คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : Ep.9 พิสูจน์ความกล้าที่ตึกวิทย์2
แพร๊งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง!!!
เสียงบานกระจกในห้องแลพแตกกระจายออกมาทุกบานเป็นเสี่ยงๆ
เนื่อยด้วยลมที่พัดเข้ามาแรงมากแทบว่าเป็นพายุเลยก็ว่าได้
พร้อมกับกิ่งไม้ที่เอนไหวไปมาโดนกระจกแตกหลายบาน
แผ่นงานปิวกระจายออกมาหมด!!
ตามด้วยเสียงกรีดร้องของหญิงสาว
อร๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย!!!!!!!
.
.
.
.
.
.
ผมวิ่งลงบันไดมาเรื่อยๆผ่านไปทุกชั้นก็มีผีโผ่ออกมาบ้างจริงปลอมไม่รู้รู้แค่ว่าผมไม่สนครับ
วิ่งหอบลงมาเรื่อยๆจนถึงชั้นล่าง ก็ได้พบกับพี่เลี้ยงที่คอยดูแลน้อง
“เป็นไงบ้างน้อง เมื่อกี้พี่ได้ยินเสียงกระจกแตกเกิดอะไรขึ้น?”พี่เลี้ยงคนนึงถามผม
เอิ่มมม พี่อะไรวะมองป้ายชื่อแล้วไม่ค่อยเห็นเล้ยยย จะมือไปหนายยยยยย!#$^@$#
“อ๋อ ไม่เป็นไรครับพี่ แค่ลมพัดแรงไปหน่อยต้นไม้ลมทับกระจกแตกอ่ะครับ”ผมบอกรุ่นพี่คนนั้นไป
“อ๋อ เคๆ ..เอามือมาพี่ตัดเชือกให้”ไม่ว่าเปล่าพี่เขาก็คว้ามือพวกผมขึ้นมาแล้วตัดเชือกเลย
เห้ย!!#$@$^@ นี่ทำไมต้องจับแน่นขนาดนั้น แต่เอ้ะ รู้สึกแสบๆ
“เฮ้ย!! น้องทำไมมือเปียกจังว้ะ”พี่เขาตกใจใหญ่
“อ๋อ เหงื่อมั้งครับพี่”ผมตอบ ทำไมไอ่เด็กข้างๆนี่มันเงียบจังวะ ปกตินี่พูดจังงงง
“เกิดอะไรขึ้นวะ!?”พี่อีกคนนึงวิ่งมา
“เชี้ยยยย เลือดดดด!!”พี่คนที่วิ่งมาส่องไฟฉายมาที่ข้อมือผม
“เห้ยน้องไปทำอะไรมา”พี่คนแรกถาม
“เอิ่มม สงสัยเศษกระจกบาดมือมั้งครับ แห่ะๆ”ผมตอบไปพลางยิ้มให้แหยะๆ
บาดตอนไหนวะ ไม่เห็นรู้สึกเลย -*-
“เสียงดังอะไรกันวะ!!?”พี่กอล์ฟวิ่งมาจากอีกฝั่งแล้วคงฝากงานไว้ให้เพื่อนดูแทน
“น้องเขาโดนกระจกบาดอ่ะดิ”พี่คนที่สองบอก
“เห้ยยย เป็นไรป่ะน้อง ไหนๆ ... อ้าว! ชิบหายล้ะ ครีมไปโดนอะไรมา”พี่กอล์เดินถือไฟฉายเข้ามาใกล้ๆ
คือเพิ่งจะรู้ใช่มั้ยเนี้ยว่าเป็นผม -0- แล้วจะแตกตื่นอะไรกันเพียงน้านนนนนนน
“ชิบละเค้กรู้เล่นกูตายแน่!”พี่กอล์ฟบ่นอะไรสักอย่าง
“ห้ะ! มึงว่าอะไรนะกอล์ฟ”พี่คนแรกถาม
“นี่น้องเพื่อนกูอ่ะดิ มันฝากกูดูแลเนี้ย ตายแน่กูตายยยยย!@^@#$@”แล้วพี่แกก็บ่นไป
“ฮ่าๆ อะไรจะปานนั้นว้ะ”พี่คนที่สองหัวเราะชอบใจ
“เออ เป็นเล่นไปแล้วนี่น้องอีกคนเป็นอะไรรึเปล่าเนี้ยเห็นเงียบๆเมื่อกี้ยังพูดเยอะๆอยู่เลย”
พี่กอล์ฟส่องไฟฉายไปที่น้องแม็กมัน
“เห้ยยยย!!!//เชี้ยยย//แม็ก”(เสียงแรกพี่กอล์ฟ เสียงสองพี่คนที่สอง เสียงสามพี่คนแรก)
ผมได้แต่ยืนอึ้งครับ...มือแม็กอาบโชคไปด้วยเลือดไหลออกมาเต็มมือเลย สงสัยจะโดนกระจกที่ปนะตูบาดอ่ะ
“เห้ยงี้ไม่ไหวว่ะ ไปเตรียมรถเร็ว ไปโรงพาบาลเลย”พี่คนแรกท่าทางเดือดร้อนมาก
ทำไมต้องเป็นเดือดเป็นร้อนอะไรกันขนาดนั้นด้วยวว้ะ!-/\- เหอะๆ
“น้องก็ตามพี่มาด้วยนะพี่คนแรกบอกผม”ก่อนจะอุ้มแม็กขึ้นแล้ววิ่งไปที่รถ
“ใจเย็นๆนะเดี๋ยวพี่ไปขอครูก่อน”พี่กอล์ฟบอกผมก่อนจะวิ่งไปหาครูแล้วคุยอะไรกันสักอย่าง
ก่อนที่พี่เขาจะมาพร้อมกับรุ่นพี่(นักศึกษา)ที่อาสามาช่วยงานครูที่โรงเรียนเก่า พี่เขาจะขับรถให้
เพราะครูต้องดูแลนักเรียนต่อและเพื่อนไม่ให้เกิดการแตกตื่นเลยทำให้เป็นเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
“ป่ะ”พี่กอล์ฟเดินนำผมไปที่รถก็เห็นพี่คนแรกกับแม็กนั่งอยู่แล้ว
“เร็วๆเลยพี่”พี่เขาบอกพี่คนที่ขับรถ
ระหว่างที่รถเคลื่อนที่ออก
ผมมองสองคนนนั้นที่ตอนนี้แม็กน้องสลบไปเนื่องด้วยเสียเลือดมาก
พี่คนแรกนี่แบบแลดูเป็นห่วงเป็นใยเกินนะ เกินกว่าพี่เลี้ยงทั่วไป
ณ โรงพยาบาล
“เสร็จแล้วค่ะ แผลนิดเดียวคะก็ไม่มีอะไรมากนะคะ สักอาทิตย์กว่าๆก็เปิดผ้าพันแผลออกได้เลยค่ะ”นางพยาบาลพูด
“ครับๆ แล้ววว น้องคนที่มากับผมล่ะครับ?”ผมถามอาการแม็ก
“อ๋อ ก็คนไข้เสียเลือดมากเลยต้องให้เลือดอ่ะคะ แต่ทางโรงพยาบาลเราไม่มีเลือดกรุ๊ปนี้ค่ะ”นางพยาบาลบอก
นี่เราทำอะไรลงไป ทำให้คนที่ไม่เกี่ยวข้องกับสิ่งที่พวกเราก่อต้องเป็นขนาดนี้เลยหรอ...
“แต่น้องไม่ต้องห่วงนะคะ พี่คนที่มาด้วยเขาบริจากให้แล้ว” เอ้ะ..พี่คนไหน...
.
.
.
.
“พ้นขีดอันตรายแล้วล่ะ”พี่คนแรกเดินมาบอกพวกผมที่นั่งรอดูอาการ
“เฮ้ออออ!!!”ทุกคนต่างพากันโล่งใจ
เช่นกัน ...ผมก็ด้วย
“ดีแล้วล่ะน้องไม่เป็นไร”พี่กอล์ฟพูด
ก็จริง.. ดีแล้ว...
แต่ถึงอย่างนั้นผมก็รู้สึกผิด..
ผิด ที่ช่วยอะไรมันไม่ได้เลย....
“ก็แหง๋ล่ะ”พี่คนแรกพูดขึ้นพร้อมรอยยิ้ม
ผิดกับพี่คนนั้น..
“ก็น้องกูนี่ ฮ่าๆๆๆ!”ร้อยยิ้มนั้นเผยกว้างขึ้นเรื่อยๆให้เห็นเหล็กจัดฟันสีเขียวน้าทะเล
ห่ ห้ะ! น้องหรอ?
“พี่เป็น...อะไรกับแม็กนะ”ผมถามพี่เขาไป
ตึกๆ.. ตึกๆ... ใจผมเริ่มหวั่นๆกับคำตอบ
“ก็..”
ตึกๆ..
ตึกๆ...
ตึกๆ....
“เป็น”
ตึกๆ...
“พี่มันไง 555”
เป็นพี่สินะ เฮ้ออออ แล้วทำไมกูดีใจอะไรวะนี้ !@!^!@
“แล้วววว พี่ชื่ออะไรหรอ?”ผมถามพี่เขาไป
ก็จำไม่ได้แล้วอ่ะว่า พี่มันชื่ออะไร เห็นพูดถึงอยู่นะ แต่ลืม - - ไม่ได้สนใจไง 55
.
.
.
.
“พี่ชื่อ...”
ชื่อ?
“เห้ย! น้องมึงฟื้นแล้ว!!!”
[ ไรท์เตอร์พูดคุย ] : __________________________
สั้นๆ ง่ายๆ ได้ใจความ
สมองฝร่อ หัวตัด ความคิดฝืด
มาได้เท่านี้ 555 มาต่อล้ะนะ
ความคิดเห็น