คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : #แทฮยองดาวโป๊ 10
Chapter X :: น้อแทับโษาเรื่อีฬา
แทฮยอื่นึ้นมาพร้อมับร่าาวีปลายเียที่ำลัแ่ัวอยู่ และทันทีที่เห็นเาลืมาอีฝ่าย็รีบผละมืออาแ่ัวมานั่ล้าเีย แ่แทฮยอไม่สามารถมอใบหน้าออีฝ่ายไ้เลย ไม่ใ่เพราะโรธ แ่น่าะเป็นเพราะเินมาว่า
“โรธฮยอหรือเปล่า วันนี้แฮยอนฮยอโทรมาบอว่าแทแทมีานใ่ไหม?” แทฮยอเบิาว้าอย่าใ ่อนะ้าวลาเียแ่็โนยุนิว้ามือเอาไว้
“แทฮยอ” แทฮยอมอใบหน้าัวลอร่าีอย่าหนัใ ่อนะหันลับมาเผิหน้าันและระับฝ่ามือออีฝ่ายเอาไว้
“แทไม่โรธฮยอหรอนะ เอาเป็นแทเอแย่ว่านี้็แล้วัน และ...” แทฮยอถอนหายใออมา ่อนะลอบมอหน้าออีฝ่ายที่ำลั้อมาที่เา
“แทเอ็รู้สึี”
.
แทฮยอโยหัวไปามัหวะอเพลแร็ฟบีทหนัในรถอยุนิ ่อนที่อีฝ่ายะอลที่หน้าบริษัทอเา พร้อมับรอยยิ้มที่ถูส่มาให้
“อบุมานะ ถ้าแทับมาเอนทำานสาย” ยุนิมอรอยยิ้มสใสอร่าบาที่ำลั้าวลารถไป้วยวามเอ็นู ่อนะออรถเพื่อไปทำหน้าที่อัวเอ ะที่แทฮยอ็้าวยาวๆนมาถึสูิโออบริษัทที่ถูเเป็นาสีาวโล่ๆ
“ทำไมมา้านายี้ละรับ วี” น้ำเสียทุ้มเบื้อหลัทำให้แทฮยอแอบเบ้ปาออมาทันที ่อนะหันหลัและโ้ให้อีฝ่ายเล็น้อย
“สวัสีฮะ อัวไปเปลี่ยนเสื้อผ้านะฮะ” แทฮยอโ้ัวเสร็็เินหลิวออมาาอีฝ่ายทันที ปล่อยให้นัมุนยิ้มออมาับแผ่นหลับาที่ำลัเินห่าออไป
“แทแท นึว่าไม่มาสะแล้ว” แทฮยอส่รอยยิ้มให้เหล่าสาฟนอื่นๆที่ำลัวุ่นวายันอยู่ในห้อแ่ัว ่อนะรับเสื้อผ้ามาาสไลิส
“แทแท! มีแฟนแล้วเหรอ?” แทฮยอเยหน้าาาถอเ็มั ะที่เหล่านูน่าทั้หลาย็ทยอยเ้ามาับพลิัวแทฮยอไปมาเพื่อูรอย้ำใ้ร่มผ้าันให้ัเน
“เอ่อ...” แทฮยอเผลอมวิ้วเ้าหาันอย่าหนัใ ่อนที่สายาะสบับในอีนที่นั่อยู่หน้าโ๊ะเรื่อแป้ ใรอีนที่ำลั้อมอมาที่แทฮยอ
“สายันมาแล้วนะ เริ่มานันสัที” เสียอนัมุนทำให้แทฮยอเป็นอิสระาารถูัไร้ ่อนะถูพาไปแ่ัว และแ่หน้าเพื่อเ้าา
.
านอวันนี้ผ่านไปอย่าสะวสบาย อาเพราะเป็นารถ่ายอเสื้อผ้าีฬาและอุปร์ีฬา ทำให้ไม่มีาที่แทฮยอะ้อเปลือัวมาเท่าไหร่ แ่สายาาบ้วอาล้ออย่านัมุน และมือที่วยโอาศทุรั้ออินนั้น็มาพอแล้ว
“แทแท เี๋ยวแฮยอนะมารับอน 1 ทุ่มนะ” แทฮยอพยัหน้ารับะที่เหล่าสาฟเริ่มทยอยันเ็บอ อีฝั่อห้อมีอินที่เินออมาาห้อเปลี่ยนเสื้อผ้า และเินมาเ็บอลระเป๋า้าๆแทฮยอ
“ลว่ามีแฟนแล้วริิ?” แทฮยอละสายาาบานประูมามอ้นเสียที่ำลั้อมาที่เาเ่นัน ่อนะถอนหายใออมา
“เปล่าสัหน่อย” แทฮยอไ้ยินเสียหัวเราะในลำอออีฝ่าย ่อนที่ประูห้อรับรอะเปิออพร้อมับร่าสูอนัมุนที่มีท่าทาเหนื่อยล้า
“ไอิน มึโทรไปหาพวมันิว่าวันนีู้ไม่เ้าไปหา” แทฮยอมอร่าสูอาล้อื่อัที่ทิ้ายล้าอิน หรือ็ือ้าแทฮยอ้วยเ่นัน
“เี๋ยวพวมัน็โวยวายอีนะมึ แล้วบอว่ามีเรื่อะอว้วย” นัมุนส่ายหน้าไปอย่าระอา ะที่ันายึ้นเพื่อวาล้อลที่โ๊ะเบื้อหน้า
แทฮยอมอทั้สอน่อนะถอนหายใออมา และำลัะลุออาห้อไปรอพี่ายอเาที่อื่น แ่็ถูรั้เอาไว้้วยน้ำเสียอนัมุน
“ทำไม อยู่่ใ้อาาศรวมันมันลำบาเหรอ?” แทฮยอเผลอถอนหายใออมาเสียั ่อนะทิ้ัวลนั่ที่เิม และส่้อวามเร่ให้พี่ายอเามารับ
“ไ้่าวว่าราว่อน แเืบไ้แล้วนี่” แทฮยอเผลอมวิ้วเ้าหาัน นิ้วเรียว็เล่นเมส์ไปเรื่อยๆ นระทั่อินนั่ลอี้าอแทฮยอ
“็่ายอยู่นะ เลิ้มมา็ไ้ไปแล้ว” แทฮยอเยหน้าาเรื่อสื่อสารเบื้อหน้า ่อนะเห็นสายาที่ำลั้อมาอย่าโลมเลีย
“ปาหมา” อินมอร่าบาที่ำลัปาีพร้อมับรอยยิ้มเหยีย ถึแม้ว่าแทฮยอะลัวแ่เา็ยัทำให้ใีสู้เสือไป่อน
“ั้นเี๋ยว็รู้ว่า่ายไหม?” แทฮยอโนมือหยาบนั้นว้าเ้าที่ไหลพร้อมับเอวบาที่ถูนัมุนรัเอาไว้และอุ้มเาึ้นพาบ่า พร้อมับอินที่ึเรื่อมือสื่อสารอแทฮยอออ และโยนไปไว้บนโ๊ะ
“ปล่อยนะ ฮึ” มือหนานัมุนบีบปลายาอแทฮยอเอาไว้ และอินที่ปเิประูห้อแ่ัวออ และร่าอแทฮยอที่ถูโยนเ้ามานระแทับผนั
“ราัละ นูะไ้ถึใ” แทฮยอเบิาว้าและลับถูมือหนาปิริมฝีปาเอาไว้ พร้อมับนัมุนที่ลมือถอาเหนัแนบเนื้ออแทฮยอออ และเสื้อแนยาวที่ีระานเนื้อผ้าบาไปับผิวเนียน
“ไอพวเลว!!”
CUT at Bio @khaimookB
แทฮยอทิ้ายลพิับแผ่นออนัมุน ะที่อิน็หยิบเสื้อผ้าที่ถออเอาไว้มาใส่ให้ับร่าบาที่ำลัหมแร โยมีนัมุนที่หยิบผ้าเ็หน้ามาเ็ราบาว่าๆ
“ฮึ” ร่าบาปล่อยหยาน้ำาออมาอย่าหมเรี่ยวแร นระทั่ถูอุ้มออมาาห้อแ่ัว ็เอับร่าอแฮยอนที่ำลั้อมาที่พวเา รวมถึร่าสูอานยอลที่ำลัแสออถึวามไม่พอใ
“แฮยอ ฮึ” แทฮยอปล่อยเสียร้อไห้ออมา ะที่นัมุน็ไ้แ่ส่ร่าบาืนให้ับแยอนทีู่เียบนิ่ว่าปิ แฮยอนรับร่าอน้อายมาอเอาไว้ ่อนะวาลบนพื้นอย่านุ่มนวล
พลั่! พลั่!
แฮยอนใส่หมัให้ับร่าสูทั้ ่อนะถอนหายใออมาเสียั อยาะเ้าไป้ำแ่็เพราะเสียร้ออแทฮยอที่ัึ้นทำให้เารีบเ้ามาโอบอน้อายเอาไว้
“านยอลฮยอ เรื่ออแทแท ัารสะนะ ส่วนไอสอนนี้...” แฮยอนำลัโมโหแ่เพราะแรเบาๆที่ำลัเย่าแนอเานั้นทำให้แฮยอน้อหันมาสนใแทฮยอแทน
“ลับเถอะฮยอ แทอยาลับบ้านแล้ว” แฮยอนถอนหายใออมา ่อนที่แฮยอนะ้าวออาห้อไป ทิ้ไว้เพียสายาสำนึผิอนัมุนและอินที่ำลัลุึ้นาพื้น
“พวนายไม่ไ้รวมานับวีอีแล้วนะ”
.
แทฮยอถูพาลับมาที่อนโ โยมีฝ่ามืออพี่ายทีุ่มมืออเาเอาไว้ลอทา ท่าทาที่ยัโมโหทำให้แทฮยอเผลอสะอื้นึ้นมา
“แบฮยออยู่ที่อนโ เหุาร์เมื่อี้แบฮยอ็อยู่ แ่เพราะแบมแบมมา้วย แบฮยอเลย้อพาน้อลับมารอที่อนโ” แทฮยอรู้สึไม่สบายในแฮยอน้อึายมาออีรั้
“ไม่เป็นไรน๊า~”
แทฮยอทาบีย์าร์ลที่หน้าประู ่อนที่มันะถูัน้วยพี่ายอเา ่อนะเห็นร่าบาที่นั่หน้าทำหน้ายัษ์อยู่ที่โฟา และน้อายนเล็อบ้านที่ำลันั่้มหน้าอยู่้าัน
“แทแท” แทฮยอโนน้อายัวสูพุ่เ้ามาอ พร้อมับรอยยิ้มสใส่อนที่ะหายไปเมื่อสายาอแบมแบมมอเห็นร่อรอยบนลำออเา
“ย้ายมหาวิทยาลัยสะ” ทันทีที่แทฮยอนั่ล็ไ้ยินเสียเรียบๆออาพี่ายนโอบ้าน พร้อมับสายาที่ไร้วี่แววอวามล้อเล่น
“แ่แบฮยอ...
“ฮยอทำเรื่อลาออาบริษัทานยอลแล้ว ะย้ายที่เรียนหรือไปเรียน่อับแบมแบม็เลือ” แทฮยอถอนหายใออมาอย่าัวล ะที่น้อเล็็ระับแรที่ไหล่มาึ้น
“ฮยอรู้เรื่อที่เราถูามรัวานนะ ทั้ที่ะ ที่อนโ ที่ทำาน ฮยอไม่อยาให้เราโนแบบนี้อีนะ แทแท” แบฮยอนมอใบหน้าเศร้าสร้อยอน้อายอย่าหวแหน
“ไ้ฮะ” แทฮยอยยิ้มออมา ะที่แบฮยอน็ึเ้าอเสียเ็มแร พร้อมับรอยยิ้มอแบมแบมและแฮยอนที่ำลัมอมาที่เา
“ายอนโทิ้ไป้วยเลยนะ ลาาไปให้หม”
.
แทฮยอทิ้ายพิับอบอ่า วาับ้อไปามร่อยรอสี้ำบนร่าาย ถึแม้ะโรธนเหล่านั้นแ่แทฮยอ็รู้สึผูพันธ์ึ้นมานไม่อยาะแยไป แ่เพราะเรื่อราวที่เิึ้นมันอยาเินว่าที่แทฮยอะรับไหว
“อย่าหลับในห้อน้ำนะรับ” แทฮยอยิ้มออมาับเสียแวหน้าประูอแบมแบม ่อนะรีบล้าัวและเินออมาาห้อน้ำ พร้อมับหยิบบุนอนมาใส่
“แทแทน่ารัว่าเมื่อ่อนอีนะ แบบนี้พ่อ้อหนัใแน่เลย” แบมแบมมอพี่ายัวเล็ที่ำลัเินไปเินมา้วยรอยยิ้ม ่อนะไ้รับลับมาเป็นรอยยิ้มเ่นัน
“แ่เรา็ยัี้้าเหมือนเิม” แบมแบมทำหน้าไม่พอใ ่อนะเิเสียหัวเราะึ้นมาในห้อนอนที่ืนเ็มไป้วยวามอบอุ่น
.
“แทฮยอส่้อวามมาบอว่าไม่ไป่ายแล้ว” เรื่อมือสื่อสารถูโยนลับโ๊ะอย่าแร พร้อมับสีหน้าลำบาใอทุนในห้อ
“แล้วเราะทำยัไีว่ะ แม่” อุโวยวายออมาอย่าหัวเสีย มอภาพบนปนิยาสารที่มีภาพอหัว้อสนทนาอยู่ ถ้าหาัวริอยู่ที่นี้ เาะับฟัให้้ำเลย
“ั้น็อย่าให้แมวน้อยอเรา หนีไปไหนไ้อีเลย ีไหม?”
ความคิดเห็น