คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : shot 1
พยายามจะทำวิธีต่างๆให้เธอนั้นรักฉัน
พยายามทุกวันมอบให้ทุกอย่างที่เธอต้องการ
"ฟาง ป๊อปเอาน้ำมาให้"
"ขอบคุณนะ ป๊อปนี่เทคแคร์ฟางดีจัง ไม่เห็นเหมือนแก้วเลย นี่แหนะๆ" เอ่ยขอบคุณชายหนุ่มก่อนจะหันไปตีแขนเพื่อนสนิทของเธอที่นั่งเล่นไอพอดอยู่อย่างเคืองๆ
"ฟางก็มีป๊อปคอยดูแลอยู่แล้วนี่นา ไม่เห็นต้องมีเพื่อนอย่างแก้วเลย" แกล้งน้อยใจคนตัวเล็กข้างๆแล้วหันไปสนใจไอพอดต่อ
"โหยยยย น้อยใจเค้าหรอ มานี่มา" จากนั้นก็ลูบหัวของเเก้วเหมือนลูบหัวหมาบีเกิ้ลที่บ้าน (-*-)
"อ๊ะฟาง อย่าสิ แก้วจะเล่นเกม"
'ไอเกมนี่มันน่ามองกว่าหน้าฟางตรงไหนเนี้ยแก้ว เกมมันไม่ได้สวยเหมือนฟางซะหน่อย' (นางเอกหลงตัวเอง555)
"เชอะไอไก่บ้า ฟางไปซื้อขนมกับป๊อปดีกว่า" ว่าแล้วก็ลากแขนชายหนุ่มเดินออกนอกห้องไป
เหมือนเธอจะเพิ่งรู้สึกว่าผมนั่งอยู่ด้วยนะ เฮ้ออออ ทั้งๆที่ผมพยายามจะกล้ชิดกับเธอให้มากๆ
พยายามจะทำให้เหมือนตัวเองมีตัวตนในสายตาฟาง
แต่ดูเหมือนว่ายิ่งผมใกล้เธอมากเท่าไหร่ เธอก็ยิ่งไกลมากเท่านั้น
แต่ทำไม เดินมาเนิ่นนานไม่ถึงสักที
แต่ทำไม มองดูเส้นทางเหมือนยาวออกไป อยากรู้ว่าฉันต้องทำตัวอย่างไร
จะให้ป๊อปทำดีกับฟางแค่ไหน ฟางถึงจะสนใจป๊อปบ้าง แบบที่ฟางสนใจแก้ว ทั้งๆที่แก้วดูจะไม่ค่อยสนใจฟางเลย
หรือว่าป๊อปต้องทำตัวแบบแก้วงั้นหรอ ฟางถึงจะสนใจป๊อป?
"ป๊อป... ป๊อป... ป๊อปปปปปปป!!"
"หะ? มีไรหรอฟาง เรียกซะดังเชียว"
"เหม่ออะไรอยู่เนี้ย ฟางเรียกตั้งหลายรอบแล้วนะฟางจะถามป๊อปว่าซื้ออะไรไปฝากแก้วดี?" เธอเอ่ยพร้อมกับยิ้มหวานๆที่ส่งมาให้ชายหนุ่ม
"แล้วแต่ฟางสิ แก้วชอบกินอะไรล่ะ" ยังไงก็หนีไม่พ้นเรื่องแก้วสินะ ขนาดฟางอยู่กับป๊อปสองคนฟางยังคิดถึงแก้วเลย ป๊อปคิดในใจ
"งั้น... ฟางเอาอันนี้ๆๆๆๆละกัน" ขนมต่างๆถูกหยิบใส่ตะกร้าโดยมือเล็กนั่น
"งั้นเดี๋ยวป๊อปถือให้นะฟาง"
"ขอบคุณนะ ป๊อปนี่ดีกับฟางจัง..." เอ่ยลอยๆก่อนจะลากแขนชายหนุ่มไปคิดตังค์
"195 บาทค่ะ"
"อ๊ะฟางไม่ต้อง เดี๋ยวป๊อปเลี้ยงนะ^^"
"ไม่เป็น..."
"เอาน่า นี่ครับ" พูดดักเธอไว้แล้วรีบยื่นเงินให้พนักงานเคาเตอร์
"ฟางเกรงใจจัง ป๊อปเลี้ยงฟางทุกวันเลยอ่ะ"
"ไม่เป็นไร ป๊อปเต็มใจนะ"
"อื้ม^^ รีบขึ้นกันเหอะป๊อปแก้วอยู่คนเดียวเหงาแย่แล้วมั้งป่านนี้ ฮ่าๆๆๆ"
หัวเราะร่วนเมื่อเธอนินทาเพื่อนสนิทโดยที่ไม่ได้สังเกตุรอยยิ้มที่หุบลงไปของชายหนุ่มเลย
แก้วอีกเเล้ว..
#ห้องซ้อมของวงเฟย์ฟางแก้ว
"ไอก่ายยย เค้าซื้อหนมมาให้เยอะแยะเลย"
"แก้วยังไม่หิวอ่ะฟาง"
"ไม่ได้ๆ ฟางซื้อมาแล้วก็ต้องกิน เข้าใจ๋?"
"มานี่ เดี๋ยวฟางป้อนให้นะ" ว่าแล้วก็นั่งแกะขนมเพื่อจะป้อนเพื่อนสนิทของเธอ
"เอ่อฟาง เดี๋ยวป๊อปไปห้องซ้อมก่อนนะ"
"อ้าว ป๊อปไม่มานั่งกินด้วยกันหรอ?"
"ป๊อปเขาจะไปก็ปล่อยเขาไปสิ จะไปยื้อทำไม เฮ้อ.." แก้วเอ่ยเหมือนคนไม่ใส่ใจเท่าไหร่ แต่คำพูดเมื่อครู่ทำให้คนตัวเล็กข้างๆเขาแอบยิ้มเล็กๆในใจ
'แก้วจะหึงเรารึป่าวนะ'
"ไปก่อนนะครับ พอดีถึงเวลาซ้อมแล้วน่ะ" ซะที่ไหนกันเล่า ซ้อมอะไรไร้สาระ แต่ที่ไม่อยู่เพราะไม่อยากเห็นภาพบาดตาน่ะสิ จะให้เขาอยู่ดูเขาป้อนขนมกันหรอ ไม่เอาด้วยหรอก เจ็บเปล่าๆ
กลับมาถึงบ้านตัวเองก็ทิ้งตัวลงบนเตียงนุ่มอย่างเหนื่อยล้า ไม่ได้เหนื่อยกายหรอกนะ แต่เหนื่อยใจต่างหาก เหนื่อยที่ต้องมาคอยเทคแคร์เธออยู่อย่างนี้แต่ที่ทำไปก็เพราะรัก เธอจะรู้บ้างไหมนะ เหนื่อยที่เธอไม่เคยสนใจฉันเลย..
_________shot 1_______________________
ความคิดเห็น