ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    FICTION แก้วฟาง : ไกลแค่ไหนคือใกล้ [ 2 shot ]

    ลำดับตอนที่ #2 : shot 2

    • อัปเดตล่าสุด 17 พ.ย. 55


    อีก ไกลแค่ไหนจนกว่าเธอจะใกล้ บอกที
    อีกไกลแค่ไหนจนกว่าเธอจะรักฉันเสียที
    มีทางใดที่อาจทำให้เธอสนใจ ได้โปรด..
    บอกกับฉันให้รู้ที ว่าสุดท้ายแล้วฉันยังมีความหมาย




     
    บอกป๊อปทีเถอะฟาง ว่าจะทำยังไงให้ฟางรักป๊อปได้ จะทำยังไงให้ฟางสนใจป๊อปบ้าง
    น้ำตาลูกผู้ชายค่อยๆไหลออกมาช้าๆ




     
    อ้อนล้า..




     
    นี่คงเป็นความรู้สึกของเขาในตอนนี้ล่ะมั้ง ตัดสินใจปลดปล่อยความล้าออกมาด้วยน้ำตา




     
    วันต่อมา




     
    "เอาล่ะ ได้เวลาแล้ว"




    แกร้ก





    "อ้าวป๊อป" ยิ้มหวานเมื่อเห็นชายหนุ่มตรงหน้าเปิดประตูเข้ามา
    "ป๊อปเอาน้ำเย็นๆมาให้นะ ฟางเหนื่อยไหม?"




    "คำถามสิ้นคิดมากป๊อป" ไม่ใช่เสียงฟางหรอกนะ แต่เป็นเสียงแก้วทีนั่งหอบแฮ่กๆอยู่ข้างๆฟางเนี้ยแหละ
    แต่ก็จริงนี่นา ถ้าฟางไม่เหนื่อย เหงื่อก็คงไม่ออกเยอะขนาดนี้




    "แก้ว หิวน้ำไหม?" ไม่ทันได้ตอบคำถามของชายหนุ่มก็หันไปสนใจเพื่อนสนิททันที




    "หิวสิ ซ้อมเต้นหนักขนดนี้"
    "งั้นกินกับฟางเนี้ยแหละ ฟางกินไม่หมดหรอก อ่ะ ฟางให้แก้วกินก่อนนะ^^"




    "ไม่เป็นไรฟาง กินไปเถอะ เดี๋ยวป๊อปจะเสียใจนะ"




    "เฮ้ยไอเฟย์ แกจะไปไหน?" หันไปถามเพื่อนอีกคนทันทีที่เห็นเฟย์กำลังจะเดินออกจากห้อง
    "ไปซื้อน้ำ แกไปไหม"




    "ไปๆ"




    "อ๊ะแก้ว ฟางไปด้วยสิ"
    "งั้นแก้วไม่ไปละ ฟางไปกับเฟย์เถอะ"




    "ได้ไงเล่า งั้นฟางก็ไม่ไปเหมือนกัน ฟางจะอยู่กับแก้ว"




    "ติดแก้วเป็นเด็กไปได้ฟาง" ส่ายหน้าแบบยิ้มๆ
    "งั้นฉันไปก่อนนะเว้ยไอ้แก้ว ตกลงแกจะเอาน้ำไหม?"




    "ไม่เอาๆ แก้วจะกินกับพี่น่ะเฟย์" เอ่ยพลางโบกมือไล่น้องให้ไปสักที




    "อ่อ แหมมม"
    "แหมอะไรยะ ไปได้แล้ว!" ฟางเสียงดังก่อนจะทำสีหน้าจะฆ่าเฟย์ เหมือนกับว่ากลัวเฟย์จะหลุดพูดอะไรออกมายังงั้นแหละ




    "ค่าา ดุจริง ไปดีกว่า"




    สถานะการณ์กลับมาเงียบสงบอีกครั้ง
    แก้วนั่งฟังเพลง ฟางนั่งคุยกับป๊อปอยู่สักพักหนึ่งชายหนุ่มก็ขอตัวกลับ




    "งั้นเดี๋ยวเย็นนี้ป๊อปมารับนะฟาง ป๊อปบอกแม่ฟางไว้แล้ว"
    "ได้สิป๊อป"




    "บายครับ"




    ว่าแล้วก็ออกจากห้องซ้อมไปทันที ถึงแม้จะอยากรู้ก็ตามเถอะ ว่าถ้าคนในห้องอยู่ด้วยกันสองคนแล้วจะคุยอะไรกันบ้าง แต่ก็ช่างเถอะ มีมารยาทพอที่จะไม่แอบฟัง
     




    กลับบ้านไปนอนคิดดีกว่า ทำยังไงถึงเธอจะรักฉันเสียที?
     




    ฟาง เธอบอกฉันทีได้ไหมว่าเธอคิดยังไง?
     




    คงจะดีไม่น้อยถ้าเธอบอกให้ฉันได้รับรู้ 
    ความในใจของเธอ เหตุผลต่างๆที่ยังซ่อนไว้




    ตกเย็น 17:17 .





    'เฮ้ย ฟางรอแย่แล้ว'

    รีบบึ่งไป rs ทันที





    ปี๊นๆ





    "ฟาง ป๊อปมาแล้ว เราไปกันเถอะเธออยู่คนเดียวงั้นหรอ แล้วเพื่อนสนิทล่ะ

    "อื้มๆเปิดประตูรถแล้วเข้ามานั่งเหมือนปกติ ทำไมมันเงียบจัง? คงเหนื่อยจากการซ้อมเต้นสินะ




    "ฟาง หิวไหม?"

    "ไม่อ่ะ"




    "ป๊อป ป๊อปคิดว่าแก้วชอบคนแบบไหนหรอ.." เอ่ยลอยๆ เหมือนคนไร้สติ




    "ถามแบบเนี้ย ฟางชอบแก้วรึไง? ฮ่าๆๆ" ฝืนขำออกไป พยายามให้คนตัวเล็กมองเป็นเรื่องตลกสำหรับเขา

    "บ้าน่าป๊อป เพื่อนกันนะ" เธออมยิ้มเขินๆ เมื่อชายหนุ่มถามคำถามนี้




    เพื่อนกัน งั้นหรอฟาง แต่สายตาเธอมันไม่ได้บอกอย่างนั้นเลยนะ เธอจะรู้บ้างไหม ว่าที่ฉันคอยดูแลอยู่ทุกวันแบบนี้ก็เพราะรัก




    จะว่าไป..




    การกระทำของเรามันคล้ายๆกันนะฟาง

    ป๊อป พยายามเอาใจใส่ คอยดูแล เทคแคร์ ทำอะไรให้ฟางต่างๆ ฟางกลับไม่สนใจป๊อปเลย เห็นป๊อปเป็นแค่เพื่อนร่วมคนนึงเท่านั้น อีกไกลแค่ไหนฟาง อีกไกลแค่ไหนเธอถึงจะรักฉันเสียที?

     

     

    อีก ไกลแค่ไหนจนกว่าฉันจะใกล้ บอกที

    อีกไกลแค่ไหนจนกว่าเธอจะรักฉันเสียที?

     

     

    ต่างกับแก้ว ที่ฟางคอยพยายามดูแล เอาใจใส่โดยตลอด ฟางทำกับแก้วเหมือนที่ป๊อปทำให้ฟาง




    'มัน เหนื่อยนะ'

     

     

    มีทางใดที่อาจทำให้เธอสนใจได้โปรด.. บอกกับฉันให้รู้ที ว่าสุดท้ายแล้วฉันยังมีความหมาย

     

     

    "ถึงบ้านฟางแล้ว ฟางไปก่อนนะ"

    "ครับ"

    "ขับรถดีๆนะคะ" เอ่ยทิ้งท้ายไว้ก่อนจะวิ่งเข้าบ้านไป

     

    เฮ้อออ จะน่ารักกับป๊อปไปถึงไหนกันฟาง





    ด้านคนในบ้าน




    "เฮ้ออออออออออออออ"

    "เป็นไรไปพี่ฟาง?" น้องสาวถามด้วยความเป็นห่วง

    "เฟย์ เมื่อไหร่พี่จะมีความหวังสักที" ถามไปด้วยเสียงเศร้าๆ

    "เรื่องแก้วน่ะหรอ?"




    "อื้ม แก้วไม่มีทีท่าว่าจะรู้ตัวเลยอ่ะที่พี่ทำไปทุกวันแบบนี้มันหมายความว่าไง"

    "เอาน่าพี่ฟาง ถ้ารักมันจริงก็ต้องทนความบื้อของมันให้ได้น้าา ฮ่าๆๆ" เอ่ยทิ้งท้ายไว้ก่อนจะเปิดประตูห้องออกไป




    จริงอย่างที่เฟย์พูด แก้วบื้อจริงๆ




    'ไอ่ไก่บื้อเอ้ย ! เมื่อไหร่จะรู้สักทีว่าฉันรักนายน่ะ'

    ว่าแล้วก็ส่งข้อความหาไอ้บื้อของเธอสักหน่อย




    'ฝันดีนะ chicken พรุ่งนี้เจอกัน นายบื้อ :p' อมยิ้มกับข้อความตัวเองก่อนจะกดส่ง 'chicken'




    เธอส่งข้อความให้แก้วทุกๆคืน ถึงแม้ว่าจะไม่มีข้อความตอบกลับมาเลย แต่เธอก็ไม่เคยท้อที่จะส่งไป




    ด้านคนรับข้อความ

    ติ๊ด ติ๊ด

    'ducky'

    ข้อความจากฟางงั้นเหรอ ค่อยๆเผยรอยยิ้มเขินๆ เมื่อรู้ว่าเจ้าของข้อความคือใคร




    'ฝันดีนะ chicken พรุ่งนี้เจอกัน นายบื้อ :p'





    บื้องั้นหรอ หึหึ ฟาง ความจริงฉันไม่ได้บื้อนะ ฉันรู้หมดทุกอย่างแหละ ทั้งเรื่องที่เธอรู้สึกยังไงกับฉัน ความจริงฉันก็แค่อยากรู้ว่า ถ้าฉันเย็นชาใสเธอไปแบบนี้ตลอด  เธอจะทำยังไง แต่เธอก็พิสูจธิ์ให้ฉันเห็นแล้วนะว่าเธอรักฉันจริงๆ เธอพยายามใสใจฉัน ดูแลฉันทั้งๆที่ฉันดูไม่เคยสนใจเธอเลย ฉันเริ่มชอบเธอแล้วสิ ฟาง..




    กดตอบกลับไปสักหน่อย

    แต่วันนี้ ไม่เหมือนทุกๆคืน วันนี้ฟางจะได้รับข้อความตอบกลับของแก้ว





    กลับมาที่ด้านฟาง

    ติ๊ด ติ๊ด..

    สองข้อความส่งมาเวลาเดียวกัน




    "ของป๊อป กับของแก้ว" เอ้ะเห้ย! ของแก้ว ของแก้วงั้นหรอ แก้วจริงๆด้วย อ้ากกก >///<




    ว่าแล้วก็รีบเปิดของแก้วดูทันที




    'ฝันดีฮะ my ducky -3-'
    เฮ่ยยย my ducky เป็ดของฉัน เป็ดของฉัน เป็ดของแก้วงั้นเหรอ.. ของแก้ว นายบ้า! ฉันเขินนะ ><




    "ว่าแต่ ดูของป๊อปซะหน่อยดีกว่า"

    'ฝันดีนะฟาง เทคแคร์นะครับ'

    "เฮ้ออออ ฟางรู้นะว่าป๊อปรู้สึกยังไงกับฟาง แต่ฟางรักป๊อปไม่ได้จริงๆ ขอโทษนะ"





    'พรุ่งนี้แล้ว ครบรอบ 1 ปีแล้วที่ป๊อปแอบรักฟาง

    พรุ่งนี้ป๊อปจะบอกฟางเอง ว่าป๊อปรักฟางมากแค่ไหน'





    และแล้วก็ผ่านพ้นไปอีกคืน...

    วันนี้เป็นคิวซ้อมของวง K-OTIC และ เฟย์ฟางแก้ว ทั้งสองวงก็ซ้อมเป็นปกติ


    และเมื่อถึงเวลาพัก



    แกร๊ก



    "อ่าวป๊อป" เขาเอาน้ำมาให้เธอเหมือนกับทุกๆวัน

    ถ้าเป็นปกติแก้วจะนั่งเล่นไอพอด จะไม่สนใจอะไร แต่วันนี้มันไม่ปกติเสียด้วยสิ

    "น้ำเย็นๆครับฟาง"




    "ฟาง แก้วหิวน้ำ"

    "งั้น อ่ะ กินก่อนฟางก็ได้แก้ว ^^" เธอเอ่ยแล้วยื่นขวดน้ำไปให้คนที่แอบรัก

    "ขอบใจน้า ฟางนี่น่ารักจังเลย" พูดแหย่ให้อีกคนเขินเล่น




    วันนี้ดูเหมือนเขาจะพูดเยอะกว่าปกติ

    ก็บอกแล้ว วันนี้มันไม่ปกติ...




    รับขวดน้ำจากมืออีกคนก็กระดกขึ้นดื่มอย่างกระหายทันที

    "อ่ะคืน"


    ฟางรับคืนมาก็กระดกขึ้นดื่มต่อทันที ในใจก็คิดว่า..


    'เอ้ะ นี่มันเหมือนจูบแก้วทางอ้อมเลย >//<'



    ป๊อปเริ่มทนไม่ไหว เก็บความรู้สึกนั้นไม่ได้อีกต่อไป เขาไม่แคร์แล้วว่าน้องสาวหรือเพื่อนสนิทของเธอจะนั่งอยู่ด้วย

    ก่อนมันจะสายไป ขอให้ฉันได้พูดคำนั้นกับเธอ ไม่ว่าเธอจะรับฟังหรือไม่ ขอแค่ให้ฉันได้พูด..


    "ฟาง ป๊อปมีอะไรจะบอก" ชายหนุ่มลุกขึ้นยืนแล้วเดินไปจับมือเธอที่นั่งอยู่บนเก้าอี้ เขาคลุกเข่าลงข้างหน้าเธอโดยที่มีสายตาสงสัยของแก้ว เฟย์ และฟางมองเขาอยู่




    สูดลมหายใจลึกๆก่อนจะตัดสินใจพูดอะไรออกไป




    "ป๊อป รักฟางนะ รักมาหนึ่งปีแล้ว ให้ป๊อปเป็นคนดูแลฟางได้ไหม"

    "..............." และคำตอบที่ได้ก็คือ เธอนิ่งเงียบ

    "ได้ไหมฟาง?" จนเขาต้องทวนคำถาม

    "เอ่อ ไม่ได้หรอก..." เธอชักมือออก

     
     

    อีก ไกลแค่ไหนจนกว่าฉันจะใกล้ บอกที

    อีกไกลแค่ไหนจนกว่าเธอจะรักฉันเสียที

    มีทางใดที่อาจทำให้เธอสนใจได้โปรด.. บอกกับฉันให้รู้ที ว่าสุดท้ายแล้วฉันยังมีความหมาย

     

     

    อยู่ดีๆก็มีเพลงหนึ่งแวบเข้ามาในหัวของเขา

    เป็นเพลงต่างค่าย..

    เขาจึงตัดสินใจ..




    "อีกไกลแค่ไหนฟาง อีกไกลแค่ไหน ฟางถึงจะรักป๊อปได้ ป๊อปคอยทำอะไรที่ผ่านมามันไม่มีความหมายเลยใช่ไหม มันไม่มีทางใดที่ทำให้ฟางรักป๊อปได้เลยหรอ? บอกป๊อปทีสิฟาง..เขาพูดเสียงสั่นๆ เริ่มจะกลั้นน้ำตาไว้ไม่อยู่


    "ป๊อปอย่าพยายามเลยความจริงแล้ว.."


    "ฟางรักแก้ว" ฟางพูดแล้วหันไปมองหน้าแก้วที่นั่งอยู่ข้างๆ




    หึ เข้าใจแล้ว เข้าใจหมดทุกอย่างแล้ว

    ชายหนุ่มไม่ตอบอะไร เขากลับวิ่งออกไปจากห้อง

    ไม่หันหลังกลับมามองอีกเลย

    ส่วนคนในห้องก็พากันเงียบ




    จน...




    "งั้นเฟย์ไม่กวนแล้วกันนะ พี่ฟาง แก้ว เคลียกันเอาเองนะ" เอ่ยทิ้งท้ายไว้ก่อนจะเดินลั้ลลาไปหาแจม

    "เอ่อ แก้ว คือฟาง.."

    "ไม่ต้องอธิบายหรอกฟางแก้วเข้าใจว่าที่ฟางพูดออกไปแบบนั้นเพราะฟางต้องการหาเหตุผลปฏิเสธป๊อป" แก้วแกล้งพูดทั้งที่จริงรู้อยู่แล้วว่าฟางแอบรักเขา แต่แค่อยากรู้นี่นา ถ้าเป็นแบบนี้แล้วฟางจะว่าไง จะยังปากแข็งต่อไปไหม




    "มะ ไม่ใช่นะแก้ว แก้วกำลังเข้าใจฟางผิด"

    "แล้วฟางจะให้แก้วเข้าใจว่ายังไงล่ะ?" เขาลุกขึ้นจากเก้าอี้เดินไปข้างหน้าสองสามก้าวเพื่อปกปิดรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ไว้

    (ร้ายนักนะพระเอกเรา!)(ก็แกแต่งให้ฉันเป็นแบบนี้นี่ไอ้ไรเตอร์ติ๊งต๊อง)(อ่า ขอโทษครับ T. T)




    "แก้ว" เธอเดินเข้ามากอดเขาจากทางด้านหลัง




    เฮ้ยยยย -//- ชีวิตฉันไม่เคยโดนผู้หญิงกอดบ่อยนะ เขินนะเฟ้ย >///<




    "หืม อะไรเนี้ยฟาง อยู่ดีๆมากอดแก้วซะงั้น... เขินนะ" ลดเสียงประโยคสุดท้านิดหน่อย เป็นฟอร์ม



    "ฟางรักแก้วมานานแล้วนะ ฟางรอวันที่แก้วจะรู้ตัว แต่แก้ว! นายมันบื้อ ไม่ยอมรู้สักทีอ่ะ ขนาดฟางทำอะไรให้ตั้งหลายอย่างแก้วยังเฉยเลย เมื่อไหร่จะทพให้ฟางรู้สักทีว่าแก้วก็มีใจน่ะ" ฟางพูดทั้งที่ยังบอกแก้วอยู่

     
     

    แก้วล่ะอยากเห็นหน้าฟางตอนนี้จริงๆ ฮี่ๆ

     
     

    เขาค่อยๆหันมามองหน้าเธอ




    "ว่าแก้วบื้อหรอฟาง นี่รู้ไหมแก้วน่ะรู้มาตั้งนานละว่าฟางแอบรักแก้วข้างเดียว ฮ่าๆๆ แค่แก้วไม่พูดเฉยๆเอง"




    "แต่ไหนๆก็ไหนละ แก้วขออธิบายให้ฟางฟังนะว่าที่ผ่านมาที่แก้วทำเย็นชาไม่สนใจฟางน่ะเพราะแก้วแค่อยากพิสูจน์ว่าฟางจะทนแก้วได้ไปอีกนานแค่ไหนแค่ฟางก็ทำให้แก้วเห็นแล้วนะว่าฟางรักแก้วแค่ไหน มันก็ไม่เสียหายหรอกเนอะ ถ้าแก้วจะรักฟางตอบ"

     

     

    O///O ความในใจยาวกว่าฟางอีกแก้ว

     

     

    "หมายความว่าไงอ่ะแก้ว..."

    "ว่าแต่แก้วบื้อฟางนั่นแหละที่บื้อเองแก้วพูดขนาดนี้แล้วยังไม่เข้าใจอีกหรอหะ? ฮ่าๆๆๆ"

    "นี่! ขำอะไรหะ ก็พูดกันตรงๆซี่"

    "จะเอาตรงๆงั้นหรอ.. แก้วรักฟางเหมือนกันนะ"




    O///O <ฟาง

    >///< <แก้ว




    'แล้วจะไม่ขอเป็นแฟนรึไงยะ?'

    และเหมือนฟางจะคิดดังไปหน่อย

    "อ่าา เป็นแฟนกันนะ?"

    "ค่ะ" จากอมยิ้มเขินๆ กลายเป็นยิ้มกว้าง จนคนมองแทบละลายเลยเชียว (งั้นไรเตอร์ก็ขอละลายไปกับยิ้มของฟางด้วย แอร้ยย >O<)




    "เย้เย้ สมหวังซะทีนะพี่ฟาง ฮ่าๆๆ" ใครบางคนค่อยๆเผยตัวตนออกมา หลังจากที่แอบฟังอยู่นาน

    "ไอเฟย์! ไอน้องตัวแสบ แอบอยู่ตั้งแต่เมื่อไหร่หะ"




    และก็ไม่ใช่เฟย์คนเดียวเสียด้วยสิ..




    "ไอแจมก็ด้วย - -."

    "ฮ่าๆๆๆๆ" เฟย์แจมหัวเราะร่วน

    "นี่ๆ พวกแกทำแฟนฉันตกใจจนตัวเตี้ยเลยเห็นไหม โอ๋ๆมานี่มาที่รัก มากอดให้หายตกใจเร็วว" ว่าแล้วแก้วก็เนียนดึงฟางเข้ามากอด

    "ไม่ต้องมาเนียนเลยนะแก้ว -//- แต่เดี๋ยวนะเมื่อกี้ว่าฟงเตี้ยหรอแก้วววว!"

    "เฮือกกกก ป่าวนะที่รัก .__. แก้วรักฟางน้าาาา" เปลี่ยนโหมดง่ายจริงๆ




    เขาดึงเธอมากอดรอบที่เท่าไหร่ไม่รู้ แต่ฟางก็ไม่เคยคิดว่ากอดของแก้วอุ่นลงไปเลย




    "โหยยย เฟย์อิจฉาเขาอ้ะ แจมจ๋าา ป่ะ เราเอามั่ง ฮี่ๆ"

    "เฟย์อ่ะบ้าาาาาาาาาา >///< เค้าเขินนะ" รักกันดีจริงๆคู่นี้

    "ฮ่าๆๆๆๆ"

    แล้วทั้งสี่คนก็พากันหัวเราะอย่างมีความสุข :D





    THE END [จบบริบูรณ์]
    _______________________________

    จบแล้ว เย้เย้ ดองไว้ตั้งนาน5555 อยากแกล้งรีดเดอร์สักหน่อย :p

    สนุกหรือเปล่าไม่รู้ บอกกันหน่อยละกัน เพราะเรื่องนี้เปลี่ยนแนวเขียนใหม่ อยากรู้ว่าอธิบายแบบนี้แล้วทุกคนพอจะเข้าใจเนื้อเรื่องหรือเปล่าาา ? ^^

    ไม่พูดมากและ เตรียมตัวไปอัพเรื่อง FRIEND ฮี่ ๆ 


    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×