คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #15 : _ C H A P T E R 1 2 : เ ดิ น ท า ง ไ ป ค่ า ย (100%)
ตกเย็นวันศุกร์ก่อนวันไปค่ายทั้งสี่คนได้พากันมาที่ห้างสรรพสินค้า ที่ที่มักจะมากันเป็นประจำหลังเลิกเรียน...
ร่างเล็กเดินก้มหน้าต้อยๆตามหลังคิบอม สายตานิ่งๆของคิบอมที่คอยมองมาเป็นระยะ ๆทำเอาร่างเล็กรู้สึกเกร็งจนแทบทำอะไรไม่ถูก ตั้งแต่วันที่ย้ายเข้ามาอยู่ในบ้านคิบอม คิบอมจะคอยเข้ามากวนประสาทตลอด หรือไม่ก็คอยหาโอกาสลวนลามอยู่บ่อยๆ(หื่น-..-) จนทำให้ร่างเล็กอดสงสัยในความรู้สึกของคิบอมไม่ได้... แต่ถ้าจะให้ถามออกไปตรงๆก็คงไม่กล้าเหมือนกัน
“นี่ กินร้านนี้กันมั้ย?” ฮยอกแจพูดถามความเห็นจากฮันคยองที่อยู่ข้างๆ พร้อมชี้เข้าไปในร้านกาแฟเล็กๆน่ารัก ที่เค้าเคยมากินกับฮันคยองก่อนแล้วครั้งหนึ่ง
“กินดิ... เดี๋ยวชั้นเลี้ยงเอง”
“เลี้ยงอีกละ...รวยจริงๆเลยนะไอ้เกิง= =”
“ก็เงินที่พ่อส่งมาให้มันเหลือใช้ทุกเดือนอ่ะ^^” ฮันคยองพูดแล้วยิ้มออกมา และด้วยน้ำเสียงที่ติดจะอวดๆเล็กน้อยทำให้คนฟังอย่างฮยอกแจอดที่จะหมั่นไส้เจ้าเพื่อนคนนี้ไม่ได้...
....ชั้นจะเอาแกให้หมดตัวเลยไอ้ผีจีน คอยดู!!!
ทั้ง4คนเดินเข้ามาภายในร้านแล้วนั่งลงบนโซฟาที่ทางร้านจัดวางไว้อย่างน่ารัก ภายในร้านก็ตกแต่งแบบเรียบง่ายดูแล้วรู้สึกผ่อนคลาย ดึงดูดให้คนที่เดินผ่านต้องแวะเข้ามาในร้านได้เป็นอย่างดี...
ในขณะที่ทั้งสี่คนกำลังมองไปรอบๆร้าน พนักงานสาวก็ได้เดินเข้ามา...
“สวัสดีค่ะ รับอะไรดีคะ^^?”
“ผมขอลาเต้ครับ^^”
“ผมเอาโกโก้ปั่นฮะ”
“ผมเอาวอฟเฟิลไอติม><”
“ เอาอะไรก็ได้= =”
ได้ยินคิบอมสั่งอย่างนั้นพนักงานสาวก็ยิ้มแหยๆออกมา แต่ก็พยักหน้าอย่างเข้าใจ เสร็จแล้วจึงเดินออกไป..
เวลาผ่านไปได้สักพักใหญ่ๆพนักงานสาวก็ได้เดินออกมาพร้อมกับของที่สังไว้ ส่วนคิบอมที่สั่งอะไรก็ได้ไปนั้น ก็ได้กาแฟคาปูชิโน่มากิน ซึ่งเจ้าตัวก็ไม่ได้มีท่าทีขัดใจกับของที่ได้มาแต่อย่างใด..
“ฮยอก...วอฟเฟิลไอติมของแกแพงสุดเลยรู้ปะ- -“ ฮันคยองพูดหลังจากที่ได้ดูบิลรายการของที่สั่งที่พนักงานสาวได้เอามาวางบนโต๊ะเมื่อครู่
“ทำไม ไม่มีตังค์จ่ายรึไง?” ฮยอกแจพูดด้วยน้ำเสียงท้าทาย หวังจะให้เจ้าคนจีนนั่นเสียฟอร์มไม่มีตังค์จ่ายจนต้องมาง้อเค้ามั่ง..
“มี..”
“ชิ.. งั้นก็อย่าบ่น” ฮยอกแจจิ๊ปากอย่างขัดใจที่ฮันคยองไม่ได้เสียฟอร์มอย่างที่คิด
“นี่ทงเฮ...ได้เก็บของรึยังอ่ะ?” ฮยอกแจเงยหน้าขึ้นมาถามทงเฮ ในขณะที่ตักไอติมเข้าปากไปด้วย
“เก็บแล้วฮะ แต่ผมยังหาเต๊นท์ไม่ได้เลย”
“อ๋อ.. งั้นทงเฮก็นอนกะชั้นดิ เต๊นท์ชั้นใหญ่ นอนด้วยกัน2คนก็ได้^^” พูดแล้วฮยอกแจก็ฉีกยิ้มกว้างให้ทงเฮอย่างน่ารัก นึกดีใจที่จะได้นอนกับทงเฮสองต่อสอง-..- (แกจะเล่นยูริอีกแล้วหรอฮยอก- -?)
“เอ๊ะ..นี่นายสองคนจะนอนด้วยกันหรอ?”ฮันคยองถามออกมาทันทีเมื่อเห็นฮยอกแจพูดแบบนั้น...ตอนแรกอุตส่าห์วางแผนมาอย่างดีแล้วว่าจะนอนกับฮยอกแจ จะยอมให้เสียแผนง่ายๆได้ยังไงกัน= =”
“ใช่สิ ชั้นไม่ให้ทงเฮของชั้นนอนกะพวกนาย2คนหรอก” พูดแล้วฮยอกแจก็เชิ่ดปากขึ้นเล็กน้อยก่อนจะเข้าไปสวมกอดทงเฮ คนที่ถูกกระทำก็ทำอะไรไม่ได้นอกเสียจากนั่งเขินอีกตามเคย ฮันคยองและคิบอมเห็นแบบนี้ก็มองหน้ากันเองแล้วส่ายหัวไปมา ด้วยความรู้สึกเบื่อเจ้าเพื่อนตัวขาวนี่เต็มทน
บรรยากาศบนโต๊ะเริ่มเงียบ ทงเฮจึงเอื้อมมือไปหยิบนิตยสารจากตู้หนังสือที่อยู่ข้างๆมาอ่านแก้เบื่อ หยิบขึ้นมาก็เจอเข้ากับหนังสือHot guyซึ่งคนบนหน้าปกดดูจะคุ้นหน้าคุ้นตา...
“เอ่อ...นี่ใช่รยออุคที่อยู่ห้องเรารึเปล่าฮะ?”
“อ้อ..ใช่แล้วล่ะ” ฮยอกแจตอบกลับไป
..คิมรยออุค เด็กผู้ชายตัวเล็กน่ารัก ด้วยความที่เป็นคนน่ารักและคุยเก่ง แถมยังถ่ายแบบลงหน้าปกนิตยสาร
Hot guy อีก รยออุคจึงเป็นที่รู้จักในคนหมู่มาก และยังมีผู้ชายคอยตามตื๊อตามจีบอยู่ตลอด แต่พอได้เป็นแฟนกับเยซอง ประธานนักเรียนผู้น่าเกรงขาม จึงทำให้ไม่มีใครกล้าเข้ามายุ่งกับรยออุคอีก...
“เค้าทำงานแบบผมด้วยหรอ...ทำไมผมถึงไม่เคยเห็นเค้าเลยล่ะ?” ทงเฮเอียงคอถามอย่างสงสัย...ถ้าทำงานแบบนี้เหมือนกันตอนเข้าไปในออฟฟิศก็น่าจะเจอกันบ้าง หรืออย่างน้อยก็น่าจะได้เห็นตามหน้าปกนิตยสาร แต่นี่แทบจะไม่เคยเห็นเลย ถ้าวันนี้ไม่ได้มาเห็นก็คงจะไม่รู้...
“ออ ก็ตั้งแต่เค้าคบกับเยซองเค้าก็ไม่ค่อยได้ทำงานแบบนี้แล้วน่ะ..อ้ะ นั่นไงเยซองกับรยออุค” พูดแล้วฮยอกแจก็มองไปทางด้านนอกร้าน แล้วชี้ไปที่คนสองคนที่กำลังเดินผ่านให้ทงเฮดู
ทงเฮมองตามที่ฮยอกแจบอก เห็นรยออุคกับเยซองกำลังเดินมาด้วยกัน มือของเยซองกุมมือของรยออุคไว้ แม้ใบหน้าของเยซองจะดูนิ่งๆ ไม่แสดงอารมณ์ใดๆออกมา แต่คนมองก็รับรู้ได้ว่าร่างสูงนั่นคงรักและหวงคนตัวเล็กมาก..
...น่าอิจฉาจัง...
“แล้ว...ทำไมเป็นแฟนกับเยซองแล้วถึงไม่ได้ทำงานล่ะฮะ?” ร่างเล็กยังคงสงสัยอยู่จึงถามต่อไป
“ก็เยซองโหดจนไม่มีใครกล้ามายุ่งกับรยออุคเลยอ่ะดิ- -“
“โห ขนาดนั้นเลยหรอฮะ...ดีจัง~” ทงเฮพูดพลางคิดไปว่าถ้ามีแฟนอย่างเยซองก็คงจะดี จะได้ไม่ต้องมีใครมาคอยตอแยหรือมาทำยุ่มย่ามกับเค้า เพราะไอ้การที่ทงเฮทำงานแบบนั้นอาจจะทำให้ใครหลายคนคิดไปว่า ทงเฮคงจะเชี่ยวชาญ หรือไม่ก็คงชอบพวกเรื่องอย่างว่า ทั้งๆที่ความจริงแล้วตรงกันข้ามอย่างสิ้นเชิง
....ทงเฮเป็นคนที่ใสซื่อต่อเรื่องพวกนี้เอามากๆ- -
“ถ้าดีก็หาแฟนโหดๆสักคนสิทงเฮ^^” ฮันคยองที่นั่งเงียบมานานหันมาพูดยิ้มๆกับทงเฮ...
ทงเฮได้ยินอย่างนั้นก็หันหน้าไปมองคิบอมทันที เมื่อได้เห็นแววตาแข็งกร้าวของคิบอมกำลังจ้องกลับมาก็ก้มหน้าหลบสายตาแทบไม่ทัน...
ทงเฮ!...นายกำลังคิดบ้าอะไรอยู่><
ฮันคยองเห็นอาการของเพื่อนทั้ง2คนก็อดยิ้มไม่ได้ ถึงคิบอมจะไม่ค่อยแสดงอาการอะไรออกมา แต่ฮันคยองก็พอจะมองออกว่าคิบอมคิดยังไงกับทงเฮ ส่วนทงเฮเขินม้วนไปหลายรอบขนาดนี้ คงไม่ต้องบอกว่าคิดยังไง...
คิดๆไปแล้วฮันคยองก็อดอิจฉาไม่ได้ที่คิบอมกับทงเฮก้าวหน้ากันไวขนาดนี้ เพราะขนาดเค้ากับฮยอกแจรู้จักกันมา4ปีแล้วยังไปไม่ถึงไหนเลย= =”
“ได้ไงอ่ะเกิง....ชั้นไม่ได้โหดนะเว่ย” ฮยอกแจพูดแล้วมองหน้าฮันคยองอย่างเอาเรื่อง
“ชั้นไม่ได้หมายถึงแกเลยฮยอก= =”
“ใจร้าย~ TT”
“55555 5” ฮันคยองหัวเราะพร้อมเข้าไปกอดคอฮยอกแจ แล้วจัดการขยี้ผมสีน้ำตาลอ่อนนั่นด้วยความมันเขี้ยวแบบที่ชอบทำอยู่บ่อยๆ....
....นานเท่าไหร่แล้ววะฮยอก ที่ชั้นทำได้แค่กอดคอแก...
.
.
.
.
.
.
.
.
.
เช้าวันเสาร์ที่อากาศแจ่มใส ลมพัดเย็นสบายแบบนี้คงทำให้หลายๆคนไม่อยากที่จะลุกจากเตียงนอนเลยทีเดียว แต่ทว่าชั้นเรียนชั้นปีที่3กลับต้องตื่นแต่เช้ามาโรงเรียน เพื่อที่จะเดินทางไปค่ายปลูกป่ากันในวันนี้...
ทงเฮและคิบอมก็เช่นกัน...ทงเฮต้องตื่นแต่เช้าเพื่อมาช่วยคิบอมจัดกระเป๋า ความจริงแล้วคือทงเฮจัดเองคนเดียวเลยมากกว่า เพราะว่าคิบอมเอาแต่ชี้นิ้วสั่งอย่างเดียว เมื่อคืนก็นอนดึก แถมยังต้องมาตื่นแต่เช้าแบบนี้เลยทำให้รู้สึกเพลียมากกว่าปกติ...
“นี่ เดินให้มันเร็วๆหน่อยสิ ..ชักช้าอยู่นั่นแหละ= =” คนตัวสูงหันไปดุคนตัวเล็กที่กำลังก้มหน้าก้มตาเดินตามต้อยๆอยู่ด้านหลัง
“เร็วแล้วฮะ ก็กระเป๋ามันหนักนี่นา” ร่างเล็กพูดพร้อมกระชับสายกระเป๋าเป้ของตัวเองไว้แน่น ในขณะที่ขาเล็กก็พยายามจะก้าวตามคิบอมให้ทัน
“นายนี่มันเรื่องเยอะจริงๆ= =....มานี่ เดี๋ยวถือให้” พูดแล้วตัวสูงก็คว้าเอากระเป๋าของร่างเล็กมาถือไว้ซะเอง
“ไม่เห็นจะหนักตรงไหน นายมันเวอร์จริงๆ- -“
“คิบอมไม่หนักแต่ผมหนักหนิฮะ (. .)”
“ไม่ต้องพูดมากแล้ว...รีบเดินตามมาให้ไว” พูดเสร็จร่างสูงก็ก้าวยาวๆไปข้างหน้าอย่างรวดเร็ว จนทำให้คนตัวเล็กที่อยู่ด้านหลังต้องวิ่งตามจากที่เคยเดิน...
..ทำไงได้ล่ะ คนเราเกิดมาขายาวไม่เท่ากันนี่นา TT [WT : เอ่อ ตรงนี้แอบเจ็บปวดเอง= =]
“อ้าวไอ้บอม มากับทงเฮอีกแล้วนะ ^^” ฮันคยองที่ยืนอยู่ห่างไปไม่ไกลนักโบกไม้โบกมือทักทายคิบอมกับทงเฮ พร้อมส่งยิ้มมาให้
วันนี้ฮันคยองใส่เสื้อกล้ามสีขาวกับกางเกงยีนส์ธรรมดา แต่สาวๆหรือแม้กระทั่งหนุ่มน้อยหนุ่มใหญ่คนไหนเดินผ่านก็ต้องเหลียวมองกันแทบจะทุกคน เพราะหน้าตาอันหล่อเหลาบวกกับหุ่นแบบสมชายชาตรีนั่น ซึ่งทำให้ใครหลายๆคนอิจฉา
“อือ= =”
“หึหึ..ไปเก็บของที่รถกันเถอะ”
“รู้หรอว่ารถคันไหน?”
“รู้ดิ มันมีแค่2คัน คันนึงของผู้หญิงส่วนอีกคันนึงของผู้ชาย”
“ทำไมไปกันน้อยจังวะ- -...แล้วนี่ไอ้ไก่ฮยอกอ่ะ?”
“ไปซื้อขนมมาตุนไว้อะไรของมันอะแหละ ... ทงเฮนั่งรอแถวนี้ละกันนะ เดี๋ยวฮยอกมันก็มา^^”
“ฮะ^^” ทงเฮรับคำเสร็จ คิบอมกับฮันคยองก็เดินออกไป
ร่างเล็กพาตัวเองมาบริเวณที่มานั่งใต้ต้นไม้ ร่างเล็กหย่อนตัวนั่งลงบนเก้าอี้ก่อนจะกวาดสายตามองไปรอบๆบริเวณ ก็ได้พบว่าวันนี้คนมากันน้อยจริงๆ...อย่างว่า ขึ้นชื่อว่าค่ายปลูกป่าก็คงไม่ค่อยมีใครให้ความสนใจ คนที่มาส่วนมากก็หวังจะมาเที่ยวกับเพื่อนๆซะมากกว่า...
ห่างไปจากบริเวณที่ร่างเล็กนั่งไม่ไกลนัก...ชายร่างสูงสองคนกำลังมองมาที่ร่างเล็กด้วยความสนอกสนใจ
“เห้ยไอ้จง ที่นั่งอยู่ตรงนั้นใช่ด๊องรึเปล่าวะ?”
“ที่ลงหน้าปก hot guy อะหรอวะไอ้มินโฮ?”
“เออ”
“เห้ยสงสัยใช่ว่ะ น่ารักๆแบบนี้มีไม่กี่คนหรอก...ว่าแต่เค้าอยู่โรงเรียนเราด้วยหรอวะ?”
“นั่นดิ เข้าไปทักทายคนน่ารักกันเหอะว่ะจง...หึหึ” คนที่สูงกว่าพูดแล้วยิ้มมุมปาก ก่อนจะก้าวยาวๆเข้าไปหาร่างเล็กที่กำลังนั่งอยู่ตามลำพัง....
"สวัสดีครับ^^"
"เอ่อ..สวัสดีฮะ" ทงเฮตอบเสร็จตามมารยาทก็ทำท่าจะลุกเดินหนีออกไป เพราะการคุยแปลกหน้าแบบนี้คงไม่ใช่เรื่องดีเท่าไรนัก แต่พอกำลังจะเดินหนีออกไปก็ถูกคนแปลกหน้าที่ว่าคว้ามือเอาไว้ซะก่อน...
"ม..มีอะไรฮะ?"
"นายใช่ด๊องรึเปล่า?"
"ไม่ใช่ฮะ...ผมชื่อทงเฮ" ร่างเล็กตอบไปตามความเป็นจริง เพราะด๊องเป็นเพียงชื่อที่ใช้ตอนถ่ายแบบเท่านั้น ชื่อจริงๆของเค้าคือทงเฮต่างหาก...
"อ่างั้น...ยินดีที่ได้รู้จักนะทงเฮ ฉันชื่อมินโฮ^^"
"ฮะ^^" ทงเฮตอบแล้วยิ้มแหยๆกลับไป ..มือเล็กพยายามแกะมือของตัวเองออกจากการจับกุมของคนที่ชื่อมินโฮ แต่ดูเหมือนว่าพยายามไปก็คงเท่านั้น เพราะคนตัวสูงนี่ไม่ยอมปล่อยมือเขาสักที แถมยังส่งยิ้ประหลาดมาให้อีก คนตรงหน้าดูหล่อมากก็จริง
..แต่ทงเฮรู้สึกไม่ชอบเลย
"จะไปไหนหรอ?"
"ไปหาเพื่อน...ปล่อยมือผมนะฮะ" ทงเฮบอกพร้อมทั้งเงยหน้าขึ้นไปส่งสายตาอ้อนวอนให้คนตัวสูง
...สายตาแบบนี้ถูกใจคนตัวสูงยิ่งนัก..
"เพื่อน...ใช่คนที่กำลังวิ่งมานู่นรึเปล่า" ทงเฮรีบหันไปมองด้านหลังทันที เห็นฮยอกแจกำลังวิ่งมาหน้าตาตื่นพร้อมทั้งถุงขนมเต็มสองมือก็ค่อยรู้สึกใจชื้นขึ้นมาหน่อย...
"เห้ย!...แกเป็นใคร มายุ่งกับทงเฮของชั้นทำไมวะ- -?!!!" ฮยอกแจเงยหน้าตะโกนใส่คนร่างสูงอย่างเอาเรื่อง มือเรียวสวยจัดการแกะมือของคนตัวสูงที่จับมือของทงเฮอยู่
"ทงเฮ...ของนาย??"
"เออ!ของ ฉัน เว่ย!"
"5555 5 ตลกว่ะไอ้จง ดูดิ พวกเดียวกันแท้ๆ" มินโฮหันไปพูดกับเพื่อนตัวเองก่อนจะขำก๊ากออกมา ก็คนตรงหน้าถึงจะดูสูงกว่าทงเฮก็เถอะ แต่หน้าหวานๆแบบนั้น ขาวๆแบบนั้น เอวบางแบบนั้น ดูยังไงก็ไม่น่าจะไปปกป้องใครเค้าได้
"ไอ้เสียงเป็ด!! หุบปาก!! ทงเฮ เราไปที่อื่นกันเหอะ อย่ามัวแต่เสียเวลากับพวกปากหมาหน้าม่อพวกนี้เลย!"พูดแล้วฮยอกแจก็ลากทงเฮออกไปจากบริเวณนั้นทันที ทิ้งให้คนแปลกหน้าที่ยังไม่ทันได้รู้จักยืนขำกันอยู่สองคน
...มันน่าขำมากนักรึไงวะ= =?!!
"เดี๋ยวฮะ ...นี่ฮยอกแจจะพาไปไหน?"
"ไปที่ไหนก็ได้ที่ไม่มีไอ้พวกปากหมาพวกนั้น...อย่าให้เจออีกนะ พ่อจะตะบันให้หน้ามันแหกไปเลยคอยดู=_="ฮยอกแจพูดออกมาด้วยอารมณ์หงุดหงิด..ไอ้สองคนนั้นมันถือดียังไงมาหาว่าเค้าเป็นพวกเดียวกับทงเฮ หยามกันชัดๆ... [WT : เป็ดกะมิโนแค่พูดความจริงอ่ะไก่ : ))]
ฮยอกแจจูงมือทงเฮมาเรื่อยๆ และมาหยุดนั่งปริเวณหน้าตึกเรียน ซึ่งดูจะเป็นที่ที่คนเดินผ่านเยอะที่สุดแล้วในตอนนี้
"นี่ทงเฮ..พอกลับมาจากค่ายอีกอาทิตย์นึงก็จะมีกีฬาสีล่ะ" เมื่อนั่งมานานแล้วทงเฮเอาแต่นั่งเงียบไม่ยอมพูดสักที ฮยอกแจจึงเป็นฝ่ายชวนพูดก่อน เพราะฮยอกแจไม่ชอบนั่งอยู่เงียบๆโดยไม่ทำอะไร...
"โอ๊ะ..จริงหรอฮะ ทำไมที่นี่กินกรรมเยอะจัง"
"5555 ดีออกจะตายไป...แล้วนี่คิดรึยังว่ากีฬาสีจะทำอะไร?"
"ยังเลยฮะ..."
"อ่อ...แต่ฉันว่าน่ารักๆอย่างนายเดี๋ยวก็มีคนชวนไปทำนู่นทำนี่อยู่แล้วแหละ"
"ไม่หรอกมั้งฮะ...แหะๆ" ทงเฮตอบแล้วใช้นิ้วชี้เกาแก้มตัวเองแก้เขิน...
นึกไปถึงสมัยกีฬาสีตอนเค้าอยู่ม.ต้น บางปีก็ถูกจับให้เป็นหลีดฯมั่งแหละ ถูกจับแต่งเป็นตุ๊กตาแล้วไปเดินพาเหรดมั่งแหละ
...หวังว่าปีนี้มาอยู่ที่นี่แล้วคงไม่ต้องทำอะไรแปลกๆแบบนั้นหรอกนะ...
"เห้!..."
"อ้าวไอ้เกิง ไปจองที่มาแล้วหรอ?" ฮยอกแจเงยหน้าไปถามฮันคยองที่กำลังวิ่งมา หลังจากที่ได้เอาของไปวางบนรถเรียบร้อยแล้ว
"อือ..เค้าเรียกขึ้นรถแล้ว ไปกันเหอะ"
"อื้ม..ทงเฮ ไปกัน^^" ฮยอกแจจับมือทงเฮแล้วเดินนำหน้าฮันคยองไปเรียบร้อย ฮันคยองที่เดินตามอยู่ข้างหลังก็บุ้ยปากเล็กน้อย ...ฮยอกแจเป็นแบบนี้ทุกที
...น้อยใจเป็นนะโว๊ย ย= =
คนตัวขาวเดินลากทงเฮขึ้นมาบนรถ มองไปที่เบาะด้านหลังสุดเห็นคิบอมนั่งปั้นหน้านิ่งอยู่ก่อนแล้วจึงตรงรี่เข้าไปหาทันที ในขณะที่กำลังจะหย่อนตัวลงไปนั่งที่เบาะข้างๆคิบอมนั้น ก็ถูกคิบอมดันหลังเอาไว้ซะก่อน...
"อะไร?"
"ที่แกน่ะ ตรงนู้น" พูดแล้วคิบอมก็บุ้ยปากไปทางเบาะที่ติดริมหน้าต่าง ซึ่งอยู่ฝั่งตรงข้ามเบาะของเค้า
"ทำไมฉันนั่งนี่ไม่ได้อ่ะ?"
"แกเท้าเหม็น ...ไม่อยากนั่งด้วย= ="
"อ...ไอ้บอม!!!" ฮยอกแจตะโกนเสียงดังใส่หน้าคิบอม ใบหน้าขาวเริ่มขึ้นสีแดงด้วยความโกรธปนกับอาย ที่วันนี้เสียฟอร์มต่อหน้าทงเฮถึงสองครั้งสองหน...
"เซ่อ...มานั่งนี่" พูดแล้วคิบอมก็ดึงมือร่างเล็กลงมานั่งข้างๆตน โดยไม่สนใจเสียงโหวกเหวกโวยวายของฮยอกแจสักนิด
"เกิง! ดูไอ้บอมดิ!"
"เอาน่าๆ~ ยอมๆมันบ้าง"ฮันคยองพูดแล้วดันให้ฮยอกแจไปนั่งทีเบาะริมหน้าต่าง แล้วตัวเองก็นั่งลงตรงระหว่างทงเฮกับฮยอกแจ...
"เกิง...ทำไมแกไม่นั่งริมหน้าต่างอ่ะ?"
"ไม่ชอบอะ"
"ฉันก็ไม่"
"แล้วจะนั่งตักฉันปะละ?"
"ไม่!"
"งั้นก็เงียบไป= ="
"..." ฮยอกแจยอมปิดปากเงียบไปแม้จะยังรู้สึกขัดใจอยู่เล็กๆก็ตาม
หลังจากที่ได้เช๊คชื่อนักเรียนเรียบร้อยแล้ว รถบัสคันใหญ่ก็เริ่มเคลื่อนตัวออกจากโรงเรียน
ฮยอกแจได้แต่นั่งหน้านิ่วค้วขมวด เพราะมีเรื่องให้หงุดหงิดตั้งแต่เช้า ตั้งแต่โดนไอ้คนแปลกหน้าสองคนหาว่าเป็นพวกเดียวกับทงเฮ โดนคิบอมหาว่าท้าเหม็น แถมเมื่อกี้ยังไม่ได้นั่งข้างๆทงเฮอีก พอมองไปทางทงเฮก็เห็นว่าคิบอมคอยเหลือบสายตามองทงเฮอยู่บ่อยๆ โดยที่ทงเฮดูเหมือนจะไม่รู้ตัวเลยด้วยซ้ำ..
"เกิง..." นิ้วเล็กสะกิดเรียกเจ้าเพื่อนตัวโตเบาๆ
"หืม ?"
"ฉันว่าบอมมันชอบทงเฮแน่เลยอ่ะ..."
"หึ๊...แล้วยังไงอ่ะ?"
"ฉันจะทำไงดี?"
"ก็ไม่เห็นต้องทำอะไร..." พูดแล้วฮันคยองก็หลับตาลงโดยไม่สนใจว่าฮยอกแจจะมีท่าทียังไง
ร่างสูงยิ้มเล็กน้อยแล้วหันไปมองคิบอม ซึ่งคิบอมเองก็กำลังมองมาเหมือนกัน...
คนหล่อสองคนสบสายตาอย่างรู้กันก่อนจะยกยิ้มมุมปากออกมา...
'แผนแยกฮยอกแจออกจากทงเฮสำเร็จแล้ว : )))'
ณ อีมุมหนึ่งบนรถคันเดียวกัน...
"เห้ยมินโฮ..ฉันถูกใจนายคนตัวขาวที่เจอเมื่อเช้าว่ะ" คนหนึ่งหันไปคุยกับเพื่อนตัวสูงซึ่งนั่งอยู่ด้านข้างของตัวเอง
"หึ...กะแล้ว"
"ดูแสบดีว่ะ...น่ารักด้วย" พูดแล้วก็ยกยิ้มมุมปากออกมา...
"ก็ลุยเลยสิวะไอ้จง รออะไรอยู่ล่ะ.."
"เห้ย...ของแบบนี้มันต้องค่อยเป็นค่อยไปเว่ย ว่าแต่แกเหอะ สนใจนายทงเฮอะไรนั่นเหมือนกันใช่มั้ยล่ะ"
"อือ..น่ารัก ไร้เดียงสา แถมยังใสซื่อบริสุทธิ์ หึหึ"
"คงจะไม่บริสุทธิ์ก็เพราะแกแหละมั้งไอ้มินโฮ...ว่าแต่นายนั่นใช่คนเดียวกับด๊องรึเปล่าวะ?"
"ไม่รู้...แต่ที่รู้ๆฉันจะเอานายนั่นมาเป็นของฉันให้ได้ หึ!"
...........................
สวัสดีค่า~ แฟนฟิคทุกคน^^
ไรเตอร์หายไข้แล้ว แต่ยังไม่หายหวัดเลย
..ไม่เป็นไร อัพฟิคไป สู้ดขี้มูกไป
สนุกดีค่ะ=..=
555 5
อัพครบ100% แล้ว~
อย่าลืมเม้นนะ^^
ความคิดเห็น