ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    สายสเน่หา_singular

    ลำดับตอนที่ #2 : บทที่ 1 (30%)

    • อัปเดตล่าสุด 22 ก.ค. 55


    สายสเน่หา

     

    SINGULAR fiction by เก็ตถวา

     

     

    บทที่1

     

                    คุ้มไม้สักทองหลังใหญ่ท่ามกลางแมกไม้ร่มครึ้มนั้นแลดูทั้งสวยงามและน่าเกรงขามอย่างยิ่งในสายตาของผู้มาเยือน  ยิ่งในยามเช้าตรู่ต้นไม้ใหญ่น้อยสัมผัสละอองหมอกที่พราวพร่างจนใบกลายเป็นสีขาวหม่นยิ่งชวนให้รู้สึกหนาวเยือกในอกจนเผลอยกมือขึ้นกอดอกตนเองแน่นขึ้น

     

    หนาวจังเสียงหวานๆที่เผลอพูดออกมาทำให้ชายวัยกลางคนที่ค่อยๆชะลอรถลงเมื่อถึงหน้าคุ้มหลังใหญ่หันมามองด้วยความเป็นห่วง

     

    ถึงแล้วครับๆ  คุณขึ้นไปรอบนเฮือนก่อนเน้อครับ บนนั้นบ่ก้อยหนาว  กำเดียวข้าวของก่อหื้อละอ่อนเอาโตยไปเน้อครับลุงคนขับรถรีบบอกขณะที่กุลีกุจอเปิดประตูรถให้กับชายหนุ่มผมยาวผู้โดยสารที่แกไปรับมาจากสนามบินแต่เช้าตรู่   นานมากแล้วที่คุ้มหลังนี้ขาดผู้มาเยือน  แขกของแกคนนี้เป็นชายหนุ่มร่างบาง  ผิวขาวสะอาดตา  หน้าตาสวยหมดจดลงตัวรับกันจนเหมือนเทวดาปั้นแต่ง  ไม่ว่าจะแก้มเป็นพวงเปล่งปลั่งด้วยสีเลือดฝาด  ตากลมดำเป็นประกายสุกใส  จมูกโด่งได้รูป ริมฝีปากแดงระเรื่อ  ยิ่งเมื่อรวมกับผมยาวสลวยหยักศกถึงกลางหลังทำเอาแกลืมไปเลยว่าคนตรงหน้าเป็นผู้ชายเช่นเดียวกับตัวเอง  ยิ่งนึกถึงคำฝากฝังของเจ้านายผู้เป็นเจ้าของคุ้มถึงแขกคนนี้ทำให้แกยิ่งต้องดูแลเป็นอย่างดี

     

    แม่อุ้ยมาพอดี  พาคุณเขาขึ้นเฮือนก่อน  เดียวจะบ่สบายเมื่อเห็นหญิงชราที่เดินนำหน้าเด็กหนุ่มตัวเล็กอีกคนมารับข้าวของแกก็รีบกุลีกุจอส่งตัวแขกให้ทันที

     

    ซินไม่เป็นไรครับ  ขอสูดอากาศข้างล่างนี่ซักครู่นะครับ  เดี๋ยวค่อยขึ้นไปดีกว่าผู้เป็นแขกกล่าวขณะบิดตัวน้อยๆ ก่อนจะหันมาสำรวจรอบๆบริเวณนั้นโดยมีสายตาห่วงใยทั้งสามคู่มองตามแต่คลายลงเมื่อเห็นว่าชายหนุ่มไม่ได้เดินไปไหนไกลตานัก  เพียงแต่หยุดชื่นชมต้นไม้ดอกไม้อยู่บริเวณนั้น

                   

    คุ้มหลังงามนี้เป็นเรือนไม้ทรงไทยล้านนาทำจากไม้สักทองทั้งหลัง  รอบชายคาประดับประดาด้วยกาแลและไม้แกะสลักฝีมือช่างโบราณดูงดงามอ่อนช้อย  เนื่องจากเป็นไม้สักแท้กอปรกับการทำนุบำรุงดูแลรักษาอย่างดีจึงแทบไม่มีร่องรอยผุกร่อนแม้จะผ่านเวลาล่วงเลยมานานนับศตวรรษแล้วก็ตาม  รอบตัวเรือนล้วนแต่ร่มครึ้มด้วยแมกไม้ใหญ่น้อยทั้งยังมีรุกขชาติเถาวัลย์พันห้อยลงระย้าเหมือนม่านธรรมชาติเขียวขจีประดับประดาด้วยดอกไม้เล็กๆสีขาว  สีเหลืองแต้มเป็นดอกดวงดูงดงาม  เมื่อลมพัดผ่านม่านไม้เหล่านั้นก็พัดปลิวไปมาทั้งสายลมยังหอบพากลิ่นหอมสดชื่นจากธรรมชาติมาด้วยจนคนที่ยืนชื่นชมบรรยากาศอยู่สูดลมหายใจเข้าลึกๆอย่างพึงพอใจ

     

    ...ที่นี่อาจทำให้สุขภาพของเขาดีขึ้นดังที่เพื่อนรักผู้เป็นเจ้าของคุ้มแนะนำได้จริง...

     

    มาแบบสั้นๆต้องขออภัยใครที่หลงเข้ามาอ่านด้วยนะคะ  ที่เหลือเดี๋ยวจะรีบมาลงต่อค่ะ ตอนนี้ก็เจอคุณพี่ซินกันแล้วอดใจรอคุณพี่นัทอีกนิดเดียวค่ะ

    ปล.ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านค่ะ เราเพิ่งแต่งเรื่องแรกยังไงก็ขอฝากผลงานไว้ด้วยนะคะ ยินดีรับทุกคำติชมค่ะ ^^

     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×