โนริโกะสาวต๊อง ป่วนต่างแดน

ลำดับตอนที่ #3 : ก้าวเข้าโรงเรียน...

เมื่อวานนี้โฮสก็ได้พาฉันไปโรงเรียนและบอกทางให้กับฉัน แต่ในวันนี้เขาไปส่งฉันไม่ได้เพราะเขาต้องไปทำงาน "งานเข้าฉันละทีนี้" ฉันก็ตื่นแต่เช้าเท่าท่ีจะตื่นได้ เพืื่อฉันจะหลงทางฉันจะได้ไม่ไปสาย... แต่ทุกอย่างก็เป็นเพียงความคิด เพราะความจริงฉันนั้นหลงทางและยังไปสายอีก "ฮ่าๆๆ ฉันนี้ไม่เอาไหนเลย" ฉันพูดปลอบใจตัวเองเบาๆ 

ฉันเห็นเพื่อนมาใหม่พร้อมๆกับฉันสองคนฉันก็เลยทักทายเขาไปเป็นภาษาอังกฤษอย่างกระท่อนกระแท่นไปว่า "Hi, Where are you from ?" และก็ได้ผลแหะพวกเขาตอบฉันมาว่าคนหนึ่งมาจากเปรู และอีกคนก็มาจากเพื่อนบ้านเรานั้นเองคือญี่ปุ่น แหะๆ และใจจริงฉันก็ชอบญี่ปุ่นสะด้วยสิ ฉันเลยพยายามบอกกับเขาไปว่า "I..I..want..to..go..to..Japan."  ติดขัดๆและก็กลัวว่าเขาจะฟังเราไม่ออกแหะๆ แต่ก็สื่อสารกันได้อย่างพอสมควร และพวกเราสามคนก็กลายเป็นเพื่อนสนิทในที่สุด

ในคาบเรียนภาษาอังกฤษฉันก็โชคดีอีกแล้ว เพราะฉันได้เจอเพื่อนๆสองคนที่ฉันเจอในวันแรก และยิ่งกว่านั้นฉันได้เจอคนไทยด้วยกันที่ถึงสองคาบเรียนเลย จึงทำให้ฉันรู้จักพวกเขามากขึ้น แต่อย่างไรเสียฉันก็เป็นคนขึ้อายอยู่แล้ว ฉันจึงไม่ค่อยสนิทกับเพื่อนๆคนไทยเท่าไหร่นัก และทุกๆเที่ยงฉันก็จะไปนั่งเล่นในห้องสมุดหาสมุดมาอ่าน แต่ฉันก็ดันอ่านไม่ออกเลยใช้เวลามากพอสมควรในการแปลคำศัพท์ 

แย่แล้ววววววว ฉันหาห้องเรียนไม่เจอ ฉันวิ่งรอบโรงเรียนเพื่อหาห้องเรียน ก็ใช้เวลาไปสมควรและก็ดันเข้าห้องสายอีกเสียได้ นั้นคือคาบวิทยาศาสตย์ ฉันได้สนิทกับเพื่อนชาวกีวี่ (นิวซีแลนด์) และชาวจีน