คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Ep.1 ความตื่นเต้น
หลังจากที่พี่เค้กหนีแถวไป...
หน้าโรงเรียนก็เหลือนักเรียนอยู่แค่จำนวนไม่มาก
แล้วพวกเราก็โดนบ่นกันนิดหน่อย =0=
ว่าด้วยเรื่องการมาสาย =..=
และสักพักครูก็ปล่อยแถว
เฮ้อ... เข้าเรียนสายเข้าแล้วสิเรา =.=
เมื่อกี้ได้เซ็นต์ชื่อด้วย T0T
เสียประวัติจนได้
หลังจากที่เอารถไปเก็บ
ผมก็ค่อยๆเดินมายังตึกเรียนอาคารของตัวเอง
“เอ๋...ทำไมโรงเรียนมันเงียบอย่างนี้นะ”
วันนี้อากาศชื้นๆดั้ว!
คงเพราะเมื่อคืนนี้ฝนตกล่ะมั้ง
ผมเดินเฉื่อยๆมายังห้องเรียนของตนเอง
เอาวะ! ><
สายก็สาย !!
ผมสูดหายใจเข้าออกสักนิด
ก่อนจะเปิดประตูเข้าไป
“ขออนุญาตเข้าห้องครับ”
ผมตะโกนออกไปสุดเสียง
o[]O ต่.. แต่ผลที่ปรากฏคือ
เสียงสะท้อนที่ดังก้องไปทั่วห้อง
ท่ามกลางห้องเรียนที่ว่างเปล่า...
เอ๊ะ? ผมเดินไปยังห้องข้างๆก็ว่างเปล่า
“เฮ้ย... หายไปไหนกันหมดเนี้ย?”
ผมบ่นด้วยความอารมณ์เสีย
“เฮ้ย! ไอ่เชี้ยครีม!!”
เสียงใครบางคนดังมาแต่ไกล
“นี่มึงมาทำอะไรอยู่ตรงนี้วะ
เขาเรียกประชุมกองกันอยู่นะเว้ย”
เสียงเพื่อนสนิทผมวิ่งมาแต่ไกล
“ประชุมกอง?
กองเชี้ยไรของมึงวะ?”
ผมถามคนที่รีบวิ่งมาพักหนื่อยตรงหน้า
“เอ๊า! เฮ้ยมึงใจเย็นๆดิดรีม
เดี๋ยวก็หอบขึ้นหรอก ”ผมพูดด้วยอาการเป็นห่วงเพื่อน
(หรือเวทนามันดีวะ- -)
“เออน่า...
กูยอมหอบตายดีกว่าโดนลงโทษตาย”
พูดจบแล้วมันก็พักหอบอีกแป๊ปนึง- -;
“มานี่เร็ว!”
ดรีมมันรีบจับมือผมลากไปทางหน้าเสาธง
“เฮ้ย ไปทำไม!!”
ผมรีบถามพร้อมกับขัดมือมันนิดๆ
“ไปเข้ากองไง ลูกเสือน่ะลูกเสือ”
มันดึงแขนผมแรงขึ้นอีก
“สัส! กูเจ็บนะ
เหี้ย กองลูกเสืออะไรอีกว๊ะ
วันนี้มันของมอสามนี่
มอสองอาทิตย์ก่อนก็เรียนแล้วนี่!?”
ผมยังคงฝืนแรงมันอยู่แต่ไอ่เตี้ยนี่แรงควายชะมัด-.-
“ก็เขาเรียกไปประชุมเรื่องเข้าค่ายไง
ตอนแรกก็กะจะให้มอสามแหละ
แต่พอดีที่ที่เราจะไป
เห็นว่าสถานที่ที่เราจะเข้าค่ายน่ะ
เห็นทางผู้ใหญ่เขาคุยกันว่า
ติดขัดอะไรสักอย่างก็ไม่รู้นี่แหละ
เท่าที่กูไปเผลอได้ยินมานะ”
ดรีมยังคงลากตัวผมเดินอยู่
แต่จะสะดวกขึ้นเพราะผมไม่ได้ขัดขืนอะไร
“เผลอหรือแอบฟังวะหน้าอย่างมึงนิ่”
ผมไม่ลืมที่จะกัดมันสักดอก
ก่อนจะเดินมายังแถวผ่านรุ่นพี่มอสามไปด้วย
แอบเห็นไอ่พี่เค้กทำหน้าเซ็งๆนิดๆ
ที่พวกผมมาแย่งสถานที่เข้าค่ายอ่ะนะ
ฮ่าๆ สะใจ เอิ๊กกกกก!!!><
“เอาล่ะครับนักเรียนทุกคน...
เนื่องด้วยสถานที่ที่น้องๆมอสองจะไปเข้าค่ายนั้น
มีการขัดข้องเรื่องสถานที่นิดหน่อย
ครูเลยจะขอให้พี่ๆลูกเสือชั้นมอสาม
เลื่อนไปก่อน เลื่อนให้น้องๆเขาก่อน
เลื่อนเวลาไปอีกหนึ่งอาทิตย์เองนะครับ
เพราะฉนั้นวันเสาร์นี้
ให้น้องๆมอสองใส่ชุดลูกเสือมาโรงเรียน
เพื่อเช็คชื่อก่อนแปดโมงตรง
ห้ามมาสายนะครับ
ใครมาสายไม่ผ่านกิจกรรมลูกเสือนะครับ”
แล้วคุณครูพูดประชาสัมพันธ์ต่ออีกสักพัก
“เข้าใจมั๊ย!?”ครูถามด้วยเสียงดัง
เป็นสัญญาณให้ตอบดังๆอย่างชัดเจน
“เข้าใจครับ/ค่ะ”
นักเรียนมอสองและมอสาม
ตอบได้พร้อมเพรียงกันอย่างเสียงดังฟังชัด
“นักเรียนทั้งหมด...ยืนขึ้น!!”
และต้องเป็นไปตามระเบียบ
ถึงแม้ว่าไม่ได้อยู่ในชุดยูนิฟอร์มลูกเสือก็เหอะ
แต่ก็ต้องปฏิบัติตามกันทุกคน
“งั้นก็แยกย้ายกันไปตามห้องเรียนได้เลยครับ”
และแล้วคุณครูก็จบการประชาสัมพันธ์สักที
หลังจากนั้น
เสียงบ่นของนักเรียนก็เริ่มซุบซิบดังขึ้น....
"โอ้ยเซ็งโดนมอสองแย่งคิว”
ไม่ต้องห่วงครับรุ่นพี่มอสามชัวร์เสียงนี้
“อุ๊ย! แกฉันตื่นเต้นอ่ะแก ><
จะได้เข้าค่ายที่โรงเรียน/เฮ้ยน่าสนุกอ่ะ/อร๊ายตื่นเต้น”
อันนี้น่าจะเป็นเสียงของมอสองครับ =.=
เพราะปีที่แล้วด้วยความที่พวกผมเกือบครึ่งห้อง
ต่างก็ย้ายมาจากคนละห้อง
หลังจากผลการสอบมอหนึ่งทำให้ต้องแบ่งแยก
เกรดเฉลี่ยของนักเรียนออกมาเป็นห้องๆ
ตั้งแต่ห้อง1-7จะแบ่งเป็นลูกเสืออากาศ
ส่วน8-13จะเป็นลูกเสือสามัญ
ซึ่งห้องฝึกเตรียมทหารพิเศษ
หรือห้อง14นั้นคงเลี่ยงไม่ได้ที่ต้องเป็นลูกเสืออากาศ
เพราะต้องเข้าไปฝึกกับทหารจริงบ่อยๆ
เนื่องด้วยสถานที่ฝึก
อยู่ข้างในค่ายสนามบินหน้าโรงเรียนพอดี...
“ดีจัง ครั้งนี้ลูกเสืออากาศกับลูกเสือสามัญ
จะได้เข้าค่ายที่เดียวกันสักที”เสียงเพื่อนสนิทอีกคน
ในกลุ่มผมพูดขึ้นมา
“มึงจะดีใจทำไมวะแม็ค”ไอ่ครีมถาม
“ก็กูจะได้อยู่กับฝ้ายไง =/=”แม็คมันชอบฝ้ายครับ
ฝ้ายเป็นผู้หญิงต่างห้องครับ อยู่ในกลุ่มลูกเสือสามัญ
น่าตาก็ไม่ได้สวยอะไรหรอกครับ
แต่นิสัยที่ตลก เป็นคนสนุกสนานเฟรนลี่นี่แหละครับ
ถึงทำให้ไอ่แม็คหลงนักหลงหนา
ซึ่งเรียกง่ายๆคือ...
รักเขาข้างเดียวครับ
แต่มันก็ยังอุตส่าห์หน้าด้านครับ
คุยกับเขาจีบเขาทั้งๆที่เขาไม่ได้ชอบมันเลย
ผมเคยถามมันนะ
มันบอกมันเชื่อในคติที่ว่า...ตื้อเท่านั้นที่ครองโลก
ซึ่งผมก็ปรงกับมันจริงๆล่ะครับ =0=
สถานะการมันก็ต้องดูด้วยนะถ้าจะใช้น่ะ =w=
“เพ้อล๊ะมึงๆ
ฝ้ายเขาไปเป็นที่รักมึงตอนไหนวะแม็ค”
เอิร์ธเป็นเพื่อนสนิทอีกคนในกลุ่มผมพูดขึ้นมาสวนอีก
เอิร์ธเป็นเพื่อนชายสุดเนิร์ดคนเดียว
ที่ผมสนิทครับ มันออกจะเป็นคนพูดตรงๆ
ไม่ค่อยพูดมากเท่าไหร่
(เอ๊ะ! *-* หรือแทบจะไม่พูดเลย?)
เอิร์ธมันเรียนดีครับ
สอบได้ที่หนึ่งของห้องทุกปี
คะแนนดี กีฬาพอโอเค
จะขาดก็แต่...บุคลิก =-='
เนื่องด้วยเอิร์ธเป็นคนที่หน้าตาดี
แต่ไม่ค่อยสนใจเรื่องหน้าตาตัวเองนักเท่าไหร่
(เอ๊ะ หรือไม่สนเลย?)
เพราะเหตุนี้เลยทำให้มีสิวนิดๆ
แต่ก็ไม่ได้ทำให้มันเครียดเลยแม้แต่นิด
(=[]= ฟวย นั่นมันปัญหาใหญ่ของวัยรุ่นไทย 98% เลยนะ)
ถึงจะมีฝาแฝดอยู่อีกคนนึงก็เหอะ
ซึ่งต่างกันคนละขั้วโลก และอยู่ต่างห้องไปอีก ชื่อโอ๊ต
โอ๊ตเรียนอยู่ห้อง2ซึ่งเรียนได้เกรดดีไม่ต่างจากเอิร์ธเลย
แต่เอิร์ธจะเด็กเรียนกว่า
ซึ่งตามหลักการแล้ว...
เขาสามารถอยู่ห้องหนึ่งได้เลย
หรือจะไปเรียนโรงเรียนอีกโรงเรียนนึง
ซึ่งนับได้ว่าเป็นโรงเรียนขึ้นชื่อของจังหวัด
เพราะมีแต่เด็กเรียนดี เนิร์ตๆใส่แว่นเยอะเลยล่ะ
แต่ได้ข่าวว่ามีคนเห็นมันไปขอคณะครู
ให้อยู่ห้องเดิมเอง เพราะอะไรก็ไม่มีใครรู้
ถามมันก็ไม่ตอบ =-= ไม่ใช่หยิ่งนะ!
ไม่จำเป็นมันก็ไม่ตอบหรอกไอ่นี่ =0=
เอิร์ธกับโอ๊ตค่อยข้างจะป๊อปอยู่นิดๆ
แต่เอิร์ธจะน้อยกว่า =w='
ซึ่งถ้าจะเอามาเทียบกันแล้ว...
สองคนนี้มันมีดีกันคนละอย่างครับ
โอ๊ตกับผมก็ไม่ค่อยจะสนิทกันเท่าไหร่
เอาจริงๆแล้วมันก็ไม่ค่อยมาห้องผมเท่าไหร่หรอกครับ
แต่ก็รู้จักกันเกือบทั้งห้อง
เพราะโอ๊ตเป็นคนค่อนข้างร่าเริง
ตลก เฟรนลี่ หน้าตาดี กีฬาก็ดี
จะเสียก็แต่อย่างเดียว...
=.= มันติงต๊องครับ
- - เรื่องนี้ผมเชื่อว่าคนที่ไม่สนิทกันจริงๆคงไม่รู้หรอก
อันนี้ผมเห็นมาเต็มๆตอนไปบ้านเอิร์ธครับ
คนอาจจะดูว่ามันทำไปเพื่อความฮา
แต่จริงๆแล้วมันเป็นจริงๆ =0=
มันบอกมันชอบ มันชอบเล่นอะไรเป็นเด็กๆน่ะครับ
โอ้ยคิดแล้วปวดหมองกับสองคนนี้ =.=
“ครีม!! เหม่อเชี้ยไรอยู่วะมึง
ไปเรียนได้แล้ว”ดรีมเรียกผม
จากนั้นพวกเราก็เข้าไปเรียนครับ
.
.
.
.
.
.
.
และแล้ววันเวลาก็ผ่านมาไกลเหมือนโกหก
ณ เย็นวันศุกร์
ในระหว่างที่ผมกำลังเตรียมของ
โดยมีพี่เค้กช่วยจัดของอยู่
เนื่องด้วยม๊าไม่อยู่บ้าน
เลยต้องขอให้เฮียแกมาช่วย
(ซึ่งผมยังไม่ทันไปขอเลยเฮียแกก็เปิดประตูเข้าห้องมา
ขออาสาช่วยเองครับ -.- แปลกๆนะ)
“ดีใจล่ะสิมึง
จะได้เข้าค่อยที่โรงเรียนเป็นครั้งแรก”
จู่ๆพี่เค้กก็พูดขึ้น...
“แหม๋...ก็ตื่นเต้นดิเฮีย
เข้าค่ายที่โรงเรียนครั้งแรก คงน่าสนุกดี
แถมครีมยังไม่เคยเห็นโรงเรียนตอนกลางคืนเลย
ก็อยากรู้ว่าบรรกาศข้างในจะเป็นยังไง
เพราะว่าเคยเห็นแต่ข้างนอกโรงเรียน
ตอนขับรถผ่านอ่ะดึกๆอ่ะ”ผมพูดพร่าเพ้อ
“หรอ...
อย่าไปทำอะไรไม่ดีละกัน
เจ้าที่ที่นั่นแรงพอดู”เฮียแกพูดเชิงอาการซึมๆ =0=?
มาไม้ไหนวะนั่น =-='
เหอะๆ จะมาขู่หรอ
ผมไม่กลัวหรอเฮีย
โด่ว... รู้แผนทันน่ะ
ปีก่อนแม่งเข็ดเลย T0T
บอกให้กูเตรียมของไปเยอะๆ
เพราะที่นั่นไม่มีของกินพะนะ
ไอ่เราแม่งก็อุตส่าห์หลงเชื่อ
เพราะความซื่อแท้ๆ
ที่นั่นก็มีของกินนะ
อาหารที่เอาไปไม่มีเวลากินเลย
เน่าทิ้งอ่ะ!T[]T
เสียดาย T-T
เก็บไว้ในกระเป๋าเฉยๆ
ไม่มีเวลาเอาไปทิ้งด้วยซ้ำ -*-
อยู่ในค่ายก็มีแต่ฝึกกับฝึก
แต่ปีนี้ผมไม่หลงกลเฮียหรอก!
“ครับ เฮีย...ขอบคุณครับ ที่เป็นห่วง”
ผมเล่นตามน้ำไปครับ หึๆ
“ของน่ะเอาไปแค่หมอนกับผ้าห่มก็พอ..
เอาอันเล็กๆพอนอนก็พอแล้ว”เฮียบอกผม
“ทำไมอ่ะเฮีย”ผมถามตามน้ำ - -
คงไม่ใช่แผนเดิมนะ -0-
“ที่นั่นเขามีอาหารให้กินอยู่แล้ว
เอาของไปเยอะก็หนักกระเป๋าเปล่าๆ”
อ๋อ...แผนใหม่สินะ ที่โรงเรียนคงไม่มีอะไรให้เลย
คงจะแกล้งให้เราเอาของไปน้อยๆแล้วไม่มีอะไรกินสินะ
ไม่มีอะไรห่มนอนอากาศคงหนาว
เหอะๆ แผนสูงนะเฮีย =0=
ชิชะ ไอ่พี่ใจร้าย!
ใจดำ เลวเหี้ยๆอ่ะพี่กู T3T
“คร๊าปปป เฮียยยยยยยยย !^^”
ผมยิ้มรับให้กับคำพูดที่เหมือนจะดูดีของพี่ชาย
“เต้นท์น่ะ ถ้าเพื่อนคนไหนมีอันใหญ่ๆ
ก็ขออยู่กับเขาเอาจะดีกว่านะ
.
.
.
เออนี่!”
จู่ๆ เฮียแกพูดอะไร
ที่เหมือนจะมีอะไรจะบอก
ก่อนจะล้วงมือเข้าไปในกระเป๋ากางเกง
แล้วหยิบอะไรสักอย่างออกมาที่เหมือนกับสร้อย
“อ่ะ! กูให้มึงห้อยติดตัวไว้จะดีกว่า
ห้ามถอดออกไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นติดตัวไว้”
เฮียยื่นสร้อยพระมาวางที่มือผม
“รักษามันไว้ให้ดี กูบอกห้ามถอดก็ห้ามถอด!
แล้วอย่าไปทำอะไรแผลงๆพิเรนๆล่ะ!”
เฮียแกพูดอำผมเอาซะเนียนเลยนะ
“ครับ ขอคุณครับ”
ผมรับเอาสร้อยในมือมาใส่เข้าที่คอ
“อืม...นี่ก็ดึกแล้ว
มึงก็รีบๆไปอาบน้ำนอนเถอะ
พรุ่งนี้ต้องเหนื่อยแต่เช้า
เดี๋ยวกูก็จะไปนอนแล้ว”
เฮียแกพูดก่อนจะปิดประตูห้องออกไป
“หึ...
คิดว่าแผนเดิมจะได้ผลหรอเฮีย”
ผมจัดการเตรียมของใหม่
ชุดก็ต้องเอาไปเยอะๆ
ที่บอกให้เอาไปน้อย
คงเพราะต้องได้เปลี่ยนบ่อยแน่
ผ้าเช็ดตัวเอาไปสักสองผืน
เผื่อไว้เผื่อมันไม่แห้ง -.-'
ขนม ไข่ต้ม มาม่า ข้าวกล่อง
OK! เตรียมไว้แล้ว!!
เต้นท์ก็คงต้องอาศัยเพื่อนล๊ะ!
ไฟฉาย ขัน สบู่ แปรงสีฟัน บลาๆๆๆ....
OK! เสร็จทุกอย่างแล้ว
หนักไปหน่อยแต่ก็ดีกว่าไม่มีอะไรใช้ละกันอายคนเขา
ผมเหลือบมองดูนาฬิกาที่กำแพงห้อง
บอกเวลา 23:58 จะเที่ยงคืนแล้ว
ไปอาบน้ำนอนเลยละกัน
พรุ่งนี้จะมีอะไรน่าตื่นเต้นมั้ยน๊าาา...?
อยากให้เวลานั้นมาถึงเร็วซะแล้วสิ ^^
ก็เฮียเล่นเนียนขนาดนี้อุตส่าซึมๆ
ตั้งแต่วันที่รู้ว่าโดนรุ่นน้องแย่งที่
นี่คงจะแค้นสินะ หึๆ
ลงทุนจริงๆพี่กู - -
[ไรท์เตอร์พูดคุย] : ขอโทษทีหายไป
เป็นเดือนเลยสำหรับเรื่องนี้
ฮ่าๆ ค้างมากสินะ
ก็แหม๋ช่วงนี้กิจกรรมที่โรงเรียนเยอะมากค
รับผม -..- ก็นะ
เพราะคาแต่งตอนพิเศษภาคแรกอยู่
เลยช้านิดนึง(ไม่นิดป๊ะ?)
ตอนนี้ก็อัพนานแล้วแหละ
แต่วันนี้ไรท์มาขอปรับเปลี่ยนเนื้อเรื่องนิดนึง
แต่โครงเรื่องยังคงเดิม
ที่ทำตัวหนังสือใหญ่ๆก็เพราะว่า
เราไปอ่านแฟนฟิคคนอื่นมา
แล้วแบบว่าเออ...มันทำให้อ่านง่ายดี
และ้วลดูตอนจะยาวๆด้วย
เลยอยากลองบ้าง ก็เลยมาลงที่เรื่องนี้
เพราะถ้าลองเรื่องก่อนแบบจู่ๆเปลี่ยนเลย
มัันก็คงจะยังไงๆอยู่ล่ะนะ 555 '^[]^
ชอบไม่ชอบก็คอมเม้นต์ติชมกันด้วยเน้อ :))
ความคิดเห็น