คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : #ฟิควีเป็นของกุก 04
If You Do
Chapter IV :: Nod Along
แทฮยอลับมาที่บ้าน้วยวามรู้สึที่พัไม่เป็นท่า ัารเ็บเสื้อผ้าและเินออมาาบ้าน ่อนะเห็นรถอยุนิอ้าอยู่พร้อมับเ้าอรถที่ยืนพิรถอยู่
“ุยุนิ” ยุนิถอนหายใออมา่อนะเินมาแย่ระเป๋าเสื้อผ้าอแทฮยอไป่อนะโยนใส่ลัรถและเินลับมามอใบหน้าุนอแทฮยอ
“ไป้าที่อนโอฮยอเถอะ” แทฮยอถอนหายใออมา่อนะพยัหน้ารับอย่าหมแร เินามยุนิึ้นรถ ่อนะลั้นน้ำาเอาไว้เมื่ออีนยื่นมือมาลูบหัวอแทฮยอ
“ร้อออมาเถอะนเ่” แทฮยอปล่อยน้ำาออมา วามรู้สึไว้เนื้อเื่อใทั้หมมันหมล ภาพวามเ้าู้ในอีออินไหลเ้ามาในหัวราวับภาพาย้ำ ทั้ๆที่แทฮยอให้อภัยและให้โอาสมาเสมอ และเาิว่ามันะหมลแล้วับเรื่อนี้ แ่เปล่าเลย ในเมื่อวันนี้อินเป็นนทำลายทุอย่า
ยุนิอรถที่อนโอัวเอ่อนะเห็นว่าแทฮยอหลับไปแล้ว เาัารพยุอีนออารถ ่อนะเรียให้พนัานให้มานระเป๋าอแทฮยอามึ้นมา
อนโแห่นี้อยู่ภายใ้เรือ JIIK Group เ่นัน ยุนิึเลือที่ะอยู่ั้นบนสุเพื่อวิวอันสวยาม เามอใบหน้าสวยอนในอ้อมแนที่ำลัหลับาพริ้มพร้อมับราบน้ำาที่เลอะไปรอบวา
“อย่าร้อไห้อีเลยนะ แทฮยออา” ยุนิปาราบน้ำาออาใบหน้าสวย ่อนะพยุแทฮยอเ้ามานอนในห้อนอนอัวเอ ัท่าทาออีนให้นอนสบายึ้น่อนะห่มผ้าให้อีนเรียบร้อย
“ฝันีนะรับ นเ่อฮยอ” ยุนิริมฝีปาลบนหน้ามน่อนะเลื่อนลมาที่มู และแะเบาๆลที่ริมฝีปาออีน ่อนะผละออมา และเินออไปาห้อนอนอัวเอ
.
แทฮยอื่นเ้าามปิอัวเอ ่อนะพบว่าหัวอเาหนัไปหม วา็เ็บแสบ และภาพห้อที่ไมุ่้นาทำให้แทฮยอมวิ้วเ้าหาัน ่อนะเห็นยุนิเินออมาาห้อน้ำในุทำานเรียบร้อย และรอยยิ้มมุมปาที่ส่มาให้เา และเินมาหาแทฮยอ
“ไปทำานไหวไหม?”
“ไหวฮะ อบุุยุนินะฮะ” แทฮยออบำถามออีนทันที ่อนะยับลุึ้นาเียและเห็นระเป๋าอัวเออยู่ที่้าเียฝั่ที่เานอน แทฮยอหยิบเสื้อผ้าออมา่อนะมอยุนิที่ยั้อมาที่เา
“เรียยุนิฮยอเหมือนเิมไ้ไหม?” แทฮยออเสื้อผ้าในมือ่อนะยยิ้มออมา และพยัหน้ารับอย่าว่า่าย ่อนะโ้ัวและเินเ้าห้อน้ำไป
แทฮยอัารอาบน้ำแ่ัวอย่ารวเร็ว่อนะออมาาห้อนอน และยุนิที่ำลัื่มาแฟอยู่ที่ห้อนั่เล่นพร้อมับอ่านบ้าอย่าในไอแพไป้วย
“ัารมื้อเ้าสะสิ เรา้อไปทำานนะ” แทฮยอพยัหน้ารับ่อนะเินมาที่ห้อรัวพร้อมับอาหารเ้าอย่าโ๊ที่ถูวาไว้บนโ๊ะพร้อมับพลาสิปิหน้าเอาไว้
แทฮยอัารมื้อเ้าอย่ารวเร็วแม้ว่าะยัไม่ถึเวลาทำานแ่แทฮยอ็รีบัารในเวลารวเร็ว พร้อมับน้ำส้มที่ถูวาไว้้าัน หลัาทานเสร็แทฮยอ็ล้าานและว่ำเรียบร้อย่อนะเินออมาาห้อรัว และเห็นว่ายุนิื่มาแฟหมแล้ว
“ไปรับนเ่”
.
แทฮยอมอร่าสูออินที่ำลัยืนอยู่หน้าบริษัท มวิ้วเ้าหาันเพราะวามุ่น้อใ ่อนที่มือเย็นๆอยุนิะยื่นมาลูบหัวอเาพร้อมับน้ำเสียทุ้มๆนั้น
“มาับฮยอ้อเ้า้านหลับริษัทนะรับ” แทฮยอยยิ้มออมาเมื่อเห็นรอยยิ้มแสนอบอุ่นออีน ่อนะพยัหน้ารับไปทันที
“ยิ้มให้ฮยอเยอะๆนะรับ นเ่”
แทฮยอแยับยุนที่ลิฟ์ เามาที่โ๊ะทำานอัวเอ่อนะว่าฮโยรินำลัอ่านเอสารอยู่ที่โ๊ะทำานอเา แทฮยอเินเ้าไปทัเธอ่อนะเห็นว่าเธอมีสีหน้าที่ยััวลอยู่เ่นเิม
“แทฮยออา านเ้าแ่เ้าเลย เรามีประุมอนสิบโมนะ” แทฮยอพยัหน้ารับ่อนที่เธอะเินเ้าไปในห้อทำาน ท่าทาัวลทำให้แทฮยออะหหู่ยิ่ว่าเ่า
แทฮยอทำาน้วยวามไม่สใสเท่าไหร่ เพราะฝ่ายอแทฮยอ้อรับผิอบเินำนวนมามาัสรรเพื่อแ่ายให้แผนอื่น่อไป วามเรียทำให้แทฮยอไม่อยาอาหารึัารื้อแนวิมาเป็นมื้อเที่ยะที่ทำานไป้วย
[แทฮยออา มีผู้ายมาิ่ออพบเรานะ] แทฮยอรับสายาประาสัมพันธ์ ่อนะถอนหายใออมาอย่าไม่้อเาเลยว่าใรมา
“อบุฮะ”
แทฮยอลมาที่เาเอร์ประาสัมพันธ์ ่อนะเห็นว่าอินำลัยืนอยู่้วยใบหน้าที่เ็มไป้วยวามัวล แทฮยอสูลมหายใเ้าปอ่อนะ้าวมาเผิหน้าับนที่ำลัะเป็นอีนรั
“อินฮยอ” แทฮยอเรียนัวสูภายใ้เสื้อเิ้สีาวยับยู่ยี่และาเยีนส์าๆับรอเท้าผ้าใบ แทฮยอมอสภาพอีน็พอเาออว่าอินไม่ไ้ไปทำาน
“แทแทอา ฟัฮยอ่อนนะ” แทฮยอถอนหายใออมา่อนะเินนำอีนมาที่าเฟ่ใ้ึ แทฮยอมอใบหน้าแสนัวลออีน ใบหน้าที่แทฮยอเห็นมันลอเวลาที่อินมีนอื่นและมาแ้ัวับเา
“ฮะ แทะฟัินฮยอแ้ัวนเสร็” อินเม้มริมฝีปาเา้าหาันเพราะประโยประประันอร่าบาเบื้อหน้า รั้มือเรียวมาุมเอาไว้พร้อมับลูบไปมาเบาๆ
“ฮยอำไ้ว่าิน้าวเย็นอยู่ที่ร้านใ้อนโนะรับ แล้วฮยอ็ำอะไรไม่ไ้อีเลยนะรับ นี” แทฮยอมวิ้วเ้าหาัน ่อนะยยิ้มมุมปาึ้นอย่าสมเพสัวเอ
“ฮยอิว่าแทโ่มาเหรอรับ มันไม่เหุผลเลยอ่ะ!” แทฮยอเผลอเสียัึ้นมา ่อนะถอนหายใอีรั้และมอใบหน้าอนรหน้าอีรั้
“ินฮยอฮะ แทเื่อใและฟัฮยอมาลอ แทิว่าฮยอะเปลี่ยนไปแล้ว แ่มันไม่ใ่เลยอ่ะฮยอ แทเหนื่อย” แทฮยอมวิ้วเ้าหาันแน่น ่อนะถอนหายใออมาอย่าเหนื่อยอ่อน
Rrr Rrr
แทฮยอละสายาาบุลรหน้า่อนะหยิบเรื่อมือสื่อสารที่ำลัสั่นึ้นมาูสายเรียเ้า เบอร์แปลทำให้แทฮยอมวิ้วเ้าหาันอีรั้่อนะรับสาย
“สวัสีรับ ิม แทฮยอรับ” อินมอใบหน้าอนรั ับุมมือเรียวเอาไว้เมื่อเห็นสีหน้าไม่่อยสู้ีอแทฮยอ ไหนะใบหน้าีเียวที่ทำให้เาเป็นห่ว
[สวัสีรับ ุิม แทฮยอนะรับ เราโทรมาาโรพยาบาลปูานนะรับ] แทฮยอเม้มริมฝีปาเ้าหาัน ัฟันลที่ริมฝีปานเริ่มเ็บ
“รับ มีเรื่ออะไรเิึ้นหรือเปล่ารับ?” แทฮยอมอใบหน้าออิน หัวใำลัเ้นรัวเพราะวามเรียที่ำลั่อัวึ้นาวามิไป่าๆนาๆอัวเอ
[รับ ือรถยน์อุิม แทิลับุิม ยอนีประสบอุบัิเหุแหโ้เมื่อีสี่อเมื่อืนที่ผ่านมารับ] แทฮยอเบิาว้า วาทั้สอลอไป้วยหยาน้ำทันที ร่าายเย็นเียบและไม่มีวามิใๆในหัวอีเลย
“ะ รับ..."
[อนนี้ทั้สอนเสียีวิแล้วนะรับ ทาเราะส่ศพลับไปที่โลนะรับ]
อินมอใบหน้าีเียวอนรั มือเรียวเย็บเียบนเาเป็นห่ว น้ำาเม็ใสไหลออมาาวาทั้สอ้า ริมฝีปาัเ้าหาันนเลือไหลออมาามุมปา อินรั้ร่าบามาอ่อนะหยิบเรื่อมือสื่อสารอแทฮยอมาพูสาย่อ
“รับ อบุรับ” อินฟัปลายสาย็พอะเาทุอย่าออ อร่าบาที่ำลัร้อไห้้วยวามเป็นห่ว มือเรียวิำเ้าหาันนเิแผลในฝ่ามือ มือหนาลูบลุ่มผมอนรัที่ฟูมฟาย้วยวามห่วใย
“ใเย็นๆนะรับ” แทฮยอันร่าออีนรัออ ่อนะเินออมาาาเฟ่พร้อมับใบหน้าที่เ็มไป้วยน้ำาและอาารเหม่อยลอย ่อนะบัเอิเอยุนิำลัเินออมาาลิฟ์ อีฝ่ายมอร่าบาอย่าใ
“แทฮยอ” ยุนิมอร่าบาที่ำลัร้อไห้ รั้อีนมาอ้วยวามเป็นห่วและวามัวลาน้ำาที่ยัไหลออมาไม่าสาย
“ยุนิฮยอ ฮึ แทไม่เหลือใรแล้ว”
.
อุนั่อยู่ในห้อทำานอัวเอพร้อมับเอสารแฟ้มสุท้ายที่ัารอ่านเสร็ เาัารว่ามันลหลัาที่เ็น์ลไปเรียบร้อย เลื่อนูล้อวรปิบริเวที่แทฮยอทำานแ่ร่าบา็ยัไม่ลับมาทำานทั้ๆที่ำลัะหมเวลาพั ่อนที่ประูห้อทำานะเปิออพร้อมับร่าสูอนัมุนที่เินเ้ามาอย่าไม่บอไม่ล่าว อีฝ่ายเินเ้ามาพร้อมับใบหน้าไม่พอใ
“มึทำหรือเปล่า?! มึทำใ่ไหมว่ะ?!” อุมวิ้วเ้าหาัน ะที่นัมุนเินมาประิัวเาพร้อมับระาอเสื้อ อุผลัอีนออ่อนะเินมาเผิหน้าับนัมุนอย่าไม่พอใ
“ทำเหี้ยอะไร?!”
“พ่อับแม่อแทฮยอายแล้ว รถแหโ้เมื่อืน” อุเบิาว้าอย่าใ ร่าหนาพิเ้าับโ๊ะอย่าไม่เ้าใ ะที่นัมุนถอนหายใออมาและมอท่าทาอเพื่อนรั
“มึเลียแทฮยอนานี้เลยเหรอวะ?!” นัมุนถามประโยาใออมา ่อนที่ใบหน้าที่เยเ็มไป้วยวามร้ายาออุะเยหน้าึ้นมาสบาับเา
“ูไม่เยเลียแทฮยอเลย” อุำหมัเ้าหาัน เาแทบไม่้อเาเลยว่าอนนี้แทฮยอะเป็นอย่าไร ร่าบานั้นะ้อเ็บปวและร้อไห้ออมานสลบไปแน่ อนนี้ิใออุเ็มไป้วยวามสับสนและวามเป็นห่วร่าบามาว่า เาอยาะไปหาแทฮยอ อยารั้อีนเ้ามาอพร้อมับำปลอบประโลมมามายที่ัเ็บเอาไว้
“มึ็รู้...” อุพ้นลมหายใออมาอย่าไม่เ้าใ มือหนาปั้าวอหล่นระายาโ๊ะทำาน ่อนที่ร่าหนาะทรุลับพื้นพร้อมับรอยยิ้มแสนสมเพสัวเอ
“ว่าูไม่เยเลิรัแทฮยอ”
#ฟิวีเป็นอุ
เรามาแล้วะ อนนี้สสารน้อแทมามายยยย
อุอเราเป็นเพราะเอนะะ น้อรัแทแทมา
หุหุ แ่็ร้ายเพราะรั เอันอนหน้า
อย่าพึ่่าุ นี้ไม่ใ่ฝีมือน้อ
ความคิดเห็น