คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ตอนที่ 2
~~ามเทพัวน้อย (Lubeak)~~
“เ็ ุอามาแล้วะ” มินอมาแ่เ้า พร้อม้าวเ้าหอมรุ่นอโปร เ็แสบสอน
“ุอา” เ็ๆ วิ่เ้าอ้อมอที่มีมินออ้าแนรอรับอยู่แล้ว
“วันนี้เ็ัวน่ารัมาเ็แสบ”
วันนี้เ็แฝใสุ่ระโปรนละสี มินนาใส่สีมพูามนิสัย หวานๆ เียบๆ ส่วนมินอา ใส่สีฟ้า ามนิสัยน เฟี้ยวๆ แบบมินอ ที่แบฮยอนแ่แบบนี้เพราะไปอถ่าย ะไ้ไม่ลำบาอนแยว่าใรเป็นน เพราะว่ามินอะแยยัยสอแสบไ้ ็ปวหัวอยู่นาน เพราะ เหมือนันแทบะแยไม่ออ ส่วนแม่อยาแบฮยอน ไม่มอหน้า็รู้แล้วว่าใรเป็นใร ็เราเป็นแม่เนอะ
“เ็ินทาน้าว่อนนะะ เี๊ยวุอาป้อน” มินออุ้มสอแสบึ้นนั่เ้าอี้ประำาย เพราะ ป้อน้าวเ็นละำ เพราะว่าแ่ัวแล้ว ถ้าเิเลอะเทอะึ้นมาะลำบา แบฮยอนผู้แ่ัวเสร็แล้วมอมินอหลอล่อสอแสบให้ิน้าวให้หม
“เ็ินยาใ่ไหมล่ะ”
“ป่าวเลย เ็ๆน่ารัมาเลย แถมินหม้วย”
“อย่ามาโห ันยืนมออยู่นานแหละ”
“เฮ้อ โอเ ันยอมรับผิแล้วแบฮยอน เ็ทาน้าวยาว่าที่ิไว้” แบฮยอน อมยิ้ม พร้อมำุอานแ่
“สรุปเสร็หรือยั ะออไปเลยไหม นี่ใล้ะสายแล้วนะ”
“ไปเลย็ไ้” มินอเ็ปา พร้อมอุ้ม มินนา พร้อมระเป๋าอมินนา ส่วนแบฮยอน อุ้มมินอา พร้อมระเป๋าอมินอา และัวเอ เินเ็ ทั่วห้อ พร้อมล็อุแให้พร้อม แล้วลลิฟท์ไปยัที่อรถ
“มินนา มินอา ะ ถ้าลูอยาหลับ นอนไ้เลยนะะ” แบฮยอนหันไปมอบอเ็น้อย เ็น้อยทำาแป๋ใส่เอียอเล็น้อย
รถเลื่อนที่ไปไ้สัรึ่ม. แบฮยอนหันหลัไปูลูน้อยทั้สอ ทั้สอหลับ อย่าน่ารั น่าั่ น้อมินอา นอนอุระ่ายัวโปร ส่วนนอนมินนา นอนอ ุ๊าัวโปรเหมือนัน
อนนี้แบฮยอนับมินอไ้ถึอถ่ายแล้ว เป็นสูิโอที่อยู่ลาใเมือ มีผู้นเินไปเินมามาย มินอไ้ลไปิ่่อผู้ัในาริ่อวันนี้ พร้อมสีหน้าไม่สู้ีนั
“แบฮยอน วันนี้ิวยัยแสบ้อเลื่อนไปอี หนึ่ม. แ่ผู้ับอให้เ็ๆเ้าไปนอนในห้อพั่อน เพราะโปรเ็พิเศษ แทรเ้ามา ทำให้เลื่อนารถ่ายไปหนึ่ม.
“ไม่เป็นไรมินอ เราอุ้มสอแสบเ้าไปนอนเถอะ” มินอ ับเรื่อพร้อมเปิประู
“แอะ แอะ”
“ยัยแสบื่นแล้วไ” มินอเอ่ย พร้อมลูบหัวเ็ๆ
“รเวลาเป๊ะ”
“มี้ มี้”เสียมินอา เรียแบฮยอน
“๋า๊ะ” แบฮยอน หอมแ้มพร้อมอุ้มลารถ มินอาิ้นะอเิน แบฮยอนวามินอาไว้ พร้อมเินไปทาห้อพัที่มี ุี นำทาไป
“โอ๊ะ โอ เราเอใรเนี้ย” เสียทั ที่ำไ้ทันที เพราะเสียที่เป็นเอลัษ์ที่ใรๆ่าื่นมในวามเพราะเวลาร้อเพล
“านยอล”
“ไม่ไ้เอันั้นาน เปลี่ยนไปเยอะนะเนี้ย” านยอลมอพร้อมหันไปมอเ็น้อยที่อยู่้าัน
“ลู่หาน มาูเ็นนี้สิ น่าาเหมือนนายอนเ็ๆเลย” เสียานยอลเรียลู่หาน หัวใแบฮยอนระุ พร้อมอุ้มมินอาเ้าอ และเินไปห้อพัทีุ่ียืนรออยู่แล้ว
“แบฮยอนรีบเ้าไปเถอะ” มินอเรียพร้อมพร้อมึ ส่วนมินนาอมินอแน่นับวามลัวที่เอนเยอะๆ
“มินอ แบฮยอนลัว”
“ใเย็นเถอะน่า เี๊ยวพวนั้น็ถ่ายเสร็” มินออแบฮยอนพร้อมปลอบโยน
ทา้านานยอล
“ลู่หาน เรียั้นานทำไมไม่หันมาว่ะ”
“ห๊ะ ันฟัเพลอยู่ ไม่ไ้ยินว่ะ”
“แพลามา พลามาริๆๆ”
“พลาอะไรว่ะ” ลู่หานมวิ้วพร้อมโทรศัพท์่อ
“ันเอแบฮยอน”
“แล้วไ”
“ฟัให้บ่อนิว่ะ ที่น่าอึ้ว่านั้นือ มาับเ็ แล้วเ็หน้าาเหมือนนายอนเ็ๆเลย”
“ห๊ะ ว่าไนะ”
“เ็หรอ”
“ใ่ ลู่หาน”
“แ่ที่เ็ว่านั้นือเ็สอน้วยนะ”
“สอนหรอ” ลู่หานรุ่นิ
“่าย หน้าเหมือนัน นนึมาับแบฮยอน อีนมาับมินอ ันว่ามันเริ่มหน้าสนใแล้วล่ะ”
“เมิสนใ เ็หรือสนใมินอ”
“ไอ้บ้า ใระไปสนใแฟนเ่าว่ะ”
“เออให้มันริเถอะเมิ” ลู่หานรุ่นิ ับำบอเล่าอานยอล ัวันเออยาเห็นแล้วสิว่า เ็นนั้นะเหมือนันอนเ็นาไหน...
Talk : ใรไม่สะวเม้น สีม #ามเทพลู่แบ
ปล. สั้นเนอะ เ้ามาแ้ำผินินึ
ความคิดเห็น