[EXO] ZΣX DOLL - {HunHan}

ลำดับตอนที่ #4 : ZΣX DOLL 3 : BEYOND CONTROL

 

คืนนั้นเซฮุนไม่ได้ไปต่ออีกยกกับตุ๊กตาตัวน้อยในห้องน้ำตามที่ได้คาดไว้ เนื่องจากการทำความสะอาดตุ๊กตายางขนาดเท่าคนจริงนั้นลำบากกว่าที่คิดไว้ในคราแรก ร่างน้อยที่เสียสูญจากสภาพของลำตัวที่บิดเบี้ยวผิดปกติทำให้ไม่สามารถจับให้อยู่ในท่านั่งหรือยืนได้อย่างใจ นอกจากนี้หลังจากได้น้ำเย็นจากฝักบัวมาดับความใคร่ในกาย ความรู้สักที่อยากมีสัมพันกับมนุษย์ยางก็พลอยหดหายไปด้วย ยิ่งมองเห็นเรือนกายขาวที่นอนอยู่ในอ่างด้วยท่าทางที่ต่างจากธรรมชาติยิ่งตระหนักได้ถึงสิ่งที่พึ่งทำลงไป






เซฮุนวักน้ำล้างใบหน้าหวานที่อยู่ตรงหน้าลวกๆ คว้าผ้าขนหนูที่พาดอยู่บนราวคาดเอวก่อนจะยกร่างน้อยขึ้นพาดบ่า ปราศจากความนุ่มนวลเหมือนขามา เก้าอี้หวายนอกระเบียงคือตัวเลือกของชายหนุ่มในการวางวัตถุยางรูปคนที่เปียกปอนไปด้วยน้ำตั่งแต่หัวจรดเท้าไว้บนนั้น ผ้าเช็ดตัวผืนหนาถูกพันปกปิกส่วนล่างของตุ๊กตาตัวน้อยอย่างแน่นหนากันอุจาตตา




“ตัวนายเปียก ผมนายด้วย นอนตากลมให้แห้งข้างนอกนี่คงไม่เป็นไรใช่ไหม”




โอเซฮุนก็ยังคงเป็นโอเซฮุนพูดเองเออเองตัดสินใจเองอย่างไม่ต้องการคำตอบ และถึงต่อให้ตุ๊กตาตัวขาวนี่ลุกขึ้นมาประท้วงขอความยุติธรรมจริงเขาก็ไม่คิดจะใส่ใจ แน่นอนว่าก็แค่นึกไปเล่นๆ เกิดลุกขึ้นมาจริงเขาคงได้แต่ลากไปให้หมอผีจัดการ นอกจากนี้การที่จะให้มาปณิบัติใครอื่นนี่คงเป็นเรื่องยาก ยิ่งต้องมานั่งเช็ดตัวเช็ดผมให้ตุ๊กตายางด้วยยิ่งแล้วใหญ่ ถึงถ้าจะมีวันนั้นจริงก็คงต้องรอให้เขาเสื่อมสมรถณะทางเพศก่อนถึงจะลองคิดดู 





แต่ก็อย่างที่บอกแค่จะคิดดูหล่ะนะ








 

  ZΣX DOL  

“เสี่ยวลู่ นายช่างงดงามอะไรขนาดนี้...ไหนมาให้ป๋าอึ๊บสักรอบสองรอบหน่อยสิ”




“แหม๋~ รอบสองรอบอะไรครับป๋า สภาพแบบนี้คงไม่พ้นทั้งคืนหรอก ป๋าก็ อรั๊ย~”




“พวกนายทำบ้าอะไรกัน”




ให้ตายสิ โอเซฮุนอยากจะฆ่าคนนัก...

ใครจะรู้ว่าเช้าวันอาทิตย์ที่อุตส่าห์แบกตุ๊กตานี่มาซ่อมที่ร้านกลับต้องมาเจอสองผัวเมียปัญญาอ่อนอย่างปาร์คชานยอลกับพยอนแบคฮยอน ส่งสายตางี่เง่ามาให้ตั่งแต่เห็นเขาแบกมนุษย์ยางเข้ามาในร้าน และเริ่มล้อเลียนด้วยบทสนทนาปัญญาอ่อนทันทีที่ได้สังเกตเห็นสภาพผิดปกติของตุ๊กตาตัวน้อย


 


“ก็ไม่ได้ทำรักจนน้องลู่คนงามถึงกับสะโพกเคลื่อนเหมือนคนแถวนี้หล่ะนา~”




ยังมีตอด สงสัยจะไม่อยากแก่ตาย




“แล้วนั่นนายทำอะไร?” เลิกสนใจมนุษย์สติออบซอทั้งคู่ก่อนจะหันไปเจอมนุษย์ตัวขาวกำลังจับร่างน้อยขึ้นนั่งคร่อมตัก เซฮุนขมวดคิ้วมุ่นกับท่าทางที่เหมือนจุนมยอนจะให้ตุ๊กตายางออนท็อปให้แบบนั้น



ทำไมมันหงุดหงิดแปลกๆ



“เอาเบ้าสะโพกกลับเข้าที่...ชานยอลช่วยมายึดตรงสะโพกให้หน่อย”



มือขาวล้วงเข้าใต้เสื้อตัวโคร่งลูบไล้หาบริเวณรอยต่อที่ซ่อนอยู่ภายใต้เนื้อยาง เมื่อคลำเจอส่วนที่ผิดปกติจึงร้องเรียกเพื่อนตัวสูงอีกคนที่ยืนมองอยู่ให้มาช่วยจับอีกแรง





ปาร์คชานยอลที่มองอยู่นานเดินไปใกล้ตุ๊กตาตัวน้อยหวังจะช่วยจับให้ตามคำขอของเพื่อน แต่ยังไม่ทันที่จะได้สัมผัสเนื้อตัวนิ่มๆ มือคู่หนึ่งกลับแย่งตัดหน้าตะปบหมับเข้าที่สะโพกอิ่ม ไม่ต้องถามต่อว่ามือของใคร ในเมื่อพยอนแบคฮยอนยังยืนส่งเสียงหัวเราะคิกคักดังมาจากทางด้านหลัง 




"หวงหรอครับคุณชาย"




"กูแค่ไม่ชอบให้คนอื่นมาแตะของของกู"




"เมื่อวันก่อนยังบอกไม่อยากได้ ตอนนี้มึงบอกของมึง เอ๊ะยังไงครับนี่มันยังไง ไหนคุณชายโอช่วยแถลงข่าวหน่อยสิครับ" 




ไม่ว่าเปล่าปาร์คชานยอลถึงกับหยิบดิลโด้ที่วางอยู่บนชั้นด้านหลังขึ้นมาจ่อไปที่ปากของเพื่อนเพื่อทำหน้าที่แทนไมค์ เซฮุนกรอกตาไปมาอย่างนึกอยากจะเอาของที่จ่อหน้าตัวเองอยู่นี่มาหักทิ้งนัก บางทีเขาก็รู้สึกว่าพวกมันชักจะกระตือรือร้นกันเกินไปในเรื่องไม่เป็นเรื่อง 




"ปาร์คชานยอลถ้ามึงยังไม่อยากเสียแบ็คเวอร์จิ้นด้วยไอนี่ เอามันไปเก็บไม่งั้นกูจะเอามันยัดก้นมึง" 

ชานยอลแกล้งทำตาโตอ้าปากค้าง กับประโยคนั้นของเพื่อนรัก มือหนาวางของที่หยิบมาเล่นไว้ที่เก่าก่อนจะเอาหัวฟูๆนั่นซุกบ่าแฟนตัวเล็กพร้อมทำเสียงเล็กเสียงน้อยออดอ้อนอย่างน่าหมั่นไส้ แบคฮยอนยิ้มขำให้กับแฟนหนุ่มตัวโตที่แสร้งทำท่าทางไม่ต่างจากเด็กห้าขวบ ลูบหัวปลอบประโลมไปตามบทที่ได้รับส่งต่อมาอย่างขันแข็ง

“ฮื่อออ แบคดูไอฮุนมันพูดดิ...มันอยากอัดก้นยอล มันคิดไม่ซื่อกับยอล”




“โอ๋ๆ ถึงยอลจะเสียตูดแต่แบคก็ยังรักนะ”




โอเซฮุนปล่อยให้คู่รักเจ้าของรางวัลปัญญาอ่อนแห่งปีกอดปลอบกันไปอย่างหน่ายจะต่อความยาว ครั้นตวัดตากลับมามองเห็นเพื่อนตัวขาวกำลังขยับโยกร่างน้อยไปมาถึงรู้สึกระลึกได้ว่าเมื่อคืนตัวเองคงจะรุนแรงเกินไปจริง




"เนื้อในเสี่ยวลู่ก็เหมือนตุ๊กตาทั่วไปนั่นหล่ะ มีเบ้าข้อต่อเหมือนกัน ถ้านายฝืนธรรมชาติมากๆมันก็จะหลุดออกมาแบบนี้...นี่ยังแค่เคลื่อน ถ้าหลุดออกมาจริง เชื่อเถอะนายจะไม่อยากเห็นมัน ครั้งหน้าก็ระวังๆหน่อยแล้วกัน"




"มันคงไม่มีครั้งต่อไป"




จุนมยอนเงยมองคนที่ยืนค้ำหัวตัวเองอยู่ด้วยสายตากึ่งขบขัน พลางส่งเสียงครางเหมือนไม่อยากรับฟังคำพูดของเพื่อนสักเท่าไหร่ ก่อนจะยกร่างแบบบางขึ้นจากตักเล็กน้อยเป็นสัญญาณว่าการซ่อมบำรุงครั้งแรกสิ้นสุดลงแล้ว



"แล้วจะรอดู"

.






.





.






.




.





.



.





.






อะไรของมันวะเนี่ย!!!!!




เซฮุนสะบัดหน้าไปมาอย่างคนหัวเสีย มือหนาถูกยกขึ้นโบกเป็นเชิงไล่คนร่วมห้องอีกคนให้ออกไป ส่งผลให้เจ้าของเรือนร่างอวบอัดที่นอนระทวยอยู่บนเตียงมองตอบอย่างไม่ค่อยสบอารมณ์นักก่อนจะชันตัวลุกขึ้นรวบเสื้อผ้ามาสวมใส่อย่างช่วยไม่ได้ 




ใครจะอยากขัดใจโอเซฮุน...




เจ้าหล่อนส่งสายตาที่เปี่ยมไปด้วยเสน่ห์หาให้อย่างด้วยหวังว่าชายหนุ่มตรงหน้าจะเกิดเปลี่ยนใจกลับขึ้นเตียง แล้วเริ่มกิจกรรมอันแสนดุเดือดเหมือนช่วงหัวค่ำที่ผ่านมากันอีกครั้ง แต่แล้วความพยายามก็ต้องสูญเปล่า เมื่อนัยน์ตาคมไร้แววตวัดมองมาอย่างเย็นชาไร้ซึ่งแววอาวรณ์แห่งตัญหาอย่างที่ควรจะเป็น 





สาวเจ้าจึงได้แต่เดินกระแทกเท้าปั้นปึ้งออกไปจากห้อง โดยไม่วายกระแทกประตูปิดดังปังให้เป็นของแถม เซฮุนกระแทกลมหายใจออกมาอย่างหงุดหงิดไม่ใช่กับการกระทำนั้น แต่เขากำลังหงุดหงิดตัวเอง ตอนนี้ในใจของชายหนุ่มรู้สึกเหมือนจะเป็นบ้า ตั่งแต่วันนั้นวันที่ได้กอดตุ๊กตานรกนั่น เซฮุนได้รับรู้ถึงความผิดปกติของตัวเองในสองคืนถัดมา 




เขาไม่มีอารมณ์ถึงขั้นสุดกับคู่นอน!




แม้จะได้รับการปลดปล่อยอย่างที่ควรจะเป็นทั้งสองฝ่าย แต่เซฮุนกลับรู้สึกได้ถึงอารมณ์ที่ยังคั่งค้างอยู่ภายใน แม้จะลองโรมรันต่อกันอีกคราก็ไม่เป็นผลจนสุดท้ายต้องต่างคนต่างไปทั้งที่พึ่งเริ่มราตรีได้ไม่ถึงชั่วโมง ชายหนุ่มร่างแบบบางที่เจอกันโดยบังเอิญหลังจากนั้นจึงเป็นอีกหนึ่งทางเลือกที่ถูกเสนอมา 




เซฮุนรู้ว่าถึงแม้ตัวเองจะเป็นพวกอารมณ์รุนแรงแต่ก็ไม่ใช่พวกเซ็กซ์ซาดิต แต่กับเรือนร่างแบบบางที่คล้ายกับร่างน้อยที่ลอยวนเวียนอยู่ในห้วงความคิดทำให้อดไม่ได้ที่จะยกมือขึ้นปิดริมฝีปากบางที่ครวญครางอยู่ใต้ร่าง ทอดสายตามองใบหน้าของใครสักคนเป็นใบหน้าหวานของตุ๊กตายางตัวน้อย ก่อนกระหน่ำกระแทกส่งแรงทั้งหมดที่มีเข้าใส่จนอีกฝ่ายถึงกับดิ้นพล่านด้วยความเสียวกระสัน เซฮุนหลงมัวเมากับมโนภาพที่ตนสร้างขึ้นมาได้ไม่นานนัก ความจริงที่ว่าเขาเผลอคะนึงถึงเรือนร่างน้อยก็ทำเอาชายหนุ่มถึงกับหัวเสียเป็นรอบที่สองของวัน





บางทีมันอาจมีผีห่าซาตานอะไรสักอย่างกำลังสิงเขาอยู่หรือไม่บางทีตุ๊กตายางนั่นอาจจะมีผีสิงอยู่จริงๆ แน่นอนว่าทุกปัญหาย่อมต้องแก้ไขจากต้นตอ เซฮุนเดินไปกระชากแขนขาวของสิ่งที่นั่งนิ่งอยู่บนโซฟามาโยนลงเตียงอย่างแรงด้วยอารมณ์ครุกกรุ่น การมีเซ็กซ์ร่วมกันครั้งที่สองระหว่างคนกับตุ๊กตายางจึงเกิดขึ้นในอีกครั้งในคืนนี้ คืนที่ข้อข้องใจทั้งหลายของเขาถูกทำลายลงไป เพียงแค่ได้ลูบไล้ฝ่ามือสัมผัสลงไปบนผิวยางนุ่มลื่น แล้วกดกระแทกแทรกกายเข้าสู่ส่วนที่ลึกที่สุดของช่องทางคับแคบ 




เซฮุนได้รับรู้แล้วว่าเขากำลังเสพติดเซ็กซ์...เซ็กซ์ที่เกิดจากการได้ร่วมรักกับตุ๊กตายางตัวน้อยนี่ เสพติดใบหน้าหวานกับเรือนร่างขาวบางที่ขยับเขยื้อนเป็นจังหวะยามถูกแรงกระแทกโหมเข้าใส่ จากเพียงแค่ความอยากรู้อยากลองกลับกลายเป็นบ่วงที่ผูกมัดเขาไว้แน่น จากเพียงคำว่าหลงไหลที่แปลเปลี่ยนไปเป็นคำว่าหลงรัก หลงรักตุ๊กตายางที่มีเพียงตัวเดียว ตุ๊กตายางตัวน้อยของเขา ‘เสี่ยวลู่’

  ZΣX DOL  

 

 

 TALK  


มีคนทายและถามเข้ามาใหญ่เลยว่าเสี่ยวลู่ของเราจะเป็นคนไหม เอางี้สปอยให้นิดนึงฟิคเรื่องนี้ไม่แฟนตาซีค่ะ 55555
เนื้อเรื่องทุกอย่างถูกวางพล็อตไว้ทั้งหมดตั่งแต่ต้นจนจบแล้ว และคิดว่าจะไม่เปลี่ยนแปลงอย่างแน่นอน
ที่เหลือเพียงแค่นำทุกส่วนมาเชื่อมกันให้เป็นเรื่องราว อาจติดขัดบ้าง
หรืออะไรบ้าง แนะนำกันเข้ามาได้นะคะ เพื่อการพัฒนาต่อไป

เอามาลงก่อนนิดนึงไถ่โทษที่อีเมล์เจ๊งกะบ๊องค่ะ ที่จริงเรามีนัดกันอาทิตย์ละตอนนะ (ถ้าเป็นไปได้)


 TALK 100%


อย่าพึ่งว่าโอเซกามนะคะ นางแค่ต้องการค้นหาตัวเอง 555 พยายามไม่ให้มีฉากใดๆจนกว่าจะทำบล็อคได้ 

ขอขอบคุณ คุณqualmy มากค่ะที่แนะนำที่ลงมาให้ตอนนี้กำลังพยายามศึกกษามันอย่างลับๆ 


ว่ากล่าว ติเตือน แนะนำได้ทุกอย่างนะคะ เพื่อการพัฒนา 


สุดท้ายนี้ขอบคุณทุกคอมเม้นต์ค่ะ 

 

© themy  butter