[OS]where is my way?Part4 (Kris+hun+han)

เนื้อเรื่อง

[OS]Where is my way? Part4

ก๊อกๆก๊อก!!

Baek : “เน่! แกตื่นรึยางเนี่ย?” แบคฮยอนเคาะประตูและตะโกนเรียกชื่อเจ้าของห้องที่เขาและคนรักของเขา

ดั้นด้นมารบกวนยามวิกาลอย่างนี้ แต่กลับไม่มีเสียงตอบกลับแต่อย่างใด

Chan : “จะบ้ารึไงแบค นี่มันตี2นะ ต้องถามว่าเน่มันนอนรึยังต่างหากล่ะ”

Baek : “นั่นสิเน๊าะ-.- งั้น...เปลี่ยนใหม่ๆ ไอ่เน่ แกนอนรึยัง ถ้ายังไม่นอนก็มาเปิดประตูให้พวกฉันซักทีเซ่

ฉันเคาะจนเจ็บมือแล้วนะเฟ้ย” #แสดงความเคะออกมาเบาๆ - -“

Chan : “ให้ตายเถอะ เบาๆหน่อยซี๊ เดี๋ยวไอ้พวกนั้นก็แห่มาห้องไอ่เน่กันมันหมดหรอก - -* ”

          #ชาลยอลเอามือชวาขึ้นมาจับหน้าผากพร้อมกับเงยหน้าขึ้นฟ้ามองเพดานอย่างปลงๆ

Baek : “ฉันลืมนึกไปอ่ะยอลลี่ ถ้าพวกนั้นแห่กันมาจริงๆ เน่มันฆ่าฉันแหงๆ โทษฐานที่ทำห้องมันแออัด”

Chan : “ฉันล่ะไม่เข้าจริงๆ ทำไม่พวกแฟนคลับถึงได้บอกว่าเน้มันน่ารักอย่างนั้นอย่างนี้ เรียบร้อยอ่อนโยน

เห๊อะ! สำหรับฉันน่ะนะ ปีศาจชัดๆ”

Hun : “ที่มาเสียงดังเอะอ่ะโวยวายกันหน้าห้องผมแบบนี้ คงไม่ได้มานินทาผมแค่อย่างเดียวสินะฮ่ะ”

           เซฮุนตะโกนถามแบคฮยอนและชานยอลที่อยู่หน้าประตูห้องของเขา

Chan : “เหมือนรู้ว่าเราจะมาสินะ” ‘น่ากลัวขึ้นทุกวัน’ชานยอลคิดในใจ

Baek : “ถ้ารู้ว่าจะมา ทำไมแกไม่มาเปิดประตูรอพวกฉันเลยล่ะ ปล่อยให้ตะโกนแหกปากนินทาแกอยู่ได้”

           #มารยาทดีกันซะจริงๆนะคู่นี้ ตั้งแต่ไปแอบฟังลู่กับเฮียคุยกันและ นี่ยังมานินทาเขา หน้าห้องเขาอีก-.-

Chan : “ช่างเถอะๆ แต่แกจะให้พวกฉันตะโกนคุยกับแกหน้าห้องอย่างนี้ใช่มั้ย?”

          ไม่มีเสียงตอบกลับ แต่ซักพักประตูห้องก็ถูกเปิดออก เผยให้เห็นแผ่นหลัวของเซฮุนที่กำลังเดินไปที่

เตียงของเขา และแกล้งทำเป็นหยิบหนังสือขึ้นมาอ่านอย่างตั้งใจ โดยไม่ได้หันไปมองหน้าผู้มาเยือนทั้งสอง

แต่อย่างใด

Hun : “มีธุระอะไรกับผมเหรอฮ่ะ?”

            เซฮุนเอ่ยถาม ทั้งๆที่รู้ดีแก่ใจว่าชานแบคมาหาเขาเรื่องอะไร เพราะตอน

ที่เขากลับเข้ามาจากข้างนอกพร้อมไค เขาและไคเห็นชานยอลและแบคฮยอนเหมือนกำลังแอบฟังใครคุยกัน

ในห้องนั่งเล่นอยู่ และเท่าที่เขาจำได้ ก่อนเขาออกไปข้างนอก เขาได้แวะไปที่ห้องนั้นและพบว่าคนที่อยู่ใน

ห้องนั้นมีแค่ชานยอล แบคฮยอล คริสและลู่หานเท่านั้น

Baek : “แกอยู่กับใครเนี่ย ลีดล่ะ?”

           แบคฮยอนถามเพื่อความแน่ใจว่าไม่มีใครอยู่ในห้องนี้อีกแล้วนอกจาก

พวกเขา3คน

Hun : “ไปนอนห้องเฮีย!” (2ลีดเหอะๆ-.-)

Chan : “งั้น...ฉันเริ่มพูดเลยนะ ฉันรู้นะเน่ว่าพวกนาย3คนต่างก็เสียใจกับเรื่องนี้ และก็ไม่มีใครอยากให้เรื่ง

แบบนี้มันเกิดขึ้นในวงของพวกเรา ฉันกับแบคไม่ได้พูดเพื่อจะตอกย้ำซ้ำเติมแก แต่ที่พวกฉันมา ก็แค่อยากจะ

มาแนะนำแก แกคงไม่อยากเห็นเรื่งมันยืดยาวต่อไปอีกแล้ว  พวกฉันเองก็เหมือนกัน แกควรจะทำให้เรื่องมัน

จบซักทีนะเน่” #หยอยแกแนะนำเน่รึแนะนำคนแต่งเรื่องนี้ฮ่ะ- -* ?

Hun : “ใช่! ผมก็อยากให้มันจบเหมือนกัน แต่คนที่จะจบเรื่องนี้ไม่ใช่ผมหรือเฮียหรอกฮ่ะ คนที่จะจบน่ะคือ

พี่ลู่ตั้งหากล่ะ ขอเพียงแค่พี่ลู่ตัดสินใจมา เรื่องมันก็จบ แต่พี่เขากลับลังเลใจแบบนี้ คนที่เจ็บที่สุดก็เป็นพี่ลู่นั่น

แหละฮ่ะ ผมไม่อยากเห็นพี่เขาทุกข์และก็เสียใจไปมากกว่านี้อีกแล้ว และถ้าคนที่พี่ลู่เลือกไม่ใช่ผม ผมก็

พร้อมที่จะกลับไปเป็นพี่น้องกันเหมือนเดิมและมิตรภาพของผมกับเฮียก็จะยังเหมือนเดิมฮ่ะ”

Baek : “ฉันว่า พวกนายทั้ง3คนควรจะหันหน้าคุยกันจริงๆจังสักที และทำเรื่องนี้ให้มันจบอย่างสวยงามที่สุด

ดีกว่านะเน่ พวกฉันจะเป็นกำลังใจให้ ไม่ว่าผลมันจะออกมายังไง ฉันขอแค่อย่างเดียวมิตรภาพของนายกับ

เฮียน่ะ ขอให้เหมือนเดิม”

Chan : “พวกฉันอยากจะมาพูดแค่นี้แหบะ ส่วนวิธีที่จะทำให้เรื่องนี้จบ นายคงรู้ว่าควรจะทำยังไง?”

           เซฮุนเดินไปเปิดประตูห้องให้ชานยอลและแบคฮยอนออกไปจากห้องของเขา โดยไม่ตอบคำถามของชานยอลแต่อย่างไร

Baek : “เช๊อะ! ไปเหอะ ยอลลี่มันไล่เราแล้ว”

Chan : “หวังว่านายคงเข้าใจที่ฉันพูดนะ”

          หลังจากคู่แ_ด ออกไปจากห้องของเขา เซฮุนนั่งทบทวนคำพูดที่ทั้งสองได้พูดกับเขาอย่างถี่ถ้วน ก่อนจะหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาและทำอะไรบางอย่างกับมัน

continue