ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [tvxq fic]Difference Between Love YS,2KIM

    ลำดับตอนที่ #4 : Choice.

    • อัปเดตล่าสุด 2 ม.ค. 53


    TALK!! ท็อกล์กันตั้งแต่ต้นเรื่อง
    เพราะว่ามีคนมาบอกกับเราว่ารูปมิกกี้ที่แปะอยู่หน้าเรื่องเป็นจี
    เราขอโทษนะเพราะไม่รู้ฮ่าๆnaver โดยที่search เป็นชื่อมิกกี้ในภาษาเกาหลีหนะค่ะ
    (
    มั่วนิ่มได้อีกฉัน)ขอบคุณคุณMIMEAW ด้วยนะค่ะ^^เพื่อไม่ให้เป็นการขัดหูขัดตา เราก็เลยเปลี่ยนสะ
    เดี๊ยวเจอท็อกล์ท้ายเรื่องอีกครั้งนะค่ะ!!~



    Difference Between Love
    Author :
    KEYSTROKE
    Paring : YS,2KIM







    ความเดิมตอนที่แล้ว
    ..(ย้อนไป)





    เจ้าชายงั้นหรอ
    ..?
    ความรู้สึกนี้คืออะไรกัน
    ?



    แล้วตอนนี้เจ้าชายจะรู้บ้างไหม

    ถูกอัศวินชิงออกไปจากวังสะแล้ว...







    ---------------------------------------------------------------------------





    อีไล..ตื่นโว้ย!!!..ตื่นๆๆๆ
    "


    จุนซูที่ตื่นมาแต่เช้าอย่างผิดปกติ..ทำให้ท้องฟ้าภายนอกดูอึมครึมขึ้นมาทีเดียว

    ทั้งที่ตอนนี้เป็นเวลาแค่6 โมงเช้าเท่านั้น


    "
    จุนจางงงง!!~~ ...จะรีบไปไหนยังไม่7โมงเล๊ยยยย!!~"


    อีไลที่รูสึกตัวขึ้นมานิดนึงเพราะแรงพลัก(ช้างสาน)ของจุนซูมองนาฬิกาที่บ่งบอกเวลาของวันว่า

    บ่นกระปอดกระแปดไปตามภาษาคนนอนดึก..จะเพราะอะไรล่ะ..เพราะยัยเอ๋อ
    ก็เกือบตีสองเข้าไปและ..วุ่นวายจริงเชียว!!


    "
    ไปเถอะตื่นๆๆ..วันนี้ฉันมีนัดนะเว่ยอีไล
    "


    อีไลเลิกคิ้วขึ้นสูงกับคำบอกเล่าของเพื่อนสาวที่มีนัดตอนหกโมงเช้า
    ..?

    หกโมงเช้าเนี๊ยนะ
    !!~?

    ดะ..เดี๊ยว..จุนจัง..แกมีนัดกับใครว่ะ?ห๊ะ?" ถามด้วยความสงสัยเพราะขนาดป๊ะป๊าของจุนจังนัดจะพาไปเที่ยวไหนยังไม่ตื่นเช้าขนาดนี้?..จะรีบไปไหน?..เค้าตกข่าวอะไรรึปล่าว? ทั้งบ้านอยู่กันแค่สองคนเหมือนตัวเองไม่ได้รู้ความเป็นไปอะไรเลยของเพื่อนสาวคนนี้



    "
    กะ..ก็..อย่าตกใจนะเว่ย..อิอิ..ฉันคบกับยูชอนแล้วว่ะ...กรี๊ดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ~~..แค๊กๆๆ"
    นั้นปะไรบอกเค้าว่าอย่าตกใจแล้วจะกรี๊ดหา พ่อง อะไรว่ะจุนซู

    แต่เห่ย!! เดี๊ยวนะ...สมองประมวลผลคำพูดจุนจัง




    '
    ฉันคบกับยูชอนแล้วว่ะ...กรี๊ดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ~~..แค๊กๆๆ'
    '
    ฉันคบกับยูชอนแล้วว่ะ...กรี๊ดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ~~..แค๊กๆๆ
    '
    '
    ฉันคบกับยูชอนแล้วว่ะ...กรี๊ดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ~~..แค๊กๆๆ
    '
    '
    ฉันคบกับยูชอนแล้วว่ะ...กรี๊ดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ~~..แค๊กๆๆ
    '



    เสียงไอแค๊กๆของจุนซูยังคงอยู่ในสมอง เอ๊ยไม่ใช่ๆ เสียงบอกประโยคที่จุนซุบอกว่าคบกับเพื่อนร่วมห้องที่ชื่อว่ายูชอนเพื่อร่วมห้อง
    ของตัวเอง
    ใช่แค่นั้นจริงๆสำหรับอีไล เพราะตั้งแต่อยุ่ห้องนี้มาเรียนที่นี้ยังไม่เค๊ย ไม่เคยคุยกับนายยูชอนอะไรนี้เลยสักครั้ง

    แล้วยัยเพื่อนรักของเค้าไปสนิทชิดเชื่อ? ถึงขั้นร่วมหอลงโลงกันได้ยังไงเค้างง?


    "
    นี้ๆๆ..จุนจังหยุดบิดก่อน!!..เอ้าเห่ย..หยุดโว้ยยยยยยยยย!!..แล้วแกไปคบกับยูชอนได้ไงว่ะ
    "
    อีไลที่ทนเห็นเพื่อนสาวบิดเป็นปลาหมึกย่างโดนไฟไม่ไหวแล้วตั้งคำถามให้จุนซูตอบอย่างไว


    "
    ก็..เพิ่งเมื่อวานเอง...ตะแต่ว่า...เรา..เรา..อ๊ายยยย..เขิลเว่ยเห่ยอีไล"

    จุนซูที่ตอนนี้จับชุดนอนของอีไลขย่ำขยีจนแทบขาด มองอีไลที่ตอนนี้เริ่มทนไม่ไหวกับเพื่อนรักของตัวเองอีกรอบ

    ส่งสายตาเป็นเชิงดุ'จะเล่าไหมว่ะห๊ะ?' จุนซูที่สัมผัสสายตาแห่งความโหดนั้นได้ทันควันรีบเล่าต่อ

    "
    ฮิฮิ..อิอิ...อ๊ายยยย" แต่เมื่อเข้าโหมดความคิดชวนฝัน

    "
    กะ...แก..เมื่อวานเราจูบกันแล้วด้วย..ในรถ..เค้ามาส่งฉัน..อ๊า..ปากเค้านุ่มมากเลยแก๊ๆๆ.."


    "
    ยัยบ้า!!!...ชั้นให้เล่าว่าแกคบกันได้ยังไง..ไม่ใช่ให้เล่าว่าแกได้กันครั้งแรกที่ไหนนะโว้ย..อิจุนจัง..แร๊วงไปแล้วนะแก๊
    "


    อีไลที่ดูเหมือนจะทนไม่ไหวกับเพื่อนรักที่แรดเกินคน
    ถึงกับตะโกนลั่นห้องด้วยความเหลืออด ทีเพื่อนจะกลายสะภาพเป็นแรดสะแล้ว
    จุนซูที่จ้องอีไลอย่างหวาดๆ มองสายตาที่เพื่อรรักส่งมาให้แล้วหงอลงทันตา


    '
    ก็แหม..อยากให้รูหนิหว่า
    '
    (
    นางเอกช๊านนนนนนนน
    )


    "
    เอาเหอะๆ..ฉันยังไม่ได้กันหรอก..นายไปอาบน้ำก่อนไปเดี๊ยวเล่าให้ฟัง
    "

    เออเอากับมันยัยจุนซูสรุปอีไลก็ต้องไปอาบน้ำตามบัญชาของเจ้าหญิง ระหว่างที่อาบน้ำ
    อีไลได้โทรหาแจจุง
    บอกกับแจจุงว่าเช้านี้จะไปโรงเรียนแต่เช้า


    ทั้งที่ยังไม่รู้ว่าจุนซูมีนัดกับใคร
    แต่ก็พอเดาได้หรอกว่าคงจะไม่พ้น'ยูชอน' แต่เอาเถอะไปโรงเรียนเช้าสักวันนึงดีกว่ามานั่งเถียงกันว่า



    คบกันยังไง หรือได้กันที่ไหน





    ระหว่างทางที่นั่งรถไปโรงเรียนจุนซูก็เล่าเรื่องทั้งหมดก่อนที่จะมาคบกับยูชอนให้เพื่อนรักฟัง ตั้งแต่ แช็ทมาราธอนกับ แจแจ
    ออกไปที่ห้างแล้วจอกับยูชอนกินข้าวด้วยกัน...ร้านหนังสือ..แล้วก็มาจบที่ยูชอนมาส่งที่บ้านแล้วก็เล่าจนถึงก่อนที่ทั้งสองจะ..จะ..จู..อู



    "
    เออไม่ต้องและ..ก็เข้าใจว่าที่รีบเล่าๆแล้วจะมาเน้นเอาช่วงนี้..ไม่ต้องพอๆๆ"

    จุนซูที่ทำหน้าไม่พอใจที่เพื่อนรักไม่ยอมฟังบทรักของตัวเองต่อ
    ทั้งสองก็มาถึงโรงเรียน อีไลที่จ่ายค่ารถแท๊กซี่เสร็จเรียบร้อจึงเดินตามมากับจุนซูที่ตอนนี้ยืนอยู่ระหว่าง ผู้ชายสองคนที่ดูดีไม่แพ้กัน


    "
    อะอ้าว...แจแจ" จุนซูที่มองเห็นแจจุงรีบส่งเสียงทักทายด้วยความสดใส อย่างเป็นกันเองพร้อมฉีกยิ้มกว้างให้อีกที แล้วหันมามองยูชอนที่ตอนนี้ยืนรอเค้าอยู่จุนูยิ้มให้ยูชอนสะกว้างต่างจากแจจุงโดยสิ้นเชิงแล้วเดินเข้าไปข้างๆชายหนุ่มด้วยความดีใจ

    "
    จุนซูก็มาเช้านะวันนี้" แจจุงที่พูดคล้ายว่าจะจับผิดสังเกตุคนทั้งสองที่ตอนนี้ดูเหมือนจะยืนชิดเป็นร่างเดียวอยู่ร่อมร่อ

    "
    อ๋อ..คือฉันนัดกับยูชอนไว้หนะแจแจ" จุนซูที่ตอบคำถามโดยไม่คิดอะไรกลับทำให้อีกนยิ่งสงสัยเพิ่มมากขึ้น ว่าทำไมจุนซูถึงต้องมีนัดกับยูชอนด้วย ไม่มีเหตุผลเอาสะเลย


    "
    อ้าวไม่ต้องสงสัยหรอก..คนเป็นแฟนกันนี้" ยูชอนที่ตอบแทนจุนซูแล้วโอบหญิงสาวให้เข้ามาใกล้กับตัวเองเพิ่มมากขึ้น ยังไม่พอ
    ยูชอนที่ก้มลงไปหอมแก้มยุ้ยของจุนซูอย่างแสดงความเป็นเจ้าของ โดยที่ไม่สนสายตาคนผ่านไปป่านมาหรืออีกสองสายตาที่มองอยู่เลย


    "
    อ๊ะ!..ยูชอนนนอายแจแจ" จุนซูที่อมยิ้มน้อยๆไม่วายตีป๊าบเข้าให้ที่แขนของยูชอนด้วยอารมณ์เขินที่ยูชอนมาทำรุ่มร่ามกับตัวเองต่อหน้าเพื่อนๆของตัวเองอีกตั้งหาก(หน้ายังมียางอยู่อีกเร๊อะ!!)ยูชอนที่หัวเราะกับท่าทางของจุนซูที่ดูเหมือนจะเขินเกินไป ทำให้ยูชอนอดหมั่นเขี้ยวจุนซูไม่ได้ หยิกแก้มใสของจุนซูไปอีกที พร้อมกับหัวเราะกว้าง


    "
    ไม่ยักรู้ว่า..คนอย่างยูชอนรักใครเป็นด้วย"เสียงของแจจุงที่ดูเหมือนหยุดทุกสิ่งที่เป็นอยู่ในขณะที่สดใสนี้
    ให้อึมครึมขึ้นมาอย่างตั้งใจ พูดทิ้งท้ายไว้แบบนั้นแล้วเดินกอดคอกับอีไลเข้าไปในโรงเรียนโดยไม่รอให้จุนซูที่ดูเหมือนจะขยับปากถามอะไรบางอย่างกับตัวเองได้ถาม


    "
    ยะ..ยูชอนที่แจแจ..." จุนซูที่หันมาถมยูชอนอย่างต้องการคำตอบแต่ก็แค่นั้นเพราะมันไม่ใช่คำตอบ

    "
    ช่างมันเถอะ..ก็แค่คนขี้อิจฉา" ยูชอนที่ยักไหล่เหมือนกับว่าเรื่องที่เกิดขึ้นเป็นเรื่องธรรมดาชวยไม่ได้แล้วก็เดินโอบจุนซูเดินเข้าโรงเรียนไปอย่างสบายๆ ก็อย่างว่า... เจ้าชายขี้อิจฉา เหอะ










    สวนหลังโรงเรียน


    "
    นายเป็นอะไรว่ะ..ทำไมพูดกับยูชอนแบบนั้น..แล้วจุนซูจะคิดยังไง..สองคนนั้นเค้าคบกันอยู่นะ..คำพูดของหนายมันหมายความว่ายังไง..มันเหมือนกับนาย.."


    "
    ใช่!!..ฉันชอบจุนซู...นายคิดถูกแล้วล่ะ" แจจุงที่ยืนฟังอีไลพูดอยู่นานก็ตอบคำถามที่อยากรู้ให้กับอีไลทันทีโดยไม่องเสียเวลาคิดให้นาน



    "
    แจจุงนาย...แต่จุนจังมันมีแฟนของมันแล้วนะ"

    "
    แล้วยังไงนายอยากให้เพื่อนนายคบกับยูชอน..คนที่ไม่เอาไหน..กับฉันคนที่พร้อมจะรักจุนซูเสมอนายเลือกเอา
    "
    แจจุงยื่นคำขาดกับอีไล



    "
    โฮเคฉันจะช่วยนาย..เพราะฉันก็ไม่ค่อยชอบยูชอนเหมือนกัน..เหมือนมีอะไรซ่อนอยู่แถม.." อีไลเงียบไปเพราะเกือบจะหลุดพูดออกไปว่าจุนซูกับยูชอนมันเคยจูบกันแล้วแต่ก็ต้องรีบหาทางบอกปัดทันทีเมื่อแจจุงดูท่าทางจะสงสัยในคำพูดของตัวเอง


    "
    แถม..แถมอะไร?" อีไลที่โดนแจจุงต้อนถามอีไลให้จนมุมแต่อีไลก็สรรหาคำพูดมาบอกปัดจนได้เพื่อไม่ให้แจจุงคิดมาก อีไลกอดคอ
    แจจุงแล้วพาเดินไปหาอะไรกินรองท้องตอนเช้าที่โรงอาหารด้วยกัน

    "
    ไปเถอะหิวว่ะ"

    "
    เออๆ..ขอบใจมากเรื่องจุนซู
    "










    "
    จุนซู๊ววววววววว
    ..."


    เสียงหญิงสาวที่ดังมาก่อนตัว วิ่งไปหาเพื่อนสาวที่ตอนนี้ นั่งอยู่กับแฟนหนุ่มสุดป๊อบของโรงเรียนแห่งนี้ที่สแตนข้างสนาบาส

    อย่างรวดเร็ว พอถึงตัวจุนซูปุ๊บก็รีบยิงคำถมที่อยากรู้ทันทีเพื่อไม่ให้เสียแรงเหนื่อย


    "
    แฮ๊กๆๆ..จุนจัง..เธอคบกับ..เอิ่มม..เธอคบกับยูชอนหรอ?" ซึงยอนที่ถามไปพลัดสายตามองจุนซูบ้างยูชอนบ้างอย่างระวัง
    เพราะใครๆก็รู้ว่ายูชอนไม่ชอบให้ใครยุ่งเรื่องส่วนตัวของเค้า


    "
    อืม..ใช่เราสองคนคบกันทำไมหรอ?..จะมาพูดอะไรแปลกอีกรึปล่าว?" จุนซูที่ดูเหมือนจะยังไม่เข้าใจว่าการคบกันระหว่างยูชอนกับเธอเองมันเป็นเรื่องแปลกแหวกแนวอะไรตรงไหนถึงได้มีคนมามองแปลกมาตั้งแต่เธอและยูชอนเข้ามาในโรงเรียนนี้แล้ว


    "
    ปล่าวหรอก..แค่ยินดีด้วยนะ^^" ซึงยอนยิ้มให้กับยูชอนและจุนซูแล้วนั่งลงข้างกับจุนซู แล้วไม่ลืมหยิบ บีบ ขึ้นมาเช็คความเคลื่อนไหวประประจำไปสะแล้ว จุนซูที่แอบมองยูชอนที่ตอนนี้ อึ่งกับ รูปลักษณ์ของ บีบี ของ ซึงยอนจนปล่อยก๊ากออกมา จนจุนซูต้องปราบ
    สะกิดยูชอนที่หัวเราะอยู่ แต่สุดท้ายแล้วตัวเองก็อดคำไม่ได้ ต่างคนเลยต่างหัวเราะกันทั้งคู่ ยูชอนที่มองดวงตาเรียวหยีของจุนซูที่ขำจนน้ำตาไหลด้วยความเอนดู ส่งมือของตัวเองเอื้อมไปหยิกแก้มของจุนซู บีบๆ ด้วยความหมั่นเขี้ยว กับความน่ารักสดใสของจุนซูแล้วจับหน้าผากของเธอเข้หหน้าผากของตัวเอง ให้ปลายจมูกของทั้งสองจนกัน ซึงยอนที่หันมามองจุนซูกับยูชอนที่ตอนนี้ หวานซะ
    ซึงยอนที่คิดในใจ ดูสายตายูชอนที่มองจุนซู~ อยากมีแฟนแบบจุนจังบ้างอ๊า!!








    ห้องเรียน
    ..


    "
    จุนจางงงง!!~..ฉันขอลอกการบ้านหน่อยสิ" เสียงซึงยอนที่ลืมทำการบ้านคณิตศาสตร์มา ดึงสมุดการบ้านคณิศาตร์ของจุนซู

    ด้วยความรวดเร็วไม่รอให้จุนซูพูดอะไร ทั้งนั้นเพราะตอนนี้เธอรีบมากกก

    เฮ้อ..ยัยเเฮม" จุนซูที่ส่ายหัวกับซึงยอนที่ก้มหน้าก้มตาลอกการบ้านอย่างเอาจริงเอาจัง เพราะมัวแต่แช็ทบีบี จนลืมทำการบ้านล่ะสิยัยเอ๋อ แฮมแฮม จุนซูที่ละสายตาจากซึงยอนที่ลีงลอกกาบ้าน ไปมองแผ่นหลังของยูชอนที่ตอนนี้กำลังก้มทำอะไรอยู่ใต้โต๊ะอยู่?
    จุนซูไม่อยากกวนเวลายูชอน เธอมมองแผ่นหลังของยูชอนด้วยอารมณ์ที่หลากหลาย

    แผ่นหลังนี้ที่ดูแสนจะอบอุ่น..ที่น่าหลงใหล
    มันจะเป็นของเธอแบบนี้ไปอีกนานเท่าไหร่ ?



    ปิ๊บๆๆปิ๊บๆๆ




    BBM*
     YUCHUN
    อย่าเอาแต่เพ้อถึงฉันล่ะ...ตั้งใจเรียนด้วย..วันนี้กลับเองนะ




    จุนซูที่มองข้อความน บีบี ของตัวเองตัวความโมโหคนหลงตัวเองข้างหน้าอย่างเต็มกำลัง ตะโกน ออกไปอย่างเหลืออด
    "ไอ้บ้า !!"


    ซึงยอนที่มองจุนซูอย่างงๆ ที่ตะโกนออกมาแบบนั้นก็ดูสิตอนนี้จุนซูเองที่ดูเหมือนคนบ้าเข้าไปทุกที ยิ้มอยู่คนเดียว ซึงยอนส่ายหัวกับท่าทางแปลกๆของจุนซูที่นั่งอมยิ้มมองหลังยูชอนอยู่ได้ เธอก้มลงลอกการบ้นของจุนซูต่อด้วยความเร็วเต็มพิกัด

    ชายหนุ่มอีกสองคนที่มองเห็นทุกอย่างมองหน้ากัน ยักหน้าเพียงเล็กน้อยอย่างมีแผน อีไลเองที่เป็นห่วงเพื่อน
    กับแจจุงที่เสียจุนซูไปไม่ด้ เริ่มมีอผนอะไรในใจ...


    แต่ว่าแผนอะไรล่ะ ?












    เลิกเรียน





    จุนซูที่มองที่นั่งของยูชอนที่ว่างมาตั้งแต่คาบก่อนจะสุดท้ายนี้เสียอีก ยูชอนที่หายไปโดยไม่บอกกล่าวอะไรกับเธอเลยแม้แต่น้อยทีเพียงบีบีเมสเสจอันนั้น ที่บอกว่า 'วันนี้กลับเองนะ' แน่นอนนั้นเป็นคำตอบได้ดีแล้วว่า เย็นนี้เค้าจะต้องกับบ้านกับเพื่อนซี้ของเค้าโดยไม่มียูชอนไปส่ง จุนซูไม่อยากเอาอะไรมาคิดให้หนักสมอง เพราะวันนี้ก็เหนื่อยกัยการเรียนมากพอแล้ว จุนซูเก็บของบนโต๊ะลงไปใหกระเป๋าเป้ด้วยความเหนื่อยล้ากับบท เรียน

    "จุนซู วันนี้แจจุงจะไปกินข้าวเย็นทีบ้านเรานะ" อีไลที่บอกกับจุนซูที่ตั้งหน้าตั้งตาเก็บของลงกระเป๋าอยู่ให้หันมามอง

    "ดีลยวันนี้จะได้ไม่เหงา..มีคนมากินข้าวย็นเป็นเพื่อนเยอะๆ..นี้ๆ แฮมแฮม ไปด้วยกันไหม?" จุนซูที่ใจดีชวนยัยตัวยุ่งที่ไม่รู้ไปบ้านแล้วจะยุ่งยิ่งกว่าเดิมไหมด้วยความไม่คิดอะไร เพราะมีคนไปกินข้าวเย็นที่บ้านเยอะๆก็คงสนุกดีเพราะทั้งบ้านก็มีแค่ตัวเองกับเพื่อนซี้เท่านั้น 


    "ว้าววว ~ ดีจังเลยฉันอยากไปบ้านจุนจังมาตั้งนานแล้ว ยังไงฝากท้องด้วยนะจ๊ธเย็นนี้" อีไลที่มองซึงยอนแบบเอือมๆ เพราะไม่รู้ว่าจุนซูจะชวนยัยตัวยุ่งนี้ไปทำไมถ้าบ้านระเบิดขึ้นมานะ ใครจะรับผิดชอบ ? 

    แล้วทั้งสี่คนก็เดินออกจากห้องด้วยกันเพื่อตรงไปยังรถของแจจุง จนมาถึงที่หน้าบ้านของสองเพื่อนซี้ ซึงยอนที่ดูจะตื่นตาตื่นใจที่สุดกับบ้านหลังนี้ รีบกระโดดออกไปจากนอกรถเมื่อแจจุงขับมาเทียบที่หน้าบ้าน


    "บ้านจุนจังสวยจังเลย...อยู่กันสองคนจริงๆหรอเนี๊ย" จุนซูที่มองซึงยอนแบบยิ้มๆ เธอดูจะชอบบ้านหลังนี้มากกว่าตัวเจ้าของบ้านเองสะอีกนะเนี๊ยจุนซูฉุดแขนซึงยอนเข้าไปภายในตัวบ้านโดยมีสองหนุ่มที่เหลือตามมาแบบติดๆ


    "ทำตัวตามสบายนะ" จุนซูที่พูดกับซึงยอนแล้วเดินไปดื่มน้ำในห้องครัว ชายหนุ่มทั้งสองที่เดินเข้ามาภายในตัวบ้านก็นั่งอยู่ที่โซฟาที่ตอนนี้ดูเหมือนว่าซึงยอนเริ่มจะทำตัวตามสบายเหมือนเป็นบ้านของตัวเองเข้าไปทุกที อีไลที่มองซึงยอนแบบเหลือเชื่อลุกขึ้นมาเมื่อนึกได้ว่าต้องไปเตรียมอาหารเย็นก่อนที่จะค่ำเกินไป


    "ยังไงพวกแกก็....นั่งเล่นกันไปก่อนนะฉันไปทำอาหารเย็นก่อน" อีไลที่พูดแบบสบายๆโยให้เพื่อนๆนั่งเล่นรอเค้าทำอาหารเย็นมือพิเศษนี้ แต่เพื่อนทั้งสองนี้สิอึ่งไปแล้ว


    "ถ้าจุนจังทำมีหวัง..ห้องน้ำบ้านฉันเต็มพอดี" อีไลหัวเราะน้อยๆแล้วเดินเข้าครัวไปสวนกับจุนซูที่เดินออกมาพอดีแล้วตรงไปที่บันไดว่าจะขึ้นไปที่ห้องเพื่อชาร์ตแบ็ทโทรศัพท์สักหน่อย แจจุงที่เห็นจุนซูกำลังจะขึ้นไปบนห้องก็รีบเดินไปรั้งแขนของจุนซูไว้ ด้วยความรวดเร็ว

    "เอ่อ...จุนซู ฉันขอขึ้นไปด้วยได้ไหมคืออยู่เฉยๆ..มันก็ไม่มีอะไรทำเบื่อปล่าวๆ ขอขึ้นไปดูห้องจุนซูด้วยได้ไหม..รังเกียจรึปล่าว?" 
    จุนซูที่ยิ้มน้อยแล้วมองไปที่ซงยอที่ดูเหมือนกำลังสนุกกับรายการตลกที่เธอเปิดเจอในทีวี หัวเราะสะ ....จุนซูที่คิดว่ายังไงแจจุงต้องเบื่อแน่ๆอยุ่กับซึงยอนแถมยังจะคุยกันไม่รู้เรื่องอีก เลยพยักหน้าเปองเชองโอเค แล้วเดินน้ำข้นไปชั้นบนยังห้องของตัวเอง





    จุนซูเปิดประตูห้องพร้อมกับหันมายิ้มให้กับแจจุงเล็กน้อยกก่อนจะเข้าไปในห้อง จุนซูที่มุ่งหน้าเข้าไปหาที่ชาร์ทแบ็ทที่ไม่รู้ว่าไปวางไว้ที่ไหนเมื่อคืน ด้านแจจุงที่สำรวจห้องของจุนซูอยู่อย่างเงียบๆ ห้องจุนซูเป็นห้องสีครีมที่มีเฟอนิเจอร์เป็นน้ำตาลไหม้เข้าชุดกันทำให้ดูอบอุ่น แต่ที่แจงให้ความสนใจที่สุดคงจะไม่พ้นพนังห้องของุนซูที่แปะรูป ช่วเวลาต่างๆเอาไว้เต็มไปหมดโดยฉะเพาะที่หัวนอนแจจุงอมยิ้มกับรูปต่างๆ มีรูปที่แจจุงถ่ายคู่กับอีไลสะส่วนใหญ่ กับผู้ชายที่ดูแล้วน่าคล้ายกับจุนซูมาก คงจะเป็นพ่ชาย แล้วก็รูปครอบครัว ที่ดูแล้วอบอุ่นมาก  


    จุนซูที่หาที่ชาร์ทแบ็ทเจอแล้วก็รีบมานั่งที่หัวเตียงแล้วรีบเสียบแบ็ทชาร์ทโทรศัพท์ที่ร้องเตือนว่าใกล้จะดับเต็มทีได้อย่างทันเวลายิ้มเล็กน้อยอย่างเหนื่อยอ่อน ปล่อยตัวเองให้นอนลงบนที่นอนอย่างหมดแรงเพราะเสียงพลังงานไปเยอะกับการเรืยนในวันนี้ ริมฝีปากคลี่ยิ้มน้อยๆเมื่อแผ่นหลังสัมผัสกับที่นอนนุ่มๆ 


    แจจุงที่กำลังสนใจรูปใบเล็กๆด้ายซ้ายของห้องน้อยที่ติดกับกระจกโต๊ะเครื่องแป้ง เป็นรูปที่จุนซูยังเป็นเด็กหญิงจุนซู ฉีกหญิมหวานในงานโรงเรียนที่ดูเหมือนจะเป็นตอนที่อยู่ที่ ญี่ปุ่น แจจุงกำลังจะหันมาถามจุนซูแต่ก็ต้องเงียบไปเมื่อจุนซูตอนนี้ดูเหมือนว่ากำลังมีความสุขกับการพักสายตา แจจุงที่ค่อยๆเดินเข้าไปหาจุนซูที่กำลังยิ้มหวานกับตัวเอง นั่งลงบนเตียงนุ่มสีครีมที่เข้ากับห้อง ข้างจุนซูที่กำลังนอนหลับอยู่ แจจุงที่หัวเราะน้อยๆ กับนิสัยของจุนซูที่เป็นธรรมชาติ มองความใกล้ชิดในตอนนี้ระหว่างตัวเองกับจุนซู



    เราใกล้กันขนาดนี้...ฉันใกล้เธอขนาดนี้ 
    แล้วใจของเธอล่ะ...ใจของเราสองคนใกล้กันเหมือนตอนนี้บ้างไหม?




    จุนซูที่ลุกขึ้นมาเพราะเสียงเตือนข้อความของ บีบี ดัง ขึ้นทำให้แจจุงต้องถอยห่างออกมามองจุนซูที่กำลังเปิดข้อความ


    ปิ๊บๆๆ ปิ๊บบๆ



    BBM*
    YUCHUN
    นี้ยัยอ้วนอย่าเอาแต่นอนนะ..กินข้าวเย็นด้วย





    เป็นยูชอนที่ส่งข้อความมาแกล้งเธออีกแล้ว ทำให้เธอต้องหมั่นไส้อยู่ตลอด สักพักจุนซูที่กำลังจะพิมพ์ข้อความกลับไปหายูชอนก็ได้ยินเสียง อีไลเรียกให้ลงมากินข้าว จุนซูที่กำลังจะหันไปหาแจจุงที่นั่งอยู่ข้างๆและมองจุนซูตั้งแต่ที่ยูชอนส่งข้อความมันตั้งแต่แรก ทำให้ทั้งสองอยู่ใกล้กันเกินความจำเป็น จุนซูที่หันมาโดยไม่ได้ระวังทำให้ริมฝีปากของทั้งสองคนประทับกันโดยไม่ได้ตั้งใจ แจจุงที่ดูจะได้สติ..รีบฉกฉวยช่วงเวลานี้ที่คิดว่าคงมีมาไม่บ่อยนัก เพราะจุนซูเองที่ดูตกใจอยู่มากในตอนนี้ ทำให้รู้ได้ทันทีว่าเธอคงไม่ค่อยเต็มใจกับเรื่องนี้



    แจจุงที่ประทับจูบให้แนบแน่นขึ้นด้วยไม่ยอมถอนออกตามแรงที่ร้องบอกบนอกแกร่งของตัวเอง จุนซูพายายามที่จะพลักแจจุงแต่ก็ทนแรงไม่ได้ ต้องรับสัมผัสนั้นไปอย่างจนใจ มือถือเครื่องเล็กในมือร่วงหล่นลงสู่พื้นพรม ทั้งที่ยังไม่ได้กดส่ง


    แจจุงที่ถอนจูบแล้วส่งสายตาไปให้กับจุนซุที่ตอนนี้หอบหนักกับบทจูบที่ตัวเองมอบให้ เมื่อสักครู่ แต่แจจุงก็ยังไม่เลิกทำให้จุนซู
    อึ่ง เมื่อคำพูดที่แจจุงพูดกับตัวเองมัน..



    "
    ฉันรักจุนซู..และจะไม่ยกจุนซูให้ใครเด็ดขาด
    "






    อัศวินจะรู้ไหมนะว่า ..?
    เจ้าหญิงหนะยังไง ยังไง มันก็ต้องคู่กับเจ้าชาย


    ----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------


    TALK ::  เห่ยมันหายหมดเลย !!! คือว่าเราลงแล้วเด็กดีมันเป็นอะไรไม่รู้ หายไปแบขาดๆเกินๆ
    เราก็เลยต้องมาเติมเองใหม่หมด แย่ที่สุด ขอโทษค่ะ
    อีกรอบ!! ฮ่าๆๆ พรุ่งนี้อาจจะไม่มาต่อ แป่ว!! พรุ่งนี้อาจจะไปต่างจังหวัดอ่ะค่ะ

    ถ้าถึงที่หมายช้าหรือดึกอาจจะไม่ต่อนะค่ะ บอกไว้ก่อนแต่อยากให้มันต่อเนื่องมาก
    อ่านแล้วจะได้อารมณ์ เน๊อะ !!
    เย่จบไปอีกตอนแล้วตอนหน้ามันจะยุ่งกว่านี้อีกอ่ะ

    คืออะไรจะเริ่มเป็นรูปเป็นร่างมากกว่านี้ ตอนนี้แจดูจะโหดๆเนอะ ฮ่าๆ
    มีคนอ่านฟิคเราเพิ่มขึ้นเราก็ดีใจ ถึงแม้วิวจะเยอะ เราไม่โทษวิวอ่ะค่ะ บางทีเปิดมา
    เนื้อเรื่องที่เราวางไว้อาจจะไม่ถูกใจก็ได้ๆ ไม่ว่าๆ ขอบคุณทุกกำลังใจนะค่ะ ถ้ามีคำผิดเยอะหน่อยเราขอโทษนะค่ะ
    เพราะว่ารีบอย่างแร๊วงงง

    ปล. เราขอให้ทุกคนที่อ่านฟิคเรา ลงคะแนนให้ทีนะค่ะ อยากรู้ว่าพอถูบ้านได้ไหม

    ขอบคุณล่วงหน้านะค่ะ

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×