ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ก้าวแรกของชีวิต.. (ตอน 2)
หลัาที่ผมผ่านพ้นีวิในหอพันัเรียน ผม็ไ้ย้ายโรเรียนไปและไ้เป็นนัเรียนไปลับ ผมมาแบบไม่ไ้บอเพื่อนนไหนเลยในโรเรียนเ่าผม นผมมาเอเพื่อนนหน่ึ่ ที่ี่อน เพื่อนนนี้อยู่หอเียวับผม ผม็ว่ิเาไปหาเา และระโแทเ่าเาไปทีและบอับเาว่าผมย้ายแล้ว แ่อนที่ผมอยุ่ในหอหรือโรเรียน็าม ผมมัะถูแล้เป็นประำๆ บารั้ที่ผมเหาๆผม็มัะวารุปเล่นบ้า เินเล่น เ็บหิน หรือบาเวลาที่ผมสนุ็ไ้เินเล่นไปับพวเพื่อน ไม่ว่าะเป็นเล่นลูแ้ว บ้านระ่าย าร์ยูิ มันเป็นภาพที่ผมลืมไม่ไ้เลย เพราะว่าในแ่ละรั้ ผมสนุับมันมา ไม่ว่าะเป็นอนเล่นใ้ผ้าห่ม หรือเอาหมอน้าฟาเล่นัน
ผมไ้เป็นนัเรียนที่โรเรียน อัสสัมัสำโร ลอห้าปี นมีารเปลี่ยนแปลื่อโรเรียนเป็น อัสสัมัสมุทรปราาร์ ผมมารั้แรผมยอมรับอีว่าผมยัิถึเพื่อนที่อัสสัมศรีราา และยัิถึแ่อัสสัมศรี แ่มีอย่าหน่ึทำเอาผมแปลใือ ผู้อำนวยารโรเรียนือ นเียวับที่ผมเอในอัสสัมศรีราา วันแรที่ผมมาเรียน ผม็เปืประเิม้วยารมาสาย และผม็รนๆแบบว่าหาห้อไม่เอ นในที่สุผม็หาเอ ผม็ยัเินนเียวอยู่อีนั้นแหละรับ แ่ผมเอ็เป็น นัเรียนนหนึ่ที่รู้ัทั่วโรเรียนในหมู่รู ไม่มีุรูนไหนไม่รุ้ัผม เพราะผมมัะเิน้าๆ บราเอร์ และท่าน็มัะแนะนำให้ผมไ้รุ้ัับรุหลายๆท่าน้วยัน
ผมเอ็ไ้เอรูที่เยเรียนที่อัสสัมศรีราา เาเป็นรูสอนภาษาอัฤษ และมีอย่าหน่ึที่ผมไม่เยรู้ั นั้นือวิามรม ผม็พอเ้าใว่ามันเป็นมรม แ่ผมไม่รู้ว่าะเลืออะไรี ผม็เลยเลือฟุบอล และแน่นอนรับว่า้อมีารเปลี่ยนุ ้วยวามเยินอารเป็นเ็หอรับ เปลี่ยนลาึเรียน !! ถ้าถามผมว่าผมอายไหม อนนั้น้อายนะรับ แ่ไม่รู้ว่าเาอยู่ไหน และ้อเปลี่ยนรไหน ้วยวามเป็นเ็ไหม้วยรับ พอผมเินเ้าไปมรม ผม็้อใอี เพราะว่ารูิว่าเ็อัสสัมศรีราา ้อเ่บอล (วิาพละผมไม่เยเล่นเลย แล้วะมาบอว่าผมเ่บอล นาวิาบาสผมยันอนลาสนามบาสเลย อะเพื่อเป็นารไม่เสียื่อ มั่วๆไปละัน ผมิ)
เา็เรียผมไปโว์่อหน้าเพื่อนๆ โอ้แม่เ้า ผมไม่เยเล่น มาให้ผมสลับลูระหว่าา ือ้อับลูให้อยู่้าล่าระหว่าาแล้วับสลับไปมา ผม็ิว่ายาแล้วละ แ่็ผ่านมาไ้ี เพราะมัน่ายสำหรับนอื่นๆ ผม็โนเพื่อนในมรมแวเลยรับ ว่าฟันหลอ เพราะอนนั้นผมไม่มีฟันหน้า มีอย่าหน่ึรับที่ผมไ้ิัวมาาอัสสัมศรี ือระเบียบรับ
(อนแรที่ผมเ้าเรียนที่อัสสัมศรีราา รูมผมว่าลายมือสวย แ่พอหลัานั้นไ้ไม่นาน ็้อเสียเพราะเียนไม่ทัน แ่ท่ีลายมือสวยนั้นเป็นเพราะ ุแม่เาอยให้ผมเียนเล่นประำๆับท่าน อนที่ท่านมีเวลา)
ุรูเา็มีเรือ่ายอพวุรูัน เา็่าพาิว่าผม ามผู้อำนวยารมา อนนั้นผม็ยัไม่รุ้เรื่ออะไร ผม็บอว่า เปล่ารับ รูเา็่อไปอีว่า เ็บราเอร์ท่านนั้น ็มันน่าะเป็นอย่าน้ัน เพราะผมนเียวที่มาพร้อมท่าน อนเวลานั้น ไม่แปลที่รูเาะเ้าใผิแบบน้ัน ั้แ่นั้นมา ผม็ไปุยับุรู บ่อยๆที่ห้อพัรุบ้า ในห้อบ้าน ผมเอ็ถ่ายทอวิาาอัสสัมศรีมา อย่าหน่ึือ เวลาอาาศหนาวที่อัสสัมศรีราาะหนาวว่าที่นี้เพราะอาาศปลอโปร่ ันี้นเรา็ะมีวิธีารเล่นแบบเ็ๆในลุ่มๆหน่ึ นั้นือ เอาเสื้อันหนาวยัลแทนอเสื้อันหนาวอีที ทำเป็นปืนมาเล่นัน แ่ผมถ่ายทอไปอีแบบ ือ ผมเอามันมาวาไว้รระหว่าา และรู็ันเห็นสะไ้ ็เลยโนเินโว์ทุห้อเลย ้ัแ่นั้นเพื่อนๆ็เลยรู้ัผม และวิานรี และภาษา ที่ผมน่าะไม่เยเรียนในอนประถม ลายเป็นวิา ฮาสุ เพราะผม้อร้อเพล แน่นอนรับ ผมโนส่ัร้อเพลโรเรียนอัสสัมัศรีราา และอนนั้นผมร้อเพลไม่เยบเพลสัเพล มีเพลสอเพลทีร้อบือ เพลโรเรียนและเพลาิ แ่ีนะรับที่บทสวอนเ้าและเย็นไม่่าัน รวมทั้เพลโรเรียน อที่นี้ะเปิเป็นเพล อัสสัมั ะมีทั่วอัสสัมั ผมเอ็ร้อไ้่อนใรเาเลย เพราะอนอยู่หอ มาสเอร์ำาย (ม.ำาย) ผมโนท่านฝึร้อเป็นประำๆ และทำให้ผมฮึโหมับโรเรียน เาเป็นนทำให้ผมรุ้สึรัโรเรียนเลย็ว่าไ้ ส่วน มาสเอร์วิิ ที่ผมอยู่ในอนเปิเทอม ท่าน็สอนีวิประำวันให้ผม รวมถึ แฟนเาที่เป็นหมอประำโรเรียน้วย
ผมไ้เป็นนัเรียนที่โรเรียน อัสสัมัสำโร ลอห้าปี นมีารเปลี่ยนแปลื่อโรเรียนเป็น อัสสัมัสมุทรปราาร์ ผมมารั้แรผมยอมรับอีว่าผมยัิถึเพื่อนที่อัสสัมศรีราา และยัิถึแ่อัสสัมศรี แ่มีอย่าหน่ึทำเอาผมแปลใือ ผู้อำนวยารโรเรียนือ นเียวับที่ผมเอในอัสสัมศรีราา วันแรที่ผมมาเรียน ผม็เปืประเิม้วยารมาสาย และผม็รนๆแบบว่าหาห้อไม่เอ นในที่สุผม็หาเอ ผม็ยัเินนเียวอยู่อีนั้นแหละรับ แ่ผมเอ็เป็น นัเรียนนหนึ่ที่รู้ัทั่วโรเรียนในหมู่รู ไม่มีุรูนไหนไม่รุ้ัผม เพราะผมมัะเิน้าๆ บราเอร์ และท่าน็มัะแนะนำให้ผมไ้รุ้ัับรุหลายๆท่าน้วยัน
ผมเอ็ไ้เอรูที่เยเรียนที่อัสสัมศรีราา เาเป็นรูสอนภาษาอัฤษ และมีอย่าหน่ึที่ผมไม่เยรู้ั นั้นือวิามรม ผม็พอเ้าใว่ามันเป็นมรม แ่ผมไม่รู้ว่าะเลืออะไรี ผม็เลยเลือฟุบอล และแน่นอนรับว่า้อมีารเปลี่ยนุ ้วยวามเยินอารเป็นเ็หอรับ เปลี่ยนลาึเรียน !! ถ้าถามผมว่าผมอายไหม อนนั้น้อายนะรับ แ่ไม่รู้ว่าเาอยู่ไหน และ้อเปลี่ยนรไหน ้วยวามเป็นเ็ไหม้วยรับ พอผมเินเ้าไปมรม ผม็้อใอี เพราะว่ารูิว่าเ็อัสสัมศรีราา ้อเ่บอล (วิาพละผมไม่เยเล่นเลย แล้วะมาบอว่าผมเ่บอล นาวิาบาสผมยันอนลาสนามบาสเลย อะเพื่อเป็นารไม่เสียื่อ มั่วๆไปละัน ผมิ)
เา็เรียผมไปโว์่อหน้าเพื่อนๆ โอ้แม่เ้า ผมไม่เยเล่น มาให้ผมสลับลูระหว่าา ือ้อับลูให้อยู่้าล่าระหว่าาแล้วับสลับไปมา ผม็ิว่ายาแล้วละ แ่็ผ่านมาไ้ี เพราะมัน่ายสำหรับนอื่นๆ ผม็โนเพื่อนในมรมแวเลยรับ ว่าฟันหลอ เพราะอนนั้นผมไม่มีฟันหน้า มีอย่าหน่ึรับที่ผมไ้ิัวมาาอัสสัมศรี ือระเบียบรับ
(อนแรที่ผมเ้าเรียนที่อัสสัมศรีราา รูมผมว่าลายมือสวย แ่พอหลัานั้นไ้ไม่นาน ็้อเสียเพราะเียนไม่ทัน แ่ท่ีลายมือสวยนั้นเป็นเพราะ ุแม่เาอยให้ผมเียนเล่นประำๆับท่าน อนที่ท่านมีเวลา)
ุรูเา็มีเรือ่ายอพวุรูัน เา็่าพาิว่าผม ามผู้อำนวยารมา อนนั้นผม็ยัไม่รุ้เรื่ออะไร ผม็บอว่า เปล่ารับ รูเา็่อไปอีว่า เ็บราเอร์ท่านนั้น ็มันน่าะเป็นอย่าน้ัน เพราะผมนเียวที่มาพร้อมท่าน อนเวลานั้น ไม่แปลที่รูเาะเ้าใผิแบบน้ัน ั้แ่นั้นมา ผม็ไปุยับุรู บ่อยๆที่ห้อพัรุบ้า ในห้อบ้าน ผมเอ็ถ่ายทอวิาาอัสสัมศรีมา อย่าหน่ึือ เวลาอาาศหนาวที่อัสสัมศรีราาะหนาวว่าที่นี้เพราะอาาศปลอโปร่ ันี้นเรา็ะมีวิธีารเล่นแบบเ็ๆในลุ่มๆหน่ึ นั้นือ เอาเสื้อันหนาวยัลแทนอเสื้อันหนาวอีที ทำเป็นปืนมาเล่นัน แ่ผมถ่ายทอไปอีแบบ ือ ผมเอามันมาวาไว้รระหว่าา และรู็ันเห็นสะไ้ ็เลยโนเินโว์ทุห้อเลย ้ัแ่นั้นเพื่อนๆ็เลยรู้ัผม และวิานรี และภาษา ที่ผมน่าะไม่เยเรียนในอนประถม ลายเป็นวิา ฮาสุ เพราะผม้อร้อเพล แน่นอนรับ ผมโนส่ัร้อเพลโรเรียนอัสสัมัศรีราา และอนนั้นผมร้อเพลไม่เยบเพลสัเพล มีเพลสอเพลทีร้อบือ เพลโรเรียนและเพลาิ แ่ีนะรับที่บทสวอนเ้าและเย็นไม่่าัน รวมทั้เพลโรเรียน อที่นี้ะเปิเป็นเพล อัสสัมั ะมีทั่วอัสสัมั ผมเอ็ร้อไ้่อนใรเาเลย เพราะอนอยู่หอ มาสเอร์ำาย (ม.ำาย) ผมโนท่านฝึร้อเป็นประำๆ และทำให้ผมฮึโหมับโรเรียน เาเป็นนทำให้ผมรุ้สึรัโรเรียนเลย็ว่าไ้ ส่วน มาสเอร์วิิ ที่ผมอยู่ในอนเปิเทอม ท่าน็สอนีวิประำวันให้ผม รวมถึ แฟนเาที่เป็นหมอประำโรเรียน้วย
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น