คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ` SF - คาใจ (2/2)
คาใจ
( เพลง ) รู้ตัวช้า -โจป๊อป
เอาไว้ฟังประกอบ ฟังก่อน ฟังหลัง ฟังระหว่างอ่าน
เกือบอาทิตย์นึงแล้วครับหลังจากที่คชาหายไป วันนั้นผมกลับมาที่หอ ผมเห็นแล้วว่าคชาไม่อยู่ เขาไปแล้ว แต่ผมไม่ได้ตามหาเขาหรอก ทุกคนอาจจะรู้กันแล้วว่าผมเป็นแฟนกับคชา แต่ผมกลับไม่รู้ว่าผมรักคชาจริงรึเปล่า ....
‘เต๋า คชารักเต๋า เราเป็นแฟนกันน้า’
‘คชาคิดว่าเต๋าจะตอบว่าอะไรล่ะครับ หืม ?’
‘ไม่บอกก็รู้ ! รักต๋าวววววววววนะ’
วันนี้ผมออกมาทานอาหารกลางวันกับจอย จริง ๆ ผมก็พึ่งรู้จักจอยได้ไม่ถึงเดือนครับ จอยมาเป็นนักร้องให้วงของผม เธอเป็นผู้หญิงที่สวยและมีเสน่ห์มาก หลังจากจอยเข้ามาร่วมวงกับเราได้สามวัน เธอก็มาบอกว่าเธอชอบผม ผมคิดว่าเธอนี่แหละ ที่จะช่วยให้ผมได้รู้ว่าที่จริงผมรักคชาหรือเปล่า ผมเลยขอให้จอยเป็นแฟนซักสองเดือน แต่คชากลับหายไปก่อน
“เต๋า ทำไมไม่ทานล่ะคะ?”
“ผมคิดอะไรอยู่นิดหน่อยน่ะ”
“คิดถึงคชาล่ะสิ”
“คงงั้นมั้งครับ”
“ฮ่ะฮ่ะ กินเถอะ ๆ จอยรู้ว่าเต๋ากินเค็ม จอยใส่เกลือให้นะคะ”
เพราะว่าฉันมันไม่ทันคิด ทำอะไรผิดไปกับเธอหลายอย่าง
และไม่เคยแคร์อะไร ที่เธอนั้นคอยถามคอยหวง
ฉันก็มองว่าเธอห่วงจนก้าวก่าย บอกให้เธอไปไกลๆ
‘เต๋าอย่ากินเค็มมม ! เต๋าโซเดียมเอ๊ยยยย’
‘จะกิน เอาขวดเกลือคืนมา’
‘ไม่ได้ พอแล้วเต๋า เดี๋ยวก็เป็นโรคไตหรอก’
‘เรื่องของเต๋าหน่า’
‘แต่คชาเป็นห่วงเต๋าหนิ’
แต่..ตอนนี้ คนที่เอาแต่ผลักไส
ปวด..หัวใจ มองอะไรก็เป็นภาพเธอ
‘เต๋าชอบนอนถีบผ้าห่มอ่ะ’
‘ไม่เคยถีบ ตื่นมาผ้าห่มก็อยู่บนตัวตลอดอ่ะ’
‘คชาเดินไปห่มผ้าให้ต่างหากล่ะ’
จบไปก็นาน ห่างกันก็ไกล แต่ใจทำไมยังรัก และคิดทุกวัน
ว่าอยากย้อนไป ทำอะไรดีๆ ให้เธอ
‘คชา ล้างจานให้หน่อย’
‘ของตัวเองล้างเองดิ’
‘นะครับ แอทเลิฟนะ’
‘พูดงี้ทุกทีอ่ะ’
ผิดเองที่รู้ตัวช้า ที่จริงรักเธอเสมอ
ขาดเธอ..เพิ่งรู้ว่าฉันก็ไม่เหลืออะไร
‘เต๋ากินโกโก้ไหม’
‘กิน คชาทำให้หน่อย’
‘หัดทำเองบ้างสิ’
‘อย่าบ่น ๆ บ่นไปก็ต้องทำอยู่ดี’
รู้ว่าสายไปถ้าวันนี้ ฉันจะขออภัยให้เธอหายโกรธ
โปรดกลับคืนมาได้ไหม
“เต๋าคะ จอยว่าเต๋ากลับไปหาคชาเถอะ”
“ทำไมล่ะจอย เต๋าดูแลจอยไม่ดีเหรอ”
“ไม่ใช่นะ ที่ผ่านมาเต๋าดูแลจอยดีมาก”
“แล้วทำไมจอยต้องให้เต๋ากลับไปหาคชาล่ะ จอยชอบเต๋าไม่ใช่หรอ”
“แต่เต๋าไม่ชอบจอยซักทีหนิ จอยเหนื่อยแล้วนะคะ เราเลิกเป็นแฟนกันเถอะ”
ถึงจะช้าแต่ขอบอกไว้ ให้เธอรู้หมดใจอยากจะขอโทษ
กับสิ่งเลวๆร้ายๆ
ผมรีบวิ่งออกจากร้าน มือก็กดโทรศัพท์หาคชาไปด้วย เคสโทรศัพท์ผมยังให้อันที่เป็นคู่กับของคชาอยู่เลย ผมไม่รู้ว่าคชายังใช้อันนี้อยู่หรือเปล่า ช่างเถอะ มันไม่ใช่เวลาสนใจเคสโทรศัพท์ ผมกดโทรหาคชาหลายครั้งแต่คชาไม่รับเลย
ก็..ตอนนี้ คนที่เอาแต่ผลักไส
ปวด..หัวใจ มองอะไรก็เป็นภาพเธอ
ผมโบกแท๊กซี่มาที่บ้านของคชา หวังว่าเขาจะอยู่ที่นี่ ผมรู้สึกแย่กับเหตุการณ์วันนั้น แค่ผมต้องการพิสูจน์ตัวเอง แต่ทำไมผมกลับทำให้เรื่องมันบานปลายมาขนาดนี้ ...
จบไปก็นาน ห่างกันก็ไกล แต่ใจทำไมยังรัก และคิดทุกวัน
ว่าอยากย้อนไป ทำอะไรดีๆ ให้เธอ
ผมเดินเข้าไปในตัวบ้าน เพราะผมเคยมาบ้านคชาแล้ว ป้า ๆ แม่บ้านจึงจำผมได้ แถมยังชี้ไปที่ห้องนั่งเล่นเชิงบอกให้รู้ว่าคชานั่งอยู่ในห้อง ผมเลยเดินเข้าไปเงียบ ๆ เห็นคชากำลังนั่งอ่านหนังสืออยู่คนเดียว
“คชา...”
“มาทำไม” คำถามที่ดูตัดเยื่อใยจากคชาถามผม สมควรแล้วแหละกับคนที่ทำอะไรไม่คิดอย่างผม
“คชา เต๋าขอโทษ”
“ขอโทษเรื่องอะไร” สายตาคชาที่ดูเสียใจ ทำให้ผมรู้สึกโทษตัวเองมากกว่าเดิม ผมจับมือคชาทั้งสองข้างมากุมไว้
“เต๋าขอโทษที่เต๋าไม่รู้ใจตัวเอง เต๋าไม่ได้รักจอยนะคชา เต๋าแค่ไม่รู้ว่าเต๋ารักคชาหรือเปล่า”
“ก็เลยไปเป็นแฟนจอยแทนน่ะนะ !”
“เต๋าไปขอร้องให้จอยลองมาเป็นแฟนเต๋าดูต่างหาก”
ผิดเองที่รู้ตัวช้า ที่จริงรักเธอเสมอ
ขาดเธอ..เพิ่งรู้ว่าฉันไม่เหลืออะไร
“แล้วถ้าเต๋าเกิดรักจอยขึ้นมาจริง ๆ เต๋าก็จะทิ้งคชาแบบวันนั้นใช่ไหมล่ะ”
“ไม่คชา มันจะไม่มีวันนั้น เต๋ารู้แล้วว่าเต๋าขาดคชาไม่ได้”
“พอ คชาไม่อยากคุยกับเต๋าแล้ว”
“งั้นคชาฟัง ฟังเต๋าพูดก็พอ ..”
“…..”
“คชา เต๋าคบกับจอยเพราะเต๋าอยากรู้ว่าตัวเองรักคชาหรือเปล่า เราคบกันมานานแล้ว แต่เต๋าไม่รู้ใจตัวเองเลย เต๋าเลยขอให้จอยมาเป็นแฟนเต๋า
“…..”
“ถ้าสมมติเต๋าเกิดรักจอยขึ้นมาจริง เต๋าก็จะปล่อยคชาไป มันก็เป็นประโยชน์ของคชาเองที่จะได้ไม่ต้องทนอยู่กับเต๋า แต่ตอนนี้เต๋ารู้แล้วนะคชา เต๋ารักคชาม๊ากมาก ขาดคชาไม่ได้เลยเนี่ย นี่คิดถึงคชาขนาดที่ว่าวิ่งมาหาเลย”
“โกหก ! ....................”
“คชาเห็นแท๊กซี่มาจอดหน้าบ้าน” =[]=!
“งั้นแสดงว่านั่งรอเต๋าอยู่ล่ะสิ” >/////O
“ไอ้บ้าเอ๊ยยยยยยยยย ” คชาเอามือขยี้หัวตัวเองแรง ๆ แถมทำท่าจะไล่เตะผมอีก
“เนี่ยนะคชา รู้ไหม ตอนอยู่กับจอยนะ เต๋าคิดถึงแต่คชาคนเดียวเลย” ผมดึงคชามานั่งตักก่อนจะหอมแก้มนุ่ม ๆ นั่นไปซักที ทำเอาอีกคนหน้าแดง
วันนี้..รู้ตัวว่าต้องเสียเธอไป (จริงหรอ ?)
“คชายกโทษให้เต๋ายังอ่ะ?”
“ต๋าวเอ๋อเอ๊ยยยยยย ! นั่งตักขนาดนี้ไม่ยกโทษมั้ง” ;P
“รักทอมหน้าเดียวที่สุดเลย”
FIN.
TALK :
อยากตั้งชื่อตอนว่า รู้ตัวว่ามาช้า ! คือไรเตอร์เอามาต่อให้ช้ามากจ้า ‘ 55555555555 -_______-
รู้ไหมทำไม ? น้ำท่วมจ้ะน้ำท่วม อุ้ยย้ายที่อยู่สามสี่ที่ได้มั้ง เน็ตก็มีแต่โทรศัพท์ ช้ามาก ไร้ 3G ใช้ U[]U
ยังไงก็ฝากติดตามผลงานฟิคสั้นเรื่องต่อ ๆ ไปด้วยน้า ถึงแม้ว่ายิ่งแต่งแล้วมันจะยิ่งป่วงมากขึ้นก็ตาม -.-
เกือบลืม ! แนะนำให้ไปฟอล @TaoKachaMoments ไปรีรันโมเมนต์เต๋าคชากันเถอะ :D
1 COMMENT = 1 กำลังใจ
ความคิดเห็น