เสียงครวญแห่งรัตติกาล

ลำดับตอนที่ #1 : ตำนานที่กล่าวกันมา

ตอนที่ 1   ตำนานที่กล่าวกันมา



ในเกาะที่ซึ้งไม่มีใคร  อยู่ในตำนานกล่าวว่ามีหญิงสาวที่ถูกควบคุมด้วยอำนาจของเจ้าอสูร หญิงสาวคนนั้นพยายามทำทุกวิธีทางที่จะทำให้รอดพ้นจากการควบคุม แต่ด้วยความสามารถที่เธอมี ไม่พอที่จะทำอะไรเจ้าอสูรได้มากนัก แต่ก็มีอยู่วิธีนึ่งก็คือ การใช้ชีวิตของตนเองเพื่อที่จะเพิ่มพลังและความสามารถ เธอก็ทำแต่มีความผิดพลาดเธอจึงตายและเจ้าอสูรก็ยังอยู่เพียงแต่ถูกเธอควบคุม



“พ่อคะพ่อไปไหนคะ ฮือ…….ฮือ พ่ออย่าทิ้งหนูไปนะ”



แมรี่ครางออกมาเบาๆในขณะที่นอนอยู่



” กรี๊ด……กรี๊ด ฝันอีกแล้วเราตกใจหมด “



แมรี่สะดุ้งและลุกขึ้นมาทันที่หลังจากกรี๊ด



“ ตาย! เช้าแล้ว “



เมื่อแมรี่เห็นยังนั้นก็รีบลุกขึ้นมาแต่งตัวก่อนที่จะสายและรีบไปโรงเรียนเมื่อแมรี่ออกมาจากบ้านก็ได้เจอกับคาลาเมล เพื่อนสนิททั้งสองจึงได้มาโรงเรียนด้วยกัน คาลาเมลเป็นดาวประจำโรงเรียนส่วนแมรี่เป็นเด็กธรรมดาที่อยุ่กับคาลาเมล ตอนแรกๆแมรี่ยังไม่ค่อยชินกับการที่จะอยู่กับคาลาเมล เพราะ ทำให้ตัวเองเป็นจุดเด่นในบางครั้งแมรี่ก็ถูกเพื่อนแกล้งครั้งแรกๆก็ทนได้แต่พอนานเข้าแมรี่ก็ทนไม่ไหวจนถึงกับวีนทุกคนที่ขวางหน้า แม้คาลาเมล เองก็ถูก แมรี่วีนแต่คาลาเมลเองก็ไม่เคยโกรธแมรี่เลยแถมชมแมรี่ด้วยว่าทำดีมาก เพราะถ้าพวกนี้ไม่เจอของจริงก็คงไม่หยุดหรอก ตั้งแต่นั้นแมรี่ก็สนิทกับคาลาเมล



“คาลาเมล !รอเราด้วยซิจะรีบไปไหน”



แมรี่พูดพร้อมกับวิ่งตามคาลาเมลไปโดยด่วนเพราะขืนช้าก็คงตามคาลาเมลไม่ทัน



“ขืนรอเธอฉันก็ไปสายนะซิ ไปนะ รีบตามมาละ”



คาลาเมลพูดด้วยความกระตือรือร้นที่อยากจะไปโรงเรียนเต็มทนแต่คาลาเมลเองก็มีแผนอีกอย่างนึงที่ต้วไจที่จะให้แมรี่เจอสิ่งนั้นก็คือ โลกี โลกีเป็นคนที่แมรี่แอบชอบมานานแล้วและก็อยู่โรงเรียนกับแมรี่ด้วยแต่แมรี่ก็ไม่กล้าเข้าไปคุยอยู่ดีเพราะโลกีเองมีเพื่อนมากจึงไม่กล้าเข้าไปคุยสิ่งที่ทำได้ในตอนนี้ก็คงเป็นแต่การมองดูอยู่ห่างเท่านั้น