ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ:เริ่มต้นชีวิตใหม่
...ที่นี้ที่ไหนกันนะทำไมฉันมาอยู่ที่นี้ได้กันละ งงไปหมดแล้วมันเกิดอะไรขึ้นบ้างละ โอ้ยทำไมถึงนึกไม่ออกละ..ฉันเป็นใครกัน จำไม่ได้เลย..
"หนูๆฟื้นแล้วเหรอจ้ะ"เสียงใครกันนะ
"ฟื้นแล้วฮะคุณเป็นใครเหรอครับ.."
"ก็เป็นคนช่วยเธออกมาน่ะสิ เธอจำไม่ได้หรอกเหรอจ้ะ"ผู้หญิงตรงหน้าเอ่ยพร้อมส่งยิ้มมาให้
"แล้วผมเป็นใครเหรอครับ..."
"ฉันก็ไม่รู้จ้ะตอนนั้นเธออยู่ในสภาพที่ดูไม่ได้เลยจ้ะตอนแรก ฉันคิดว่าเธอจะไม่รอดซะแล้ว"เด็กชายก้มหน้าลงมองตามร่างกายของเขาที่มีผ้าพันแผลเต็มไปหมด
"เอ่อ ขอบคุณนะครับที่ช่วยผมไว้..."
"ไม่เป็นอะไรเหรอกจ้ะรีบพักผ่อนสะนะ แผลจะได้หายเร็วๆนะ"ผู้หญิงตนนั้พูดพร้อมเดินจากไปจากห้องนี้ เขาก็ไม่รู้จะทำอะไรเลยจำต้องหลับไป
เช้าวันต่อมา...
"อรุณสวัสดิ์จ้ารู้สึกดีขึ้นหรือยัง"เสียงเรียกของผู้หญิงคนหนึ่งเหมือนมันจะเป็นเสียงรบกวนการนอน
แต่เด็กหนุ่มก็ไม่ได้คิดอะไรเพียงแค่ยิ้มกลับไปแล้วลุกขึ้นนั่งบนเตียง
"ครับ...อรุณสวัสดิ์เช่นกันฮะ"
"หลับสบายหรือปล่าวละ"
"ครับ"
"เธอไม่รู้เหรอจ้ะ ว่าตัวเองเป็นใครและชื่ออะไร" สิ่งที่ได้ตอบกลับมาคือความเงียบ
"ครับ ผมจำไม่ได้"เป็นไปตามที่คาดไว้เธอจึไม่คิดจะถามอะไรต่อไป
"งั้นก็ไม่ต้องคิดมากนะ ชีวิตมันก็เป็นแบบนี้แหละจ้ะอย่าคิดมากนะ งั้นฉันจะจั้งชื่อใหม่ให้เธอแล้วกัน ซากิ แล้วกันน่ะตกลงไหม"ติดเองเออเองเสร็จเรียบร้อยเลยเหรอ ผมคิดในใจ แต่ก็ไม่เป็นอะไร หรอกเพราะผมจะเริ่มต้นชีวิตใหม่ที่นี้แหละ
"ครับขอบคุณมากนะฮะ"
"หนูๆฟื้นแล้วเหรอจ้ะ"เสียงใครกันนะ
"ฟื้นแล้วฮะคุณเป็นใครเหรอครับ.."
"ก็เป็นคนช่วยเธออกมาน่ะสิ เธอจำไม่ได้หรอกเหรอจ้ะ"ผู้หญิงตรงหน้าเอ่ยพร้อมส่งยิ้มมาให้
"แล้วผมเป็นใครเหรอครับ..."
"ฉันก็ไม่รู้จ้ะตอนนั้นเธออยู่ในสภาพที่ดูไม่ได้เลยจ้ะตอนแรก ฉันคิดว่าเธอจะไม่รอดซะแล้ว"เด็กชายก้มหน้าลงมองตามร่างกายของเขาที่มีผ้าพันแผลเต็มไปหมด
"เอ่อ ขอบคุณนะครับที่ช่วยผมไว้..."
"ไม่เป็นอะไรเหรอกจ้ะรีบพักผ่อนสะนะ แผลจะได้หายเร็วๆนะ"ผู้หญิงตนนั้พูดพร้อมเดินจากไปจากห้องนี้ เขาก็ไม่รู้จะทำอะไรเลยจำต้องหลับไป
เช้าวันต่อมา...
"อรุณสวัสดิ์จ้ารู้สึกดีขึ้นหรือยัง"เสียงเรียกของผู้หญิงคนหนึ่งเหมือนมันจะเป็นเสียงรบกวนการนอน
แต่เด็กหนุ่มก็ไม่ได้คิดอะไรเพียงแค่ยิ้มกลับไปแล้วลุกขึ้นนั่งบนเตียง
"ครับ...อรุณสวัสดิ์เช่นกันฮะ"
"หลับสบายหรือปล่าวละ"
"ครับ"
"เธอไม่รู้เหรอจ้ะ ว่าตัวเองเป็นใครและชื่ออะไร" สิ่งที่ได้ตอบกลับมาคือความเงียบ
"ครับ ผมจำไม่ได้"เป็นไปตามที่คาดไว้เธอจึไม่คิดจะถามอะไรต่อไป
"งั้นก็ไม่ต้องคิดมากนะ ชีวิตมันก็เป็นแบบนี้แหละจ้ะอย่าคิดมากนะ งั้นฉันจะจั้งชื่อใหม่ให้เธอแล้วกัน ซากิ แล้วกันน่ะตกลงไหม"ติดเองเออเองเสร็จเรียบร้อยเลยเหรอ ผมคิดในใจ แต่ก็ไม่เป็นอะไร หรอกเพราะผมจะเริ่มต้นชีวิตใหม่ที่นี้แหละ
"ครับขอบคุณมากนะฮะ"
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น