ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    KENNO''S STORY

    ลำดับตอนที่ #1 : การพบกันของเคนโนะ

    • อัปเดตล่าสุด 6 เม.ย. 57


                        แนะนําตัวละคร
     Kenno Lizard: พี่ชายคนโตสุดในตระกูลเคนโนะ
            นิสัย: มีสองบุคลิคคือ
          -ติ๊งต้อง และขี้เล่น
         -โหด และเย็นชา
    Kenno Giga: ลูกชายคนกลางในตระกูลเคนโนะ
          นิสัย: กล้าหาญ เข้ากับคนอื่นได้ง่าย
    Kenno Terry: น้องชายคนเล็กที่สุดในตระกูลเคนโนะ
          นิสัย: ถ้าอยู่กับคนที่ไม่คุ้นเคยจะมีนิสัยขี้อายและขี้กลัว แต่เมื่ออยู่กับพี่ๆแล้วจะเป็นคนที่จริงจังนิดหน่อย,สบายๆและเฮฮา
     
                        ----------------------------------------------------
                                                        
                                         
           วันหนึ่ง ณ เมื่อดราโกนิคโทเปีย
     
     "ลูก!!! ลูก!!! ถึงเวลาแล้ว!!! ลงมาเถอะ!!!!"
     แม่มังกรเคนโนะตะโกนเรียกลูกของเธอที่อยู่ชั้นบน 
     "คร้าบๆ"
    มังกรหนุ่มเดินลงมาจากชั้นบน เป็นมังกรตัวสูงๆที่มีเกล็ดสีแดงที่สื่อถึงธาตุไฟ ที่สะพายกระเป๋าหนังใบโปรดของเขาอยู่ เขาคือเคนโนะ ลิซาร์ดนั้นเอง
    "นี่คือเงินที่แม่ให้ไปซื้อบ้านและสร้างครอบครัวนะ"
    แม่ของลิซาร์ดพูดพร้อมกับยื่นเงินให้ 1 แสนดัส(สกุลเงินของเมืองดราโกนิคโทเปีย)ถ้วน
    "ขอบคุณครับ"
    "จะมีน้องๆมาอยู่กับลูกด้วยนะจ๊ะ"
    "จริงหรอครับ ชื่ออะไรหรอ"
    ลิซาร์ดเอียงคอด้วยความสงสัยเพราะตั้งแต่เขายังเด็ก พ่อกับแม่ของเขาแยกกันอยู่ น้องๆทั้งหมดแยกไปอยู่กับพ่อ
    "ความลับจ๊ะ"
    เมื่อแม่ของลิซาร์ดพูดเสร็จ ลิซาร์ดก็เปิดประตูแลิวเดินออกไปเพื่อทําสิ่งที่แม่มอบหมายมาให้สําเร็จ…
     
     
    ไม่กี่ชั่วโมงต่อมา…
    ลิซาร์ดเห็นบ้านสองชั้น สีขาวเหมือนใหม่และโดมกระจกเพื่อปลูกพืช มีลุงมังกรคนหนึ่งปักป้ายไว้หน้าบ้านว่า "ขาย ราคา 90,000 ดัส" ลิซาร์ดจึงเข้าไปถามคุณลุงเขาทันที
    "คุณลุงครับ ผมขอซื้อบ้านหลังนี้ได้ไหมครับ"
    "ได้สิเจ้าหนู ลุงลดให้เหลือ 45,000 ดัสล่ะกันนะ"
    "ขอบคุณมากครับ"
    ลิซาร์ดยื่นเงินสี่หมื่นห้าพันดัสให้ลุงคนนั้น จากนั้นลุงคนนั้นก็เดินจากไป จากนั้นลิซาร์ดก็ดึงป้ายราคาบ้านออกแล้วเอาไปทิ้ง แล้วก็เดินเข้าบ้านใหม่ของเขาไป ลิซาร์ดขึ้นไปชั้นบนก่อนเพื่อจัดห้องนอน มันมีสามห้อง ลิซาร์ดเลือกห้องกลางเพราะเห็นบ้านหลายหลังที่มีภูเขาเป็นฉากหลังได้ดี เมื่อลิซาร์ดเข้าห้องไป เขาก็หยิบวัตถุทรงกลมที่ชื่อว่าคีปเปอร์ออกมาจากกระเป๋าของเขาหลายลูก มีขนาดคล้ายลูกปิงปอง แต่เป็นกึ่งใสกึ่งขุ่นสีม่วง จากนั้นลิซาร์ดก็โยนลงบนพื้นเพื่อนําของที่เก็บไว้ออกมา จากนั้นเขาก็จัดห้องนอนของเขาให้อยู่ในสภาพที่เขาคุ้นเคยที่สุด เสร็จแล้วเขาก็ลงมาเพื่อจัดห้องนั่งเล่นและอีกครั้งที่เขาเอาคีปเปอร์มาโยนเพื่อจัดห้องนั่งเล่น สักพักเขาก็เปิดโทรทัศน์และนอนลงบนโซฟาอย่างอ่อนล้า สักพักก็มีเสียงออดดังขึ้น ลิซาร์ดจึงเดินไปเปิดอย่างไม่เต็มใจนัก 
    "มีอะไรหรอครับ"
    ลิซาร์ดมองไปที่มังกร 2 ตัวที่อยู่หน้าเขา ตัวแรกสูงประมาณอกของลิซาร์ด เกล็ดสีม่วงสื่อถึงธาตุมืด  ตัวที่สองสูงประมาณคอของลิซาร์ด เกล็ดสีฟ้าที่สื่อถึงธาตุนํ้า มังกรทั้งสองตัวสะพายกระเป๋าแบบเดี๋ยวกับลิซาร์ด
    "คะ…คุณชื่อเคนโนะ……ลิซาร์ดรึป่าวคะ…ครับ"
    มังกรสีม่วงเอ่ยขึ้นแบบกล้าๆกลัวๆ
    "ใช่ครับ ทําไมหรอ"
    จากนั้นลิซาร์ดก็นึกถึงแม่ของเขาที่พูดว่า "จะมีน้องๆมาอยู่กับลูก"
    "อ๋อ พวกน้องใช่ไหมที่จะมาอยู่กับพี่"
    "ใช่ครับ พี่ลิซาร์ด"
    มังกรสีม่วงเปลี่ยนบุคลิกจากขี้อายไปเป็นคนสบายๆแทนเนื่องจากอยู่กับคนที่เขารู้จัก
    "งั้นเข้ามาเลย"
    "ขอบคุณครับ"
    มังกรสีฟ้าและสีม่วงบอกขอบคุณแล้วทั้งสามก็เดินเข้าไปในบ้าน แล้วมังกรสีฟ้าบอกว่า
    "เดี๋ยวผมกับเจ้านี้ไปจัดห้องหน่อยนะครับ"
    พร้อมกับชี้ไปที่มังกรสีม่วง และเดินขึ้นไปชั้นบน มังกรสีฟ้าเลือกห้องซ้ายสุดส่วนมังกรสีม่วงเลือกห้องขวาสุดที่มีทางเชื่อมไปโดมกระจก จากนั้นทั้งสองก็เอาคีปเปอร์ออกมาจากกระเป๋าและจัดห้องในเวลาใกล้เคียงกัน ไม่นานนักพวกเขาก็ลงมานั่งกับลิซาร์ดบนโซฟาตัวเดียวกันและลิซาร์ดก็ถามคําถามที่เขาสงสัยที่สุดในตอนนี้
    "พวกน้องชื่ออะไรหรอ"
    "ผมชื่อเคนโนะ กิก้าครับ ส่วนคนนี้คือเคนโนะ เทอรี่"
    มังกรสีฟ้าบอกพร้อมกับลูบหัวมังกรสีม่วงเบาๆ
    "งั้นตามสบายเลยนะ"
    ลิซาร์ดยิ้มให้น้องๆทั้ง 2 ตัว
    "ครับ"
    "ครับผม"
    น้องมังกรทั้งสองตัวพูดพร้อมกันจากนั้นก็ทํากิจวัตรของพวกเขา
     
    ไม่นานนักพระอาทิตย์ก็ลับขอบฟ้า กลิ่นหอมของสเต็กโชยออกมาจากห้องครัว เทอรี่นั้นเอง เขาถนัดด้านทําอาหารมาก และความเคยชินของกิก้า เขาเลยมานั่งรอที่โต๊ะอาหาร แต่ลิซาร์ดไปดูพระอาทิตย์ที่กําลังจะลับขอบฟ้าอยู่ที่โดมกระจก จู่ๆเทอรี่ก็ขึ้นมาตามพี่ชายของเขาไปกินข้าว
    "พี่ครับ ไปกินข้าวเถอะ เดี๋ยวหิวนอนไม่หลับนะ"
    "ได้เลย"
    จากนั้นทั้งสองคนก็เดินลงไปที่โต๊ะอาหารและกินข้าวเย็นพร้อมกับคุยกันอย่างสนุกสนาน หลังจากที่กินเสร็จทุกคนก็แยกย้ายกันไปทํากิจวัตรของตัวเองอีกครั้ง คืนนี้เป็นคือที่มืดสนิทสามารถมองเห็นดาวได้ชัด ก่อนนอนทุกๆคนเปิดหน้าต่างมาดูดาว ทุกคนโพล่หัวออกมาจากห้องของตัวเองเพื่อบอกราตรีสวัสดิ์จากนั้นทุกๆคนก็โน้มตัวลงนอน 
     
    จบไปอีก 1 วันแล้วสินะ…
     
     
    <โปรดติดตามตอนต่อไป>
    ------------------------------------------------------------------------------------------------
     
    ช่วยติหน่อยนะครับ ผมยังเด็กอาจจะแต่งได้ไม่ค่อยดีนัก 
     
     
     
     
           
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×