ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Fic KaewFng Y -Vengeanc-

    ลำดับตอนที่ #2 : Chapter 1 (100%)

    • อัปเดตล่าสุด 29 มี.ค. 58



    Chapter  1

     

    “พร้อมจะเปิดตัวในฐานะผู้นำตระกูลแล้วใช่มั้ย”

    “ครับ..”

     

     

     

     



    สองอาทิตย์ต่อมา

    แชะ  แชะ  แชะ

    เฟรชกล้องตัวต่างๆนับหลายสิบตัวต่างหันมาทางเขา  เมื่อเขาลงจากรถ

    ร่างสูงยาวรูปร่างดี ย่างเดินตามพรมสีแดงที่ปูไว้เหมือนเพื่อเขาโดยเฉพาะ  และแน่นอนว่าคนอย่างเขาย่อมไม่มาผู้เดียวเป็นแน่   หลังจากที่เขาเดินนำขึ้นไปไม่กี่ก้าวก็มีสาวสวยในชุดราตรีสีขาวบริสุทธิ์เดินตามเขาไปติดๆ

    “ผู้หญิงคนนี้ใช่มั้ยวะ...ที่เขาว่ากัน...”

    “เออ..น่าจะคนนี้แหละเว้ย มาพร้อมกันขนาดนี้” เสียงเหล่าผู้สื่อข่าวเริ่มคุยกันไปทั่วหลังจากเห็นผู้หญิงที่มีอิทธิพลต่อสังคม  ทั้งด้านธุรกิจ และวงการบันเทิง

     

     



    หลังจากที่ได้ผ่านพิธีการมอบตำแหน่งผู้นำตระกูลให้ผู้สืบทอดเป็นที่เรียบร้อย  ทางผู้นำตระกูลคนใหม่ก็เตรียมแถลงข่าวกับเหล่าผู้สื่อข่าวที่รอเวลานี้อยู่

    “หลังจากขึ้นเป็นผู้นำตระกูลแล้ว  รู้สึกยังไงบ้างคะ”

    “....ก็เหมือนมารับหน้าที่ที่ใหญ่ขึ้นเฉยๆครับ  ไม่ได้รู้สกอะไรเป็นพิเศษ..”

    “แล้วคิดว่า จะมีโครงการใหม่ๆออกมาเหมือนรุ่นก่อนๆมั้ยครับ”

    “...ตอบไม่ได้ครับต้องรอติดตามดูต่อไปครับ...”

    “แล้วจะมีข่าวดีบ้างมั้ยคะ..”

    “ข่าวดีอะไรครับ...”

    “ก็วันนี้มางานด้วยกัน  ไม่ถือว่าเป็นการเปิดตัวเหรอคะ”

    “..ไม่ครับ  เราสองคนเป็นเพื่อนสนิทกันเฉยๆ”

    “จริงเหรอครับ! ไม่มีอะไรเกินนั้นแน่นะครับ”

    “ครับ....จริงครับไม่มีอะไรเกินนี้แน่นอนครับ.....ใช่มั้ยครับ ฟาง

    “ค่ะ.......แก้ว




     

    “ถ้าไม่มีอะไรแล้ว พวกเราขอตัวก่อน..”

    “เดี๋ยวซิครับ เดี๋ยว...”  ไม่รอฟังคำคัดค้านของนักข่าว  รีบก้าวเดินไปหารถทันที

     

    “กลับเลยมั้ยครับ”

    “อืม..”

     





    ภายในรถ

    “ทำไมถึงตอบอะไรแบบนั้น แก้ว” ไม่ค่อยพอใจเท่าไหร่

    “แบบไหนเหรอ”

    “ก็ที่บอกว่าเราเป็นเพื่อนกันไง”

    “แล้วไม่จริงตรงไหน ก็เราเป็นเพื่อนกัน”

    “ก็ตรงที่ฟางพึ่งจะตอบตกลงเป็นคบกับแก้วไง!!!

    “.......”

    “เงียบทำไมแก้วตอบฟางสิ!!

    “แก้ว!!!!!!

    “หุบปากซะ...”

    “......”

    “เรื่องของเราต้องเป็นความลับ  คนอื่นรู้ว่าเราเป็นแค่เพื่อนกันก็พอ”

    “ทำไม...” สงสัยทำไมต้องเป็นแบบนี้

    “รู้แค่นี้ก็พอ...”

     

     




    “ถึงบ้านเธอแล้ว  ฉันไม่ลงไปนะ”

    ปึง!!! เสียงปิดประตูรถที่เหมือนอารมณ์ของคนปิด

    “เดี๋ยว...”  เลื่อนกระจกลงมาแล้วเรียก

    “ว่าไงคะ”  กระแทกเสียงเล็กน้อย

    “พรุ่งนี้ 10โมง ฉันจะให้คนมารับ  ห้ามเลท”

    “เดี๋ยวค่ะทำไมถึง....”

    บรื้นนนนนนนนนนนน  รถแล่นออกไปก่อนที่ฟางจะพูดจบ

    “ให้มันได้อย่างนี้สิ  มีแต่สั่งกับสั่ง เฮ้อออออ”  รีบเดินเข้าบ้านด้วยความอารมณ์เสีย

     

     



    “โทรบอกจองเบด้วย”

    “ครับ...ว่าแต่จะให้บอกว่าไปไหนครับ”

    “ฮ่องกง....”






    10 โมงเช้า

     บ้าน นีระสิงห์

     


    “คุณแก้วให้มารับคุณฟางครับ”

    “อืม..รู้แล้วค่ะ”

    “เชิญครับ”  เปิดประตูรถให้ผู้ที่คนมารับ

     



    ในรถ

    “แล้วรู้มั้ยคะว่าเขาจะให้ไปที่ไหน”  อยากรู้ทำไมต้องให้คนมารับแต่เช้า ?

    “คุณแก้วบอกว่าไปถึงแล้วคุณแก้วจะบอกเองครับ”

    “ความลับเยอะจังนะคะเจ้านายของคุณเนี่ย”

    “.....”

     





    สนามบิน

    แก้วยืนรออยู่ที่บันไดทางขึ้นเครื่องบินส่วนตัวของเขา

     

    เอี๊ยดดดดดด

    ทันทีที่รถจอดฟางก็ปรี่ตรงไปหาคนที่บอกให้ตัวเองมาทันที

    “จะพาฟางไปไหนคะ ทำไมต้องมาที่สนามบินด้วย”  เริ่มอารมณ์ไม่ดีแล้ว

    “ฮ่องกง”   เรียบๆสั้นๆ

    “ฮะ!!!!

    “อะไรคะเนี่ย!!”   งงมากถึงที่สุด  ไม่บอกไม่กล่าวอยู่ๆจะพาไปเลยเหรอ

    “ขึ้นไปได้แล้ว  เครื่องพร้อมแล้ว”  ดันอีกฝ่ายให้เดินขึ้นบันได  ถึงแม้อีกฝ่ายจะขัดขืนเล็กๆ  แต่พอหันไปเจอกับสายตาเรียบๆก็ยอมเดินขึ้นไปด้วยดี

     

     



    บนเครื่องบิน

    “รับอะไรมั้ยคะ”  พนักงานเดินมาถามทั้งคู่

    “ไม่เอา  แล้วห้ามรบกวนด้วย”  แก้วพูดออกไปก่อนที่อีกฝ่ายจะทันได้พูด

    “ทราบแล้วค่ะคุณแก้ว”  รีบเดินออกจากห้องไป

    “ยืนทำไม  นั่งลงได้แล้ว”

    “ทำไมเราต้องไปฮ่องกงด้วยคะแก้ว”  ยังคงติดใจกับจุดประสงค์ที่จะต้องไป

    “เดี๋ยวถึงแล้วฉันจะบอก  นั่งลง”

    “ทำไมต้องถึงที่นั้นด้วยบอกมาก่อนได้มั้ยคะ”  ยังไม่ยอมนั่ง

    “นั่งลง”

    “แก้วคะ!!!!

    ฟรึ่บบบบบบบบ

    ดึงอีกฝ่ายมานั่งที่หน้าตักของตน

    “แก้วววว  ปล่อยฟางนะ!!”  ทั้งดิ้นทั้งร้อง

    “ถ้าเธอไม่อยู่นิ่งๆ   ฉันจะไม่รับรองความปลอดภัยของเธอ”










    --------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
    ครบ  100  แล้วนะครับ  ยังงงกันอยู่รึเปล่าคับ  ไม่ต้องห่วงคนแต่งก็งงๆอยู่เหมือกัน 555555
    ฝากด้วยนะคับ  ติชมได้เสมอคับ







     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×