าก็ข๊าวขาว


     

    ด้วยความที่โดนล้อกันมาตั้งแต่เด็ก
    เฮียซึ่งเป็นพี่ชายได้บอกกับผมว่า
    เราควรใช้เหตุผลมากกว่าอารมณ์...


    ซึ่งผมไม่ใช่คนแบบนั้น

    ผมจะจะยอมทำตามก็เฉพาะต่อหน้าเฮีย


    แต่ไม่ยอมปลอยมันไปง่ายๆแน่
    ลับตาเฮียเมื่อไหร่ผมต้องมีเคลียร์กันบ้างครับ!


     

    “ดีมากๆ
    แล้วกิจกรรมเสร็จเจอกันหน้าห้องอาเซี่ยน
    ตรงศาลพระภูมิที่ต้นไม้ใหญ่นะ(ต้นไรวะ-.-?)
    โอเคนะ”จากนั้นพวกมันก็เดินจากไป



    เหลือตรงนี้ก็เพียงแต่พวกผม
    “เฮ้ยครีมมมมม มึงทำไมต้องไปด้วยว๊ะ!”
    ดรีมสั่นตัวผมใหญ่ด้วยความกลัวผี



    “มึงอย่าพึ่งไปกวนมันดีกว่านะ”ไอ่เด็กเนิร์ตพูดขึ้น
    เพื่อห้ามดรีมไว้ และดรีมก็เงียบได้


    มันคงรู้แหละครับว่าผมกำลังอยู่ในอารมณ์ไหน

    ตอนนี้ผมอารมณ์ไม่ค่อยดีครับ...


    ครีมขอโทษนะเฮีย
    ยังไงคืนนี้ผมก็ต้องไป!


     

    ผมกำสร้อยพระที่ห้อยไว้ที่คอ...
    พร้อมกับอธิฐานขอให้ท่านช่วยคุ้มครองผม
    และเพื่อนๆทุกคนไว้ด้วยเถิดดดดดดดดดดดดด


    .



    .




    .





    .





    .





    .








     
    [ไรท์เตอร์พูดคุย] : อ๊าาาา เสร็จสักที
    ความจริงโครงเรื่องตอนนี้มันก็มีนิดเดียวอ่ะนะ
    อต่พอดีไรท์นึงไปถึงตอนช่วงที่เข้าค่ายแล้วฮา
    เลยคิดว่าเอามารวมในนี้แบ่งปัญความสุขจะดีกว่า
    ตอนนี้ยาวมากกกกกกก ฝุดๆเลย =w='
    ขออภัย 555 แต่ยาวๆก็ต้องมีคนยอบใช่ม๊าาา
    ตอนยาวตัวหนังสือใหญ่เลยยิ่งยาว คิคิ
    ตอนนี้ออกจะฮาๆช่วงกลางเรื่องเหมือนไม่มีอะไร
    แต่เขาว่ากันว่าพายุมักจะมาหลังทะเลสงบนะ ;)


    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×