ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : เอาชนะความขี้เกียจ ย๊ากกก !!
11/2/12
ตื่นสายประจำแม้จะเป็นวันหยุดสุดสัปดาห์ก็เหอะ ตายโหง การบ้านยังไม่เสร็จเลยย ถ้าเปิดเกะจากโต๊ะหนังสือแล้วเจอโดราเอมอนหรือไทม์แมชชีนนะ จะขอย้อนเวลากลับไปให้ดูเลยย (ว่าเข้าไปนั้น) เอาละไงตื่นสายก็จะไม่มกตัวอยู่แต่ในบ้านละ ไปเดินเล่นร้านหนังสือดีฟ่า แต่ทว่า.. บนรถบัสมันเอะอะชะมัดยาดเลย คนจีนคุยกันดังสนั่นในรถบัส ผมก็ได้แต่เปิดเพลงแข่ง เพราะเขาคุยข้ามผมไปงะ เหมือนผมเป็นคนกลาง อยากจะลุกหรอกนะ แต่เขามากันเยอะเพราะพวกเขานั่งกันทั่วเลยย
พอถึงร้านหนังสือและถ้าเดินข้ามไปอีกฝั่งจะเป็นร้านขายของที่ละลึกของมหาวิทยาลัย Harvard ก็เลยเดินดูอะไรไปเรื่อยแต่มีสิ่งหน่ึงสะกดตาสะกดใจไว้ อ๊ากกกกกกกก !!!! นั้นคือแหวนของมหาวิทยาลัยนั้นเอง ผมก็เลยรีบตรงด่ิงไปถามข้อมูลไปดูรายมันโดนใจโจรมาก อย่างกะแหวนในเรื่องรีบอนเลย สวยและเท่มั๊กๆๆ แต่ราคา.... ปาหัวหมาแตกเลยยยย !!!!!!! นั้นคือ800-2000ดอล (เมกา)
เอ๊ะ !! พูดถึงเรื่องหนังสือ อ๊ากกกกกกกก !!! โอ๊กกกกก !!! ผลัดวันอ่านมาสามวันแล้วววววววว ยังไม่ได้แตะเยยกะจะอ่าน GED เพื่อไล่ทบทวนวิชาหลักๆเสียอีก กะจะเอาอย่างพักวอนฮี ที่เรื่องของเธอถูกเขียนในหนังสือเรื่อง เรียน 9 ได้ 10 แต่ติดแต่ว่าเราจัดเวลาไม่เป้นและหักห้ามใจตัวเองไม่ได้เสียที ฮือๆๆ ต้องโทษ Youtube ที่่ชวนดูหนังดูอะไรต่อมิอะไร แต่ต้องโทษเราที่ไม่ยอมไปเปิดดูส่ิงที่มีสาระ Facebook นะหรอไม่ได้กินหรอก ก๊ากๆๆ เพราะไม่ค่อยได้เล่น
การเรียนก็คงเหมือนพายเรือจริงๆละมั่ง.. แต่คิดว่านะ สายน้ำก็เหมือนกับเป็นเวลาที่คอยเป็นอุปสรรค์ในการข้ามฝั่งของเรา เพราะถ้าหากเราอยากจะข้ามไปให้ถึงฝั่งฝันจริง เราก็ต้องพยายามพายเรือสม่ำเสมอๆค่อยๆเป็นค่อยๆไป แต่อย่าขาดสายและพลัดวันประกันพรุ่ง เพราะไม่งั้นคงจะติดภาษีตรึม และมิฉะนั้นเราเองจะโดนสายน้ำหรือเวลาพลัดเรากลับเข้าฝั่งโดยไม่รู้ตัว เพราะทั้งเวลาและสายน้ำย่อมไม่สนใจอะไร เพราะมันเป็นเพียงแค่ตัวกลาง มีแต่ตัวเราที่จะจัดการกับมันยังไง..
เฮ้ออ คิดแล้วก็กลุ้มใจ.. แต่ก็ต้องฝ่าฟันไปให้ได้อะนะ .. ถ้าอยากเรียนเก่งก็ต้องมีความมุ่งมั่น และเป้าหมาย ความอดทน สมาธิ และความวิริยะอุตสาหะ ไม่หนีกับปัญหาที่เรียกว่าการบ้านหรือผลจากการไม่ทำการบ้าน รวมถึงผลของขาดความรับผิดชอบนั้นเอง เพราะปัญหามักย่อมมาจากการหนีความรับผิดชอบ แต่ถ้าหากเรามัวแต่หนีแล้วเมื่อไหร่เราจะชนะตัวเราเองเสียทีละเนอะ ?? ก็เหมือนท่ีเราพลัดวันอ่านหนังสือมาสามวันแล้ว ฮือๆๆ
เอาละมาคอยดูวันพรุ่งนี้กันจะเอาชนะความขี้เกียจแล้วมาจับหนังสืออ่านได้หรือไม่ !! ย๊ากๆๆ ต้องหันมาจัดเวลาใหม่แล้วสิเราา
ตื่นสายประจำแม้จะเป็นวันหยุดสุดสัปดาห์ก็เหอะ ตายโหง การบ้านยังไม่เสร็จเลยย ถ้าเปิดเกะจากโต๊ะหนังสือแล้วเจอโดราเอมอนหรือไทม์แมชชีนนะ จะขอย้อนเวลากลับไปให้ดูเลยย (ว่าเข้าไปนั้น) เอาละไงตื่นสายก็จะไม่มกตัวอยู่แต่ในบ้านละ ไปเดินเล่นร้านหนังสือดีฟ่า แต่ทว่า.. บนรถบัสมันเอะอะชะมัดยาดเลย คนจีนคุยกันดังสนั่นในรถบัส ผมก็ได้แต่เปิดเพลงแข่ง เพราะเขาคุยข้ามผมไปงะ เหมือนผมเป็นคนกลาง อยากจะลุกหรอกนะ แต่เขามากันเยอะเพราะพวกเขานั่งกันทั่วเลยย
พอถึงร้านหนังสือและถ้าเดินข้ามไปอีกฝั่งจะเป็นร้านขายของที่ละลึกของมหาวิทยาลัย Harvard ก็เลยเดินดูอะไรไปเรื่อยแต่มีสิ่งหน่ึงสะกดตาสะกดใจไว้ อ๊ากกกกกกกก !!!! นั้นคือแหวนของมหาวิทยาลัยนั้นเอง ผมก็เลยรีบตรงด่ิงไปถามข้อมูลไปดูรายมันโดนใจโจรมาก อย่างกะแหวนในเรื่องรีบอนเลย สวยและเท่มั๊กๆๆ แต่ราคา.... ปาหัวหมาแตกเลยยยย !!!!!!! นั้นคือ800-2000ดอล (เมกา)
เอ๊ะ !! พูดถึงเรื่องหนังสือ อ๊ากกกกกกกก !!! โอ๊กกกกก !!! ผลัดวันอ่านมาสามวันแล้วววววววว ยังไม่ได้แตะเยยกะจะอ่าน GED เพื่อไล่ทบทวนวิชาหลักๆเสียอีก กะจะเอาอย่างพักวอนฮี ที่เรื่องของเธอถูกเขียนในหนังสือเรื่อง เรียน 9 ได้ 10 แต่ติดแต่ว่าเราจัดเวลาไม่เป้นและหักห้ามใจตัวเองไม่ได้เสียที ฮือๆๆ ต้องโทษ Youtube ที่่ชวนดูหนังดูอะไรต่อมิอะไร แต่ต้องโทษเราที่ไม่ยอมไปเปิดดูส่ิงที่มีสาระ Facebook นะหรอไม่ได้กินหรอก ก๊ากๆๆ เพราะไม่ค่อยได้เล่น
การเรียนก็คงเหมือนพายเรือจริงๆละมั่ง.. แต่คิดว่านะ สายน้ำก็เหมือนกับเป็นเวลาที่คอยเป็นอุปสรรค์ในการข้ามฝั่งของเรา เพราะถ้าหากเราอยากจะข้ามไปให้ถึงฝั่งฝันจริง เราก็ต้องพยายามพายเรือสม่ำเสมอๆค่อยๆเป็นค่อยๆไป แต่อย่าขาดสายและพลัดวันประกันพรุ่ง เพราะไม่งั้นคงจะติดภาษีตรึม และมิฉะนั้นเราเองจะโดนสายน้ำหรือเวลาพลัดเรากลับเข้าฝั่งโดยไม่รู้ตัว เพราะทั้งเวลาและสายน้ำย่อมไม่สนใจอะไร เพราะมันเป็นเพียงแค่ตัวกลาง มีแต่ตัวเราที่จะจัดการกับมันยังไง..
เฮ้ออ คิดแล้วก็กลุ้มใจ.. แต่ก็ต้องฝ่าฟันไปให้ได้อะนะ .. ถ้าอยากเรียนเก่งก็ต้องมีความมุ่งมั่น และเป้าหมาย ความอดทน สมาธิ และความวิริยะอุตสาหะ ไม่หนีกับปัญหาที่เรียกว่าการบ้านหรือผลจากการไม่ทำการบ้าน รวมถึงผลของขาดความรับผิดชอบนั้นเอง เพราะปัญหามักย่อมมาจากการหนีความรับผิดชอบ แต่ถ้าหากเรามัวแต่หนีแล้วเมื่อไหร่เราจะชนะตัวเราเองเสียทีละเนอะ ?? ก็เหมือนท่ีเราพลัดวันอ่านหนังสือมาสามวันแล้ว ฮือๆๆ
เอาละมาคอยดูวันพรุ่งนี้กันจะเอาชนะความขี้เกียจแล้วมาจับหนังสืออ่านได้หรือไม่ !! ย๊ากๆๆ ต้องหันมาจัดเวลาใหม่แล้วสิเราา
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น