คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : outflank !!
Difference Between Love
Author : KEYSTROKE
Paring : YS,2KIM
Rate : PG-13 - NC
ความเดิมตอนที่แล้ว..(จะย้อนเพื่อ?)
"อืมถูกต้อง...แต่ว่าเธอไม่อยากจะลองมาเป็นแฟนฉันจริงๆดูบ้างหรอ?"
"ห๊ะ!! ยูชอนตัวร้อนรึปล่าว ?..เธอตื่นเช้าไปใช่ไหม?.."
ยูชอนยิ่งหัวเราะกับท่าทางตกใจยิ่งขึ้นไปของจุนซูจึงหัวเราะน้อยๆ ยื่นมือไปตบเบาๆที่ข้างแก้มของจุนซู อย่างหยอกเล่น
"ฉันพูดจริง..ยัยจุนจัง!!!"
กลับมาปัจจุบัน...
หลังจากที่อึ่งกันกลางโต๊ะอาหารแล้วไม่รู้ว่าใจง่าย หรือ หน้าด้านอีกแหละที่ตอบกลับไปว่า 'ตกลง'
จุนซูรู้สึกว่าช่วงชี้วิตของเธอช่วงนี้ช่างมีคำสองคำที่พัวพันในชีวิตของเธอเหลือเกิน
'ใจง่าย และ หน้าด้าน'
แต่คิดดูดีๆสิ ด้านได้อายอดนะ !!!
เออเจริญนางเอกเรื่องนี้..-*-
เธอกับยูชอนเดินจูงมือมาที่ร้านหนังสือแห่งหนึ่งที่ไม่ไกลจากร้านอาหารที่กินอยู่เมื่อสักครู่มากนัก มือของทั้งสองหลุดออกจากันเพราะต่างคนต่างเดินไปยังแผนกหนังสือที่ตัวเองต่างสนใจ แน่นอน นาวๆอย่างจุนซูก็ต้องเดินไปแผนกซุบซิบดารา
ตามประสาคนอยากรู้เรื่องชาวบ้าน..เอ๊ยไม่ใช่ๆ..ตามประสาผู้หญิงวัยกำลัง ลันล๊า
ส่วนยูชอนที่เดินไปในแผนกหนังสือตกแต่งรถ โดยที่แอบมองจุนซูเป็นระยะๆ อยู่ห่างๆ ยิ้มกับตัวเองเล็กน้อย
แล้วก็หันมาสนใจหนังสือรถที่อยู่บนชั้นหนังสือตรงหน้าต่อ เพราะคิดเอาไว้ว่า อยากจะได้รถใหม่สักคัน...
เวลาผ่านไป 15 นาที
ยูชอนที่ตอนนี้เลือกหนังสือได้สองถึงสามเล่มและกำลังเดินไปจ่ายเงินให้เรียบร้อย เหลือบมองเห้นจุนซูในท่าทางที่
ไม่เหมาะกับหน้าตาของจุนซูเป็นอย่างมาก
กัดเล็บมือ !!!
คิ้วขมวด !!!
มืออีกข้างกำหนังสืออย่างออกอารมณ์ (กำลังโมโห) !!!
ยูชอนไม่รูจะหัวเราะดีหรือ..กลัว..หรือ..เอาเป้นว่ามองดูสายตาคนที่อยู่รอบๆตัวของจุนซูแล้ว หิ้วยัยนี้ออกจากที่นี้ก่อนดีกว่า
ยูชอนรีบเดินไปให้พนักงานคิดเงินหนังสือที่เลือกไวอย่างรวมเร็วโดยไม่แอบลืมแซงคิม (เลวได้อีก) แล้วเดินไปหยิบหนังสือ
ในมือของจุนซูแล้วหิ้วปีกของจุนซูออกจากร้านโดยเรร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้
หิ้วปีกสาวน้อยมาได้สักพักจุนซูที่ดิ้นโวยวายมาตลอดทาง ก็ถูกวางลงที่ลานจอดรถของห้าง
"เฮ้อ~...เธอทำอะไรที่ร้านหนะ !!" ยูชอนถามด้วยความสงสัยที่จุนซูอ่านหนังสือได้ออกอารมณืขนาดนั้น
"กะ..ก็..พี่มิกกี้หนะสิ...ไปกิ๊กกับคนที่ชื่อจุนซูในวง..แถมยังมีรูปหลุดอีกนะ ฉันล่ะไม่เข้าใจเลย..หึงๆๆ..คนมันหึงอ่ะ!!"
จุนซูที่ตอนนี้ขบเขี้ยวเคี้ยวฟันตัวเองอย่างมีน้ำโหโดยไม่สนใจคนนที่หัวเราะตนเองอยู่ตรงหน้าเลยแม่แต่น้อย
ยูชอนที่หน่ายใจกับบุคลิกแปลกๆที่จุนซูอยู่กับตัวเอง โดยที่เธอดูเป็นธรรมชาติและไม่แต่งเติมให้ดูเว่อร์
แต่...
"ติ๊งต๊องว่ะ..จุนจัง"
ยูชอนหัวเราะพร้อมกับยื่นมือไปโยกหัวของจุนซูเล็กน้อย ก่อนจะโอบเอวบางของจุนซูเดินไปที่รถคันหรูของตัวเอง
ออดี้R8 ที่ตัวเองภูมิใจเพราะพ่อเพิ่งถอยมาให้หมาดๆ อยู่ตรงหน้าคนทั้งสองแล้ว ยูชอนอ้อมไปเปิดประตูให้จุนซูอย่างสุภาพ
แล้วรีบอ้อมมานั่งที่ฝั่งของคนขับอย่างรวดเร็ว
"นี้! ยูชอน.เรื่องวันนี้ที่..นายจะคบกับฉันอ่ะ..นายพูดจริงหรอ?..แน่ใจหรอ?"
ยูชอนหันมามองหน้าจุนซูที่ดูเหมือนจะลืมเรื่องไอ้มิกกี้อะไรนั้นไปแล้วล่ะมั้ง ยูชอนตอบคำถามเธอ
"อื้ม..มั่นใจสิ...บ้านอยู่ไหนล่ะจะไปส่งบอกมา!!"
จุนซูบอกที่อยู่บ้านของตัวเองที่ดูเหมือนจะไม่ไกลกันจากบ้านของยูชอนเท่าไหร่ ระหว่างที่ฝ่ายชายขับรถ จุนซูที่ยังคงอึ่งกับเรื่องที่เกิดขึ้นในวันนี้ยังไม่หาย..
ย้อนกลับไปตอนที่อยู่ร้านอาหาร
"ยูชอน!!!..เอาจริงดิ!!?"
จุนซูที่ยิ่งถางตามากขึ้นกว่าเดิมมองที่ใบหน้าของยูชอนที่ตอนนี้ไม่มีแววขบขันอีกแล้ว เหลือเพียงแต่ แววตาแห่งความจริงจังที่ไม่แฝงสิ่งใดๆเลย..จุนซูที่ตอนนี้ดูเหมือนสมองจะสั่งการประมวลผลต่างๆ ด้วยความรวดเร็ว
เพอร์เฟ็กแบบนี้..
หุ่นดี...
ยิ้มหวาน...
แถมยังดูร้ายๆ..เข้าใจอยาก..แต่น่าค้นหา
"เออ..ตกลงฉันจะคบกับนายยูชอน!!"
นั้นไงใจง่ายชะมัดให้ตายเถอะ...
จุนซูที่ดูจะอ่อนหัดกับเรื่องความรักยิ่งนัก เมื่ออยู่ต่อหน้ายูชอนด้วยแล้ว อารมณ์ความอยากรู้..ความสนใจในตัวของผู้ชายอย่างยูชอนที่ยังไงถามคนหน้าไหน ก็คงอยากจะคบด้วยทั้งนั้น..ว่าม่ะ?
ยูชอนที่ตอนนี้ยิ้มแก้มแทบปริคงเพราะชีวิตนี้จะหาคนที่ตัวเองให้ความสนใจด้วยยากจึงไม่อยากให้โอกาศหลุดลอยไป
จุนซูที่ตอนนี้เหมอลอยไปนอนอยู่ที่เตียงบ้านตัวเองแล้วรู้สึกตัวเพราะแรงสะกิดเบาๆของคนขับ
"จุนซูถึงแล้ว..ลงๆๆๆ"
คำพูดที่ดูเหมือนไม่ใส่ใจของยูชอนทำให้จุนซูบึ่งหน้าใส่ด้วยความหมั่นไส้
"แบร่ ๆๆ ลงก็ได้ย่ะ" แลบลิ้นปลิ้นตาพอเป็นพิธี ยูชอนมองด้วยความตลกอยู่กับจุนซูรู้สึกว่าตัวเองจะเหมือนคนบ้า
ที่ยิ้มได้ทุกวัน มือแกร่งสมชายยื่นไปจับต้นแขนของจุนซูแล้วจับหัวไหล่มนของจุนซูให้หันมาหาตัวเอง
ใบหน้าของทั้งคู่ขยับเข้าหากันด้วยความเชื่องช้า..จุนสุดท้ายต่างคนต่างรู้สึกถึงลมหายใจที่รดใส่กัน ความร้อนในร่างกายของจุนซูที่บอกว่าตัวเองเขินแค่ไหน ยูชอนที่ประทับริมฝีปากอิ่มของตัวเองลงเบาๆที่ริมฝีปากนิ่มของจุนซู
ไม่จาบจ้วง
ไม่รุกเร้า..เพียงแค่แตะกันไว้ส่งต่อความรู้สึก
ที่ตอนนี้ยังคงเรียกได้ไม่เต้มปากว่า...รัก
ใบหน้าของยูชอนกับจุนซูที่ผละออกจากกันเพียงเล็กน้อยยังคงรู้สึกได้ถึงลมหายใจของกันและกัน
สายตาของทั้งคู่ประสานกันอยู่อย่างนั้นอย่างไม่มีใครยอมใคร เหมือนอยากจะมองให้ทะลุไปถึงข้างใน ของกันและกัน
จุนซูที่ละสายตาต่ำลงมาที่ริมฝีปากของยูชอนอีกครั้ง แล้วก็ต้องเพลอใจประทับริมฝีปากลงไปที่ริมฝีปากอิ่มของยูชอนอีกครั้งด้วยตัวเอง เหมือนอยากจะบอกกับตัวเองความความรู้สึกแบบนี้..จะมีแค่ยูชอนรึปล่าวที่สามารถให้เธอได้..
จุนซูที่ดูเหมือนอารมณืจะไม่หยุดแค่นั้นริมฝีปากของทั้งคู่เปลี่ยนมุนตามความต้องการในอารมณ์ จุนซูที่ยกมือคล้องไว้กับลำคอแกร่งของยูชอนกดแนบริมฝีปากเพื่อรับความรู้สึกนี้ให้มากขึ้น ฝ่ายชายที่สอดลิ้นชื้นเข้ามาให้โพรงปากฉ่ำของจุนซู
กวาดรับความหวานที่อยากจะสัมผัสมากขึ้น..อีกนิด..อีกสักนิด
ทั้งสองผละออกจากกันอีกครั้ง แขนเรียวทั้งสองข้างของจุนซูที่ยังคงโอบอยู่รอบคอของยูชอนที่เดิมทั้งสองจ้องตากันอีกครั้ง ยาวนาน..เหมือนโลกนี้มีเพียงเราสอง จุนซู้ที่โน้มใบหน้าเข้าหายูชอนอีกครั้งงับริมฝีปากล่างของยูชอน
อย่างอ้อยอิ่ง ผละออกจากกันแล้วต่างคนต่างยิ้มให้กัน
"แลก PIN บีบีกันจุนซู"
ยูชอนที่หยิบ Blackberry สีดำของตัวเองออกมา แลก PIN กับจุนซูด้วยวคามรวดเร็วจนเสร็จเรียบร้อยทั้งสองก็มองหน้ากันอีกครั้งจุนซูที่ยิ้มน้อยๆให้ยูชอน แล้วบอกลายูชอน
"ฝันดีนะยูชอน..."
"ฝันดีนะจุนซู..."
จุนซูที่เปิดประตูบ้านโดยไม่ได้ไขกุญแจแอบตำหนิเพื่อนรักที่คงกลับมาแล้วนิดๆว่าทำไมไม่ล็อคประตูให้ดี
หันกลับไปที่ๆรถของยูชอนจอดอีกครั้งโบกมือหยอยๆ แล้วรีบเปิดประตูวิ่งมาราทอนทีเดียวถึงห้องนอนเลยทีเดียว
ถึงห้องปุ๊บจุนซูก็วิ่งเข้าหาที่นอนเลยทีเดียว เอาหน้าซุกหมอนส่ายหัวไปมา ก่อนจะฟัดกับหมอนจนพอใจ สติกลับมา
เงยหน้ามองเพดานห้อง รอยยิ้มพุดขึ้นมาเพียงเล็กน้อย มือเล็กจับริมฝีปากตนเอง แล้วเลื่อนไปสัมผัสตำแหน่งของหัวใจ
ที่ตอนนี้มันกำลังเต้นด้วยจังหวะที่ไม่เคยเป้นมาก่อน..
ปิ๊บๆๆ.ปิ๊บๆๆ
BBM*
ฝันหวานยัยซุ่มซ่าม √
---------------------------------------------------------------
คร่าฝันหวานนะคร๊าที่ร๊ากก ชิ๊!! √
---------------------------------------------------
จุนซูที่ตอนนี้นั่งบ่นงุบงิบใส่โทรศัพท์ของตัวเอง ด้วยอารมณืน้อยใจตหงิดๆ
แน่นอนสิ ก็ยูชอนหนะบทจะหวานก็หวานเกินไป
พอบทรุงแรงทางอารมณ์..ก็ตามไม่ทันเลยทีเดียว
ปากจัดจริงๆ!!!
แต่ก็ต้องยิ้มออกมจนได้..เมื่อนึกถึงเรื่องที่เกิดขึ้นรอบวันของวันนี้
ถึงแม้ทุกอย่างจะดูรวดเร้วจนจับต้นชนปลายไม่ถูก ไม่รู้หรอกว่าทำไมยูชอนถึงสนใจตัวเอง
ไม่รู้หรอก..และไม่สนด้วยว่าความรักครั้งนี้จะเริ่มต้นจากจุดไหน
มันอาจคือความหวั่นไหว..ในความรู้สึกหว้าเหว่
หรือความรู้สึกอะไรก็ตาม
แต่จุนซูมั่นใจว่าการทำตามใจตัวเอง..คือสิง่ที่ดีที่สุด
แต่มันจะใช่หรือไม่ใช่..มันจะเป็นแบบนี้โดยไม่มีเงื่อนไขอีกนานไหม?
ไม่มีใครตอบได้
แม้แต่ ยูชอน หรือ จุนซูเองก็ตามที
ปิ๊บๆๆ..ปิ๊บๆ..
BBM*
ฝันดีเจ้าหญิงน้อย √
---------------------------------------------------------------
ฝันดีเช่นกัน..เจ้าชาย >o< √
---------------------------------------------------------------
เจ้าชายงั้นหรอ..?
ความรู้สึกนี้คืออะไรกัน?
แล้วตอนนี้เจ้าชายจะรู้บ้างไหม ว่าเจ้าหญิงที่ว่า
ถูกอัศวินชิงออกไปจากวังสะแล้ว...
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
TALK !!
โอ้วว~ มาถึงตอนที่สามแล้วไวมากๆ มีคนอ่านอยู่คนเดียวจริงหรอเนี๊ย ? ฮ่าๆ
ไม่เป็นไรคนเดียวก็ยังดี ดีกว่าไม่มีคนอ่านเลย สงสารเจ้าชายไหม?
ฮ่าๆ อย่าเพิ่งสงสารแจ..เพราะแจแร๊วงกว่าที่คิดไว้เยอะ หึหึ
เรื่องนี้เราพายายามแต่งให้ปัจจุบันจริงๆอ่ะค่ะ อาจจะมีเทคโนโลยีเข้ามาเยอะหน่อย
แต่ก็อย่างว่า วัยรุ่น เราเองก็อยู่ในช่วงนี้ (ยังเอาะอยู่) ตอนนี้แฮมหายไป อีไลหายไป
ยูซู ล้วนๆเลยเนอะ ตอนหน้าเจ้าชายเราจะออกโรง สู้กับอัศวินรึปล่าวไม่รู้ แต่วุ่นแน่ๆ
เราขอโทษกับฉากเลิฟซีนที่ไม่ค่อยจะเป็นประสาเท่าไหร่ ถ้ามีอะไรติชมก็ได้เลยนะค่ะ
เรื่องนี้มี NC ไม่มากเท่าไหร่ ตามอามณืของตัวแสดงและจุดๆนั้น
ปล ..อย่าเพิ่งเดาว่ายูซูอย่างเพิ่งคิดว่า ทูคิม..
ขอบคุณที่ติดตามนะค่ะ
ความคิดเห็น