คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : Remembrance Of Love :: Cheapter 4 ::
Cheapter 4
- แบฮยอน –
@ อนโ JK 6.38 P.M.
ผมลอเปิลิ้นั้า ๆ เียนอนอผม ผมเอับอัลบั้มรูปอยู่ในนั้น ผมลอเปิอัลบั้มรูปทีละหน้า ทีละหน้า เผื่อวามทรำอผมะลับึ้นมา ผมยิ้มับรูปอผมแ่ละหน้า
นเปิมาถึหน้าสุท้าย เอับรูปที่มีผมและานยอลถ่ายู่ัน ผมรู้สึีและรู้สึเ็บปวึ้นมาเย ๆ วามสัมพันธ์ระหว่าผมและเาเป็นยัไันแน่ ?
ปาร์านยอล ั้แ่ไ้เห็นเาอนที่ผมื่นึ้นมารั้นั้น ผม็รู้สึีใมาที่ไ้พบับเา ไม่รู้สิ ทำไมผมถึไ้รู้สึแบบนั้นึ้นมาเย ๆ
ริ๊~
ผมเ็บอัลบั้มรูปแล้ว็ไปูาแมว
ปาร์านยอล ... เามาทำอะไรที่นี่ ?
ผมเปิประู แล้วเา็เินเ้ามาเย ๆ นอะไรไม่มีมารยาทะเลย -*-
“ นี่! นายไม่มีมารยาทเลยนะ แล้วนายรู้ไ้ไว่าันอยู่อนโนี่ ? “ ผมถาม
“ ันเยมาที่นี่บ่อย ๆ ่อนที่นายะวามำเสื่อมอ่ะนะ “ านยอลอบ้วยสีหน้าเรียบเย
“ แล้วนายมาทำอะไรที่นี่ ? “ ผมถามเ้าไปอี
“ ัน็มา...มาูอาารนายไ -_- “ านยอลอบ้วยน้ำเสียะุะั น้ำเสียแบบนี้แสว่ามีอะไรแน่เลย
“ หรอ” ผมอบ้วยเสียสู
“ แล้วนายทำอะไรอยู่ ? “ านยอลเริ่มเปลี่ยนประเ็นเยเลย -_- ่าเหอะ เพราะยัไแล้วผม็ไม่ไ้สนใอะไร
“ ็เินสำรวห้ออัน เผื่อะมีอะไรที่ันพอะนึออบ้า นายรู้อะไรที่เี่ยวับัวันพูออมาให้หมเลยนะ “
“ เี่ยวับัวนายหรอ...” านยอลทำหน้านึอะไรสัอย่า แล้วทำไมะ้อทำเหมือนเป็นนเอ๋อไม่ปิละเนี่ย ผมเห็นหน้าแล้ว็อำไม่ไ้
“ นายหัวเราะอะไร -_- “ านยอลถามเหมือนะหาเรื่อ
“ ็หน้านายมันเหมือนับนเอ๋อ สิไม่สมประอบอ่ะ ฮาๆๆๆๆๆ “ ผมหัวเราะเ้าไปให่ เมื่อานยอลทำหน้าเหมือนะเ็
“ เมื่อ่อนนาย็หัวเราะัน้วยเหุผลนี้....“ านยอลอบ้วยน้ำเสียที่เศร้า
“ เหรอ... อ้อ! ริสิ ในอัลบั้มอันทำไมมีรูปันับนายถ่ายู่ัน้วยล่ะ ? “ ผมถามานยอลถึรูปนั้น แล้ว็วิ่ไปหยิบอัลบั้มรูปที่อยู่ในลิ้นัใล้ ๆ ับเีย
“ ... “ านยอลเียบไป
“ นายพอะนึออมั้ย? “ ผมถาม
“ มันเป็นรูปอนที่เราไปเที่ยวในสวนสนุ้วยัน เมื่อ 2 ปีที่แล้ว...” านยอลอบ
เมื่อ 2 ปี่อนหรอ...อนนั้นผมรู้สึปวหัวึ้นมาเย นผมเลบนโฟา านยอลเห็นเา็รีบมาหาผม
“ นายเป็นไรไป ??? “ านยอลถามผม้วยวามเป็นห่ว
“ ไม่รู้สิ รู้สึปวหัวึ้นมาเย ๆ “ ผมอบานยอล
“ ั้นไปนอนเถอะ เี๋ยวันไปเอายามาให้ิน “ านั้นานยอล็่วยพยุผมนอนลเป็นเียแล้วไปหายามาให้ผม และผม็หลับาล
- ปาร์านยอล –
เมื่อผมะเินเอายาไปให้แบิน ผม็เห็นแบหลับไปแล้ว ผมเินไปนั่บนเียที่แบหลับอยู่ ผมิถึร่าเล็ที่นอนอยู่รหน้าผม ผมไม่ล้าบอไป บอว่าเราเยรัันมาแ่ไหน เพราะผมลัว ลัวที่เาะาผมไปอี ผมหยิบโทรศัพท์ผมึ้นมา เปิรูปเ่า ๆ ที่เราเยมี่วเวลาที่ีที่สุ ผมนั่ยิ้มให้รูป ผมแอบุ๊บแ้มเบา ๆ เมื่อที่ผมอบแอบทำอยู่เป็นประำ อนที่แบหลับ แล้วลุึ้นยืนหยิบผ้าห่มมา
ห่มให้ร่าเล็ ๆ แล้วระิบ้าหูเบา
“ ันิถึนายยนะ...”
- แบฮยอน –
3.37 A.M.
ผมเินไปื้ออทีุ่ปเปอร์มาร์เ็ที่อยู่ใล้ ๆ แล้วผมเินลับอนโอผมหลัาที่ื้ออเสร็ ในะนั้นผมรู้สึว่าเหมือนมีนมอมาที่ผมอยู่ ผมึหันหน้าไปทันที
วับ!
เอ๊ะ! ไม่มีใรเลยนี่หว่า หรือว่าะิไปเอ -_- เฮ้อ..... ไปอนโไปนอนีว่า ัเริ่ม่วแล้ว ะที่เินผมหยิบไอพอึ้นมาฟัเพลและ็ฮัมเพลไปเบา ๆ
' แบฮยอน !!!!!!!! ' ในะที่ผมำลั้ามถนน มีใร็ไม่รู้ะโนเรียผม และ็มีแสสว่าำลัมาที่ผม ผมในยับาหนีไม่ไ้
ปรี๊!!!
พรืบ!!
ผมลุึ้นและหายใถี่ อะไรันเนี่ย....แ่ฝันหรอ.... ผมำลัลาเียแล้ว็เห็นานยอลนอนอยู่้า ๆ เียผม ผมเินไปหาานยอลแล้วปลุเาึ้นมา
“ านยอล ๆ ๆ นายื่นเลยนะ “ แ่ร่าสูรหน้าผม็ไม่ยอมื่น สสัยะ่วมา ปลุแล้ว ยัไื่นึ้นมา ผม็เลย้อพยุเาึ้นบนเีย นอะไรัว็สุ แถมยัหนัอี่าหา -_- านั้น็ห่มผ้าให้เา แล้วผม็นอน้าๆเาแล้ว็หลับไป
8.30 A.M.
แสสว่าระทบาผม แล้วรู้สึเหมือนมีอะไรมาทับผม พอลืมา็พบว่านายานยอลนอนอผม =[]= ไอ้หมอนี่นึว่าผมเป็นหมอน้ารึไหะ อะแน่นเียว ผมพยายามแะมืออเา แ่มันไม่่วยปะไรเลย แถมยัอผมแน่อี่าหา โอ้ย! หมอนี่ะอแน่นไปไหนนน ะหายใไม่ออแล้วนะ ToT
“ ันิถึนายนะ...ันิถึนาย... “ านยอลละเมอออมา มันทำให้ผมีใมา ไม่รู้ว่าเพราะอะไร อยู่ ๆ น้ำา็ไหลออมา านั้นานยอล็ูบผม มันเป็นูบที่เ็มไป้วยวามิถึและอ่อนหวาน ผมใมาที่เาูบผม แ่ผม็ไม่ไ้ัืนอะไร น่าแปลนะทำไมผมถึไม่ัืนและยอมให้านยอลูบ่าย ๆ ผมปล่อยให้านยอลูบผมเนิ่นนาน นานยอลถอนูบออมาและ็ลายอ้อมแน ผมรีบออมาแล้วรีบวิ่ไปที่ห้อน้ำ ผมส่อระูหน้านเอ และผมสสัยว่าทำไมผมถึไม่ัืน ปาร์านยอล นายมีวามสัมพันธ์อะไรันแน่?....
- ปาร์านยอล –
ผมื่นมาพบว่าัวเอนอนอยู่บนเียอแบแล้ว โห้...รู้ี้ผมน่าะแล้หลับแล้ว หึ หึ หึ ^_^ ผมลาเียแล้วไ้ลิ่นหอม ๆ สสัยแบะทำอาหารมั่ หอมั -..-
" ื่นแล้วเหรอ..." แบฮยอมถึผม
" ถ้ายัไม่ื่นแล้วันะยืนอยู่รนี้ไ้ยัไ -_- " ผมอบไป แล้วแบฮยอน็เรียมที่ะวีนอีรั้ ในรอบเ้า
" ันถามี ๆ แล้วทำไมนาย้อวนประสาท้วยว่ะเนี่ย =[]=^^ " ฮาๆๆๆๆ ผมหัวเราะในใับหน้าอแบในอนนี้มา
“ นายทำอะไรอ่ะ ?? “ ผมถาม แ่แบยัทำหน้ามุ่ยอยู่เลย ฮาๆๆๆๆ
“ ทำ้าวินแ่ไม่มีอนายให้ินหรอ -*- “ รู้สึแบะอนน่ะ ^_^
“ หว่า...วันนี้ันอุสาห์ที่ะวนนายไปเที่ยวทะเลในวันมะรืนนี้สัหน่อย สสัยะไม่ไ้ไปแล้ว... “ ผม้อ้วยารพาแบไปเที่ยว เพราะผมรู้ว่าแบอบไปเที่ยวทะเล
“ ทะเลหรอ *O* “ รู้สึว่าแบฮยอนะสนในะเนี่ย
“ นายไม่้อ...”
“ ไป!!! >o< ” ผมำลัะพูแล้ แ่แบฮยอน็พูึ้นแทรมาทันที
“ ั้นนาย็วนเพื่อนอนายมา้วยละันไปหลาย ๆ นะสนุ “ ผมพู
“ รับทราบ >_“ แบฮยอนทำท่าีใ ผมอมยิ้มให้ับวามสใสอเา ^_^
ความคิดเห็น