คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #25 : 22nd dish - Egg tart
Myungyeol's Sweet Desserts Set
Title: EGG TART♥
Pairing: Kimmyungsoo x Leesungyeol
Genre: AU, Ficlet
Author: khanunys
TALK: - อนสุท้ายอเ็แล้วนะะ! :D
- ไม่รู้ว่าะโนทุนโรธไหม แ่เราะบอว่ามันถึเวลาที่เราอาะ้ออำลาวารฟิไปแล้ว็ไ้
- สิลแปะลิ้์ >>อฟินมหวาน+าแฟ<<
- ฟัเพล เิน - Superbaker ไป้วย็ไ้อีอารม์นะ
♥
ิมมยอูพาอีอยอลออมาื้ออเ้าบ้าน
วันนี้เป็นวันที่ร้านออยอลหยุพอี และมัน็เป็นวันหยุอเา้วย ทั้สอนเลยถือโอาสนี้ออมาื้ออใ้ำเป็นเ้าบ้าน รวมทั้ออมาใ้เวลาว่า้วยันนอสถานที่บ้า
เพราะอยอลบอว่าถ้าไม่ออมา้านออยอละไ้อยู่บนเียทั้วัน
ิมมยอูไม่ใ่นใร้ายนานั้นเสียหน่อย เามั่นใว่าอย่าน้อยเา็้อปล่อยให้อยอลไปอาบน้ำ เ้าห้อน้ำ ทำอาหารหรือทำนมามใอยอลบ้าล่ะน่า แ่เา็ไม่ปิเสธหรอนะว่าอย่าน้อย้อมี่วใ่วหนึ่ที่เาะพาอยอลึ้นเีย ็อยอลน่ารัเินไปนี่ มยอูทนไม่ไหว็ไม่ใ่เรื่อแปลหรอ
“มยอู” เสียเรียาน้าายทำให้มยอู้อหันไปให้วามสนใ “หิวแล้ว อยาทานทาร์ไ่ั”
มยอูมอามทิศที่อยอลี้ ่อนะเห็นป้ายรูปทาร์ไ่ิ้นใหู่ยั่วน้ำลาย เพราะะนั้นมยอูึไม่รู้สึแปลใเท่าไรที่อยอลึ่เพิ่ทานอาหารไปเมื่อประมายี่สิบนาทีที่แล้วะบอว่าหิวแ่เา็อไม่ไ้ที่ะพูหยออีนอย่านึสนุ
“เพิ่ทาน้าวไปเอนะรับ ทานนมอีเี๋ยว็อ้วนหรอ”มยอูพู้วยน้ำเสียลัวหัวเราะอย่ามีวามสุ ่าาอยอลที่หันมามอาวา
“อ้วนแล้วทำไม” นหน้าหวานพูเสียแ็ “ันไม่ไ้้อนายให้มาื้อให้อยู่แล้วนี่ ื้อทานเอ็ไ้”
“อนเหรอรับ” มยอูถามพร้อมับรั้เอวอยอลเ้ามาใล้ โยไม่สนในรอบ้าที่มอมาอย่าใับารระทำนี้ และนในอ้อมแนอเาเอ็เป็นอีนหนึ่ที่แสอาารใออมา
“ทำอะไรน่ะ!” อยอลร้อเสียหลพลายมือึ้นมาีเาเสียเ็มแร มยอูร้อโอรวออมา้วยเสียที่ไม่ัเท่าไรนั านั้นึเินเลี่ยออไปื้อทาร์ไ่มาให้ับอยอล
วามริแล้วิมมยอูนี่แหละือนที่ามใอีอยอลมาที่สุ
“ไม่นึว่าะื้อให้นะเนี่ย” อยอลพูเสียใสอย่าร่าเริหลัาที่มยอูยื่นล่อที่บรรุทาร์ไ่ำนวนหลายิ้นไปให้
“ผมว่าอยอลรู้อยู่แล้วมาว่ารับว่าผม้อื้อให้” เาอบลับไปพร้อมับหัวเราะอย่านึอบใ ่อนที่มยอูะยิ้มเ้าเล่ห์ออมา “ว่าแ่ไม่ิะให้่าอบแทนันหน่อยเหรอรับ”
“อบแทนอะไรเล่า นายื้อมาให้ันเอนี่” อยอลบ่ายเบี่ยเสียใส ่อนะัทาร์ไ่ำให่เ้าปา ใบหน้าเนียนสวยปรารอยยิ้มหวานๆึ้นมานนรอบ้าพาันเหลียวหน้าเหลียวหลั วาลมโเปล่ประายอย่ามีวามสุนมยอู้อถอนหายใออมายาวๆ
“บอแล้วไม่ใ่เหรอว่าอย่ายิ้มแบบนี้น่ะ” นหน้าหล่อุนรัเบาๆ านั้น็ว้ามือออยอลมาุมเอาไว้เสียแน่นแล้วออแรึให้เินาม
“นี่มยอู” นเป็นพี่ร้อเรีย เมื่อเาหันไปามเสียเรียนั้น อยอล็ถามำถามที่ทำให้เาอไม่ไ้ที่ะหัวเราะออมา “หิวเหรอ ทานทาร์ไ่ไหม”
“อยาให้ผมทานเหรอรับ” เาหันไปถามนัวบาที่เินเยื้ออยู่้านหลั เมื่อเห็นว่าอยอลพยัหน้ารัวๆเป็นารอบรับ มยอู็ยยิ้มเล็น้อย่อนะพูแหย่อีน “ป้อนผมสิรับ...แ่้วยปาออยอลนะ”
“ะบ้าหรือไ!” อยอลร้อโวยวายเสียหล พลายมือึ้นีายหนุ่มรหน้าเสียเ็มแร “นี่มันที่สาธาระ รู้ัไหม ที่สาธาระน่ะ ิมมยอู!”
“ั้นถ้าอยู่บ้านเราพี่็ะยอมสินะรับ” นเป็นน้อเย้าแหย่นเป็นพี่แล้วหัวเราะ้วยวามสนุสนาน ่าาอยอลที่ทำหน้ายู่แล้วเินหนีมยอูไปทันที “อนเหรอรับ”
“เปล่า” อยอลเอ่ยปิเสธเสียแ็ พลาสะบััวให้หลุพ้นาารเาะุมอนรั แ่มยอู็ไม่ยอมึเปลี่ยนาารว้า้อมือออยอลมาเป็นารอเอวนัวบาเอาไว้แทน านั้น็มูลบนแ้มนุ่มอย่าไม่อายสายาใร “ทำบ้าอะไรอนายน่ะ ิมมยอู!”
อีอยอลพู้วยวามใ ่อนที่นัวบาะหยิบทาร์ไ่ในล่อึ้นมายัใส่ปานหน้าหล่อทั้ิ้น ่อนะปิท้าย้วยประโยสั้นๆ้วยวามสะใ
“สมน้ำหน้า!”
“ะรีบไปไหนล่ะรับ” ยัไม่ทันที่อยอละไ้เินหนีมยอูไปไหน ายหนุ่มรุ่นน้อ็ัารับทาร์ไ่ที่โนรุ่นพี่แล้ยัใส่ปาแล้วว้า้อมือออีนเอาไว้ไ้ทันท่วที
“ไปื้ออ่อไ” นหน้าหวานอบลับมา้วยน้ำเสียที่ิะสั่นเล็น้อย
“เี๋ยวผมพาไปรับ” มยอูยิ้มละมุนละไม “แ่หลัาที่ลโทษพี่แล้วนะรับ อยอล”
ริมฝีปานุ่มถูทาบทับ้วยเรียวปาอมยอูอย่าแนบแน่นเพียั่วรู่ ่อนที่นหน้าหล่อะเป็นฝ่ายละออไปพร้อมับรอยยิ้มเยี่ยผู้นะที่ประับอยู่บนใบหน้า ใบหน้าหวานใสออยอลึ้นสีัอย่าอไม่ไ้ นเป็นพี่ึยมือึ้นไปีอีฝ่าย้วยวามเินอายแล้ว้มหน้าุๆเินามหลันรัไปโยไม่เถียอะไรสัอย่า แ่ถึอย่านั้นมยอู็ยัไ้ยินประโยที่อยอลพึมพำับนเออยู่ี
“ิมมยอูนหน้าไม่อาย ไม่รู้ัาลเทศะ ไมู่สถานที่เอาะเลย ทำอะไรประเิประเ้อ นั้เยอะั้แยะ ไม่มียาอายหรือไ” เพราะำบริภาษพวนี้แหละทำให้มยอู้ออบโ้ออไปอย่าอไม่ไ้
“่อให้นเยอะว่านี้ ับอยอลผม็ล้านะรับ”
ิมมยอูหน้าไม่อาย...ริๆนั่นแหละ...
end.
ความคิดเห็น