บ้านนิทานหรรษา

ลำดับตอนที่ #3 : ค้างคาวกับฝนร้อยห่าและปลาโลมากับทรายในท้องทะเล

ค้างคาวกับฝนร้อยห่า 
และปลาโลมากับทรายในท้องทะเล 

วันหนึ่งค้างคาวกล่าวแก่นกฮูกว่า..
"ข้าแต่ท่านผู้เป็นปราชญ์แห่งสัตว์ทั้งหลาย ข้ามีความสงสัยมาช้านานแล้ว
ต้องการจะรู้ว่าคุณของมารดามีมากน้อยเพียงไร หมายความว่ามีกี่ประการ"

นกฮูกตอบว่า "คุณแห่งมารดาของเจ้ามีเท่ากับเม็ดฝนร้อยห่า"

"ถ้าเช่นนั้นข้าจะไปนับเม็ดฝนร้อยห่า" ว่าแล้วค้างคาวก็บินไป

อีกวันหนึ่งปลาโลมากล่าวแก่นกฮูกว่า..
"ข้าแต่ท่านผู้เป็นปราชญ์แห่งสัตว์ทั้งหลาย ข้ามีความสงสัยมาช้านานแล้ว
ต้องการจะรู้ว่าคุณของบิดามีมากน้อยเพียงไร หมายความว่ามีกี่ประการ"

นกฮูกตอบว่า "คุณแห่งบิดาเจ้ามีเท่าเม็ดทรายในท้องทะเลทั้งหลายรวมกัน"

"ถ้าเช่นนั้น ข้าจะไปนับเม็ดทรายในท้องทะเล" ว่าแล้วปลาโลมาก็ว่ายน้ำไป

ในที่สุด วันหนึ่งค้างคาวกล่าวแก่นกฮูกว่า..
"ข้าแต่ท่านผู้เป็นปราชญ์แห่งสัตว์ทั้งหลาย
ในพิภพนี้มีสัตว์ปีกเท่าใด ก็ได้ช่วยข้านับเม็ดฝนร้อยห่าพร้อมกันแล้ว 
สัตว์ปีกทุกตัวนั้นยืนยันเป็นเสียงเดียวกันว่า ไม่สามารถจะนับเม็ดฝนร้อยห่าได้
ขอท่านผู้เป็นปราชญ์แห่งสัตว์ทั้งหลายได้โปรดบอกข้าผู้น้อยปัญญาว่า 
คุณแห่งมารดามีมากน้อยเพียงไร"

นกฮูกได้ฟังจึงว่า "คุณแห่งมารดาของเจ้านี้มีมากเท่าฝนร้อยห่า 
เมื่อฝนร้อยห่าไม่สามารถนับได้ ก็หมายความว่า 
คุณของมารดาไม่สามารถจะคณนาหรือนับได้เช่นเดียวกัน"

หลังจากนั้นปลาโลมาก็แจ้งแก่นกฮูกว่า..
 "ปลาทุกตัวในท้องทะเลทั้งหมดช่วยกันนับเม็ดทรายในท้องทะเล
แต่ในที่สุดก็ยืนยันว่าไม่สามารถจะนับได้ ขอให้นกฮูกบอกว่า คุณแห่งบิดามีมากน้อยเพียงไร"

นกฮูกจึงกล่าวว่า "คุณแห่งบิดาของเจ้ามีมากเท่ากับเม็ดทรายในท้องทะเลทั้งหลายรวมกัน
เมื่อเม็ดทรายในท้องทะเลไม่สามารถนับกันได้ ก็หมายความว่า 
คุณของบิดาไม่สามารถจะคณนาหรือนับได้เช่นเดียวกัน"

พระคุณแห่งบิดา และมารดานั้น มีมากเกินจะคณานับได้
จากนิทานอีสป 300 เรื่อง