ลำดับตอนที่ #4
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : เข้าเรียนอาทิตย์แรก !!
วันจันทร์
ผมไปเรียนแต่เช้า เป็นวันแรกเลยที่ต้องไปเรียนเอง (เพราะปกติจะมีเพื่อนไปด้วยแต่ตารางไม่เหมือนกัน) และก็มีเรียนอีกตอนบ่ายจนเย็น เป็นวันแรกที่ผมเรียน ก็ยอมรับละครับว่า.. มึน !! ยังไม่ค่อยกล้าพูดอะไรมากมาย แหะๆ
ยังไม่ค่อยมีเพื่อนอะไรมากมาย แต่พอตกเย็นก็ได้เพื่อนที่อยู่ห้องเดียวกัน กลับบ้านด้วยกัน และเพื่อนผมก็น่ารักมาครับ พาผมเดินสิบนาที ไปยังป้ายรถเมลที่เราต้องน่ัง แต่ระหว่างทางเดินเราก็กระชับความสัมผัส จนถึงบ้านพวกเราก็ทานข้าวเย็นด้วยกัน และผมกับเพื่อนอีกสองคน จะไปดู RED SOX GAME กันพรุ่งนี้ และไงเดียวผมจะมาเล่าให้ฟังวันพรุ่งนี้นะครับ ^^
วันอังคาร
ผมไปเรียนตามปกติ และวันนี้แต่เช้าก็ยืนรอบัสนานมากก ชั่วโมงหน่ึงได้แนะ วันนี้ก็ได้เจอกับเพื่อนใหม่คนหนึ่งเป็นชาวญี่ปุ่น ถ้าถามถึงคาบเรียน ก็ยอมรับอะครับว่าน่าเบื่อมาก แต่่ยังดีครับพอตกเย็นผมก็นัดเจอเพื่อนท่ีอยู่โฮสและห้องเดียวกัน เพ่ือจะไปดู RED SOX กัน บรรยากาศครืนเครงมากกก มีแต่คนใส่เสื่อสีแดงไม่ก็น้ำเงินเขียนว่า Boston ไม่ก็ RED SOX ผมเองก็ไม่ยอมน้อยหน้า ถอยเสื้อกันหนาวของNikeเขียนว่า RED SOX เพื่อให้กลมกลืนกับผู้คน อิอิ และผมก็เข้าไปดูเกมกับเพื่อน สนุกมากก มันส์มาก (RED SOX เป็นทีมเบสบอลของบอสตันนเขาน่ะครับ) ผลการแข่งขัน RED SOX ชนะเจ็ดต่อสาม โฮมรันห้า และตอนห้าเกมแรกยังไม่มีอะไร พอเข้าเกมที่เจ็ดที RED SOX ทำโฮมรันสี่ครั้งต่อกัน สุดยอดด เกมก่อนหน้าก็ทำโฮมรันไปลูก ทำเอาผมหลง RED SOX ไปด้วยเยย อิอิ
วันพุธ
วันนี้ต้องไปเรียนเองอีกวัน ยืนรอรถนานเหมือนเดิม ป้ายที่ผมต้องไป มันไม่มีตารางเวลาบอกผมก็ต้องกะเอา เช็คในเน็ตก็ยัง งงๆกับมันอยู่เยย เหอะๆ ปกติสามวันที่ผ่านมา ผมนั่งทานข้าวเที่ยงคนเดียวประจำ แต่วันนี้เพืื่อนจีนคนหนึ่งเดินมานั่งทานด้วย แต่ดูท่าทางเขาไม่ค่อยเป็นมิตรเยย เหอะๆและเขาก็บอกว่าเขาชอบทำอะไรตัวคนเดียวงะ แต่ก็ดีนะครับเพราะเขาก็อยู่ห้องเดียวกับผม แต่เขาจะเปลี่ยนห้องสะงั้น ผมก็ได้คุยกับเขาอยู่่สักพัก ก็พอได้รู้ถึงปัญหาและแนวความคิดของเขา เหมือนทำให้ผมรุ้สึกว่าคนจีนเขาตัวใครตัวมันจริงๆน่ะหรอ หรือมันขึ้นอยู่กับคน แต่คนที่ผมเจอนั้นดูเหมือนเขาต้องพึ่งตัวเองมากด้วย อายุเขาก็พอๆกับผมเยย พอตกเย็นผมก็ต้องกลับบ้านคนเดียวเป็นครั้งแรก ปรากฏว่า.. หลง !! ฮ่าๆ แต่โชคดีครับหลงไม่ไกลมาก แต่ต้องเสีย $1.50 สำหรับค่ารถบัสขากลับ ปกติจะเสียแค่สองรอบแต่คราวนี้กลายเปงสาม T T และโชคดีที่เจอเพื่อนที่อยุ่โฮสเดียวกันอีก ^^ ก็เลยกลับมาบ้านเขียนเล่าให้ทุกคนฟังได้ อิอิ
ผมไปเรียนแต่เช้า เป็นวันแรกเลยที่ต้องไปเรียนเอง (เพราะปกติจะมีเพื่อนไปด้วยแต่ตารางไม่เหมือนกัน) และก็มีเรียนอีกตอนบ่ายจนเย็น เป็นวันแรกที่ผมเรียน ก็ยอมรับละครับว่า.. มึน !! ยังไม่ค่อยกล้าพูดอะไรมากมาย แหะๆ
ยังไม่ค่อยมีเพื่อนอะไรมากมาย แต่พอตกเย็นก็ได้เพื่อนที่อยู่ห้องเดียวกัน กลับบ้านด้วยกัน และเพื่อนผมก็น่ารักมาครับ พาผมเดินสิบนาที ไปยังป้ายรถเมลที่เราต้องน่ัง แต่ระหว่างทางเดินเราก็กระชับความสัมผัส จนถึงบ้านพวกเราก็ทานข้าวเย็นด้วยกัน และผมกับเพื่อนอีกสองคน จะไปดู RED SOX GAME กันพรุ่งนี้ และไงเดียวผมจะมาเล่าให้ฟังวันพรุ่งนี้นะครับ ^^
วันอังคาร
ผมไปเรียนตามปกติ และวันนี้แต่เช้าก็ยืนรอบัสนานมากก ชั่วโมงหน่ึงได้แนะ วันนี้ก็ได้เจอกับเพื่อนใหม่คนหนึ่งเป็นชาวญี่ปุ่น ถ้าถามถึงคาบเรียน ก็ยอมรับอะครับว่าน่าเบื่อมาก แต่่ยังดีครับพอตกเย็นผมก็นัดเจอเพื่อนท่ีอยู่โฮสและห้องเดียวกัน เพ่ือจะไปดู RED SOX กัน บรรยากาศครืนเครงมากกก มีแต่คนใส่เสื่อสีแดงไม่ก็น้ำเงินเขียนว่า Boston ไม่ก็ RED SOX ผมเองก็ไม่ยอมน้อยหน้า ถอยเสื้อกันหนาวของNikeเขียนว่า RED SOX เพื่อให้กลมกลืนกับผู้คน อิอิ และผมก็เข้าไปดูเกมกับเพื่อน สนุกมากก มันส์มาก (RED SOX เป็นทีมเบสบอลของบอสตันนเขาน่ะครับ) ผลการแข่งขัน RED SOX ชนะเจ็ดต่อสาม โฮมรันห้า และตอนห้าเกมแรกยังไม่มีอะไร พอเข้าเกมที่เจ็ดที RED SOX ทำโฮมรันสี่ครั้งต่อกัน สุดยอดด เกมก่อนหน้าก็ทำโฮมรันไปลูก ทำเอาผมหลง RED SOX ไปด้วยเยย อิอิ
วันพุธ
วันนี้ต้องไปเรียนเองอีกวัน ยืนรอรถนานเหมือนเดิม ป้ายที่ผมต้องไป มันไม่มีตารางเวลาบอกผมก็ต้องกะเอา เช็คในเน็ตก็ยัง งงๆกับมันอยู่เยย เหอะๆ ปกติสามวันที่ผ่านมา ผมนั่งทานข้าวเที่ยงคนเดียวประจำ แต่วันนี้เพืื่อนจีนคนหนึ่งเดินมานั่งทานด้วย แต่ดูท่าทางเขาไม่ค่อยเป็นมิตรเยย เหอะๆและเขาก็บอกว่าเขาชอบทำอะไรตัวคนเดียวงะ แต่ก็ดีนะครับเพราะเขาก็อยู่ห้องเดียวกับผม แต่เขาจะเปลี่ยนห้องสะงั้น ผมก็ได้คุยกับเขาอยู่่สักพัก ก็พอได้รู้ถึงปัญหาและแนวความคิดของเขา เหมือนทำให้ผมรุ้สึกว่าคนจีนเขาตัวใครตัวมันจริงๆน่ะหรอ หรือมันขึ้นอยู่กับคน แต่คนที่ผมเจอนั้นดูเหมือนเขาต้องพึ่งตัวเองมากด้วย อายุเขาก็พอๆกับผมเยย พอตกเย็นผมก็ต้องกลับบ้านคนเดียวเป็นครั้งแรก ปรากฏว่า.. หลง !! ฮ่าๆ แต่โชคดีครับหลงไม่ไกลมาก แต่ต้องเสีย $1.50 สำหรับค่ารถบัสขากลับ ปกติจะเสียแค่สองรอบแต่คราวนี้กลายเปงสาม T T และโชคดีที่เจอเพื่อนที่อยุ่โฮสเดียวกันอีก ^^ ก็เลยกลับมาบ้านเขียนเล่าให้ทุกคนฟังได้ อิอิ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น